نمایش مبدأ برای طاعت

== اطاعت از ولايت<ref>سخنرانى استثنائى غدير: ص ۱۴۰.</ref> ==
يكى از مسائل توحيدى كه [[پیامبر صلی الله علیه و آله]] در پايانِ اولين فراز از [[خطبه غدیر]] بيان فرمود شكر و سپاسگزارى خداوند بود. سپس آن را مقدمه ‏اى براى سمع و 

طاعت در امر خاص الهى براى [[ابلاغ ولایت|اعلان ولایت]] در غدير قرار داد، و با اشاره نامحسوسى به [[آیه تبلیغ]] فرمود: «امر او را مى‏ پذيرم و اطاعت مى‏ كنم و به همه آنچه او را راضى

مى ‏كند مبادرت مى ‏نمايم و در برابر آنچه او مقدر كند تسليم هستم، براى رغبت در اطاعت او و ترس از عقوبتش».

== جزاى اطاعت از خدا و رسول‏ صلى الله عليه و آله و ائمه ‏عليهم السلام<ref>سخنرانى استثنائى غدير: ص ۲۳۳ - ۲۴۲.</ref> ==
پيامبر صلى الله عليه و آله در فرازى از يازدهمين و آخرين بخش از خطبه غدير، جزاى اطاعت از خدا و رسول و [[ائمه اثنی عشر|ائمه ‏علیهم السلام]] و پذيرفتن ولايت و بیعتِ غدير را 

مساوى بهشت بيان كرد.

حضرت بار ديگر با اشاره به آيه ۷۱ سوره احزاب: «وَ مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ فازَ فَوْزاً عَظيماً» بر اطاعت و ولايت پذيرى و تسليم در برابر خدا و رسول و على و امامان 

بعد از او تأكيد كرد. سپس با اشاره به آيه ۲۰ و ۲۱ سوره توبه: «الَّذينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فى سَبيلِ اللَّهِ بِاَمْوالِهِمْ وَ اَنْفُسِهِمْ اَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ وَ اُولئِكَ هُمُ 

الْفائِزونَ يُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَةٍ مِنْهُ وَ رِضْوانٍ وَ جَنّاتٍ لَهُمْ فيها نَعيمٌ مُقيمٌ»، به سبقت گيرندگان در امر مهم ولايت نشان [[بهشت]] عنايت كرد:

مَعاشِرَ النّاسِ، مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ عَلِيّاً وَ الاَئِمَّةَ الَّذينَ ذَكَرْتُهُمْ فَقَدْ فازَ فَوْزاً عَظيماً.

مَعاشِرَ النّاسِ، السّابِقُونَ اِلى مُبايَعَتِهِ وَ مُوالاتِهِ وَ التَّسْليمِ عَلَيْهِ بِإِمْرَةِ الْمُؤْمِنينَ اوُلئِكَ هُمُ الْفائِزُونَ فى جَنّاتِ النَّعيمِ:

اى مردم، هر كس خدا و رسولش و على و امامانى را كه ذكر كردم اطاعت كند به رستگارى بزرگ دست يافته است.

اى مردم، كسانى كه براى [[بیعت]] با او و قبول ولايت او و سلام كردن به عنوان «اميرالمؤمنين» با او، سبقت بگيرند آنان رستگارانند و در باغ‏ هاى [[نعمت]] خواهند بود.

== منبع ==
دانشنامه غدیر،جلد ۱۴،صفحه ۳۹۳.

== پانویس ==
[[رده:خطابه غدیر]]