ترکمنستان
مقاله غدير به زبان تركمنى[۱]
غديرِ سال ۱۴۲۳ براى اولين بار برنامه بى سابقه اى را تجربه كرد. افرادى از مليت ها و كشورهاى مختلف جهان فراخوانده شدند، تا در برنامه اى كه گفتمان ملت ها درباره غدیر را تداعى مى كرد، احساس خود را از اين واقعه در مقاله اى به تصوير كشند.
در اين برنامه ۲۱۴ نفر از ۳۶ كشور جهان با ۲۷ زبان مختلف شركت كردند، كه همه سعى كرده بودند دريافت درونیشان را از واقعه عظيم غدير نشان دهند، و برداشت خود را با ذوق و سليقه اى كه ظرافت اين ماجرا مى طلبد، با زيباترين كلام به رشته قلم درآورند، كه يكى از اين كشورها تركمنستان است.
مسير و كيفيت غدير اعلام ولايت را نشان مى دهد[۲]
شكل وقوع ماجراى غدير و مسيرى كه از آغاز تا انجام آن طى شد و كيفيت خاص آن گوياى يک هدف مقدس از اين همه برنامه است.
متوقف شدن در سرزمين گرم و خشك، بيعت و سلام به امرةالمؤمنين، تهديد الهى بر عدم انجام رسالت در صورت عدم ابلاغ غدير، نزول آيه اكمال، شعر حسان، بخ بخ عمر و تبريك مردم مجموعه اى منسجم براى اعلام كسانى است كه به جاى مقام«الست اولى بالمؤمنين من انفسهم» خواهند نشست.
گونه خاص واقعه غدير نشان مى دهد كه منظور از كل اين واقعه اعلام ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام است. نمونه هايى از اين قرائن چنين است:
۱. اگر كلمه «مولى» به معناى دوست باشد، پس چرا پيامبر صلى الله عليه وآله در آن هواى گرم و درآن سرزمين بى آب چند هزار نفر را متوقف كرد و فرمود: «آنهايى كه جلو رفته اندبرگردند و آنهايى كه عقب مانده اند برسند»؟ اگر «مولى» به معناى دوست بود پيامبر صلى الله عليه وآله مى توانست در جاى ديگر بگويد و قبلاً هم گفته بود. مگر مردم نمى دانستند على عليه السلام بهترين دوست پيامبر صلى الله عليه وآله است؟
۲. اگر منظور از غدير اعلام خلافت نبوده پس چرا پيامبر صلى الله عليه وآله در همانجا به همراه بيعت دستور سلام به عنوان اميرالمؤمنين به مردم داد و فرمود: «سلِّموا عليه بإمرةالمؤمنين»: «به عنوان اميرالمؤمنين به على سلام دهيد».
۳. اگر «مولى» به معناى صاحب اختيارى مردم نباشد پس چرا خداوند مى فرمايد:«اگر اين رسالت را ابلاغ نكنى وظيفه خود را انجام نداده اى»؟ اين هم دلالت مى كند كه«مولى» به معناى دوست نيست.
۴. اگر منظور از غدير معرفى اميرالمؤمنين عليهمالسلام به عنوان خليفه نيست پس چراحتى در كتاب هاى اهل سنت آمده كه بعد از دعاى «اللهم وال من والاه ...» آيه نازل شد:«اليوم اكملت لكم دينكم و اتممت عليكم نعمتى و رضيت لكم الاسلام دينا»، و بعدپيامبر صلى الله عليه وآله فرمود: «اللّه اكبر على اكمال الدين و اتمام النعمة و رضى الرب برسالتى و ولايةعلى بن ابى طالب بعدى».
۵. اگر مراد از «مولى» در غدير ولايت و خلافت اميرالمؤمنين عليه السلام نيست پس چراوقتى حسان بن ثابت در شعر خود گفت: «فقال له: قم يا على فاننى رضيتك من بعدى
اماما و هاديا»: «بلند شو يا على كه من تو را به عنوان جانشين بعد از خود انتخاب كردم»، پيامبر صلى الله عليه وآله هيچ اعتراضى نكرد؟ پيامبر صلى الله عليه وآله مى توانست بگويد: «اى حسان! مگرمن على را به عنوان جانشين و خليفه مشخص كردم»؟! نه تنها او را منع نكرد بلكه اورا تشويق نمود.
۶. اگر هدف از مراسم غدير صاحب اختيارى مردم نبود، پس چرا عمر بن خطاب نزد على عليه السلام آمد و گفت: «اصبحت مولاى و مولى كل مؤمن و مؤمنة»: «تو امروز مولاى من و هر مرد و زن مؤمنى شده اى»؟
۷. اگر على عليهالسلام در غدير خليفه پيامبر صلى الله عليه وآله معرفى نشده بود، پس چرا مردم گروه گروه مى آمدند و به حضرت على عليه السلام تبريک مى گفتند؟ آيا فقط به خاطر آنكه پيامبر صلى الله عليه وآله فرمود: على دوست من است؟گروهى از علماى اهل سنت درباره جمله «الست اولى بالمؤمنين من انفسهم»گفته اند: نصٌ صريحٌ فى اثبات امامته و قبول طاعته»: «اين جمله عبارت صريحى دراثبات امامت اميرالمؤمنين و پذيرفتن اطاعت اوست».
منبع
دانشنامه غدیر،جلد ۶،صفحه ۲۰.