سیر صعودی نفاق در آغاز اسلام
سير صعودى نفاق در آغاز اسلام[۱]
«صحيفه» به معناى نوشته است، و «صحیفه ملعونه» اولين و اساسى ترين پيمان نامه اى بود كه بر ضد خلافت و امامت امیرالمؤمنین علیه السلام امضا شد.
خط فكرى اين پيمان نامه از روزهاى آغازين ظهور اسلام در مكه نشأت گرفت و عده اى با نيت هاى سوء و با طمع در آينده جامعه اسلامى به پيامبر صلی الله علیه و آله گرويدند و از همان روز فكرهاى دور و درازى را در سر مى پروراندند و دائماً موقعيت ها را زير نظر داشتند.
در اين باره احمد بن اسحاق قمى اين سؤال را از محضر بقية الله الاعظم ارواحنا فداه پرسيد:
آيا اولى و دومى به اختيار خود مسلمان شدند يا به اجبار؟ و آن حضرت فرمود: آنان از روى طمع اسلام را پذيرفتند.[۲]
هر روز كه اسلام پيروزى هاى جديدى به دست مى آورد، انبوهى از مردم دين جديد را مى پذيرفتند. در ميان آنان دو رويان هم بودند كه در ظاهر اسلام مى آوردند.
آن دو نفر مخفيانه ارتباط خود را با منافقین قوى كردند و بدين گونه در موارد متعددى در فرامين پيامبر صلى الله عليه و آله و نظام جامعه اى كه پيامبر صلى الله عليه و آله ساخته بود كارشكنى مى كردند.
هر چه به سال هاى آخر عمر حضرت نزديک تر مى شد عده منافقين بيشتر و اقدامات آنان علنى تر مى گشت و خطر آنان جدى تر احساس مى شد، تا آن جا كه اكثر آيات مربوط به منافقين در سال هاى اخير حيات حضرت نازل شده است.[۳]