رسمیت غدیر در تقویم اسلام: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «. رسميت غدير در تقويم اسلام××× 2 تبليغ غدير در سيره معصومينعليهم السلام: ص 1...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
== رسميت غدير در تقويم اسلام<ref>تبليغ غدير در سيره معصومين عليهم السلام: ص ۱۸۳ - ۱۹۰.</ref> == | |||
رسميت دادن ابدى به غدير با اعلان «عيد بودن» آن بلكه اعلام «اعظم الاعياد» بودن آن<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۰۸.</ref>، و نيز نامگذارى آن به «يوم الولاية»<ref>بصائر الدرجات: ص ۲۰۱. بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۳۶ و ج ۳۹ ص ۳۳۶ و ج ۴۱ ص ۲۲۸. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۶۸ . كشف المهم : ص ۱۰۹.</ref> و اجراى عملى اين [[عید غدیر|عید]] در زمان [[امیرالمؤمنین علی علیه السلام|امیرالمؤمنین]] و [[امام رضا علیه السلام|امام رضا عليهما السلام]]<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۲۱ - ۲۲۴. بحار الانوار: ج ۹۴ ص ۱۱۵،۱۱۴.</ref>، و [[تبریک|تبریک و تهنیت]] گفتن به مناسبت اين عيد بزرگ، همه اينها به معناى جايگاه ويژه غدير در [[تقویم]] رسمى اسلام و بزرگداشت عمومى آن است. | |||
به عنوان نتيجه اين رسميت، تأثير آن در جاودان سازى فرهنگ ابلاغ پيام غدير به نسل هاى بعد و دعوت ابدى به ولايت امامان غدير جاى انكار نيست. | |||
با مرورى بر زحمات [[معصومین علیهم السلام]] براى رسميت دادن به عيد غدير، آشنايى با نُه مورد از اين تلاش الهى درسى براى ما خواهد بود تا گام هاى جديد و فراخور روز براى بزرگداشت و رسميت گسترده تر عيد غدير را با نشاط و دقت بيشترى برداريم: | |||
=== تبريک رسمى در غدير خم<ref>بحار الانوار: ج ۲۱ ص ۳۸۷. امالى شيخ مفيد: ص ۵۷ .</ref> === | |||
اولين رسميتِ عرض تبريک و تهنيت به مناسبت غدير را، از يک سو شخص [[حضرت محمّد صلی الله علیه و آله|پیامبر صلی الله علیه و آله]] و از سوى ديگر مخاطبانِ غدير از همان كنار بركه پايه گذارى كردند. | |||
آن حضرت رسماً دستور تبريک گفتن را داد كه چنين دستورى در تمام عمر پيامبر صلى الله عليه و آله در هيچ اتفاق مسرور كننده اى رخ نداده و براى اولين و آخرين بار به مناسبت غدير از سوى حضرت دستور داده شده است. | |||
همان گونه كه پس از خطابه، مردم نيز با درکِ عظمت واقعه بىاختيار و قبل از دستور پيامبر صلى الله عليه و آله صدايشان به تبريک بلند شد. | |||
پس از خطبه، مردم از هر سو به سمت منبر مى آمدند و خود را به پيامبر صلى الله عليه و آله و اميرالمؤمنين عليه السلام مى رساندند، و با ايشان به عنوان [[بیعت]] دست مى دادند، و هم به پيامبر صلى الله عليه و آله و هم به اميرالمؤمنين عليه السلام تبريک و تهنيت مى گفتند. | |||
پيامبر صلى الله عليه و آله هم مى فرمود: | |||
الحَمدُ للَّهِ الَّذى فَضَّلَنا عَلى جَميعِ العالَمينَ: سپاس خدايى را كه ما را بر همه اهل عالم [[فضیلت]] داد. | |||
در اين حال مردم مى گفتند: | |||
آرى، شنيديم و طبق فرمان خدا و رسول با قلب و جان و زبان و دستمان [[اطاعت]] مى كنيم. | |||
بعد به سوى پيامبر و اميرالمؤمنين عليهما السلام ازدحام كردند و از يكديگر سبقت مى گرفتند و با ايشان دست مى دادند. | |||
اين ابراز احساسات و فريادهاى شعفى كه از جمعيت بر مىخاست، شكوه و ابهت | اين ابراز احساسات و فريادهاى شعفى كه از جمعيت بر مىخاست، شكوه و ابهت بى مانندى به آن اجتماع بزرگ مى بخشيد. | ||
در اين حال حضرت فرمود: به من تبريک بگوييد، به من تهنيت بگوييد، زيرا خداوند مرا به نبوّت و اهل بيتم را به [[امامت]] اختصاص داده است. | |||
=== آموزش تبريک غدير از امام صادق عليه السلام === | |||
جالب است كه نه فقط دستور تبريک در روز غدير به ما داده شده بلكه كيفيت آن را هم به ما ياد داده اند، تا ابعاد اعتقادى اين روز بزرگ را در تهنيت گويى آن به كار بريم. | |||
جالب است كه نه فقط دستور | |||
در اين باره [[امام صادق علیه السلام]] مى فرمايد: هر گاه در اين روز برادر مؤمن خود را ملاقات كردى بگو: | |||
الحَمدُ للَّهِ الَّذى اَكرَمَنا بِهذَا اليَومِ وَ جَعَلَنا مِنَ المُؤمِنينَ، وَ جَعَلَنا مِنَ المُوفينَ بِعَهدِهِ الَّذى عَهِدَهُ اِلَينا وَ ميثاقِهِ الَّذى واثَقَنا بِهِ مِن وِلايَةِ وُلاةِ اَمرِهِ وَ القُوّامِ بِقِسطِهِ وَ لَم يَجعَلنا مِنَ الجاحِدينَ وَ المُكَذِّبينَ بِيَومِ الدّينِ: | الحَمدُ للَّهِ الَّذى اَكرَمَنا بِهذَا اليَومِ وَ جَعَلَنا مِنَ المُؤمِنينَ، وَ جَعَلَنا مِنَ المُوفينَ بِعَهدِهِ الَّذى عَهِدَهُ اِلَينا وَ ميثاقِهِ الَّذى واثَقَنا بِهِ مِن وِلايَةِ وُلاةِ اَمرِهِ وَ القُوّامِ بِقِسطِهِ وَ لَم يَجعَلنا مِنَ الجاحِدينَ وَ المُكَذِّبينَ بِيَومِ الدّينِ: | ||
شكر خدايى را كه ما را به اين روز گرامى داشته و ما را از مؤمنان و از وفاداران قرار داده به پيمانى كه با ما بسته و عهدى كه درباره واليان امرمان و برپا دارندگان [[عدالت]] از ما گرفته، و ما را از منكران و [[تکذیب]] كنندگان روز [[قیامت]] قرار نداده است.<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۱۵.</ref> | |||
=== آموزش تهنيت غدير توسط امام رضا عليه السلام === | |||
تبريک غدير بايد به معناى سپاسگزارى از نعمت عظيم ولايت باشد، كه امام هشتم عليه السلام اين كيفيت تبريک غدير را به ما آموخته مى فرمايد: | |||
در اين روز به يكديگر تهنيت و تبريک بگوييد، و هر گاه برادر مؤمن خود را ملاقات كرديد چنين بگوييد: | |||
الحَمدُ للَّهِ الَّذى جَعَلَنا مِنَ المُتَمَسِّكينَ بِوِلايَةِ اَميرِالمُؤمنينَ عليه السلام: سپاس خدايى را كه ما را از تمسک كنندگان به ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام قرارداده است.<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۲۳.</ref> | |||
== رسميت عيد غدير به امر پيامبر صلى الله عليه و آله<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۰۹ ح ۲.</ref> == | |||
پس از بازگشت به [[مدینه]]، پيامبر صلى الله عليه و آله نه فقط روز غدير را «عيد رسمى» اعلام كرد كه آن را «اعظم اعياد» ناميد، بدين معنى كه در طول سال اسلامى هيچ مناسبت فرخنده و شادى آورى بالاتر از آن نيست. در اين باره فرمود: | |||
روز غدير بهترين اعياد امت من است و آن همان روزى است كه خداوند تعالى به من دستور داد برادرم على بن ابى طالب را براى امتم منصوب نمايم تا بعد از من به وسيله او [[هدایت]] شوند. | |||
غدير روزى است كه خدا دين را در آن كامل كرد و نعمت را در آن بر امتم به كمال رساند و اسلام را به عنوان دين آنان راضى شد. | |||
من على را عَلَم و علامت براى امتم در زمين منصوب نكردم مگر بعد از آنكه خداوند نام او را در آسمان ها مشهور كرد و [[ولایت]] او را بر [[ملائکه]] اش واجب فرمود. | |||
=== دستور عيد گرفتن غدير به على عليه السلام<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۱۱.</ref> === | |||
پيامبر صلى الله عليه و آله نه تنها عيد بودن غدير را رسماً اعلام كرد، بلكه به طور خاص دستور عيد گرفتن اين روز را براى بعد از خود به اميرالمؤمنين عليه السلام [[وصیت]] فرمود، و جالب تر اينكه سابقه اين عيد را قبل از وقوع آن در زمان نمايندگان و حجج الهى خبر داد كه به امر خدا به بزرگداشت اين روز اقدام مى كردند. | |||
آن حضرت در اين باره فرمود: | |||
انبياء هم چنين مى كردند و به جانشينان خود وصيت مى كردند كه اين روز را عيد بگيرند. | |||
=== نامگذارى رسمى غدير به «يوم الولاية» === | |||
گذشته از «عيد» قرار دادن و «افضل اعياد» ناميدنِ غدير، سه روز گرامى داشتن غدير و رسميت نام «ايام الولاية» براى آن، جهت ديگرى است كه در [[تاریخ]] [[اسلام]] مى درخشد. | |||
اين عنوان در لسان [[امیرالمؤمنین علی علیه السلام|امیرالمؤمنین علیه السلام]] آمده كه فرمود: | |||
خداوند با ولايت من دين اين امت را كامل نمود و نعمتها را بر آنان تمام كرد، و اسلامشان را مورد رضايت قرار داد، هنگامى كه در «يوم الولاية» به پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: | |||
يا محمد، به مردم خبر ده كه امروز دينشان را كامل كردم و نعمتم را بر آنان تمام نمودم و اسلام را به عنوان دينشان راضى شدم.<ref>بحار الانوار: ج ۳۹ ص ۳۳۶ ح ۵ .</ref> | |||
اين عنوان براى روز غدير به قدرى مشهور بوده كه حتى ابوبكر بدان اقرار كرده، آنجا كه به اميرالمؤمنين عليه السلام گفت: پيامبر صلى الله عليه و آله در «ايام الولاية» در غدير تو را صاحب اختيار ما قرار داد.<ref>بحار الانوار: ج ۴۱ ص ۲۲۸.</ref> | |||
=== جشن رسمى غدير توسط اميرالمؤمنين عليه السلام<ref>بحار الانوار: ج ۹۴ ص ۱۱۵،۱۱۴.</ref> === | |||
اجراى رسمى جشن غدير به صورت حكومتى اولين بار در [[جانشین|خلافت]] ظاهرى اميرالمؤمنين عليه السلام دقيقاً ۲۵ سال بعد از غدير اتفاق افتاد. | |||
در واقع سفارشى كه پيامبر صلى الله عليه و آله درباره عيد گرفتن غدير به اميرالمؤمنين عليه السلام فرموده بود در طول ربع قرن با حكومت [[سقیفه]] امكان اجرا نداشت. | |||
حضرت به | روزگارى كه آن حضرت به خلافت ظاهرى رسيد، به بهانه جمعه توانست عزت غدير را با خطبه نماز جمعه از زير خاک هاى سياه سقيفه بيرون كشد و مطالب مفصلى درباره آن بيان كند كه بسيارى از مردم آن را متعجبانه مى شنيدند. | ||
ماجرا هنگامى رخ داد كه يک سال روز غدير مقارن روز جمعه شد. در آن روز اميرالمؤمنين عليه السلام خطبه نماز جمعه را به مسئله غدير اختصاص داد و به خصوص درباره رسميت آن سخن گفت و با اشاره به جمع شدن دو عيد رسمى اسلام در تقويم آن روز، فرمود: | |||
خداوند در اين روز دو عيد عظيم و بزرگ را براى شما جمع كرده است... . | |||
خداوند دينى را قبول نمىكند مگر با ولايت آنكه به ولايتش دستور داده و اسباب اطاعتش با تمسک به دستاويزهاى او و اهل ولايتش نظام مى يابد. | |||
در | اين است كه خداوند در روز غدير بر پيامبرش فرستاد آنچه بيانگر اراده اش درباره انتخاب شدگانش بود و به او دستور ابلاغش را داد...، و براى او حفظ از منافقين را ضمانت نمود. | ||
خداوند دينش را كامل كرد و چشم پيامبرش و مؤمنين و تابعين را روشن ساخت. امروز روز عظيم الشأنى است...، و روز كمال دين است. | |||
حضرت به اعلام عمومى عيد غدير اكتفا نكرد و با تداركى كه از قبل توسط امام مجتبى عليه السلام ديده شده بود، مردم را براى پذيرايى به خانه آن حضرت دعوت كرد. | |||
پس از نماز جمعه، حضرت به همراه مردم به مجلس جشنى رفتند كه امام حسن عليه السلام در منزلشان گرفته بودند و در آنجا اطعام و پذيرايى مفصلى از شركت كنندگان به عمل آمد. | |||
از | === افضليت غدير بين سه عيد رسمى === | ||
در زمان هاى بعد از غدير كه دوران سياه [[معاویة بن ابی سفیان|معاویه]] و بنى اميه پيش آمد، رسميت عيد غدير زير خاک هاى سقيفه دفن شد، تا روزگار [[امام صادق علیه السلام]] كه با انقراض [[بنی امیه]] و قبل از قدرت گرفتن [[بنی عباس]] حضرت توانست بار ديگر به احياى رسميت غدير بپردازد. | |||
آن حضرت از يک سو [[اهمیت]] سُرور در اين روز را مطرح كرد و فرمود: | |||
روز غدير، روز شريف و عظيمى است ... . اين روز، روزِ عيد و شادى و سرور است.<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۱۳. اليقين: ص ۳۷۲ باب ۱۳۲.</ref> | |||
از سوى ديگر عيد الهى بودن اين روز را بيان كرده فرمود: روز غدير خم روزى است كه خداوند آن را براى شيعيان و محبين ما عيد قرار داده است.<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۱۳.</ref> | |||
سپس عنوانِ بزرگترين عيد الهى را براى غدير به ميان آورد و فرمود: عيد غدير عيد الله اكبر (يعنى عيد بزرگ خداوند) است.<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۱۱.</ref> | |||
نهايتاً افضليت غدير را بر ساير اعياد رسمى اسلام مطرح كرده فرمود: | |||
[[عید غدیر|عید غدیر خم]] از [[عید فطر]] و [[قربان (عید)|قربان]] و روز جمعه و [[روز عرفه]] افضل است، و نزد خداوند منزلت والاترى دارد.<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۱۲،۲۱۱،۲۱۰.</ref> | |||
اگر همه مسلمانان به رسميت | === جشن رسمى دوستان غدير توسط امام رضا عليه السلام<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۲۱ - ۲۲۴.</ref> === | ||
اگر همه مسلمانان به رسميت [[عید غدیر]] و اهميت آن كه توسط شخص پيامبر صلى الله عليه و آله بيان شده توجه ندارند، لااقل دوستان اهل بیت علیهم السلام بايد بدانند كه غدير روز جشن رسمى آل محمد عليهم السلام است. | |||
امام | [[امام رضا علیه السلام]] با تأكيد بر اين مسئله فرمود: اين روز، روز عيدِ اهل بيت محمد عليهم السلام است.<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۲۳.</ref> | ||
[[امام هادی علیه السلام]] نيز در اين باره فرمود: روزِ غدير روز عيد است، و افضل اعياد نزد اهل بيت و محبّان ايشان به شمار مى آيد.<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۲۶.</ref> | |||
ثامن الائمه علیه السلام گذشته از آن اعلام رسمى، شخصاً جشن غدير را در جمع دوستان اهل بيت عليهم السلام برپا ساخت. | |||
اين رسميت هم با دعوت و پذيرائى دوستان تحقق يافت، و هم با فرستادن هدايا به منازل آنان در محيط خانواده ها رسميت غدير احيا شد. | |||
== پانویس == | |||
[[رده:تبلیغ غدیر]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۴۷
رسميت غدير در تقويم اسلام[۱]
رسميت دادن ابدى به غدير با اعلان «عيد بودن» آن بلكه اعلام «اعظم الاعياد» بودن آن[۲]، و نيز نامگذارى آن به «يوم الولاية»[۳] و اجراى عملى اين عید در زمان امیرالمؤمنین و امام رضا عليهما السلام[۴]، و تبریک و تهنیت گفتن به مناسبت اين عيد بزرگ، همه اينها به معناى جايگاه ويژه غدير در تقویم رسمى اسلام و بزرگداشت عمومى آن است.
به عنوان نتيجه اين رسميت، تأثير آن در جاودان سازى فرهنگ ابلاغ پيام غدير به نسل هاى بعد و دعوت ابدى به ولايت امامان غدير جاى انكار نيست.
با مرورى بر زحمات معصومین علیهم السلام براى رسميت دادن به عيد غدير، آشنايى با نُه مورد از اين تلاش الهى درسى براى ما خواهد بود تا گام هاى جديد و فراخور روز براى بزرگداشت و رسميت گسترده تر عيد غدير را با نشاط و دقت بيشترى برداريم:
تبريک رسمى در غدير خم[۵]
اولين رسميتِ عرض تبريک و تهنيت به مناسبت غدير را، از يک سو شخص پیامبر صلی الله علیه و آله و از سوى ديگر مخاطبانِ غدير از همان كنار بركه پايه گذارى كردند.
آن حضرت رسماً دستور تبريک گفتن را داد كه چنين دستورى در تمام عمر پيامبر صلى الله عليه و آله در هيچ اتفاق مسرور كننده اى رخ نداده و براى اولين و آخرين بار به مناسبت غدير از سوى حضرت دستور داده شده است.
همان گونه كه پس از خطابه، مردم نيز با درکِ عظمت واقعه بىاختيار و قبل از دستور پيامبر صلى الله عليه و آله صدايشان به تبريک بلند شد.
پس از خطبه، مردم از هر سو به سمت منبر مى آمدند و خود را به پيامبر صلى الله عليه و آله و اميرالمؤمنين عليه السلام مى رساندند، و با ايشان به عنوان بیعت دست مى دادند، و هم به پيامبر صلى الله عليه و آله و هم به اميرالمؤمنين عليه السلام تبريک و تهنيت مى گفتند.
پيامبر صلى الله عليه و آله هم مى فرمود:
الحَمدُ للَّهِ الَّذى فَضَّلَنا عَلى جَميعِ العالَمينَ: سپاس خدايى را كه ما را بر همه اهل عالم فضیلت داد.
در اين حال مردم مى گفتند:
آرى، شنيديم و طبق فرمان خدا و رسول با قلب و جان و زبان و دستمان اطاعت مى كنيم.
بعد به سوى پيامبر و اميرالمؤمنين عليهما السلام ازدحام كردند و از يكديگر سبقت مى گرفتند و با ايشان دست مى دادند.
اين ابراز احساسات و فريادهاى شعفى كه از جمعيت بر مىخاست، شكوه و ابهت بى مانندى به آن اجتماع بزرگ مى بخشيد.
در اين حال حضرت فرمود: به من تبريک بگوييد، به من تهنيت بگوييد، زيرا خداوند مرا به نبوّت و اهل بيتم را به امامت اختصاص داده است.
آموزش تبريک غدير از امام صادق عليه السلام
جالب است كه نه فقط دستور تبريک در روز غدير به ما داده شده بلكه كيفيت آن را هم به ما ياد داده اند، تا ابعاد اعتقادى اين روز بزرگ را در تهنيت گويى آن به كار بريم.
در اين باره امام صادق علیه السلام مى فرمايد: هر گاه در اين روز برادر مؤمن خود را ملاقات كردى بگو:
الحَمدُ للَّهِ الَّذى اَكرَمَنا بِهذَا اليَومِ وَ جَعَلَنا مِنَ المُؤمِنينَ، وَ جَعَلَنا مِنَ المُوفينَ بِعَهدِهِ الَّذى عَهِدَهُ اِلَينا وَ ميثاقِهِ الَّذى واثَقَنا بِهِ مِن وِلايَةِ وُلاةِ اَمرِهِ وَ القُوّامِ بِقِسطِهِ وَ لَم يَجعَلنا مِنَ الجاحِدينَ وَ المُكَذِّبينَ بِيَومِ الدّينِ:
شكر خدايى را كه ما را به اين روز گرامى داشته و ما را از مؤمنان و از وفاداران قرار داده به پيمانى كه با ما بسته و عهدى كه درباره واليان امرمان و برپا دارندگان عدالت از ما گرفته، و ما را از منكران و تکذیب كنندگان روز قیامت قرار نداده است.[۶]
آموزش تهنيت غدير توسط امام رضا عليه السلام
تبريک غدير بايد به معناى سپاسگزارى از نعمت عظيم ولايت باشد، كه امام هشتم عليه السلام اين كيفيت تبريک غدير را به ما آموخته مى فرمايد:
در اين روز به يكديگر تهنيت و تبريک بگوييد، و هر گاه برادر مؤمن خود را ملاقات كرديد چنين بگوييد:
الحَمدُ للَّهِ الَّذى جَعَلَنا مِنَ المُتَمَسِّكينَ بِوِلايَةِ اَميرِالمُؤمنينَ عليه السلام: سپاس خدايى را كه ما را از تمسک كنندگان به ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام قرارداده است.[۷]
رسميت عيد غدير به امر پيامبر صلى الله عليه و آله[۸]
پس از بازگشت به مدینه، پيامبر صلى الله عليه و آله نه فقط روز غدير را «عيد رسمى» اعلام كرد كه آن را «اعظم اعياد» ناميد، بدين معنى كه در طول سال اسلامى هيچ مناسبت فرخنده و شادى آورى بالاتر از آن نيست. در اين باره فرمود:
روز غدير بهترين اعياد امت من است و آن همان روزى است كه خداوند تعالى به من دستور داد برادرم على بن ابى طالب را براى امتم منصوب نمايم تا بعد از من به وسيله او هدایت شوند.
غدير روزى است كه خدا دين را در آن كامل كرد و نعمت را در آن بر امتم به كمال رساند و اسلام را به عنوان دين آنان راضى شد.
من على را عَلَم و علامت براى امتم در زمين منصوب نكردم مگر بعد از آنكه خداوند نام او را در آسمان ها مشهور كرد و ولایت او را بر ملائکه اش واجب فرمود.
دستور عيد گرفتن غدير به على عليه السلام[۹]
پيامبر صلى الله عليه و آله نه تنها عيد بودن غدير را رسماً اعلام كرد، بلكه به طور خاص دستور عيد گرفتن اين روز را براى بعد از خود به اميرالمؤمنين عليه السلام وصیت فرمود، و جالب تر اينكه سابقه اين عيد را قبل از وقوع آن در زمان نمايندگان و حجج الهى خبر داد كه به امر خدا به بزرگداشت اين روز اقدام مى كردند.
آن حضرت در اين باره فرمود:
انبياء هم چنين مى كردند و به جانشينان خود وصيت مى كردند كه اين روز را عيد بگيرند.
نامگذارى رسمى غدير به «يوم الولاية»
گذشته از «عيد» قرار دادن و «افضل اعياد» ناميدنِ غدير، سه روز گرامى داشتن غدير و رسميت نام «ايام الولاية» براى آن، جهت ديگرى است كه در تاریخ اسلام مى درخشد.
اين عنوان در لسان امیرالمؤمنین علیه السلام آمده كه فرمود:
خداوند با ولايت من دين اين امت را كامل نمود و نعمتها را بر آنان تمام كرد، و اسلامشان را مورد رضايت قرار داد، هنگامى كه در «يوم الولاية» به پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود:
يا محمد، به مردم خبر ده كه امروز دينشان را كامل كردم و نعمتم را بر آنان تمام نمودم و اسلام را به عنوان دينشان راضى شدم.[۱۰]
اين عنوان براى روز غدير به قدرى مشهور بوده كه حتى ابوبكر بدان اقرار كرده، آنجا كه به اميرالمؤمنين عليه السلام گفت: پيامبر صلى الله عليه و آله در «ايام الولاية» در غدير تو را صاحب اختيار ما قرار داد.[۱۱]
جشن رسمى غدير توسط اميرالمؤمنين عليه السلام[۱۲]
اجراى رسمى جشن غدير به صورت حكومتى اولين بار در خلافت ظاهرى اميرالمؤمنين عليه السلام دقيقاً ۲۵ سال بعد از غدير اتفاق افتاد.
در واقع سفارشى كه پيامبر صلى الله عليه و آله درباره عيد گرفتن غدير به اميرالمؤمنين عليه السلام فرموده بود در طول ربع قرن با حكومت سقیفه امكان اجرا نداشت.
روزگارى كه آن حضرت به خلافت ظاهرى رسيد، به بهانه جمعه توانست عزت غدير را با خطبه نماز جمعه از زير خاک هاى سياه سقيفه بيرون كشد و مطالب مفصلى درباره آن بيان كند كه بسيارى از مردم آن را متعجبانه مى شنيدند.
ماجرا هنگامى رخ داد كه يک سال روز غدير مقارن روز جمعه شد. در آن روز اميرالمؤمنين عليه السلام خطبه نماز جمعه را به مسئله غدير اختصاص داد و به خصوص درباره رسميت آن سخن گفت و با اشاره به جمع شدن دو عيد رسمى اسلام در تقويم آن روز، فرمود:
خداوند در اين روز دو عيد عظيم و بزرگ را براى شما جمع كرده است... .
خداوند دينى را قبول نمىكند مگر با ولايت آنكه به ولايتش دستور داده و اسباب اطاعتش با تمسک به دستاويزهاى او و اهل ولايتش نظام مى يابد.
اين است كه خداوند در روز غدير بر پيامبرش فرستاد آنچه بيانگر اراده اش درباره انتخاب شدگانش بود و به او دستور ابلاغش را داد...، و براى او حفظ از منافقين را ضمانت نمود.
خداوند دينش را كامل كرد و چشم پيامبرش و مؤمنين و تابعين را روشن ساخت. امروز روز عظيم الشأنى است...، و روز كمال دين است.
حضرت به اعلام عمومى عيد غدير اكتفا نكرد و با تداركى كه از قبل توسط امام مجتبى عليه السلام ديده شده بود، مردم را براى پذيرايى به خانه آن حضرت دعوت كرد.
پس از نماز جمعه، حضرت به همراه مردم به مجلس جشنى رفتند كه امام حسن عليه السلام در منزلشان گرفته بودند و در آنجا اطعام و پذيرايى مفصلى از شركت كنندگان به عمل آمد.
افضليت غدير بين سه عيد رسمى
در زمان هاى بعد از غدير كه دوران سياه معاویه و بنى اميه پيش آمد، رسميت عيد غدير زير خاک هاى سقيفه دفن شد، تا روزگار امام صادق علیه السلام كه با انقراض بنی امیه و قبل از قدرت گرفتن بنی عباس حضرت توانست بار ديگر به احياى رسميت غدير بپردازد.
آن حضرت از يک سو اهمیت سُرور در اين روز را مطرح كرد و فرمود:
روز غدير، روز شريف و عظيمى است ... . اين روز، روزِ عيد و شادى و سرور است.[۱۳]
از سوى ديگر عيد الهى بودن اين روز را بيان كرده فرمود: روز غدير خم روزى است كه خداوند آن را براى شيعيان و محبين ما عيد قرار داده است.[۱۴]
سپس عنوانِ بزرگترين عيد الهى را براى غدير به ميان آورد و فرمود: عيد غدير عيد الله اكبر (يعنى عيد بزرگ خداوند) است.[۱۵]
نهايتاً افضليت غدير را بر ساير اعياد رسمى اسلام مطرح كرده فرمود:
عید غدیر خم از عید فطر و قربان و روز جمعه و روز عرفه افضل است، و نزد خداوند منزلت والاترى دارد.[۱۶]
جشن رسمى دوستان غدير توسط امام رضا عليه السلام[۱۷]
اگر همه مسلمانان به رسميت عید غدیر و اهميت آن كه توسط شخص پيامبر صلى الله عليه و آله بيان شده توجه ندارند، لااقل دوستان اهل بیت علیهم السلام بايد بدانند كه غدير روز جشن رسمى آل محمد عليهم السلام است.
امام رضا علیه السلام با تأكيد بر اين مسئله فرمود: اين روز، روز عيدِ اهل بيت محمد عليهم السلام است.[۱۸]
امام هادی علیه السلام نيز در اين باره فرمود: روزِ غدير روز عيد است، و افضل اعياد نزد اهل بيت و محبّان ايشان به شمار مى آيد.[۱۹]
ثامن الائمه علیه السلام گذشته از آن اعلام رسمى، شخصاً جشن غدير را در جمع دوستان اهل بيت عليهم السلام برپا ساخت.
اين رسميت هم با دعوت و پذيرائى دوستان تحقق يافت، و هم با فرستادن هدايا به منازل آنان در محيط خانواده ها رسميت غدير احيا شد.
پانویس
- ↑ تبليغ غدير در سيره معصومين عليهم السلام: ص ۱۸۳ - ۱۹۰.
- ↑ عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۰۸.
- ↑ بصائر الدرجات: ص ۲۰۱. بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۳۶ و ج ۳۹ ص ۳۳۶ و ج ۴۱ ص ۲۲۸. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۶۸ . كشف المهم : ص ۱۰۹.
- ↑ عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۲۱ - ۲۲۴. بحار الانوار: ج ۹۴ ص ۱۱۵،۱۱۴.
- ↑ بحار الانوار: ج ۲۱ ص ۳۸۷. امالى شيخ مفيد: ص ۵۷ .
- ↑ عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۱۵.
- ↑ عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۲۳.
- ↑ بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۰۹ ح ۲.
- ↑ عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۱۱.
- ↑ بحار الانوار: ج ۳۹ ص ۳۳۶ ح ۵ .
- ↑ بحار الانوار: ج ۴۱ ص ۲۲۸.
- ↑ بحار الانوار: ج ۹۴ ص ۱۱۵،۱۱۴.
- ↑ عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۱۳. اليقين: ص ۳۷۲ باب ۱۳۲.
- ↑ عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۱۳.
- ↑ عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۱۱.
- ↑ عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۱۲،۲۱۱،۲۱۰.
- ↑ عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۲۱ - ۲۲۴.
- ↑ عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۲۳.
- ↑ عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۲۶.