غدیر در تانزانیا

مقاله درباره غدير

غدیرِ سال ۱۴۲۳ براى اولين بار برنامه بى ‏سابقه ‏اى را تجربه كرد. افرادى از مليت‏ هاى مختلف جهان فراخوانده شدند، تا در برنامه ‏اى كه گفتمان ملت ‏ها درباره غدیر را تداعى مى‏ كرد، احساس خود را از اين واقعه در مقاله ‏اى به تصوير كشند.

در اين برنامه ۲۱۴ نفر از ۳۶ كشور جهان با ۲۷ زبان مختلف شركت كردند، كه همه سعى كرده بودند دريافت درونى‏ شان را از واقعه عظيم غدير نشان دهند، و برداشت خود را با ذوق و سليقه ‏اى كه ظرافت اين ماجرا مى‏ طلبد، با زيباترين كلام به رشته قلم درآورند، كه يكى از اين كشورها تانزانياست. 

اين چه پيغام مهمى است كه قرآن به آن ناطق است؟!

غدير يک پيام قرآنى است. متن فرمان خداوند در قرآن منعكس است كه يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ

اين پيام آن قدر مهم است كه اگر نرساند هيچ كارى براى خدا انجام نداده است وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ

پيامبر صلى‏ الله‏ عليه ‏و‏آله هم اين پيام را به صورت عادى به اجرا در نياورد. بلكه خطبه مفصلى خواند در حالى كه على عليه ‏السلام را در كنار خود قرار

داده بود. سپس دست على عليه ‏السلام را بالا برد و او را جانشين خود معرفى كرد.

اين پيغام غدير چه پيغامى است و چه قدر مهم است كه خدا مى ‏فرمايد: اگر نرساندى هيچ كارى براى من انجام نداده ‏اى؟

اين آيه در ايام آخر زندگانى رسول اسلام صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏آله نازل شده است. در آن روزهاى آخر پيامبر صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏آله اعلان كرده كه من به حج خواهم رفت، و اين حج آخر من است. لذا به اين حج «حجة الوداع »گفتند و بيش از صد هزار نفر به حج رفتند.

حج با رسول خدا صلى‏ الله‏ عليه ‏و‏آله در ماه ذى‏ الحجة سال دهم هجرى بود. وقتى اعمال حج تمام شد وحاجى‏ ها به خانه ‏هاى خود برمى ‏گشتند رسول خدا صلى ‏الله عليه ‏و‏آله شتر خود را در ميدان غدير خم متوقف كرد. آنگاه حكم داد آنها كه جلو رفتند برگردند، و آنها كه عقب هستند برسندكه منتظرشان هستيم. وقتى همه حاجى‏ ها جمع شدند پيامبر صلى‏ الله‏ عليه ‏و‏آله خطبه مفصلى خواندند در حالى كه على عليه‏ السلام را در كنار خود قرار داده بودند. سپس دست على عليه‏ السلام را بالا بردند و فرمودند:«مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِيٌّ مَوْلَاهُ». بعد رسول اسلام حكم كردند كه على عليه‏ السلام در خيمه‏ اى بنشيند و همه مردم براى بيعت و مباركباد نزد آن حضرت بروند.

منبع

دانشنامه غدیر،جلد ۵،صفحه ۳۵۷