آراستگی

آداب عید غدیر

از موارد بسيار مهم در مورد روز و عید غدیر، اعمال و آداب عيد غدير است. به علت اهميت اين روز، اعمال و آدابى ذكر شده كه با هيچ روزى برابرى نمى‏ كند و مختص به قشر خاص و سن معينى نيست، و داراى ابعاد اعتقادى و عبادى مختلفى است. از جمله آداب عيد غدير آراستگى است.

آراستگى و خوشبويى موجب و زينت كردن مشروع رضاى خدا و از آداب ويژه مؤمنان است، كه از جانب پيشوايان معصوم‏ عليهم السلام مورد تأكيد قرار گرفته است.

نظافت و پاكى از سنت‏ هاى الهى است كه در هر حال توصيه به آن شده است.

در رواياتى امر شده كه انسان با تميزترين لباس نماز بخواند، و يا هنگام خروج از منزل به آينه نگاه كند.

احاديثى درباره شانه زدن، حمام كردن و بوى خوش استعمال كردن در كتب مختلف شيعه آمده، كه سفارش به تميز بودن و زينت ظاهرى شده است.

همچنين پوشيدن لباس ‏هاى روشن كه در ايام شادى و عيد و سرور و وجد و فرح به چشم مى‏ خورد.

نسبت به مردان در روايات اسلامى سفارش شده كه ظاهر بدن را طورى آرايش دهند كه موافق اخلاق همسر باشد، و به بانوان سفارش شده كه براى همسر خود در منزل زينت نمايند.

در متون روايى و تاريخى مى‏ بينيم در روزهاى عيد رسول‏ خدا صلى الله عليه و آله و ائمه‏ علیهم السلام از لباس‏ هايى استفاده مى‏ كردند كه داراى رنگ باز و روشن مانند لباس سفيد بود.

«عن ابى ‏الحسن الليثى، عن ابى ‏عبداللَّه جعفر بن محمد عليهما السلام، انه قال لمن حضره من مواليه و شيعته: فاذا كان صبيحة ذلك اليوم، وجب ان يلبس المؤمن انظف ثيابه و افخرها، و يتطيّب امكانه»:

حضرت صادق ‏علیه السلام در حضور جمعى از دوستان و شيعيان خويش فرمود: هنگامى كه صبح روز غدير شد، مؤمن بايد تميزترين و فاخرترين لباس ‏هايش را پوشيده و خود را در حد تواناييش معطر سازد.

حضرت امام رضا علیه السلام در اين باره فرموده است:

«...وَ هُوَ يَوْمُ‏ الزِّينَةِ فَمَنْ تَزَيَّنَ لِيَوْمِ الْغَدِيرِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ كُلَّ خَطِيئَةٍ عَمِلَهَا صَغِيرَةً أَوْ كَبِيرَةً وَ بَعَثَ اللَّهُ إِلَيْهِ مَلَائِكَةً يَكْتُبُونَ لَهُ الْحَسَنَاتِ وَ يَرْفَعُونَ لَهُ الدَّرَجَاتِ إِلَى قَابِلِ مِثْلِ ذَلِكَ الْيَوْمِ فَإِنْ مَات‏َ مَاتَ شَهِيداً وَ إِنْ عَاشَ عَاشَ سَعِيداً»:

...و آن روز آراستن است. هر كس براى روز غدير زينت كند، خداوند خطاهاى او را مى‏ بخشد؛ كوچک باشد يا بزرگ، و فرشتگانى را به سويش مى‏ فرستد تا برايش ثواب بنويسند و درجات او را بالا ببرند، تا روز غدير سال بعد. اگر بميرد شهيد مرده است، و اگر زنده بماند به نيكبختى روزگار را سپرى خواهد كرد.

منبع

دانشنامه غدیر، جلد اول، صفحه ۱۴.