نمایش مبدأ برای روزه عید غدیر

يكى از اعمال مستحب در اين روز شريف روزه گرفتن است، كه در روايات فراوان به اين عمل تأكيد شده و ثواب بسيارى به آن اختصاص يافته است. در اينجا به چند روايت در فضيلت روزه روز غدير اشاره مى‏ كنيم:

۱.{{متن عربی|قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ الصَّادِقَ يَقُول‏:صِيَامُ يَوْمِ غَدِيرِ خُمٍّ يَعْدِلُ صِيَامَ عُمُرِ الدُّنْيَا لَوْ عَاشَ إِنْسَانٌ ثُمَّ صَامَ مَا عَمَرَتِ الدُّنْيَا لَكَانَ لَهُ ثَوَابُ ذَلِكَ وَ صِيَامُهُ يَعْدِلُ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي كُلِّ عَامٍ مِائَةَ حَجَّةٍ وَ مِائَةَ عُمْرَةٍ مَبْرُورَاتٍ مُتَقَبَّلَاتٍ وَ هُوَ عِيدُ اللَّهِ الْأَكْبَر}}<ref>التهذيب: ج ۳ ص ۱۴۳ ح ۳۱۷.</ref>

از امام صادق‏ عليه السلام شنيدم كه مى‏ فرمود:(ثواب) روزه روز غدير خم با(ثواب)روزه عمر دنيا برابر است؛ اگر انسان به اندازه عمر دنيا زندگى كند و روزه بگيرد،(ثواب آن)معادل (ثواب)روزه غدير است. روزه روز غدير نزد خداى عزوجل برابر است با ثواب يكصد حج و يكصد عمره مقبول. و آن بزرگ‏ترين عيد خداست... .

'''۲.'''حضرت اميرالمؤمنين على‏ عليه السلام در خطبه‏ اى طولانى در وصف روزه غدير فرمود: {{متن عربی|وَ صَوْمُ هَذَا الْيَوْمِ مِمَّا نَدَبَ اللَّهُ تَعَالَى إِلَيْهِ وَ جَعَلَ الْجَزَاءَ الْعَظِيمَ كِفَاءً لَهُ عَنْهُ حَتَّى لَوْ تَعَبَّدَ لَهُ عَبْدٌ مِنَ الْعَبِيدِ فِي الشَّبِيبَةِ مِنِ ابْتِدَاءِ الدُّنْيَا إِلَى تَقَضِّيهَا صَائِماً نَهَارُهَا قَائِماً لَيْلُهَا إِذَا أَخْلَصَ الْمُخْلِصُ فِي صَوْمِهِ لَقَصُرَتْ إِلَيْهِ أَيَّامُ الدُّنْيَا عَنْ كِفَائِه‏}}<ref>وسائل الشيعة: ج ۷ ص ۳۲۶ ح ۱۱، به نقل از«مصباح المتهجد».</ref>و روزه اين روز از امورى است كه خداى تعالى به سوى آن فرا خوانده و پاداش بزرگى -  كه در خور آن باشد -  برايش قرار داده است، تا جايى كه اگر بنده ‏اى از بندگان از آغاز تا پايان عمر دنيا خدا را عبادت كند؛ به طورى كه روزها را روزه بدارد و شب‏ ها را به نماز بايستد، روزهاى تمام دنيا از هم ‏سنگ بودن با روزه غدير ناتوان هستند. اگر روزه‏ دار خالصانه روزه بگيرد.

'''۳.'''حضرت امام صادق ‏عليه السلام فرمود: {{متن عربی|صَوْمُ يَومِ غَدِيرِ خُمٍّ كَفَّارَةُ سِتِّينَ سَنَةً}}<ref>من لا يحضره الفقيه: ج ۲ ص ۹۰ ح ۱۸۱۷.</ref>: روزه روز غدير خم كفاره گناه شصت سال است.

'''۴.'''مفضّل از حضرت امام صادق ‏عليه السلام درباره آداب روز غدير پرسيد:{{متن عربی| مَا يَجِبُ عَلَيْنَا فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ قَالَ يَجِبُ عَلَيْكُمْ صِيَامُهُ شُكْراً لِلَّهِ وَ حَمْداً لَهُ مَعَ أَنَّهُ أَهْلٌ أَنْ يُشْكَرَ كُلَّ سَاعَةٍ وَ كَذَلِكَ أَمَرَتِ الْأَنْبِيَاءُ أَوْصِيَاءَهَا أَنْ يَصُومُوا الْيَوْمَ الَّذِي يُقَامُ فِيهِ الْوَصِيُّ يَتَّخِذُونَهُ عِيداً وَ مَنْ صَامَهُ كَانَ أَفْضَلَ مِنْ عَمَلِ سِتِّينَ سَنَةً.}} <ref>وسائل الشيعة: ج ۲ ص ۳۲۵ ح ۷، به نقل از: الخصال.</ref>

در آن روز چه وظيفه ‏اى داريم؟ فرمود: شما براى شكر و ستايش خداوند اين روز را روزه بگيريد، با اينكه شايسته است خداوند هر لحظه سپاس گزارى شود. و همين گونه پيامبران‏ عليهم السلام به جانشينان خود فرمان داده ‏اند تا روزه بدارند؛ روزى را كه وصى(خاتم پيامبران‏صلى الله عليه وآله)به جانشينى معرفى مى‏ شود، و آن را عيد مى ‏گيرند. و هر كس اين روز را روزه بدارد، ثوابش برتر از عبادت شصت سال است.

'''۵.''' عمّار بن حريز عبدى نقل مى ‏كند: {{متن عربی| دَخَلْتُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ فِي الْيَوْمِ الثَّامِنَ عَشَرَ مِنْ ذِي الْحِجَّةِ فَوَجَدْتُهُ صَائِماً فَقَالَ لِي هَذَا يَوْمٌ عَظِيمٌ عَظَّمَ اللَّهُ حُرْمَتَهُ إِلَى أَنْ قَالَ فَقِيلَ لَهُ مَا ثَوَابُ صَوْمِ هَذَا الْيَوْمِ قَالَ إِنَّهُ يَوْمُ عِيدٍ وَ فَرَحٍ وَ سُرُورٍ وَ يَوْمُ صَوْمٍ شُكْراً لِلَّهِ وَ إِنَّ صَوْمَهُ يَعْدِلُ سِتِّينَ شَهْراً مِنْ أَشْهُرِ الْحُرُمِ.}}<ref>وسائل الشيعة: ج ۷ ص ۳۲۶ ح ۱۰، به نقل از: مصباح المتهجد.</ref>

روز هجدهم ذى‏ الحجه بر امام صادق عليه السلام وارد شدم، ايشان روزه ‏دار بود. به من فرمود: اين روز روز بزرگى است. خدا حرمت آن را بزرگ داشته است. به آن حضرت عرض شد: روزه اين روز چه ثوابى دارد؟ 

فرمود: غدير روز عيد و شادى و شادمانى است، و روز روزه گرفتن جهت سپاس گزارى از خداوند است، و ثواب روزه ‏اش برابر است با عبادت شصت ماه از ماه‏ هاى حرام...<ref>ماه‏ هايى كه از احترام خاصى برخوردارند، ماه ‏هاى: محرم، رجب، ذى ‏القعده و ذى الحجه.</ref>