نتیجه گیری از حدیث غدیر
آنچه در هر حديثى بسيار حائز اهميت است نتيجه گيرى و ثمره آن است.
در مورد خطبه و حديث غدير هم بايد به دو جهت مهم در خطبه كه به عنوان نتيجه گيرى از جمله «مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِىٌّ مَوْلاهُ ...» تلقى مى شود، اشاره كنيم:
۱. ائمه عليهم السلام راه راست
صراط مستقيم كه قرآن و احاديث بر آن تكيه دارند فقط راه امامان عليهم السلام است. در اين باره دو جمله جامع در خطبه فرموده است:
الف) مَنَم صراط مستقيم خداوند كه به شما دستور پيروىِ آن را داده؛ و بعد از من حضرت امیر است، و سپس فرزندانم از صلب او كه امامان هدايت كننده هستند.
ب) «سوره حمد درباره امامان نازل شده است»، يعنى مسلمانان كه هر روز لااقل ده مرتبه مى گويند: «اِهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقيمَ»، در واقع از خدا مى خواهند كه آنان را به راه ائمه عليهم السلام هدايت كند، و كسانى كه به اين راه هدايت مى شوند «اَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ» هستند، و آنان كه از اين راه منحرف مى شوند «مَغْضُوبٌ عَلَيْهِمْ» و «ضالّين» هستند.
۲. ائمه عليهم السلام دين كامل
كامل شدن دين خداوند و بالاترين نعمت پروردگار كه با آمدن آن نعمت ها كامل شد، ولايت ائمه عليهم السلام و صاحب اختيار شدن آنان بر مردم بود، و آن هنگامى بود كه دين اسلام به عنوان يک دين كامل مورد قبول خداوند قرار گرفت.
در اين باره دو جمله در خطبه غدير فرموده اند:
الف) «پروردگارا، هنگامى كه من ولايت حضرت امیر را براى مردم تبيين كردم اين آيه را نازل كردى كه «الْيَوْمَ اَكْمَلْتُ لَكُمْ ...»: «امروز دين شما را كامل نمودم و نعمت خود را بر شما به آخرين درجه رساندم و اسلام را به عنوان دين شما پسنديدم» ، و اين آيه را نازل كردى كه »وَمَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلامِ ديناً ...» : «هر كس جز اسلام دينى را بپذيرد هرگز از او قبول نخواهد شد و در آخرت از زيانكاران است».
ب) «اى مردم، خداوند دينش را با امامت او (حضرت امیر) كامل كرده است. پس هر كس به او و به امامان بعد از او كه جانشينان او تا روز قيامت هستند اقتدا نكند و آنان را امام خود قرار ندهد اعمالش بى ارزش مى شود، و در جهنم دائمى خواهد بود ...».