ینابیع المودة (کتاب)
| اطلاعات کتاب | |
|---|---|
| نویسنده | سلیمان بن ابراهیم قندوزی حنفی |
| مذهب | اهل سنت |
| زبان | عربی - فارسی |
| موضوع | فضائل اهل بیت علیهم السلام |
«ینابیع المودة لذوی القربی» تألیف سلیمان بن ابراهیم قندوزی حنفی، از علمای اهل سنت، در قرن سیزدهم هجری قمری (متوفای ۱۲۹۴ق) اثری است در زمینه مناقب و فضایل اهل بیت پیامبرصلی الله علیه وآله، به ویژه حضرت علی علیه السلام.
نویسنده
سلیمان بن ابراهیم قُنْدوزی بلخی، عالم حنفی و صوفی، در سال ۱۲۲۰ق در قندوز افغانستان متولد شد. پس از تحصیلات اولیه در زادگاهش، برای ادامه تحصیل به بخارا و سپس هند سفر کرد. در هند به طریقت پیوست و در سیر و سلوک و فقه به مراتب بالایی دست یافت. پس از بازگشت به وطن، به هدایت و ارشاد مردم پرداخت. در سال ۱۲۶۹ق قصد سفر حج کرد، اما در بغداد و قونیه توقف نمود و به تدریس و ارشاد مشغول شد. مدتی نیز مقام شیخ طریقت را بر عهده داشت. قندوزی در سال ۱۲۹۴ق در قسطنطنیه درگذشت. برخی او را از سنیان دوازده‌امامی دانسته‌اند و کتاب او را با این گرایش نگاشته شده می‌دانند.
محتوای کتاب
کتاب در چاپ چهار جلد تنظیم شده است که محتوای آن شامل موارد زیر است:
- مناقب امیرالمؤمنین علی علیه السلام و دیگر اهل بیت پیامبرعلیهم السلام، از جمله امام حسن، امام حسین و امام عصر علیهم السلام.
- روایات و احادیث مربوط به فضایل اهل بیت علیهم السلام، که از منابع معتبر اهل سنت جمع‌آوری شده است.
- صد باب که هر کدام به موضوع خاص یا مطالب کتابی ویژه می‌پردازد.
- بخش‌هایی درباره حضرت مهدی علیه السلام و فضایل کلی اهل بیت علیهم السلام.
- مطالبی درباره حروف و خواص آنها.
قندوزی از منابع متعدد اهل سنت و شیعه استفاده کرده است. شیوه مؤلف، نقل و گاه تکرار روایات پیشین است، نویسنده عمدتاً به مناقب اهل بیت علیهم السلام، به‌ویژه امام علی علیه السلام می‌پردازد و فاقد ترتیب و تنظیم خاصی است.
نقل آیه تبلیغ برای غدیر[۱]
از جمله مشهورترین آیات غدیر آیه «یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ…»[۲] است. اختصاص آن به غدیر هم نزد شیعه و غیر شیعه از مسلمات است، و بین مفسرین و محدثین اهل سنت مشهور است، اگر چه بعضی از آنان در صدد انحراف شأن نزول آیه بوده‌اند. از جمله عده ای از بزرگان علمای اهل سنت هستند، و یکی از آنها که نزول آیه «بَلِّغْ» را در غدیر ذکر کرده‌اند سلیمان بن ابراهیم قندوزی حنفی، از علمای اهل سنت، در قرن سیزدهم هجری قمری (متوفای ۱۲۹۴ق) می‌باشد، او این شأن نزول را در کتاب ینابیع المودة از علی بن شهاب الدین همدانی نقل کرده است.[۳]