یاری شدن امام زمان از جانب خداوند
دلیل بر این مدعا روشن است؛ زیرا اگر کسی بتواند بر آن حضرت غلبه نماید و آن حضرت مغلوب گردد پس چگونه میتواند عدالت به معنای واقعی را روی زمین پیاده کند و دنیا را پر از عدل و داد نماید. این مسلم است از شخصی که مغلوب دیگران است کاری ساخته نیست. حال آنکه در صورتی که رسول اکرم صلی الله علیه واله فرمود: فَیَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا بَعْدَ مَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْرا؛[۱]زمین را از عدل و داد پر میکند بعد از آن که از ظلم و ستم پر شده باشد.
ممکن است برای بعضی از کوته نظران که از قدرت خدا غافلند این سؤال پیش آید که چگونه معقول است آن حضرت بر تمام قدرتهای جهان فایق آید، در صورتی که آنان مجهز به پیشرفتهترین سلاحها هستند؟ به عبارت دیگر، چگونه میتوان بر سلاحهای مخرب اتمی و موشکی قارهپیما و بمب افکنهای کذایی غلبه جست؟ جواب آن است که با قدرت لایزال الهی این امر ساده است. و چون امام زمان روحی فداه از طرف خدا مأمور به اجرای عدالت است، بنابراین اشکالی به وجود نخواهد آمد.[۲]
در بیان «و لا منصور علیه» این معنا نیز حاصل میشود که او پیروزی است که در برابر او گروه یا گروههایی نمیتوانند با اتحاد و همدستی یکدیگر بر علیه ایشان قدرت نمائی کنند، امروز در دنیای قدرت و حکومتهای ظالمانه پیمانهای خاصی بین قدرتهایی وجود دارد که بتوانند در مواقع خاص در رسیدن به اهداف شوم خود همدیگر را یای نمایند، این یکپارچگی در زمان امام شکسته خواهد شد و اگر گروهی بخواهد بر ضد امام زمان روحی فداه حرکتی انجام دهند توسط شخص یا گروههای دیگر حمایت و کمک نخواهند شد واین برای همهٔ افراد و گروهها در زمان ظهور خواهد بود. اضافه بر این که شخص امام زمان روحی فداه به تأیید قرآن «منصور» است همانگونه که خداوند متعال میفرماید:
… وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیِّهِ سُلْطاناً فَلا یُسْرِفْ فِی الْقَتْلِ إِنَّهُ کانَ مَنْصُورا …
؛[۳] و هر کس مظلوم کشته شود، به سرپرست وی قدرتی دادهایم، پس [او] نباید در قتل زیادهروی کند، زیرا او [از طرف شرع] یاری شده است.[۴]
بنابراین ویژگی خاص امام زمان علیه السلام در این قسمت از خطبه در دو قسمت خواهد بود یکی: «انه کان منصورا» و دیگری: «و لامنصور علیه»، خداوند متعال او را یاری میکند و هیچکسی نیز در مخالفت و دشمنی با ایشان یاری نمیشود.
پانویس
- ↑ الطرائف، ج ۱، ص ۱۷۷.
- ↑ شرح و تفسیر خطبه پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله در غدیر خم، ص ۴۲۸.
- ↑ فَقَالَ عَلِیٌّ «لَیْسَ هَکَذَا قَضَی اللَّهُ یَا مَالِ قَتْلَ النَّفْسِ بِالنَّفْسِ فَمَا بَالُ الْغَشْمِ وَ قَالَ وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیِّهِ سُلْطاناً فَلا یُسْرِفْ فِی الْقَتْلِ إِنَّهُ کانَ مَنْصُوراً وَ الْإِسْرَافُ فِی الْقَتْلِ أَنْ تَقْتُلَ غَیْرَ قَاتِلِکَ فَقَدْ نَهَی اللَّهُ عَنْهُ وَ ذَلِکَ هُوَ الْغَشْمُ»؛ علی علیه السلام گفت: ای مالک، چنین نیست؛ خداوند حکم خود را داده که قتل نفسی برابر نفسی است، پس چه جای بیدادگری باشد! او فرموده است: «... کسی که مظلوم کشته شود ما بر ولی او حکومت و تسلط بر قاتل دادیم، پس در (مقام انتقام) قتل، (آن ولی) اسراف نکند که او از جانب ما مؤید و منصور خواهد بود» و اسراف در قتل آن است که کسی را که (هیچیک از کسان) تو را نکشته است، بکشی و خداوند (ما را) از آن بازداشته و آن بیداد باشد. وقعه صفین، ص۴. عَنْهُ عَنْ صَالِحٍ عَنِ الْحَجَّالِ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیِّهِ سُلْطاناً فَلا یُسْرِفْ فِی الْقَتْلِ قَالَ نَزَلَتْ فِی الْحُسَیْنِ علیه السلام لَوْ قُتِلَ أَهْلُ الْأَرْضِ بِهِ مَا کَانَ سَرَفاً. الکافی، ج۸، ص۲۵۵.
- ↑ اسرا / ۳۳.