چه کسانی با غدیر دشمنی کردند؟

چه كسانى با غدير دشمنى كرده ‏اند؟

مقدمه

براى شناسايى انواع دشمنان غدير و درجات آنان در دشمنى بايد برخورد و رفتار آنان را مورد مطالعه قرار دهيم.

دشمنان غدير در دو گروه اصلى قابل تقسيم هستند: يكى دشمنانى كه در صدد نابودى و محو آن هستند.

ديگرى دشمنان و دوستانى كه خواسته يا ناخواسته عمداً يا غير عمدى باعث وَهن غدير و سبك شمردن و يا تحريف آن مى‏ شوند.

شدت عناد برخى ناصبيان تا آنجاست كه به صاحبان غدير و پيروانشان جسارت مى ‏كنند و حتى تشنه خون آنان هستند، مانند آنچه در سقيفه گذشت و جان حضرت فاطمه زهراعليها السلام و محسنش را گرفتند و سپس تا كربلا پيش رفتند!

دشمنى با غدير در درجات بعدى با عكس العمل‏ هاى ضعيف‏ تر ديده مى ‏شود. در اين مرحله رو در رويى با غدير به صورت مخالفت با اعتقاد به دوازده امام معصوم بعد از پيامبرصلى الله عليه وآله جلوه مى‏ کند.

در اين جلوه ضديت با غدير بدون آنكه درگيرى شديدى اتفاق بيفتد، اكثريت مسلمانان با غدير مخالفند و در راه دشمنان مُسلّم غدير گام برمى‏ دارند و آنان را تقديس كرده محترم مى‏ شمارند.

با اطلاع از ضابطه كلى دشمنى با غدير كه ذكر شد، از ۳  جهت به  شناسايى و معرفى كسانى كه در مقابل آن شمشير كشيده ‏اند؛ مى ‏پردازيم:

الف . فايده شناسايى دشمنان غدير

جستجو و كشف كسانى كه در ضربه زدن به غدير دخالت داشته‏ اند ۲  نتيجه مهم اعتقادى در بر دارد:

۱ . با ضربه‏ هايى كه از سوى دشمنان غدير بر اين بنياد اعتقادى ‏مان وارد شده آشنا مى‏ شويم.

آنگاه با شناسايى نوع ضربات آنان بر غدير، خود را براى مقابله با آنها آماده مى‏ كنيم.

۲ . وارد كنندگان اين ضربات را به عنوان نابود كنندگان غدير و دشمنان اصلى آن مى‏ شناسيم، كه ديگران را هم آنان به دشمنى با غدير كشانده‏ اند.

ب . كيفيت شناسايى دشمنان غدير

غديريان بايد راه شناخت دشمنان را بياموزند، تا عيار دشمنى خود با آنان را تنظيم نمايند. از يك سو بايد قاعده تشخيص دشمنان غدير را از امامان ‏عليهم السلام بياموزند، و از سوى ديگر از انواع برخوردهاى دشمنان با غدير آنان را علامت گذارى كنند.

در اين باره ۲ نكته مهم بايد در نظر گرفته شود:

دشمنان غدير در كلام امامان غدير

دشمن شناسى براى دفاع از غدير، شيوه ‏اى است كه صاحبان غدير در فرمايشاتشان حتى در دعاها و زيارات به ما آموخته‏ اند، چنانكه 8 فراز زير را در زيارت غديريه و ساير زيارات صاحب غدير مى‏ خوانيم:

۱ . اللّهُمَّ اِنّا نَعلَمُ اَنَّ هذا هُوَ الحَقُّ مِن عِندِكَ فَالعَن مَن عارَضَهُ وَ استَكبَرَ وَ كَذَّبَ بِهِ وَ كَفَرَ. 

 خدايا، ما مى‏ دانيم كه اين (غدير) حقى از جانب توست. پس لعنت كن هر كس را كه با آن مقابله كند، و از پذيرش آن سر باز زند و آن را تكذيب نمايد و به آن كافر شود.

۲ . لَعَنَ اللَّهُ مُستَحِلِّى الحُرمَةِ مِنكَ وَ ذائِدِى الحَقِّ عَنكَ.   

خدا لعنت كند كسانى را كه حرمت تو را محترم نشمرند و حقت را از تو دور كنند.

۳ . لَعَنَ اللَّهُ مَن ساواكَ بِمَن ناواكَ.   

خدا لعنت كند كسى را كه تو را با آن كه با تو ضديت كرده مساوى بداند.

۴ . لَعَنَ اللَّهُ مَن عَدَلَ بِكَ مَن فَرَضَ اللَّهُ عَلَيهِ وِلايَتَكَ.   

خدا لعنت كند آن را كه به جاى تو كسى را جايگزين كند كه خدا ولايتت را بر او واجب كرده است.

۵ . اللّهُمَّ العَن قَتَلَةَ اَميرِالمُؤمِنينَ‏عليه السلام وَ مَن ظَلَمَهُ وَ اَشياعَهُم وَ اَنصارَهُم.   

خدايا، قاتلين اميرالمؤمنين‏ عليه السلام را، و كسانى را كه به او ظلم كردند و پيروان و ياران آنان را لعنت كن.

۶ . لَعنَةُ اللَّهِ وَ لَعنَةُ مَلائِكَتِهِ وَ رُسُلِهِ اَجمَعينَ ... عَلى مَن سَلَّ سَيفَهُ عَلَيكَ يا اَميرالمُؤمِنينَ مِنَ المُشرِكينَ وَ المُنافِقينَ اِلى يَومِ الدّينِ وَ عَلى مَن رَضِىَ بِما ساءَكَ وَ لَم‏يَكرَههُ وَ اَغمَضَ عَينَهُ وَ لَم يُنكِر اَو اَعانَ عَلَيكَ بِيَدٍ اَو لِسانٍ اَو قَعَدَ عَن نَصرِكَ اَو خَذَلَ عَنِ الجِهادِ مَعَكَ اَو غَمَطَ فَضلَكَ اَو جَحَدَ حَقَّكَ اَو عَدَلَ بِكَ مَن جَعَلَكَ اللَّهُ اَولى بِهِ مِن نَفسِهِ.   

يا اميرالمؤمنين، لعنت خدا و ملائكه و همه پيامبرانش تا روز قيامت بر كسانى از مشركين و منافقين كه به روى تو شمشير كشيدند و بر كسانى كه راضى شدند به آنچه تو را ناراحت كرد و اظهار نارضايتى نكردند، و چشم پوشيدند و انكار نكردند، يا بر عليه تو با دست يا زبان كمك كردند، يا از كمك به تو كنار كشيدند، يا در جهاد همراه تو كوتاهى كردند، يا فضيلت تو را مخفى كردند، يا حق تو را انكار نمودند، يا به جاى تو كسانى را پذيرفتند كه خداوند تو را نسبت به آنان صاحب اختيار قرار داده بود.

۷ . اللّهمَّ خُصَّ اَوَّلَ ظالِمٍ وَ غاصِبٍ ِلآلِ مُحَمَّدٍ بِاللَّعنِ وَ كُلَّ مُستَنٍّ بِما سَنَّ اِلى يَومِ القيامَةِ.   

خدايا، اولين ظالم و اولين غاصب حق آل محمدعليهم السلام را به لعن اختصاص ده، و هر كسى را كه بدعت‏ هاى او را پذيرفته باشد.

۸ . لَعَنَ اللَّهُ مَن دَفَعَكَ عَن حَقِّكَ وَ اَزالَكَ عَن مَقامِكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَن بَلَغَهُ ذلِكَ فَرَضِىَ بِهِ.   

خدا لعنت كند كسى را كه تو را از حقت دور داشت و از مقامت زايل كرد، و خدا لعنت كند كسى را كه خبر مظلوميت‏ هاى تو به او رسيد و به آن راضى شد.

دشمنان اعتقادى و قلبى و عملى غدير

غديريان از كلمات صاحبان غدير مى‏ آموزند كه بايد انواع دشمنان فكرى و عملى آن را بشناسند، و سعى كنند در موقعيت‏هاى مناسب آنان را به ديگران نيز بشناسانند.

بايد درباره اولين ظالم تا آخرين پيرو و ياور و پشتيبان در ظلم نسبت به حق غدير، روشن شود كه همگى در اين جنايات شريك‏ اند و به سهم خود بايد از آنان برائت جست و آنان را لعنت كرد.

۴  نوع دشمنى با غدير از كلام معصومين‏ عليهم السلام استفاده مى ‏شود:

۱ . دشمنان اعتقادى غدير كه از پذيرش آن سر باز مى ‏زنند و آن را تكذيب و انكار مى ‏نمايند و به آن كافر مى‏ شوند. نماد ديگر اين دشمنى كسانى هستند كه ديگران را به جاى صاحب غدير مى‏ پذيرند و جايگزين او مى‏ نمايند، و يا او را با ضد او مساوى مى‏ دانند، بلكه بدعت‏ هاى دشمنان را هم مى ‏پذيرند.

۲ . دشمنان قلبى غدير كه خبر غصب حق صاحب آن و مظلوميت او به گوش آنان می ‏رسد ولى ناراحت نمى‏ شوند و اظهار نارضايتى نمى‏ كنند و چشم پوشى مى‏ كنند و انكار نمى‏ كنند، بلكه قلباً به آن راضى هستند.

۳ . دشمنان قاصر در عملِ غدير كه با كوتاهى در انجام وظيفه و عمل نكردن به آنچه حق صاحب غدير است، مخالفت خود را با آن نشان مى‏ دهند. آنان كسانى هستند كه فضيلت او را مخفى مى‏ كنند و حرمت او را محترم نمى شمارند و از كمك به او كنار مى‏ كشند.

۴ . دشمنان عملى غدير كه اقدام به عملياتى بر ضد صاحب غدير كرده و مى‏ كنند، و رسماً به مقابله با آن حضرت برمى‏ خيزند، و درباره او با زبان دشمنى سخن مى‏ گويند و نسبت به او ظلم روا داشته و مى‏ دارند، مانند كسانى كه بر روى او شمشير كشيده و نگذاشتند در مقام غديرى قرار بگيرد و تا قتل او هم پيش رفتند.

ج . درجه بندى دشمنان غدير

كسى كه غدير را پذيرفته بايد دشمنان آن را درجه بندى كند، و درجه ضديت و بغض نسبت به آنان و برائت از آنان را بياموزد.

در اين زمينه ۳ درجه اصلى براى مخالفين غدير با عنوان بنيان گذاران و پرچمداران و پشتيبانان قابل تصور است:

بنيان گذاران ضديت با غدير

بايد بدانيم بنيان گذار ضديت و دشمنى و مخالفت با غدير چه كسى است، و در مرحله آغاز چه كسانى و چه عواملى باعث پيشرفت كار آنان شدند، كه در نتيجه نسل‏هاى مسلمانان و بشريت از اعتقاد به غدير و استفاده از محضر امام غدير و زندگى در بهشت غدير محروم شدند.

اولين پيمان نامه ضد غدير

كسى كه به غدير معتقد است بايد بداند اين ابوبكر و عمر بودند كه صحيفه ملعونه را امضا كردند، و همزمان با غدير در حجة الوداع برنامه‏ هاى مخرب خود بر ضد غدير را با همراهى بيش از چهار هزار نفر از منافقين آغاز كردند.

بايد بداند اين دو نفر همراه با ۳۲ نفر از منافقين درجه اول در مدينه، اساس نامه ضد غدير را طى طرح مفصلى تدوين كردند، كه تمام مراحل براندازى حكومت غديرى در آن پيش بينى شده بود؛ و به عنوان صحيفه ملعونه دوم معروف شد.

اولين جسارت به مبلغ اعظم غدير

غديرى بايد بداند ابوبكر و عمر انواع جسارت و اهانت و بى‏ حرمتى را نسبت به پيامبرصلى الله عليه وآله را پايه گذارى كردند.

همان كه حضرت زهراعليها السلام در خطبه مى‏ فرمايد:

وَ اُضيعَ الحَريمُ وَ اُذيلَتِ الحُرمَةُ عِندَ مَماتِهِ . فَتِلكَ وَ اللَّهِ النازِلَةُ الكُبرى وَ المُصيبَةُ العُظمى ، لا مِثلُها نازِلَةٌ وَ لا بائِقَةٌ عاجِلَةٌ .

حريم آن حضرت از بين رفت، و حرمت او پس از رفتنش مورد اهانت قرار گرفت. به خدا قسم اين بليه بسيار بزرگ و مصيبت عظيم است كه مصيبتى مثل آن و حادثه ناگوارى همچون آن در دنيا نخواهد بود.

در اينجا ۴ مورد از جسارت‏ هاى آنان را نسبت به پيامبرصلى الله عليه وآله مى‏ آوريم:

۱ . اين دو نفر براى جلوگيرى از اجراى مراسم غدير و خطابه آن سنگ اندازى‏هاى گوناگونى به راه انداختند، از عبورشان از غدير خم گرفته كه باز گردانده شدند، تا برخاستن از مقابل منبر غدير و تا نجواهاى اعتراض آميزشان هنگام خطبه.

۲ . وقتى خطابه غدير با موفقيت به نتيجه رسيد، در سه روزه توقف در غدير از انواع توطئه ‏ها و تحريكات عملى و زبانى كوتاهى نكردند.

۳ . وقتى در اين مراحل هم اقدامات آنان اثر نكرد، نقشه قتل پيامبرصلى الله عليه وآله در راه بازگشت از غدير به مدينه را عملى كردند؛ كه باز هم خنثى شد!

۴ . در روزهاى شهادت پيامبرصلى الله عليه وآله كه به دست عوامل اين دو نفر در خانه حضرت صورت گرفت، چه جسارت‏ هايى كه به شخص خاتم الانبيا صلى الله عليه وآله كردند، و تا «اِنَّ الرَّجُلَ لَيَهجُرُ» پيش رفتند و محراب حضرت را در نماز صبح غصب نمودند.

اولين غاصبين حق غدير

هر غديرى بايد بداند ابوبكر و عمر بودند كه پايه غصب خلافت را گذاشتند، و آن را در ۳ مرحله اجرا كردند:

۱ . به محض بسته شدن چشم پيامبرصلى الله عليه وآله اين دو نفر بودند كه با نقشه هاى پيش بينى شده، خلافت را به نفع خود مصادره كردند و حتى ملاحظه ساير مسلمين و يا انصار را نكردند، چرا كه قبلاً فكر همه مراحل غصب خلافت را نموده و ۴۰۰۰ منافق مسلح را براى اجراى منويات شومشان آماده كرده بودند.

۲ . اين دو نفر بودند كه توانستند بيعت غدير را بشكنند و بيعت بر ضد غدير از مردم بگيرند، در حالى كه هنوز جنازه پيامبرصلى الله عليه وآله به خاك سپرده نشده بود.

۳ . سپس تا آنجا پيش رفتند كه صاحب غدير را به بيعت غاصبانه خود فرا خواندند، و به قيمت ضرب و جرح و قتل حضرت زهراعليها السلام توانستند طناب بر گردن صاحب غدير بيندازند و شمشير بالاى سرش بگيرند و او را وادار به بيعت با خود نمايند.

اولين بدعت گذاران در مقابل غدير

هر غديرى بايد بداند اين دو نفر پس از غصب خلافت، تغيير سنت‏هاى پيامبرصلى الله عليه وآله و ايجاد بدعت‏ها و حكم‏هاى ظالمانه را تا ۱۴ سال پيش بردند، تا توانستند غدير را از فكر و قلب و اعتقاد و عمل مردم كاملاً دور سازند، و راه غلط خود را براى آينده ‏هايى دور پايه ريزى كنند.

اميرالمؤمنين‏ عليه السلام خطاب به معاويه مى ‏فرمايد:

تو و طلحه و زبير جرمتان كمتر و گناهتان كوچكتر و بدعت و گمراهيتان كمتر از كسانى نيست كه براى تو و رفيقت (عثمان) كه طالب خون او هستى پايه گذارى كردند، و راه را براى ظلم به ما اهل بيت برايتان باز كردند و شما را بر ما مسلط نمودند.

اگر يك غديرى پايه گذاران ضديت با آن را نشناسد، نمى‏ تواند پاسخگوى اين سؤال باشد كه با آن همه سفارشات پيامبرصلى الله عليه وآله و با برنامه عظيم غدير، چطور ممكن است كسانى بتوانند اين انحراف عظيم از غدير به سقيفه را ايجاد كنند؟

با اين بصيرت در مسئله غدير عمق كلام امام باقرعليه السلام را درك مى‏ كنيم كه فرمود:

مَن سَنَّ سُنَّةَ عَدلٍ فَاتُّبِعَ كانَ لَهُ مِثلُ اَجرِ مَن عَمِلَ بِها مِن غَيرِ اَن يُنقَصَ مِن اُجورِهِم شَى‏ءٌ؛ وَ مَن سَنَّ سُنَّةَ جَورٍ كانَ لَهُ مِثلُ وِزرِ مَن عَمِلَ بِهِ مِن غَيرِ اَن يُنقَصَ مِن اَوزارِهِم شَى‏ءٌ.

هر كس سنتى بر اساس عدالت را پايه گذارى كند و مورد پيروى قرار گيرد، براى او خواهد بود اجر هر كس كه به آن عمل كند بدون آنكه از اجر عمل كنندگان چيزى كم شود؛ و هر كس سنتى بر اساس ظلم را پايه گذارى كند و مورد پيروى قرار گيرد، براى او خواهد بود اجر هر كس كه به آن عمل كند بدون آنكه از اجر عمل كنندگان چيزى كم شود.

پايه گذاران ظلم در مقابل غدير

بر اساس اين اعتقاد درباره دشمنان غدير كلام امام صادق‏ عليه السلام را مى ‏فهميم كه مى ‏فرمايد:

كُلُّ ظُلامَةٍ حَدَثَت فِى الاِسلامِ اَو تَحدُثُ وَ كُلُّ دَمٍ مَسفوكٍ حَرامٍ وَ مُنكَرٍ مَشهورٍ وَ اَمرٍ غَيرِ مَحمودٍ فَوِزرُهُ فى اَعناقِهِما وَ اَعناقِ مَن شايَعَهُما اَو تابَعَهُما اَو رَضِىَ بِوِلايَتِهِما اِلى يَومِ القيامَةِ.

هر مظلوميتى كه در اسلام به وقوع پيوسته يا خواهد پيوست، و هر خونى به ناحق ريخته شده و هر عمل مُنكرى منتشر شده و هر كار ناپسندى، بار گناهش بر عهده آن دو نفر و حاميان و پيروان آنان و كسانى است كه تا روز قيامت به صاحب اختيارى آنان راضى باشند.

اولين دشمنان لعنت شده غدير

اينجاست كه مبلغ به عنوان شعار غدير از دست رفته به مخاطبانش مى‏ آموزد كه براى هميشه در اولين مرحله، نفرين و برائت و لعن و بيزارى خود را نثار آغاز گرانِ نابودى غدير و منع از اجراى آن نمايند و فرياد بزنند:

اللّهُمَّ العَن اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلى ذلِكَ.

خدايا، اولين ظلم كننده در حق محمد و آل محمد و آخرين پيروان آنان را لعنت فرما.

اللّهُمَّ خُصَّ اَنتَ اَوَّلَ ظالِمٍ بِاللَّعنِ مِنّى وَ ابْدَأ بِهِ اَوَّلاً ثُمَّ العَنِ الثّانِىَ وَ الثّالِثَ وَ الرّابِعَ ... .

خدايا، اولين ظالم (در حق محمد و آل محمدعليهم السلام) را به لعنت از سوى من اختصاص ده و اين لعنت را از اولى سپس دومى و سومى و چهارمى آغاز كن و يزيد را در مرتبه پنجم لعنت فرما.

پرچمداران ضديت با غدير

غديريان مطمئن ‏اند كه خط ضد غدير پس از بنيان گذاران آن، هرگز رها نشده و تا امروز پيروان آن رو به افزايش بوده وآثار آن خود را نشان مى‏دهد. دشمنان غدير با چيدن مهره‏ هاى مورد اطمينان خود براى ادامه خطشان در آينده، برنامه ريزى جدى داشته اند.

اگر سؤال شود: آيا با مرگ بنيان گذاران ضد غدير همه چيز تمام شد و غدير به جاى خود بازگشت، فقط كسى مى‏تواند پاسخ دقيق ارائه دهد كه تاريخچه خط ضد غدير را بداند.

غديريان بايد بدانند كه با رفتن گروه آغازگر بر ضد غدير و مرگ آنان، چه كسانى نگذاشتند پرچم دشمنى با غدير بر زمين بماند يا سقوط كند؟

بن ى‏اميه ادامه دهنده راه آن دو نفر بودند كه عثمان و معاويه آغاز راه آنان به حساب مى ‏آيند. پيش بينى حضور آنان نيز از طرف عمر بود، كه براى شوراى شش نفره خلافت بعد از خود برنامه‏ اى تدارك ديد كه نتيجه اى جز خلافت عثمان نداشته باشد، و معاويه را به سرزمين شام فرستاد تا پايه ‏هاى حكومت آينده خود بر ضد غدير را محكم نمايد.

ادامه راه ضد غدير به دست بنى‏ اميه بود كه تا لعن و ناسزا به صاحب غدير بر سر منبرها و در قنوت نمازها پيش رفت، تا روزى كه در كربلا غدير را سر بريد. تا بنى‏ اميه بر سر كار بودند راه ضد غدير ادامه داشت و امامان غدير يكى پس از ديگرى در محاصره بودند تا به دست آنان به شهادت مى‏ رسيدند.

نوبت به بنى ‏عباس كه رسيد همان شيوه دشمنى با امامان غدير ادامه يافت، تا روزى كه دوازدهمين امام غدير براى حفظ جان خود از شر آنان غايب شد، و جهان يك باره از ارتباط مستقيم با وجود امام غدير محروم شد، و فيوضات آن حضرت از پس پرده غيبت به مردم رسيد.

پشتيبانان ضديت با غدير

هر كس غدير را قبول دارد بايد همچنان پيگير شناسايى دشمنان غدير در همه مراتب جرم و غصب باشد. بر اين اساس، پس از بنيانگذاران و پرچمداران دشمنى با غدير، نوبت به پشتيبانانشان مى ‏رسد، چرا كه هرگز يك نفر به عنوان سردمدار به تنهايى نمی ‏تواند مقاصد ضد غدير خود را پيش ببرد، مگر آنكه افرادى را تكيه گاه خود قرار دهد تا او را قدم به قدم يارى كنند.

امام صادق ‏عليه السلام در اين باره فرموده است:

لَولا اَنَّ بَنى‏اُمَيَّةَ وَجَدوا مَن يَكتُبُ لَهُم وَ يُجبى لَهُم الفَى‏ءَ وَ يُقاتِلُ عَنهُم وَ يَشهَدُ جَماعَتَهُم لَما سَلَبونا حَقَّنا ...

اگر نبود كه بنى‏ اميه كسانى را يافتند كه براى آنان بنويسند و اموال را برايشان جمع كنند و از طرف آنان به جنگ بروند و در جماعت آنان حاضر شوند، نمى توانستند حق ما را بگيرند.

اگر آن روز در سقيفه حق غدير به دست ابوبكر و عمر غصب شد، بدون معاذ بن جبل و ابوعبيده جراح و سالم مولى ابى ‏حذيفه و خالد بن وليد و مغيره و قنفذ و دو رئيس دو طايفه انصار يعنى اُسيد بن حَضير و بشير بن سعيد امكان نداشت.

آن حكومت ضد غدير بدون آنان كه هيزم بر در خانه حضرت زهراعليها السلام آوردند، و بدون چهار هزار منافق مسلحى كه آماده حمله بودند، و بدون آنان كه براى غصب فدك رفتند، و بدون آنان كه درخت بيت الاحزان را قطع و سايبان آن را خراب كردند، و بدون حاكمانى كه آنان براى شهرها تعيين كردند، و بدون لشكرهايى كه براى سركوب مخالفينشان فرستادند، بدون همه اينها امكان پذير نبود.

ادامه آن راه ضد غدير، بدون عمروعاص ‏ها و ابوموسى اشعرى‏ ها و سعد بن ابى ‏وقاص‏ ها و زيادها و ابن زيادها و ابن سعدها و شمرها و خولى‏ ها و حجاج‏ ها در كنار معاويه‏ ها و يزيدها و مروانيان امكان نداشت؛ همان گونه كه بنى‏ عباس بدون هم دستان و جلادانشان نمى ‏توانستند در مقابل غدير بايستند و آن همه جنايت را براى نابودى آن مرتكب شوند.

در اين فراز و نشيبى كه دشمنى با غدير در انواع آن خود را نشان داده، همه پيروان سقيفه چه كسانى كه به نفع آنان اقدامى كرده ‏اند و چه آنان كه در مقابل ظلم به اهل بيت‏ عليهم السلام مُهر سكوت بر لب زده و امام غدير را يارى نكرده‏اند شريك جرم حساب مى ‏شوند.

همه كسانى كه در قلب مؤمنين شك و شبهه و ترديد ايجاد كرده ‏اند شريك اين جرم‏اند. همه كسانى كه امامت ۴  يا ۶  يا ۷   امام را پذيرفته و بقيه امامان غدير را نپذيرفته‏ اند يا در آخرين امام غدير تشكيك به راه انداخته ‏اند، هم دست سقيفه حساب مى‏ شوند.

همه علما و دانشمندان طرفدار سقيفه در طول تاريخ، كه براى اباطيل غاصبين ادله علمى تراشيده‏ اند و آن را به مكتب تبديل كرده‏ اند، و با مطرح كردن مغالطه‏ هاى علمى كه هرگز به فكر ابوبكر و عمر و ساير غاصبين نمى‏ رسيد، آنان را يارى كرده‏ اند؛ همه اينها شريك جرم سقيفه‏ اند، و بدون معرفت به آنان و اقداماتشان اعتقاد به غدير ناقص مى‏ ماند.

بنابراين همان گونه كه غدير بدون شناسايى دشمنان پرچمدارش قابل درك نيست، بدون شناسايى پشتيبانانشان هم ناقص است. غديريان بايد عمق جنايت بر ضد غدير را بشكافند و تا جايى كه امكان دارد تك تك دشمنانش را با كوچكترين اقداماتشان بشناسند. اين پايه اعتقادى ما بر اساس كلام پيامبرصلى الله عليه وآله است كه مى‏ فرمايد:

اِذا كانَ يَومَ القيامَةِ نادى مُنادٍ مِن قِبَلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «اَينَ الظَّلَمَةُ؟ اَينَ اَعوانُ الظَّلَمَةِ؟ اَينَ مَن بَرَئ لَهُم قَلَماً؟ اَينَ مَن لاقَ لَهُم دَواةً؟ اَينَ مَن جَلَسَ مَعَهُم ساعَةً»؟ فَيُؤتى بِهِم جَميعاً فَيُؤمَرُ بِهِم ...

روز قيامت كه مى‏ شود منادى از طرف خداوند عزوجل ندا مى‏ كند:

«ظالمين كجايند؟ ياران ظالمين كجايند؟ كجايند آنان كه براى نوشتن ظالمان قلم تراشيدند؟! كجايند كسانى كه دوات ظالمان را براى نوشتن آماده كردند؟ كجايند آنان كه با ظالمان ساعتى نشستند؟ همه آنان را كنار هم جمع مى ‏كنند و درباره آنان دستور داده مى‏ شود ...

منبع

غدير و دشمنان؛ مرور فوری، تألیف: محمد باقر انصاری.