چه کسانی با غدیر دشمنی کردند؟

«دشمنان غدیر» شامل گروه‌های مختلفی بودند: اول: منافقان که در زمان پیامبر صلی الله علیه وآله از خطرناک‌ترین دشمنان ایشان بودند، دوم: افرادی که در ظاهر بیعت غدیر را پذیرفتند اما در باطن با آن مخالف بودند و برای کنار زدن امام علی علیه السلام تلاش کردند، سوم: بنی‌امیه به رهبری ابوسفیان.

چه کسانی با غدیر دشمنی کرده‌اند؟[۱]

مقدمه

برای شناسایی انواع دشمنان غدیر و درجات آنان در دشمنی باید برخورد و رفتار آنان را مورد مطالعه قرار دهیم. دشمنان غدیر در دو گروه اصلی قابل تقسیم هستند: یکی دشمنانی که در صدد نابودی و محو آن هستند. دیگری دشمنان و دوستانی که خواسته یا ناخواسته عمداً یا غیرعمدی باعث وَهن غدیر و سبک شمردن یا تحریف آن می‌شوند.

شدت عناد برخی ناصبیان تا آنجاست که به صاحبان غدیر و پیروانشان جسارت می‌کنند و حتی تشنه خون آنان هستند، مانند آنچه در سقیفه گذشت و جان حضرت فاطمه زهراعلیها السلام و محسنش را گرفتند و سپس تا کربلا پیش رفتند! دشمنی با غدیر در درجات بعدی با عکس العمل‌های ضعیف تر دیده می‌شود. در این مرحله رو در رویی با غدیر به صورت مخالفت با اعتقاد به دوازده امام معصوم بعد از پیامبرصلی الله علیه وآله جلوه می‌کند.

در این جلوه ضدیت با غدیر بدون آنکه درگیری شدیدی اتفاق بیفتد، اکثریت مسلمانان با غدیر مخالفند و در راه دشمنان مُسلّم غدیر گام برمی‌دارند و آنان را تقدیس کرده محترم می‌شمارند. با اطلاع از ضابطه کلی دشمنی با غدیر که ذکر شد، از ۳ جهت به شناسایی و معرفی کسانی که در مقابل آن شمشیر کشیده‌اند؛ می‌پردازیم:

الف. فایده شناسایی دشمنان غدیر

جستجو و کشف کسانی که در ضربه زدن به غدیر دخالت داشته‌اند ۲ نتیجه مهم اعتقادی دربردارد:

  1. با ضربه‌هایی که از سوی دشمنان غدیر بر این بنیاد اعتقادی مان وارد شده آشنا می‌شویم. آنگاه با شناسایی نوع ضربات آنان بر غدیر، خود را برای مقابله با آنها آماده می‌کنیم.
  2. وارد کنندگان این ضربات را به عنوان نابود کنندگان غدیر و دشمنان اصلی آن می‌شناسیم، که دیگران را هم آنان به دشمنی با غدیر کشانده‌اند.

ب. کیفیت شناسایی دشمنان غدیر

غدیریان باید راه شناخت دشمنان را بیاموزند، تا عیار دشمنی خود با آنان را تنظیم نمایند. از یک سو باید قاعده تشخیص دشمنان غدیر را از امامان علیهم السلام بیاموزند، و از سوی دیگر از انواع برخوردهای دشمنان با غدیر آنان را علامت گذاری کنند.

در این باره ۲ نکته مهم باید در نظر گرفته شود:

دشمنان غدیر در کلام امامان غدیر

دشمن‌شناسی برای دفاع از غدیر، شیوه ای است که صاحبان غدیر در فرمایشاتشان حتی در دعاها و زیارات به ما آموخته‌اند، چنان‌که ۸ فراز زیر را در زیارت غدیریه و سایر زیارات صاحب غدیر می خوانیم:

  1. اللّهُمَّ اِنّا نَعلَمُ اَنَّ هذا هُوَ الحَقُّ مِن عِندِكَ فَالعَن مَن عارَضَهُ وَ استَكبَرَ وَ كَذَّبَ بِهِ وَ كَفَرَ. خدایا، ما می‌دانیم که این (غدیر) حقی از جانب توست. پس لعنت کن هر کس را که با آن مقابله کند، و از پذیرش آن سر باز زند و آن را تکذیب نماید و به آن کافر شود.
  2. لَعَنَ اللَّهُ مُستَحِلِّى الحُرمَةِ مِنكَ وَ ذائِدِى الحَقِّ عَنكَ. خدا لعنت کند کسانی را که حرمت تو را محترم نشمرند و حقت را از تو دور کنند.
  3. لَعَنَ اللَّهُ مَن ساواكَ بِمَن ناواكَ. خدا لعنت کند کسی را که تو را با آن که با تو ضدیت کرده مساوی بداند.
  4. لَعَنَ اللَّهُ مَن عَدَلَ بِكَ مَن فَرَضَ اللَّهُ عَلَيهِ وِلايَتَكَ. خدا لعنت کند آن را که به جای تو کسی را جایگزین کند که خدا ولایتت را بر او واجب کرده است.
  5. اللّهُمَّ العَن قَتَلَةَ اَميرِالمُؤمِنينَ‌عليه السلام وَ مَن ظَلَمَهُ وَ اَشياعَهُم وَ اَنصارَهُم. خدایا، قاتلین امیرالمؤمنین علیه السلام را، و کسانی را که به او ظلم کردند و پیروان و یاران آنان را لعنت کن.
  6. لَعنَةُ اللَّهِ وَ لَعنَةُ مَلائِكَتِهِ وَ رُسُلِهِ اَجمَعينَ … عَلى مَن سَلَّ سَيفَهُ عَلَيكَ يا اَميرالمُؤمِنينَ مِنَ المُشرِكينَ وَ المُنافِقينَ اِلى يَومِ الدّينِ وَ عَلى مَن رَضِىَ بِما ساءَكَ وَ لَم‌يَكرَههُ وَ اَغمَضَ عَينَهُ وَ لَم يُنكِر اَو اَعانَ عَلَيكَ بِيَدٍ اَو لِسانٍ اَو قَعَدَ عَن نَصرِكَ اَو خَذَلَ عَنِ الجِهادِ مَعَكَ اَو غَمَطَ فَضلَكَ اَو جَحَدَ حَقَّكَ اَو عَدَلَ بِكَ مَن جَعَلَكَ اللَّهُ اَولى بِهِ مِن نَفسِهِ. یا امیرالمؤمنین، لعنت خدا و ملائکه و همه پیامبرانش تا روز قیامت بر کسانی از مشرکین و منافقین که به روی تو شمشیر کشیدند و بر کسانی که راضی شدند به آنچه تو را ناراحت کرد و اظهار نارضایتی نکردند، و چشم پوشیدند و انکار نکردند، یا بر علیه تو با دست یا زبان کمک کردند، یا از کمک به تو کنار کشیدند، یا در جهاد همراه تو کوتاهی کردند، یا فضیلت تو را مخفی کردند، یا حق تو را انکار نمودند، یا به جای تو کسانی را پذیرفتند که خداوند تو را نسبت به آنان صاحب اختیار قرار داده بود.
  7. اللّهمَّ خُصَّ اَوَّلَ ظالِمٍ وَ غاصِبِ لآلِ مُحَمَّدٍ بِاللَّعنِ وَ كُلَّ مُستَنٍّ بِما سَنَّ اِلى يَومِ القيامَةِ. خدایا، اولین ظالم و اولین غاصب حق آل محمدعلیهم السلام را به لعن اختصاص ده، و هر کسی را که بدعت‌های او را پذیرفته باشد.
  8. لَعَنَ اللَّهُ مَن دَفَعَكَ عَن حَقِّكَ وَ اَزالَكَ عَن مَقامِكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَن بَلَغَهُ ذلِكَ فَرَضِىَ بِهِ. خدا لعنت کند کسی را که تو را از حقت دور داشت و از مقامت زایل کرد، و خدا لعنت کند کسی را که خبر مظلومیت‌های تو به او رسید و به آن راضی شد.

دشمنان اعتقادی و قلبی و عملی غدیر

غدیریان از کلمات صاحبان غدیر می‌آموزند که باید انواع دشمنان فکری و عملی آن را بشناسند، و سعی کنند در موقعیت‌های مناسب آنان را به دیگران نیز بشناسانند. باید درباره اولین ظالم تا آخرین پیرو و یاور و پشتیبان در ظلم نسبت به حق غدیر، روشن شود که همگی در این جنایات شریک اند و به سهم خود باید از آنان برائت جست و آنان را لعنت کرد.

۴ نوع دشمنی با غدیر از کلام معصومین علیهم السلام استفاده می‌شود:

  1. دشمنان اعتقادی غدیر که از پذیرش آن سر باز می‌زنند و آن را تکذیب و انکار می‌نمایند و به آن کافر می‌شوند. نماد دیگر این دشمنی کسانی هستند که دیگران را به جای صاحب غدیر می‌پذیرند و جایگزین او می‌نمایند، یا او را با ضد او مساوی می‌دانند، بلکه بدعت‌های دشمنان را هم می‌پذیرند.
  2. دشمنان قلبی غدیر که خبر غصب حق صاحب آن و مظلومیت او به گوش آنان می‌رسد ولی ناراحت نمی‌شوند و اظهار نارضایتی نمی‌کنند و چشم پوشی می‌کنند و انکار نمی‌کنند، بلکه قلباً به آن راضی هستند.
  3. دشمنان قاصر در عملِ غدیر که با کوتاهی در انجام وظیفه و عمل نکردن به آنچه حق صاحب غدیر است، مخالفت خود را با آن نشان می‌دهند. آنان کسانی هستند که فضیلت او را مخفی می‌کنند و حرمت او را محترم نمی‌شمارند و از کمک به او کنار می‌کشند.
  4. دشمنان عملی غدیر که اقدام به عملیاتی بر ضد صاحب غدیر کرده و می‌کنند، و رسماً به مقابله با آن حضرت برمی‌خیزند، و درباره او با زبان دشمنی سخن می‌گویند و نسبت به او ظلم روا داشته و می‌دارند، مانند کسانی که بر روی او شمشیر کشیده و نگذاشتند در مقام غدیری قرار بگیرد و تا قتل او هم پیش رفتند.

ج. درجه‌بندی دشمنان غدیر

کسی که غدیر را پذیرفته باید دشمنان آن را درجه‌بندی کند، و درجه ضدیت و بغض نسبت به آنان و برائت از آنان را بیاموزد.

در این زمینه ۳ درجه اصلی برای مخالفین غدیر با عنوان بنیان‌گذاران و پرچمداران و پشتیبانان قابل تصور است:

بنیان‌گذاران ضدیت با غدیر

باید بدانیم بنیان‌گذار ضدیت و دشمنی و مخالفت با غدیر چه کسی است، و در مرحله آغاز چه کسانی و چه عواملی باعث پیشرفت کار آنان شدند، که در نتیجه نسل‌های مسلمانان و بشریت از اعتقاد به غدیر و استفاده از محضر امام غدیر و زندگی در بهشت غدیر محروم شدند.

اولین پیمان نامه ضد غدیر

کسی که به غدیر معتقد است باید بداند این ابوبکر و عمر بودند که صحیفه ملعونه را امضا کردند، و همزمان با غدیر در حجة الوداع برنامه‌های مخرب خود بر ضد غدیر را با همراهی بیش از چهار هزار نفر از منافقین آغاز کردند.

باید بداند این دو نفر همراه با ۳۲ نفر از منافقین درجه اول در مدینه، اساس‌نامه ضد غدیر را طی طرح مفصلی تدوین کردند، که تمام مراحل براندازی حکومت غدیری در آن پیش‌بینی شده بود؛ و به عنوان صحیفه ملعونه دوم معروف شد.

اولین جسارت به مبلغ اعظم غدیر

غدیری باید بداند ابوبکر و عمر انواع جسارت و اهانت و بی حرمتی را نسبت به پیامبرصلی الله علیه وآله را پایه‌گذاری کردند.

همان که حضرت زهراعلیها السلام در خطبه می‌فرماید: وَ اُضيعَ الحَريمُ وَ اُذيلَتِ الحُرمَةُ عِندَ مَماتِهِ. فَتِلكَ وَ اللَّهِ النازِلَةُ الكُبرى وَ المُصيبَةُ العُظمى، لا مِثلُها نازِلَةٌ وَ لا بائِقَةٌ عاجِلَةٌ. حریم آن حضرت از بین رفت، و حرمت او پس از رفتنش مورد اهانت قرار گرفت. به خدا قسم این بلیه بسیار بزرگ و مصیبت عظیم است که مصیبتی مثل آن و حادثه ناگواری همچون آن در دنیا نخواهد بود.

در اینجا ۴ مورد از جسارت‌های آنان را نسبت به پیامبرصلی الله علیه وآله می‌آوریم:

  1. این دو نفر برای جلوگیری از اجرای مراسم غدیر و خطابه آن سنگ اندازی‌های گوناگونی به راه انداختند، از عبورشان از غدیر خم گرفته که بازگردانده شدند، تا برخاستن از مقابل منبر غدیر و تا نجواهای اعتراض آمیزشان هنگام خطبه.
  2. وقتی خطابه غدیر با موفقیت به نتیجه رسید، در سه روزه توقف در غدیر از انواع توطئه‌ها و تحریکات عملی و زبانی کوتاهی نکردند.
  3. وقتی در این مراحل هم اقدامات آنان اثر نکرد، نقشه قتل پیامبرصلی الله علیه وآله در راه بازگشت از غدیر به مدینه را عملی کردند؛ که باز هم خنثی شد!
  4. در روزهای شهادت پیامبرصلی الله علیه وآله که به دست عوامل این دو نفر در خانه حضرت صورت گرفت، چه جسارت‌هایی که به شخص خاتم الانبیا صلی الله علیه وآله کردند، و تا اِنَّ الرَّجُلَ لَيَهجُرُ پیش رفتند و محراب حضرت را در نماز صبح غصب نمودند.
اولین غاصبین حق غدیر

هر غدیری باید بداند ابوبکر و عمر بودند که پایه غصب خلافت را گذاشتند، و آن را در ۳ مرحله اجرا کردند:

۱. به محض بسته شدن چشم پیامبرصلی الله علیه وآله این دو نفر بودند که با نقشه‌های پیش‌بینی شده، خلافت را به نفع خود مصادره کردند و حتی ملاحظه سایر مسلمین یا انصار را نکردند، چرا که قبلاً فکر همه مراحل غصب خلافت را نموده و ۴۰۰۰ منافق مسلح را برای اجرای منویات شومشان آماده کرده بودند.

  1. این دو نفر بودند که توانستند بیعت غدیر را بشکنند و بیعت بر ضد غدیر از مردم بگیرند، در حالی که هنوز جنازه پیامبرصلی الله علیه وآله به خاک سپرده نشده بود.
  2. سپس تا آنجا پیش رفتند که صاحب غدیر را به بیعت غاصبانه خود فرا خواندند، و به قیمت ضرب و جرح و قتل حضرت زهراعلیها السلام توانستند طناب بر گردن صاحب غدیر بیندازند و شمشیر بالای سرش بگیرند و او را وادار به بیعت با خود نمایند.
اولین بدعت گذاران در مقابل غدیر

هر غدیری باید بداند این دو نفر پس از غصب خلافت، تغییر سنت‌های پیامبرصلی الله علیه وآله و ایجاد بدعت‌ها و حکم‌های ظالمانه را تا ۱۴ سال پیش بردند، تا توانستند غدیر را از فکر و قلب و اعتقاد و عمل مردم کاملاً دور سازند، و راه غلط خود را برای آینده‌هایی دور پایه‌ریزی کنند.

امیرالمؤمنین علیه السلام خطاب به معاویه می‌فرماید: تو و طلحه و زبیر جرمتان کمتر و گناهتان کوچکتر و بدعت و گمراهیتان کمتر از کسانی نیست که برای تو و رفیقت (عثمان) که طالب خون او هستی پایه‌گذاری کردند، و راه را برای ظلم به ما اهل بیت برایتان باز کردند و شما را بر ما مسلط نمودند.[۲]

اگر یک غدیری پایه‌گذاران ضدیت با آن را نشناسد، نمی‌تواند پاسخگوی این سؤال باشد که با آن همه سفارشات پیامبرصلی الله علیه وآله و با برنامه عظیم غدیر، چطور ممکن است کسانی بتوانند این انحراف عظیم از غدیر به سقیفه را ایجاد کنند؟

با این بصیرت در مسئله غدیر عمق کلام امام باقرعلیه السلام را درک می‌کنیم که فرمود: مَن سَنَّ سُنَّةَ عَدلٍ فَاتُّبِعَ كانَ لَهُ مِثلُ اَجرِ مَن عَمِلَ بِها مِن غَيرِ اَن يُنقَصَ مِن اُجورِهِم شَىءٌ؛ وَ مَن سَنَّ سُنَّةَ جَورٍ كانَ لَهُ مِثلُ وِزرِ مَن عَمِلَ بِهِ مِن غَيرِ اَن يُنقَصَ مِن اَوزارِهِم شَىءٌ.[۳]

هر کس سنتی بر اساس عدالت را پایه‌گذاری کند و مورد پیروی قرار گیرد، برای او خواهد بود اجر هر کس که به آن عمل کند بدون آنکه از اجر عمل کنندگان چیزی کم شود؛ و هر کس سنتی بر اساس ظلم را پایه‌گذاری کند و مورد پیروی قرار گیرد، برای او خواهد بود اجر هر کس که به آن عمل کند بدون آنکه از اجر عمل کنندگان چیزی کم شود.

پایه‌گذاران ظلم در مقابل غدیر

بر اساس این اعتقاد درباره دشمنان غدیر کلام امام صادق علیه السلام را می‌فهمیم که می‌فرماید: كُلُّ ظُلامَةٍ حَدَثَت فِى الاِسلامِ اَو تَحدُثُ وَ كُلُّ دَمٍ مَسفوكٍ حَرامٍ وَ مُنكَرٍ مَشهورٍ وَ اَمرٍ غَيرِ مَحمودٍ فَوِزرُهُ فى اَعناقِهِما وَ اَعناقِ مَن شايَعَهُما اَو تابَعَهُما اَو رَضِىَ بِوِلايَتِهِما اِلى يَومِ القيامَةِ.

هر مظلومیتی که در اسلام به وقوع پیوسته یا خواهد پیوست، و هر خونی به ناحق ریخته شده و هر عمل مُنکری منتشر شده و هر کار ناپسندی، بار گناهش بر عهده آن دو نفر و حامیان و پیروان آنان و کسانی است که تا روز قیامت به صاحب اختیاری آنان راضی باشند.[۴]

اولین دشمنان لعنت شده غدیر

اینجاست که مبلغ به عنوان شعار غدیر از دست رفته به مخاطبانش می‌آموزد که برای همیشه در اولین مرحله، نفرین و برائت و لعن و بیزاری خود را نثار آغاز گرانِ نابودی غدیر و منع از اجرای آن نمایند و فریاد بزنند:

اللّهُمَّ العَن اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلى ذلِكَ.

خدایا، اولین ظلم کننده در حق محمد و آل محمد و آخرین پیروان آنان را لعنت فرما.

اللّهُمَّ خُصَّ اَنتَ اَوَّلَ ظالِمٍ بِاللَّعنِ مِنّى وَ ابْدَأ بِهِ اَوَّلاً ثُمَّ العَنِ الثّانِىَ وَ الثّالِثَ وَ الرّابِعَ ….

خدایا، اولین ظالم (در حق محمد و آل محمدعلیهم السلام) را به لعنت از سوی من اختصاص ده و این لعنت را از اولی سپس دومی و سومی و چهارمی آغاز کن و یزید را در مرتبه پنجم لعنت فرما.

پرچمداران ضدیت با غدیر

غدیریان مطمئن اند که خط ضد غدیر پس از بنیان‌گذاران آن، هرگز رها نشده و تا امروز پیروان آن رو به افزایش بوده وآثار آن خود را نشان می‌دهد. دشمنان غدیر با چیدن مهره‌های مورد اطمینان خود برای ادامه خطشان در آینده، برنامه‌ریزی جدی داشته‌اند.

اگر سؤال شود: آیا با مرگ بنیان‌گذاران ضد غدیر همه چیز تمام شد و غدیر به جای خود بازگشت، فقط کسی می‌تواند پاسخ دقیق ارائه دهد که تاریخچه خط ضد غدیر را بداند. غدیریان باید بدانند که با رفتن گروه آغازگر بر ضد غدیر و مرگ آنان، چه کسانی نگذاشتند پرچم دشمنی با غدیر بر زمین بماند یا سقوط کند؟

بنی امیه ادامه دهنده راه آن دو نفر بودند که عثمان و معاویه آغاز راه آنان به حساب می‌آیند. پیش‌بینی حضور آنان نیز از طرف عمر بود، که برای شورای شش نفره خلافت بعد از خود برنامه ای تدارک دید که نتیجه ای جز خلافت عثمان نداشته باشد، و معاویه را به سرزمین شام فرستاد تا پایه‌های حکومت آینده خود بر ضد غدیر را محکم نماید.

ادامه راه ضد غدیر به دست بنی امیه بود که تا لعن و ناسزا به صاحب غدیر بر سر منبرها و در قنوت نمازها پیش رفت، تا روزی که در کربلا غدیر را سر برید. تا بنی امیه بر سر کار بودند راه ضد غدیر ادامه داشت و امامان غدیر یکی پس از دیگری در محاصره بودند تا به دست آنان به شهادت می‌رسیدند.

نوبت به بنی عباس که رسید همان شیوه دشمنی با امامان غدیر ادامه یافت، تا روزی که دوازدهمین امام غدیر برای حفظ جان خود از شر آنان غایب شد، و جهان یک باره از ارتباط مستقیم با وجود امام غدیر محروم شد، و فیوضات آن حضرت از پس پرده غیبت به مردم رسید.

پشتیبانان ضدیت با غدیر

هر کس غدیر را قبول دارد باید همچنان پیگیر شناسایی دشمنان غدیر در همه مراتب جرم و غصب باشد. بر این اساس، پس از بنیانگذاران و پرچمداران دشمنی با غدیر، نوبت به پشتیبانانشان می‌رسد، چرا که هرگز یک نفر به عنوان سردمدار به تنهایی نمی‌تواند مقاصد ضد غدیر خود را پیش ببرد، مگر آنکه افرادی را تکیه گاه خود قرار دهد تا او را قدم به قدم یاری کنند.

امام صادق علیه السلام در این باره فرموده است: لَولا اَنَّ بَنى‌اُمَيَّةَ وَجَدوا مَن يَكتُبُ لَهُم وَ يُجبى لَهُم الفَىءَ وَ يُقاتِلُ عَنهُم وَ يَشهَدُ جَماعَتَهُم لَما سَلَبونا حَقَّنا …[۵] اگر نبود که بنی امیه کسانی را یافتند که برای آنان بنویسند و اموال را برایشان جمع کنند و از طرف آنان به جنگ بروند و در جماعت آنان حاضر شوند، نمی‌توانستند حق ما را بگیرند.

اگر آن روز در سقیفه حق غدیر به دست ابوبکر و عمر غصب شد، بدون معاذ بن جبل و ابوعبیده جراح و سالم مولی ابی حذیفه و خالد بن ولید و مغیره و قنفذ و دو رئیس دو طایفه انصار یعنی اُسید بن حَضیر و بشیر بن سعید امکان نداشت.

آن حکومت ضد غدیر بدون آنان که هیزم بر در خانه حضرت زهراعلیها السلام آوردند، و بدون چهار هزار منافق مسلحی که آماده حمله بودند، و بدون آنان که برای غصب فدک رفتند، و بدون آنان که درخت بیت الاحزان را قطع و سایبان آن را خراب کردند، و بدون حاکمانی که آنان برای شهرها تعیین کردند، و بدون لشکرهایی که برای سرکوب مخالفینشان فرستادند، بدون همه اینها امکان‌پذیر نبود.

ادامه آن راه ضد غدیر، بدون عمروعاص‌ها و ابوموسی اشعری‌ها و سعد بن ابی وقاص‌ها و زیادها و ابن زیادها و ابن سعدها و شمرها و خولی‌ها و حجاج‌ها در کنار معاویه‌ها و یزیدها و مروانیان امکان نداشت؛ همان گونه که بنی عباس بدون هم دستان و جلادانشان نمی‌توانستند در مقابل غدیر بایستند و آن همه جنایت را برای نابودی آن مرتکب شوند.

در این فراز و نشیبی که دشمنی با غدیر در انواع آن خود را نشان داده، همه پیروان سقیفه چه کسانی که به نفع آنان اقدامی کرده‌اند و چه آنان که در مقابل ظلم به اهل بیت علیهم السلام مُهر سکوت بر لب زده و امام غدیر را یاری نکرده‌اند شریک جرم حساب می‌شوند.

همه کسانی که در قلب مؤمنین شک و شبهه و تردید ایجاد کرده‌اند شریک این جرم‌اند. همه کسانی که امامت ۴ یا ۶ یا ۷ امام را پذیرفته و بقیه امامان غدیر را نپذیرفته‌اند یا در آخرین امام غدیر تشکیک به راه انداخته‌اند، هم دست سقیفه حساب می‌شوند.

همه علما و دانشمندان طرفدار سقیفه در طول تاریخ، که برای اباطیل غاصبین ادله علمی تراشیده‌اند و آن را به مکتب تبدیل کرده‌اند، و با مطرح کردن مغالطه‌های علمی که هرگز به فکر ابوبکر و عمر و سایر غاصبین نمی‌رسید، آنان را یاری کرده‌اند؛ همه اینها شریک جرم سقیفه اند، و بدون معرفت به آنان و اقداماتشان اعتقاد به غدیر ناقص می‌ماند.

بنابراین همان گونه که غدیر بدون شناسایی دشمنان پرچمدارش قابل درک نیست، بدون شناسایی پشتیبانانشان هم ناقص است. غدیریان باید عمق جنایت بر ضد غدیر را بشکافند و تا جایی که امکان دارد تک تک دشمنانش را با کوچکترین اقداماتشان بشناسند. این پایه اعتقادی ما بر اساس کلام پیامبرصلی الله علیه وآله است که می‌فرماید: اِذا كانَ يَومَ القيامَةِ نادى مُنادٍ مِن قِبَلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «اَينَ الظَّلَمَةُ؟ اَينَ اَعوانُ الظَّلَمَةِ؟ اَينَ مَن بَرَئ لَهُم قَلَماً؟ اَينَ مَن لاقَ لَهُم دَواةً؟ اَينَ مَن جَلَسَ مَعَهُم ساعَةً»؟ فَيُؤتى بِهِم جَميعاً فَيُؤمَرُ بِهِم …[۶] روز قیامت که می‌شود منادی از طرف خداوند عزوجل ندا می‌کند:

«ظالمین کجایند؟ یاران ظالمین کجایند؟ کجایند آنان که برای نوشتن ظالمان قلم تراشیدند؟! کجایند کسانی که دوات ظالمان را برای نوشتن آماده کردند؟ کجایند آنان که با ظالمان ساعتی نشستند؟ همه آنان را کنار هم جمع می‌کنند و درباره آنان دستور داده می‌شود …[۷]

پانویس

  1. محمد باقر انصاری
  2. کتاب سلیم: ح ۲۵.
  3. بحار الانوار: ج ۶۸ ص ۲۵۸.
  4. بحار الانوار: ج ۲۹ ص ۱۹۹.
  5. بحار الانوار: ج ۴۷ ص ۱۳۸.
  6. مستدرک الوسائل: ج ۱۳ ص ۱۲۴.
  7. غدیر و دشمنان؛ مرور فوری، تألیف: محمد باقر انصاری.