رسمیت غدیر در تقویم اسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی غدیر
(صفحه‌ای تازه حاوی «.  رسميت غدير در تقويم اسلام××× 2 تبليغ غدير در سيره معصومين‏عليهم السلام: ص 1...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
رسميت غدير در تقويم اسلام××× 2 تبليغ غدير در سيره معصومين‏عليهم السلام: ص 190  - 183. ×××
== رسميت غدير در تقويم اسلام<ref>تبليغ غدير در سيره معصومين‏ عليهم السلام: ص ۱۸۳ - ۱۹۰.</ref> ==
  رسميت دادن ابدى به غدير با اعلان «عيد بودن» آن بلكه اعلام «اعظم الاعياد» بودن آن<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۰۸.</ref>، و نيز نامگذارى آن به «يوم الولاية»<ref>بصائر الدرجات: ص ۲۰۱. بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۳۶ و ج ۳۹ ص ۳۳۶ و ج ۴۱ ص ۲۲۸. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۶۸ . كشف المهم : ص ۱۰۹.</ref> و اجراى عملى اين [[عید غدیر|عید]] در زمان [[امیرالمؤمنین علی علیه السلام|امیرالمؤمنین]] و [[امام رضا علیه السلام|امام رضا عليهما السلام]]<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۲۱ - ۲۲۴. بحار الانوار: ج ۹۴ ص ۱۱۵،۱۱۴.</ref>، و [[تبریک|تبریک و تهنیت]] گفتن به مناسبت اين عيد بزرگ، همه اينها به معناى جايگاه ويژه غدير در [[تقویم]] رسمى اسلام و بزرگداشت عمومى آن است.


  رسميت دادن ابدى به غدير با اعلان »عيد بودن« آن بلكه اعلام »اعظم الاعياد« بودن آن××× 1 عوالم العلوم: ج 3  / 15 ص 208. ×××، و نيز نامگذارى آن به »يوم الولاية«××× 2 بصائر الدرجات: ص 201. بحار الانوار: ج 37 ص 136 و ج 39 ص 336 و ج 41 ص 228. عوالم العلوم: ج 3  / 15 ص 68 . كشف المهم : ص 109. ××× و اجراى عملى اين عيد در زمان اميرالمؤمنين و امام رضاعليهما السلام××× 3 عوالم العلوم: ج 3  / 15 ص 224  - 221. بحار الانوار: ج 94 ص 115 114. ×××، و تبريك و تهنيت گفتن به مناسبت اين عيد بزرگ، همه اينها به معناى جايگاه ويژه غدير در تقويم رسمى اسلام و بزرگداشت عمومى آن است.
به عنوان نتيجه اين رسميت، تأثير آن در جاودان‏ سازى فرهنگ ابلاغ پيام غدير به نسل‏ هاى بعد و دعوت ابدى به ولايت امامان غدير جاى انكار نيست.


با مرورى بر زحمات [[معصومین‏ علیهم السلام]] براى رسميت دادن به عيد غدير، آشنايى با نُه مورد از اين تلاش الهى درسى براى ما خواهد بود تا گام‏ هاى جديد و فراخور روز براى بزرگداشت و رسميت گسترده ‏تر عيد غدير را با نشاط و دقت بيشترى برداريم:


به عنوان نتيجه اين رسميت، تأثير آن در جاودان‏سازى فرهنگ ابلاغ پيام غدير به نسل‏هاى بعد و دعوت ابدى به ولايت امامان غدير جاى انكار نيست. با مرورى بر زحمات معصومين‏عليهم السلام براى رسميت دادن به عيد غدير، آشنايى با نُه مورد از اين تلاش الهى درسى براى ما خواهد بود تا گام‏هاى جديد و فراخور روز براى بزرگداشت و رسميت گسترده‏تر عيد غدير را با نشاط و دقت بيشترى برداريم:
=== تبريک رسمى در غدير خم<ref>بحار الانوار: ج ۲۱ ص ۳۸۷. امالى شيخ مفيد: ص ۵۷ .</ref> ===
اولين رسميتِ عرض تبريک و تهنيت به مناسبت غدير را، از يک سو شخص [[حضرت محمّد صلی الله علیه و آله|پیامبر صلی الله علیه و آله]] و از سوى ديگر مخاطبانِ غدير از همان كنار بركه پايه ‏گذارى كردند.


آن حضرت رسماً دستور تبريک گفتن را داد كه چنين دستورى در تمام عمر پيامبر صلى الله عليه و آله در هيچ اتفاق مسرور كننده‏ اى رخ نداده و براى اولين و آخرين بار به مناسبت غدير از سوى حضرت دستور داده شده است.


1-  تبريك رسمى در غدير خم××× 4 بحار الانوار: ج 21 ص 387. امالى شيخ مفيد: ص 57 . ×××
همان گونه كه پس از خطابه، مردم نيز با درکِ عظمت واقعه بى‏اختيار و قبل از دستور پيامبر صلى الله عليه و آله صدايشان به تبريک بلند شد.


اولين رسميتِ عرض تبريك و تهنيت به مناسبت غدير را، از يك سو شخص پيامبرصلى الله عليه وآله و از سوى ديگر مخاطبانِ غدير از همان كنار بركه پايه‏گذارى كردند. آن حضرت رسماً دستور تبريك گفتن را داد كه چنين دستورى در تمام عمر پيامبرصلى الله عليه وآله در هيچ اتفاق مسرور كننده‏اى رخ نداده و براى اولين و آخرين بار به مناسبت غدير از سوى حضرت دستور داده شده است. همان گونه كه پس از خطابه، مردم نيز با دركِ عظمت واقعه بى‏اختيار و قبل از دستور پيامبرصلى الله عليه وآله صدايشان به تبريك بلند شد.
پس از خطبه، مردم از هر سو به سمت منبر مى آمدند و خود را به پيامبر صلى الله عليه و آله و اميرالمؤمنين‏ عليه السلام مى ‏رساندند، و با ايشان به عنوان [[بیعت]] دست مى‏ دادند، و هم به پيامبر صلى الله عليه و آله و هم به اميرالمؤمنين‏ عليه السلام تبريک و تهنيت مى‏ گفتند.


پيامبر صلى الله عليه و آله هم مى‏ فرمود:


پس از خطبه، مردم از هر سو به سمت منبر مى‏آمدند و خود را به پيامبرصلى الله عليه وآله و اميرالمؤمنين‏عليه السلام مى‏رساندند، و با ايشان به عنوان بيعت دست مى‏دادند، و هم به پيامبرصلى الله عليه وآله و هم به اميرالمؤمنين‏عليه السلام تبريك و تهنيت مى‏گفتند. پيامبرصلى الله عليه وآله هم مى‏فرمود: الحَمدُ للَّهِ الَّذى فَضَّلَنا عَلى جَميعِ العالَمينَ: سپاس خدايى را كه ما را بر همه اهل عالم فضيلت داد.
الحَمدُ للَّهِ الَّذى فَضَّلَنا عَلى جَميعِ العالَمينَ: سپاس خدايى را كه ما را بر همه اهل عالم [[فضیلت]] داد.


در اين حال مردم مى ‏گفتند:


در اين حال مردم مى‏گفتند: آرى، شنيديم و طبق فرمان خدا و رسول با قلب و جان و زبان و دستمان اطاعت مى‏كنيم. بعد به سوى پيامبر و اميرالمؤمنين‏عليهما السلام ازدحام كردند و از يكديگر سبقت مى‏گرفتند و با ايشان دست مى‏دادند.
آرى، شنيديم و طبق فرمان خدا و رسول با قلب و جان و زبان و دستمان [[اطاعت]] مى ‏كنيم.


بعد به سوى پيامبر و اميرالمؤمنين ‏عليهما السلام ازدحام كردند و از يكديگر سبقت مى‏ گرفتند و با ايشان دست مى‏ دادند.


اين ابراز احساسات و فريادهاى شعفى كه از جمعيت بر مى‏خاست، شكوه و ابهت بى‏مانندى به آن اجتماع بزرگ مى‏بخشيد. در اين حال حضرت فرمود: به من تبريك بگوييد، به من تهنيت بگوييد، زيرا خداوند مرا به نبوّت و اهل بيتم را به امامت اختصاص داده است.
اين ابراز احساسات و فريادهاى شعفى كه از جمعيت بر مى‏خاست، شكوه و ابهت بى‏ مانندى به آن اجتماع بزرگ مى ‏بخشيد.


در اين حال حضرت فرمود: به من تبريک بگوييد، به من تهنيت بگوييد، زيرا خداوند مرا به نبوّت و اهل بيتم را به [[امامت]] اختصاص داده است.


2-  آموزش تبريك غدير از امام صادق‏عليه السلام
=== آموزش تبريک غدير از امام صادق‏ عليه السلام ===
 
جالب است كه نه فقط دستور تبريک در روز غدير به ما داده شده بلكه كيفيت آن را هم به ما ياد داده ‏اند، تا ابعاد اعتقادى اين روز بزرگ را در تهنيت ‏گويى آن به كار بريم.
جالب است كه نه فقط دستور تبريك در روز غدير به ما داده شده بلكه كيفيت آن را هم به ما ياد داده‏اند، تا ابعاد اعتقادى اين روز بزرگ را در تهنيت‏گويى آن به كار بريم. در اين باره امام صادق‏عليه السلام مى‏فرمايد: هر گاه در اين روز برادر مؤمن خود را ملاقات كردى بگو:


در اين باره [[امام صادق‏ علیه السلام]] مى‏ فرمايد: هر گاه در اين روز برادر مؤمن خود را ملاقات كردى بگو:


الحَمدُ  للَّهِ الَّذى اَكرَمَنا بِهذَا اليَومِ وَ جَعَلَنا مِنَ المُؤمِنينَ، وَ جَعَلَنا مِنَ المُوفينَ بِعَهدِهِ الَّذى عَهِدَهُ اِلَينا وَ ميثاقِهِ الَّذى واثَقَنا بِهِ مِن وِلايَةِ وُلاةِ اَمرِهِ وَ القُوّامِ بِقِسطِهِ وَ لَم يَجعَلنا مِنَ الجاحِدينَ وَ المُكَذِّبينَ بِيَومِ الدّينِ:
الحَمدُ  للَّهِ الَّذى اَكرَمَنا بِهذَا اليَومِ وَ جَعَلَنا مِنَ المُؤمِنينَ، وَ جَعَلَنا مِنَ المُوفينَ بِعَهدِهِ الَّذى عَهِدَهُ اِلَينا وَ ميثاقِهِ الَّذى واثَقَنا بِهِ مِن وِلايَةِ وُلاةِ اَمرِهِ وَ القُوّامِ بِقِسطِهِ وَ لَم يَجعَلنا مِنَ الجاحِدينَ وَ المُكَذِّبينَ بِيَومِ الدّينِ:


شكر خدايى را كه ما را به اين روز گرامى داشته و ما را از مؤمنان و از وفاداران قرار داده به پيمانى كه با ما بسته و عهدى كه درباره واليان امرمان و برپا دارندگان [[عدالت]] از ما گرفته، و ما را از منكران و [[تکذیب]] كنندگان روز [[قیامت]] قرار نداده است.<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۱۵.</ref>


شكر خدايى را كه ما را به اين روز گرامى داشته و ما را از مؤمنان و از وفاداران قرار داده به پيمانى كه با ما بسته و عهدى كه درباره واليان امرمان و برپا دارندگان عدالت از ما گرفته، و ما را از منكران و تكذيب كنندگان روز قيامت قرار نداده است.××× 1 عوالم العلوم: ج 3  / 15 ص 215. ×××
=== آموزش تهنيت غدير توسط امام رضا عليه السلام ===
 
تبريک غدير بايد به معناى سپاسگزارى از نعمت عظيم ولايت باشد، كه امام هشتم‏ عليه السلام اين كيفيت تبريک غدير را به ما آموخته مى‏ فرمايد:
3-  آموزش تهنيت غدير توسط امام رضاعليه السلام
 
تبريك غدير بايد به معناى سپاسگزارى از نعمت عظيم ولايت باشد، كه امام هشتم‏عليه السلام اين كيفيت تبريك غدير را به ما آموخته مى‏فرمايد: در اين روز به يكديگر تهنيت و تبريك بگوييد، و هر گاه برادر مؤمن خود را ملاقات كرديد چنين بگوييد:
 
 
الحَمدُ للَّهِ الَّذى جَعَلَنا مِنَ المُتَمَسِّكينَ بِوِلايَةِ اَميرِالمُؤمنينَ‏عليه السلام: سپاس خدايى را كه ما را از تمسك‏كنندگان به ولايت اميرالمؤمنين‏عليه السلام قرارداده است.××× 1 عوالم العلوم: ج 3  / 15 ص 223. ×××
 
 
4-  رسميت عيد غدير به امر پيامبرصلى الله عليه وآله××× 2 بحار الانوار: ج 37 ص 109 ح 2. ×××
 
پس از بازگشت به مدينه، پيامبرصلى الله عليه وآله نه فقط روز غدير را »عيد رسمى« اعلام كرد كه آن را »اعظم اعياد« ناميد، بدين معنى كه در طول سال اسلامى هيچ مناسبت فرخنده و شادى آورى بالاتر از آن نيست. در اين باره فرمود:
 
 
روز غدير بهترين اعياد امت من است و آن همان روزى است كه خداوند تعالى به من دستور داد برادرم على بن ابى‏طالب را براى امتم منصوب نمايم تا بعد از من به وسيله او هدايت شوند. غدير روزى است كه خدا دين را در آن كامل كرد و نعمت را در آن بر امتم به كمال رساند و اسلام را به عنوان دين آنان راضى شد.
 
 
من على را عَلَم و علامت براى امتم در زمين منصوب نكردم مگر بعد از آنكه خداوند نام او را در آسمان‏ها مشهور كرد و ولايت او را بر ملائكه‏اش واجب فرمود.
 
 
5 -  دستور عيد گرفتن غدير به على‏عليه السلام××× 3 عوالم العلوم: ج 3  / 15 ص 211. ×××
 
پيامبرصلى الله عليه وآله نه تنها عيد بودن غدير را رسماً اعلام كرد، بلكه به طور خاص دستور عيد گرفتن اين روز را براى بعد از خود به اميرالمؤمنين‏عليه السلام وصيت فرمود، و جالب‏تر اينكه سابقه اين عيد را قبل از وقوع آن در زمان نمايندگان و حجج الهى خبر داد كه به امر خدا به بزرگداشت اين روز اقدام مى‏كردند. آن حضرت در اين باره فرمود:
 
 
انبياء هم چنين مى‏كردند و به جانشينان خود وصيت مى‏كردند كه اين روز را عيد بگيرند.
 
 
6 -  نام‏گذارى رسمى غدير به »يوم الولاية«
 
گذشته از »عيد« قرار دادن و »افضل اعياد« ناميدنِ غدير، سه روز گرامى داشتن غدير و رسميت نام »ايام الولاية« براى آن، جهت ديگرى است كه در تاريخ اسلام مى‏درخشد.
 
 
اين عنوان در لسان اميرالمؤمنين‏عليه السلام آمده كه فرمود:
 
 
خداوند با ولايت من دين اين امت را كامل نمود و نعمت‏ها را بر آنان تمام كرد، و اسلامشان را مورد رضايت قرار داد، هنگامى كه در »يوم الولاية« به پيامبرصلى الله عليه وآله فرمود: يا محمد، به مردم خبر ده كه امروز دينشان را كامل كردم و نعمتم را بر آنان تمام نمودم و اسلام را به عنوان دينشان راضى شدم.××× 1 بحار الانوار: ج 39 ص 336 ح 5 . ×××


در اين روز به يكديگر تهنيت و تبريک بگوييد، و هر گاه برادر مؤمن خود را ملاقات كرديد چنين بگوييد:


اين عنوان براى روز غدير به قدرى مشهور بوده كه حتى ابوبكر بدان اقرار كرده، آنجا كه به اميرالمؤمنين‏عليه السلام گفت: پيامبرصلى الله عليه وآله در »ايام الولاية« در غدير تو را صاحب اختيار ما قرار داد.××× 2 بحار الانوار: ج 41 ص 228. ×××
الحَمدُ للَّهِ الَّذى جَعَلَنا مِنَ المُتَمَسِّكينَ بِوِلايَةِ اَميرِالمُؤمنينَ‏ عليه السلام: سپاس خدايى را كه ما را از تمسک كنندگان به ولايت اميرالمؤمنين ‏عليه السلام قرارداده است.<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۲۳.</ref>


== رسميت عيد غدير به امر پيامبر صلى الله عليه و آله<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۰۹ ح ۲.</ref> ==
پس از بازگشت به [[مدینه]]، پيامبر صلى الله عليه و آله نه فقط روز غدير را «عيد رسمى» اعلام كرد كه آن را «اعظم اعياد» ناميد، بدين معنى كه در طول سال اسلامى هيچ مناسبت فرخنده و شادى آورى بالاتر از آن نيست. در اين باره فرمود:


7-  جشن رسمى غدير توسط اميرالمؤمنين‏عليه السلام××× 3 بحار الانوار: ج 94 ص 115 114. ×××
روز غدير بهترين اعياد امت من است و آن همان روزى است كه خداوند تعالى به من دستور داد برادرم على بن ابى ‏طالب را براى امتم منصوب نمايم تا بعد از من به وسيله او [[هدایت]] شوند.


اجراى رسمى جشن غدير به صورت حكومتى اولين بار در خلافت ظاهرى اميرالمؤمنين‏عليه السلام دقيقاً 25 سال بعد از غدير اتفاق افتاد. در واقع سفارشى كه پيامبرصلى الله عليه وآله درباره عيد گرفتن غدير به اميرالمؤمنين‏عليه السلام فرموده بود در طول ربع قرن با حكومت سقيفه امكان اجرا نداشت.
غدير روزى است كه خدا دين را در آن كامل كرد و نعمت را در آن بر امتم به كمال رساند و اسلام را به عنوان دين آنان راضى شد.


من على را عَلَم و علامت براى امتم در زمين منصوب نكردم مگر بعد از آنكه خداوند نام او را در آسمان‏ ها مشهور كرد و [[ولایت]] او را بر [[ملائکه]] ‏اش واجب فرمود.


روزگارى كه آن حضرت به خلافت ظاهرى رسيد، به بهانه جمعه توانست عزت غدير را با خطبه نماز جمعه از زير خاك‏هاى سياه سقيفه بيرون كشد و مطالب مفصلى درباره آن بيان كند كه بسيارى از مردم آن را متعجبانه مى‏شنيدند.
=== دستور عيد گرفتن غدير به على ‏عليه السلام<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۱۱.</ref> ===
پيامبر صلى الله عليه و آله نه تنها عيد بودن غدير را رسماً اعلام كرد، بلكه به طور خاص دستور عيد گرفتن اين روز را براى بعد از خود به اميرالمؤمنين‏ عليه السلام [[وصیت]] فرمود، و جالب‏ تر اينكه سابقه اين عيد را قبل از وقوع آن در زمان نمايندگان و حجج الهى خبر داد كه به امر خدا به بزرگداشت اين روز اقدام مى ‏كردند.


آن حضرت در اين باره فرمود:


ماجرا هنگامى رخ داد كه يك سال روز غدير مقارن روز جمعه شد. در آن روز اميرالمؤمنين‏عليه السلام خطبه نماز جمعه را به مسئله غدير اختصاص داد و به خصوص درباره رسميت آن سخن گفت و و با اشاره به جمع شدن دو عيد رسمى اسلام در تقويم آن روز، فرمود:
انبياء هم چنين مى‏ كردند و به جانشينان خود وصيت مى‏ كردند كه اين روز را عيد بگيرند.


=== نام‏گذارى رسمى غدير به «يوم الولاية» ===
گذشته از «عيد» قرار دادن و «افضل اعياد» ناميدنِ غدير، سه روز گرامى داشتن غدير و رسميت نام «ايام الولاية» براى آن، جهت ديگرى است كه در [[تاریخ]] [[اسلام]] مى‏ درخشد.


خداوند در اين روز دو عيد عظيم و بزرگ را براى شما جمع كرده است ... . خداوند دينى را قبول نمى‏كند مگر با ولايت آنكه به ولايتش دستور داده و اسباب اطاعتش با تمسك به دستاويزهاى او و اهل ولايتش نظام مى‏يابد.
اين عنوان در لسان [[امیرالمؤمنین علی علیه السلام|امیرالمؤمنین‏ علیه السلام]] آمده كه فرمود:


خداوند با ولايت من دين اين امت را كامل نمود و نعمت‏ها را بر آنان تمام كرد، و اسلامشان را مورد رضايت قرار داد، هنگامى كه در «يوم الولاية» به پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود:


اين است كه خداوند در روز غدير بر پيامبرش فرستاد آنچه بيانگر اراده‏اش درباره انتخاب شدگانش بود و به او دستور ابلاغش را داد ... ، و براى او حفظ از منافقين را ضمانت نمود.
يا محمد، به مردم خبر ده كه امروز دينشان را كامل كردم و نعمتم را بر آنان تمام نمودم و اسلام را به عنوان دينشان راضى شدم.<ref>بحار الانوار: ج ۳۹ ص ۳۳۶ ح ۵ .</ref>


اين عنوان براى روز غدير به قدرى مشهور بوده كه حتى ابوبكر بدان اقرار كرده، آنجا كه به اميرالمؤمنين‏ عليه السلام گفت: پيامبر صلى الله عليه و آله در «ايام الولاية» در غدير تو را صاحب اختيار ما قرار داد.<ref>بحار الانوار: ج ۴۱ ص ۲۲۸.</ref>


خداوند دينش را كامل كرد و چشم پيامبرش و مؤمنين و تابعين را روشن ساخت. امروز روز عظيم‏الشأنى است ... ، و روز كمال دين است.
=== جشن رسمى غدير توسط اميرالمؤمنين ‏عليه السلام<ref>بحار الانوار: ج ۹۴ ص ۱۱۵،۱۱۴.</ref> ===
اجراى رسمى جشن غدير به صورت حكومتى اولين بار در [[جانشین|خلافت]] ظاهرى اميرالمؤمنين ‏عليه السلام دقيقاً ۲۵ سال بعد از غدير اتفاق افتاد.


در واقع سفارشى كه پيامبر صلى الله عليه و آله درباره عيد گرفتن غدير به اميرالمؤمنين‏ عليه السلام فرموده بود در طول ربع قرن با حكومت [[سقیفه]] امكان اجرا نداشت.


حضرت به اعلام عمومى عيد غدير اكتفا نكرد و با تداركى كه از قبل توسط امام مجتبى‏عليه السلام ديده شده بود، مردم را براى پذيرايى به خانه آن حضرت دعوت كرد.
روزگارى كه آن حضرت به خلافت ظاهرى رسيد، به بهانه جمعه توانست عزت غدير را با خطبه نماز جمعه از زير خاک هاى سياه سقيفه بيرون كشد و مطالب مفصلى درباره آن بيان كند كه بسيارى از مردم آن را متعجبانه مى‏ شنيدند.


ماجرا هنگامى رخ داد كه يک سال روز غدير مقارن روز جمعه شد. در آن روز اميرالمؤمنين‏ عليه السلام خطبه نماز جمعه را به مسئله غدير اختصاص داد و به خصوص درباره رسميت آن سخن گفت و با اشاره به جمع شدن دو عيد رسمى اسلام در تقويم آن روز، فرمود:


پس از نماز جمعه، حضرت به همراه مردم به مجلس جشنى رفتند كه امام حسن‏عليه السلام در منزلشان گرفته بودند و در آنجا اطعام و پذيرايى مفصلى از شركت كنندگان به عمل آمد.
خداوند در اين روز دو عيد عظيم و بزرگ را براى شما جمع كرده است... .


8 -  افضليت غدير بين سه عيد رسمى
خداوند دينى را قبول نمى‏كند مگر با ولايت آنكه به ولايتش دستور داده و اسباب اطاعتش با تمسک به دستاويزهاى او و اهل ولايتش نظام مى‏ يابد.


در زمان‏هاى بعد از غدير كه دوران سياه معاويه و بنى‏اميه پيش آمد، رسميت عيد غدير زير خاك‏هاى سقيفه دفن شد، تا روزگار امام صادق‏عليه السلام كه با انقراض بنى‏اميه و قبل از قدرت گرفتن بنى‏عباس حضرت توانست بار ديگر به احياى رسميت غدير بپردازد.
اين است كه خداوند در روز غدير بر پيامبرش فرستاد آنچه بيانگر اراده‏ اش درباره انتخاب شدگانش بود و به او دستور ابلاغش را داد...، و براى او حفظ از منافقين را ضمانت نمود.


خداوند دينش را كامل كرد و چشم پيامبرش و مؤمنين و تابعين را روشن ساخت. امروز روز عظيم‏ الشأنى است...، و روز كمال دين است.


آن حضرت از يك سو اهميت سُرور در اين روز را مطرح كرد و فرمود: روز غدير، روز شريف و عظيمى است ... . اين روز، روزِ عيد و شادى و سرور است.××× 1 عوالم العلوم: ج 3  / 15 ص 213. اليقين: ص 372 باب 132. ×××
حضرت به اعلام عمومى عيد غدير اكتفا نكرد و با تداركى كه از قبل توسط امام مجتبى‏ عليه السلام ديده شده بود، مردم را براى پذيرايى به خانه آن حضرت دعوت كرد.


پس از نماز جمعه، حضرت به همراه مردم به مجلس جشنى رفتند كه امام حسن‏ عليه السلام در منزلشان گرفته بودند و در آنجا اطعام و پذيرايى مفصلى از شركت كنندگان به عمل آمد.


از سوى ديگر عيد الهى بودن اين روز را بيان كرده فرمود: روز غدير خم روزى است كه خداوند آن را براى شيعيان و محبين ما عيد قرار داده است.××× 2 عوالم العلوم: ج 3  / 15 ص 213. ×××
=== افضليت غدير بين سه عيد رسمى ===
در زمان ‏هاى بعد از غدير كه دوران سياه [[معاویة بن ابی سفیان|معاویه]] و بنى ‏اميه پيش آمد، رسميت عيد غدير زير خاک ‏هاى سقيفه دفن شد، تا روزگار [[امام صادق‏ علیه السلام]] كه با انقراض [[بنی ‏امیه]] و قبل از قدرت گرفتن [[بنی‏ عباس]] حضرت توانست بار ديگر به احياى رسميت غدير بپردازد.


آن حضرت از يک سو [[اهمیت]] سُرور در اين روز را مطرح كرد و فرمود:


سپس عنوانِ بزرگ‏ترين عيد الهى را براى غدير به ميان آورد و فرمود: عيد غدير عيد اللَّه اكبر )يعنى عيد بزرگ خداوند( است.××× 3 عوالم العلوم: ج / 15 ص 211. ×××
روز غدير، روز شريف و عظيمى است ... . اين روز، روزِ عيد و شادى و سرور است.<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۱۳. اليقين: ص ۳۷۲ باب ۱۳۲.</ref>


از سوى ديگر عيد الهى بودن اين روز را بيان كرده فرمود: روز غدير خم روزى است كه خداوند آن را براى شيعيان و محبين ما عيد قرار داده است.<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۱۳.</ref>


نهايتاً افضليت غدير را بر ساير اعياد رسمى اسلام مطرح كرده فرمود: عيد غدير خم از عيد فطر و قربان و روز جمعه و روز عرفه افضل است، و نزد خداوند منزلت والاترى دارد.××× 4 عوالم العلوم: ج / 15 ص 212 211 210. ×××
سپس عنوانِ بزرگ‏ترين عيد الهى را براى غدير به ميان آورد و فرمود: عيد غدير عيد الله اكبر (يعنى عيد بزرگ خداوند) است.<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۱۱.</ref>


نهايتاً افضليت غدير را بر ساير اعياد رسمى اسلام مطرح كرده فرمود:


9-  جشن رسمى دوستان غدير توسط امام رضاعليه السلام××× 5 عوالم العلوم: ج / 15 ص 224  - 221. ×××
[[عید غدیر|عید غدیر خم]] از [[عید فطر]] و [[قربان (عید)|قربان]] و روز جمعه و [[روز عرفه]] افضل است، و نزد خداوند منزلت والاترى دارد.<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۱۲،۲۱۱،۲۱۰.</ref>


اگر همه مسلمانان به رسميت عيد غدير و اهميت آن كه توسط شخص پيامبرصلى الله عليه وآله بيان شده توجه ندارند، لااقل دوستان اهل‏بيت‏عليهم السلام بايد بدانند كه غدير روز جشن رسمى آل محمدعليهم السلام است.
=== جشن رسمى دوستان غدير توسط امام رضا عليه السلام<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۲۱ - ۲۲۴.</ref> ===
اگر همه مسلمانان به رسميت [[عید غدیر]] و اهميت آن كه توسط شخص پيامبر صلى الله عليه و آله بيان شده توجه ندارند، لااقل دوستان اهل‏ بیت‏ علیهم السلام بايد بدانند كه غدير روز جشن رسمى آل محمد عليهم السلام است.


امام رضاعليه السلام با تأكيد بر اين مسئله فرمود: اين روز، روز عيدِ اهل‏بيت محمدعليهم السلام است.××× 1 عوالم العلوم: ج / 15 ص 223. ×××
[[امام رضا علیه السلام]] با تأكيد بر اين مسئله فرمود: اين روز، روز عيدِ اهل ‏بيت محمد عليهم السلام است.<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۲۳.</ref>


[[امام هادی‏ علیه السلام]] نيز در اين باره فرمود: روزِ غدير روز عيد است، و افضل اعياد نزد اهل ‏بيت و محبّان ايشان به شمار مى ‏آيد.<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۲۶.</ref>


امام هادى‏عليه السلام نيز در اين باره فرمود: روزِ غدير روز عيد است، و افضل اعياد نزد اهل‏بيت و محبّان ايشان به شمار مى‏آيد.××× 2 عوالم العلوم: ج 3  / 15 ص 226. ×××
ثامن الائمه‏ علیه السلام گذشته از آن اعلام رسمى، شخصاً جشن غدير را در جمع دوستان اهل‏ بيت‏ عليهم السلام برپا ساخت.


اين رسميت هم با دعوت و پذيرائى دوستان تحقق يافت، و هم با فرستادن هدايا به منازل آنان در محيط خانواده‏ ها رسميت غدير احيا شد.


ثامن الائمه‏عليه السلام گذشته از آن اعلام رسمى، شخصاً جشن غدير را در جمع دوستان اهل‏بيت‏عليهم السلام برپا ساخت. اين رسميت هم با دعوت و پذيرائى دوستان تحقق يافت، و هم با فرستادن هدايا به منازل آنان در محيط خانواده‏ها رسميت غدير احيا شد.
== پانویس ==
[[رده:تبلیغ غدیر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۴۷

رسميت غدير در تقويم اسلام[۱]

  رسميت دادن ابدى به غدير با اعلان «عيد بودن» آن بلكه اعلام «اعظم الاعياد» بودن آن[۲]، و نيز نامگذارى آن به «يوم الولاية»[۳] و اجراى عملى اين عید در زمان امیرالمؤمنین و امام رضا عليهما السلام[۴]، و تبریک و تهنیت گفتن به مناسبت اين عيد بزرگ، همه اينها به معناى جايگاه ويژه غدير در تقویم رسمى اسلام و بزرگداشت عمومى آن است.

به عنوان نتيجه اين رسميت، تأثير آن در جاودان‏ سازى فرهنگ ابلاغ پيام غدير به نسل‏ هاى بعد و دعوت ابدى به ولايت امامان غدير جاى انكار نيست.

با مرورى بر زحمات معصومین‏ علیهم السلام براى رسميت دادن به عيد غدير، آشنايى با نُه مورد از اين تلاش الهى درسى براى ما خواهد بود تا گام‏ هاى جديد و فراخور روز براى بزرگداشت و رسميت گسترده ‏تر عيد غدير را با نشاط و دقت بيشترى برداريم:

تبريک رسمى در غدير خم[۵]

اولين رسميتِ عرض تبريک و تهنيت به مناسبت غدير را، از يک سو شخص پیامبر صلی الله علیه و آله و از سوى ديگر مخاطبانِ غدير از همان كنار بركه پايه ‏گذارى كردند.

آن حضرت رسماً دستور تبريک گفتن را داد كه چنين دستورى در تمام عمر پيامبر صلى الله عليه و آله در هيچ اتفاق مسرور كننده‏ اى رخ نداده و براى اولين و آخرين بار به مناسبت غدير از سوى حضرت دستور داده شده است.

همان گونه كه پس از خطابه، مردم نيز با درکِ عظمت واقعه بى‏اختيار و قبل از دستور پيامبر صلى الله عليه و آله صدايشان به تبريک بلند شد.

پس از خطبه، مردم از هر سو به سمت منبر مى آمدند و خود را به پيامبر صلى الله عليه و آله و اميرالمؤمنين‏ عليه السلام مى ‏رساندند، و با ايشان به عنوان بیعت دست مى‏ دادند، و هم به پيامبر صلى الله عليه و آله و هم به اميرالمؤمنين‏ عليه السلام تبريک و تهنيت مى‏ گفتند.

پيامبر صلى الله عليه و آله هم مى‏ فرمود:

الحَمدُ للَّهِ الَّذى فَضَّلَنا عَلى جَميعِ العالَمينَ: سپاس خدايى را كه ما را بر همه اهل عالم فضیلت داد.

در اين حال مردم مى ‏گفتند:

آرى، شنيديم و طبق فرمان خدا و رسول با قلب و جان و زبان و دستمان اطاعت مى ‏كنيم.

بعد به سوى پيامبر و اميرالمؤمنين ‏عليهما السلام ازدحام كردند و از يكديگر سبقت مى‏ گرفتند و با ايشان دست مى‏ دادند.

اين ابراز احساسات و فريادهاى شعفى كه از جمعيت بر مى‏خاست، شكوه و ابهت بى‏ مانندى به آن اجتماع بزرگ مى ‏بخشيد.

در اين حال حضرت فرمود: به من تبريک بگوييد، به من تهنيت بگوييد، زيرا خداوند مرا به نبوّت و اهل بيتم را به امامت اختصاص داده است.

آموزش تبريک غدير از امام صادق‏ عليه السلام

جالب است كه نه فقط دستور تبريک در روز غدير به ما داده شده بلكه كيفيت آن را هم به ما ياد داده ‏اند، تا ابعاد اعتقادى اين روز بزرگ را در تهنيت ‏گويى آن به كار بريم.

در اين باره امام صادق‏ علیه السلام مى‏ فرمايد: هر گاه در اين روز برادر مؤمن خود را ملاقات كردى بگو:

الحَمدُ  للَّهِ الَّذى اَكرَمَنا بِهذَا اليَومِ وَ جَعَلَنا مِنَ المُؤمِنينَ، وَ جَعَلَنا مِنَ المُوفينَ بِعَهدِهِ الَّذى عَهِدَهُ اِلَينا وَ ميثاقِهِ الَّذى واثَقَنا بِهِ مِن وِلايَةِ وُلاةِ اَمرِهِ وَ القُوّامِ بِقِسطِهِ وَ لَم يَجعَلنا مِنَ الجاحِدينَ وَ المُكَذِّبينَ بِيَومِ الدّينِ:

شكر خدايى را كه ما را به اين روز گرامى داشته و ما را از مؤمنان و از وفاداران قرار داده به پيمانى كه با ما بسته و عهدى كه درباره واليان امرمان و برپا دارندگان عدالت از ما گرفته، و ما را از منكران و تکذیب كنندگان روز قیامت قرار نداده است.[۶]

آموزش تهنيت غدير توسط امام رضا عليه السلام

تبريک غدير بايد به معناى سپاسگزارى از نعمت عظيم ولايت باشد، كه امام هشتم‏ عليه السلام اين كيفيت تبريک غدير را به ما آموخته مى‏ فرمايد:

در اين روز به يكديگر تهنيت و تبريک بگوييد، و هر گاه برادر مؤمن خود را ملاقات كرديد چنين بگوييد:

الحَمدُ للَّهِ الَّذى جَعَلَنا مِنَ المُتَمَسِّكينَ بِوِلايَةِ اَميرِالمُؤمنينَ‏ عليه السلام: سپاس خدايى را كه ما را از تمسک كنندگان به ولايت اميرالمؤمنين ‏عليه السلام قرارداده است.[۷]

رسميت عيد غدير به امر پيامبر صلى الله عليه و آله[۸]

پس از بازگشت به مدینه، پيامبر صلى الله عليه و آله نه فقط روز غدير را «عيد رسمى» اعلام كرد كه آن را «اعظم اعياد» ناميد، بدين معنى كه در طول سال اسلامى هيچ مناسبت فرخنده و شادى آورى بالاتر از آن نيست. در اين باره فرمود:

روز غدير بهترين اعياد امت من است و آن همان روزى است كه خداوند تعالى به من دستور داد برادرم على بن ابى ‏طالب را براى امتم منصوب نمايم تا بعد از من به وسيله او هدایت شوند.

غدير روزى است كه خدا دين را در آن كامل كرد و نعمت را در آن بر امتم به كمال رساند و اسلام را به عنوان دين آنان راضى شد.

من على را عَلَم و علامت براى امتم در زمين منصوب نكردم مگر بعد از آنكه خداوند نام او را در آسمان‏ ها مشهور كرد و ولایت او را بر ملائکه ‏اش واجب فرمود.

دستور عيد گرفتن غدير به على ‏عليه السلام[۹]

پيامبر صلى الله عليه و آله نه تنها عيد بودن غدير را رسماً اعلام كرد، بلكه به طور خاص دستور عيد گرفتن اين روز را براى بعد از خود به اميرالمؤمنين‏ عليه السلام وصیت فرمود، و جالب‏ تر اينكه سابقه اين عيد را قبل از وقوع آن در زمان نمايندگان و حجج الهى خبر داد كه به امر خدا به بزرگداشت اين روز اقدام مى ‏كردند.

آن حضرت در اين باره فرمود:

انبياء هم چنين مى‏ كردند و به جانشينان خود وصيت مى‏ كردند كه اين روز را عيد بگيرند.

نام‏گذارى رسمى غدير به «يوم الولاية»

گذشته از «عيد» قرار دادن و «افضل اعياد» ناميدنِ غدير، سه روز گرامى داشتن غدير و رسميت نام «ايام الولاية» براى آن، جهت ديگرى است كه در تاریخ اسلام مى‏ درخشد.

اين عنوان در لسان امیرالمؤمنین‏ علیه السلام آمده كه فرمود:

خداوند با ولايت من دين اين امت را كامل نمود و نعمت‏ها را بر آنان تمام كرد، و اسلامشان را مورد رضايت قرار داد، هنگامى كه در «يوم الولاية» به پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود:

يا محمد، به مردم خبر ده كه امروز دينشان را كامل كردم و نعمتم را بر آنان تمام نمودم و اسلام را به عنوان دينشان راضى شدم.[۱۰]

اين عنوان براى روز غدير به قدرى مشهور بوده كه حتى ابوبكر بدان اقرار كرده، آنجا كه به اميرالمؤمنين‏ عليه السلام گفت: پيامبر صلى الله عليه و آله در «ايام الولاية» در غدير تو را صاحب اختيار ما قرار داد.[۱۱]

جشن رسمى غدير توسط اميرالمؤمنين ‏عليه السلام[۱۲]

اجراى رسمى جشن غدير به صورت حكومتى اولين بار در خلافت ظاهرى اميرالمؤمنين ‏عليه السلام دقيقاً ۲۵ سال بعد از غدير اتفاق افتاد.

در واقع سفارشى كه پيامبر صلى الله عليه و آله درباره عيد گرفتن غدير به اميرالمؤمنين‏ عليه السلام فرموده بود در طول ربع قرن با حكومت سقیفه امكان اجرا نداشت.

روزگارى كه آن حضرت به خلافت ظاهرى رسيد، به بهانه جمعه توانست عزت غدير را با خطبه نماز جمعه از زير خاک هاى سياه سقيفه بيرون كشد و مطالب مفصلى درباره آن بيان كند كه بسيارى از مردم آن را متعجبانه مى‏ شنيدند.

ماجرا هنگامى رخ داد كه يک سال روز غدير مقارن روز جمعه شد. در آن روز اميرالمؤمنين‏ عليه السلام خطبه نماز جمعه را به مسئله غدير اختصاص داد و به خصوص درباره رسميت آن سخن گفت و با اشاره به جمع شدن دو عيد رسمى اسلام در تقويم آن روز، فرمود:

خداوند در اين روز دو عيد عظيم و بزرگ را براى شما جمع كرده است... .

خداوند دينى را قبول نمى‏كند مگر با ولايت آنكه به ولايتش دستور داده و اسباب اطاعتش با تمسک به دستاويزهاى او و اهل ولايتش نظام مى‏ يابد.

اين است كه خداوند در روز غدير بر پيامبرش فرستاد آنچه بيانگر اراده‏ اش درباره انتخاب شدگانش بود و به او دستور ابلاغش را داد...، و براى او حفظ از منافقين را ضمانت نمود.

خداوند دينش را كامل كرد و چشم پيامبرش و مؤمنين و تابعين را روشن ساخت. امروز روز عظيم‏ الشأنى است...، و روز كمال دين است.

حضرت به اعلام عمومى عيد غدير اكتفا نكرد و با تداركى كه از قبل توسط امام مجتبى‏ عليه السلام ديده شده بود، مردم را براى پذيرايى به خانه آن حضرت دعوت كرد.

پس از نماز جمعه، حضرت به همراه مردم به مجلس جشنى رفتند كه امام حسن‏ عليه السلام در منزلشان گرفته بودند و در آنجا اطعام و پذيرايى مفصلى از شركت كنندگان به عمل آمد.

افضليت غدير بين سه عيد رسمى

در زمان ‏هاى بعد از غدير كه دوران سياه معاویه و بنى ‏اميه پيش آمد، رسميت عيد غدير زير خاک ‏هاى سقيفه دفن شد، تا روزگار امام صادق‏ علیه السلام كه با انقراض بنی ‏امیه و قبل از قدرت گرفتن بنی‏ عباس حضرت توانست بار ديگر به احياى رسميت غدير بپردازد.

آن حضرت از يک سو اهمیت سُرور در اين روز را مطرح كرد و فرمود:

روز غدير، روز شريف و عظيمى است ... . اين روز، روزِ عيد و شادى و سرور است.[۱۳]

از سوى ديگر عيد الهى بودن اين روز را بيان كرده فرمود: روز غدير خم روزى است كه خداوند آن را براى شيعيان و محبين ما عيد قرار داده است.[۱۴]

سپس عنوانِ بزرگ‏ترين عيد الهى را براى غدير به ميان آورد و فرمود: عيد غدير عيد الله اكبر (يعنى عيد بزرگ خداوند) است.[۱۵]

نهايتاً افضليت غدير را بر ساير اعياد رسمى اسلام مطرح كرده فرمود:

عید غدیر خم از عید فطر و قربان و روز جمعه و روز عرفه افضل است، و نزد خداوند منزلت والاترى دارد.[۱۶]

جشن رسمى دوستان غدير توسط امام رضا عليه السلام[۱۷]

اگر همه مسلمانان به رسميت عید غدیر و اهميت آن كه توسط شخص پيامبر صلى الله عليه و آله بيان شده توجه ندارند، لااقل دوستان اهل‏ بیت‏ علیهم السلام بايد بدانند كه غدير روز جشن رسمى آل محمد عليهم السلام است.

امام رضا علیه السلام با تأكيد بر اين مسئله فرمود: اين روز، روز عيدِ اهل ‏بيت محمد عليهم السلام است.[۱۸]

امام هادی‏ علیه السلام نيز در اين باره فرمود: روزِ غدير روز عيد است، و افضل اعياد نزد اهل ‏بيت و محبّان ايشان به شمار مى ‏آيد.[۱۹]

ثامن الائمه‏ علیه السلام گذشته از آن اعلام رسمى، شخصاً جشن غدير را در جمع دوستان اهل‏ بيت‏ عليهم السلام برپا ساخت.

اين رسميت هم با دعوت و پذيرائى دوستان تحقق يافت، و هم با فرستادن هدايا به منازل آنان در محيط خانواده‏ ها رسميت غدير احيا شد.

پانویس

  1. تبليغ غدير در سيره معصومين‏ عليهم السلام: ص ۱۸۳ - ۱۹۰.
  2. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۰۸.
  3. بصائر الدرجات: ص ۲۰۱. بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۳۶ و ج ۳۹ ص ۳۳۶ و ج ۴۱ ص ۲۲۸. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۶۸ . كشف المهم : ص ۱۰۹.
  4. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۲۱ - ۲۲۴. بحار الانوار: ج ۹۴ ص ۱۱۵،۱۱۴.
  5. بحار الانوار: ج ۲۱ ص ۳۸۷. امالى شيخ مفيد: ص ۵۷ .
  6. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۱۵.
  7. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۲۳.
  8. بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۰۹ ح ۲.
  9. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۱۱.
  10. بحار الانوار: ج ۳۹ ص ۳۳۶ ح ۵ .
  11. بحار الانوار: ج ۴۱ ص ۲۲۸.
  12. بحار الانوار: ج ۹۴ ص ۱۱۵،۱۱۴.
  13. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۱۳. اليقين: ص ۳۷۲ باب ۱۳۲.
  14. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۱۳.
  15. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۱۱.
  16. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۱۲،۲۱۱،۲۱۰.
  17. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۲۱ - ۲۲۴.
  18. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۲۳.
  19. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۲۶.