نمایش مبدأ برای سوال از ولایت در قیامت

== سؤال از ولايت در قيامت<ref>اسرار غدير: ص ۶۲ - ۶۵ .</ref> ==
  پس از [[خطبه غدیر]] و در طول سه روز كه مراسم [[بیعت]] ادامه داشت، قشرهاى مختلف مردم گروه گروه در پيشگاه [[حضرت محمّد صلی الله علیه و آله|پيامبر صلی الله علیه و آله]] حضور مى ‏يافتند.

در اين اجتماعات كوچک -  با توجه به [[اهمیت]] خطبه و مسئله بيعت - سؤالاتى درباره آن مطرح مى‏ كردند و توضيح بيشترى مى‏ خواستند.

پس از چند سؤال و جواب و اقرار مردم به رسالت و ولايت و اشاره‏ هاى مكرر به مسئله [[امامت]] و حديث غدير، پيامبر صلى الله عليه و آله در ادامه فرمود:

بدانيد كه من و شما مورد سؤال قرار خواهيم گرفت. من مسؤولم درباره آن چه به عنوان رسالت براى شما آورده‏ ام و درباره كتاب خدا و حجت او كه به يادگار در ميان شما گذارده‏ ام، و شما نيز (درباره آن ها) مسؤول هستيد. آيا من ابلاغ كرده ‏ام؟ شما به پروردگارتان چه خواهيد گفت؟ 

صداها از هر سو بلند شد: ما شهادت مى‏ دهيم كه تو بنده خدا و پيامبر او هستى. رسالت او را ابلاغ كردى و در راه او جهاد نمودى.

امر او را رساندى و دلسوز بودى و آن چه بر عهده‏ ات بود ادا نمودى. خداوند به تو از سوى ما جزا دهد به بهترين صورتى كه به پيامبرى از امتش جزا داده است.

حضرت فرمود: خدايا شاهد باش.

بدانيد كه من منتظر شما هستم و شما فرداى قيامت كنار [[حوض کوثر]] بر من وارد مى ‏شويد، و آن حوضى است كه عرض آن به وسعت بُصرى تا صنعاست.<ref>بُصرى شهرى در شام، و «صنعا» شهرى در يمن است و در اين جا منظور بزرگى حوض كوثر است. </ref> در آن قدح ‏هايى از نقره به تعداد ستارگان آسمان است.

بدانيد كه فرداى قيامت وقتى كنار حوض نزد من مى ‏آييد از شما سؤال خواهم كرد كه درباره آن چه امروز شما را شاهد گرفتم و نسبت به ثقلين پس از من چه كرديد؟

ببينيد براى روزى كه مرا ملاقات مى‏ كنيد در غيبت من با آنان چگونه رفتار مى‏ كنيد.

پرسيدند: يا رسول‏ اللَّه، ثقلين كدامند؟ فرمود: ثقل اكبر كتاب خداوند عزوجل است، كه واسطه ‏اى متصل از خدا و از من در دست شماست. يک سوى آن به دست خدا و طرف ديگر آن در دست شماست.

در آن علوم گذشته و آينده است تا روزى كه قيامت به پا شود. ثقل اصغر همتاى قرآن است و آن على بن ابى‏ طالب و عترت اوست، و اين دو از يكديگر جدا نمى ‏شوند تا بر سر حوض كوثر نزد من بيايند.

از آنان سؤال كنيد و از غير آنان نپرسيد كه گمراه مى‏ شويد. من براى اين دو از خداوند لطيف خبير درخواست‏ هايى كرده ام و خداوند به من عطا فرموده است.

يار آن دو، ياور من و خوار كننده آن دو، خوار كننده من است. وليِّ آن دو وليِّ من و دشمن آنان دشمن من است.

هيچ امتى قبل از شما هلاک نشده مگر زمانى كه دينش را طبق هوا و هوس خود قرار داده و بر ضد پيامبرش هم دست شده و قيام كنندگان به عدالتشان را كشته است.

بدانيد كه من عده ‏اى را از آتش نجات خواهم داد ولى عده‏ اى را از دست من مى‏ گيرند. من خواهم گفت: خدايا اصحابم؟! به من گفته مى ‏شود: تو نمى ‏دانى اينان پس از تو چه كردند!!<ref>عوالم العلوم: ج ۳  / ۱۵ ص۴۳ ،۴۴ ،۴۶، ۴۹ ،۵۴ ،۷۵ ،۹۷، ۱۹۶ ،۱۹۹ ،۲۳۹، ۲۶۱.</ref>

== پانویس ==
[[رده:امام شناسی]]