اطعام مؤمنين در عيد غدير[۱]

از موارد بسيار مهم در مورد روز و عید غدیر، اعمال و آداب عید غدیر است. به علت اهمیت اين روز، اعمال و آدابى ذكر شده كه با هيچ روزى برابرى نمى‏ كند و مختص به قشر خاص و سن معينى نيست، و داراى ابعاد اعتقادى و عبادى مختلفى است. از جمله آداب عيد غدير اطعام مؤمنين است[۲]:

از نام هاى روز غدير «يوم اطعام الطعام» است. در اين روز شريف اطعام مؤمنين و افطار دادن ثواب زيادى دارد. در سالى كه روز جمعه و غدير با هم مصادف بود، اميرالمؤمنين ‏عليه السلام بعد از خطبه ‏ها با فرزندان و شيعيانش به منزل حضرت مجتبى ‏عليه السلام تشريف بردند. براى صرف غذايى كه پيشتر براى آن بزرگواران تهيه شده بود.

در اين روز شريف سزاوار است دوستان اميرالمؤمنين ‏عليه السلام به حد وسع بهترين مجالس و پذيرايى ‏ها را انجام دهند، و به مؤمنينى كه اقدام به اين امر مى ‏نمايند مساعدت مالى و فكرى نمايند، تا در ثواب آنها شريک شوند و مجلس از ابهت شايسته ‏اى برخوردار شود.

حضرت امام باقر عليه السلام به نقل از رسول گرامى ‏صلى الله عليه و آله فرموده است: من اطعم ثلاثة نفر من المسلمين اطعمه اللَّه من ثلاث جنان فى ملكوت السماوات: الفردوس و جنة عدن و طوبى؛ شجرة تخرج من جنة عدن، غرسها ربنا بيده[۳]:

هر كس سه تن از مسلمانان را غذا دهد، خداوند او را از سه بهشت در ملكوت آسمان‏ ها غذا خواهد داد: فردوس، بهشت عدن و طوبى؛ درختى كه از بهشت عدن بر آيد و پروردگار ما با دست قدرت خودش آن را كاشته است.

دعوت كردن برادران و خواهران ايمانى در روز غدير و اطعام آنان، نشانه ‏اى براى جشن و شادى است، و حضرت امام رضا علیه السلام فرموده است: و من اطعم مؤمناً كان كمن اطعم جميع الانبياء عليهم السلام و الصديقين[۴]: هر كس مؤمنى را در آن (روز يعنى روز غدير) غذا دهد، مانند آن است كه همه پيامبران ‏عليهم السلام و صديقين را غذا داده است.

پانویس

  1. آداب عيد غدير (خانه كودک): ص۵۶-۱۴۵. غدير دعا و محبت (نيشابورى): ص۳۷-۶۲. همراه با ذى ‏الحجه (اوحدى): ج ۲ ص۱۰۵-۱۸۱. ترجمه الغدير (امينى -  واحدى): ص ۶۵۹ . اسرار غدير: ص۲۴۶، ۲۵۴-۲۵۶. چهارده قرن با غدير: ص۲۳۳، ۲۳۴. قنوت خورشيد: ص ۲۹، به نقل از كتاب: غدير عيد برتر (صدرى). چهارده قرن با غدير: ص۷۷، ۱۵۳-۱۵۷، ۲۰۱-۲۰۹، ۲۳۳، ۲۳۴. غدير در قرآن: ج ۳ ص۳۳۸-۳۴۰. اسرار غدیر: ص۲۴۶، ۲۵۲، ۲۵۳، ۲۵۴-۲۵۶، ۲۸۱، ۳۵۳-۳۶۳.
  2. خطبه اميرالمؤمنين عليه السلام در غدير. الاقبال: ص۴۶۵-۴۷۵. مصباح الزائر: فصل هفتم.
  3. الكافى: ج ۲ ص ۲۰۰ ح ۳.
  4. وسائل الشيعة: ج ۷ ص ۳۲۶ ح ۱۱. الاقبال: ص ۴۶۴، از كتاب النشر و الطىّ.