تهلیل: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== جشن غدير در آسمان ها و تسبيح ملكوتيان<ref>اسرار غدير: ص۲۴۱-۲۴۳. چهارده قرن با غدیر: ص۲۳۱، ۲۳۲.</ref> == | == جشن غدير در آسمان ها و تسبيح ملكوتيان<ref>اسرار غدير: ص۲۴۱-۲۴۳. چهارده قرن با غدیر: ص۲۳۱، ۲۳۲.</ref> == | ||
در | در آسمان‌ها روز غدير را مى‌شناسند و اكنون آغاز پانزدهمين قرنى است كه حتى در يک سال آن [[غدیر|جشن غدیر]] ترک نشده است. از جمله نثار حضرت زهرا علیها السلام در جشن غدير در آسمان هاست: | ||
[[امام رضا علیه السلام]] از پدرش امام موسى بن جعفر عليه السلام از جدش امام صادق عليه السلام نقل مى فرمايد كه فرمود: روز غدير نزد اهل آسمان مشهورتر از اهل زمين است. خداوند تعالى در [[بهشت]] قصرى خلق فرموده كه بناى آن خشتى از [[نقره]] و خشتى از [[طلا]] است. در آن قصر صد هزار اتاق سرخ رنگ و صد هزار خيمه سبز رنگ وجود دارد و خاک آن از [[مُشک|مشک]] و [[عنبر]] است. در آن قصر چهار نهر جارى است: نهرى از شراب و نهرى از آب و نهرى از شير و نهرى از [[عسل]]. در كناره هاى اين نهرها درختانى از انواع ميوه ها قرار دارد، و بر آن درختان طيورى هستند كه بدن هاى آنها از لؤلؤ و بال هايشان از ياقوت است و به انواع صداها مى خوانند. | [[امام رضا علیه السلام]] از پدرش امام موسى بن جعفر عليه السلام از جدش امام صادق عليه السلام نقل مى فرمايد كه فرمود: روز غدير نزد اهل آسمان مشهورتر از اهل زمين است. خداوند تعالى در [[بهشت]] قصرى خلق فرموده كه بناى آن خشتى از [[نقره]] و خشتى از [[طلا]] است. | ||
در آن قصر صد هزار اتاق سرخ رنگ و صد هزار خيمه سبز رنگ وجود دارد و خاک آن از [[مُشک|مشک]] و [[عنبر]] است. | |||
در آن قصر چهار نهر جارى است: | |||
نهرى از شراب و نهرى از آب و نهرى از شير و نهرى از [[عسل]]. در كناره هاى اين نهرها درختانى از انواع ميوه ها قرار دارد، و بر آن درختان طيورى هستند كه بدن هاى آنها از لؤلؤ و بال هايشان از ياقوت است و به انواع صداها مى خوانند. | |||
روز غدير كه فرا مى رسد اهل آسمان ها وارد اين قصر مى شوند و تسبيح و تقديس و تهليل مى گويند. | روز غدير كه فرا مى رسد اهل آسمان ها وارد اين قصر مى شوند و تسبيح و تقديس و تهليل مى گويند. | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۷: | ||
«به مراتب و درجات خود برگرديد كه به احترام [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|محمد صلی الله علیه و آله]] و [[امیرالمؤمنین علی علیه السلام|علی علیه السلام]] تا سال آينده در چنين روزى، از لغزش و خطر در امان خواهيد بود».<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۶۳. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۲۱.</ref> | «به مراتب و درجات خود برگرديد كه به احترام [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|محمد صلی الله علیه و آله]] و [[امیرالمؤمنین علی علیه السلام|علی علیه السلام]] تا سال آينده در چنين روزى، از لغزش و خطر در امان خواهيد بود».<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۶۳. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۲۱.</ref> | ||
== منبع == | |||
دانشنامه غدیر،جلد ۶،صفحه ۷۳. | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:آداب غدیر]] | [[رده:آداب غدیر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۰
جشن غدير در آسمان ها و تسبيح ملكوتيان[۱]
در آسمان‌ها روز غدير را مى‌شناسند و اكنون آغاز پانزدهمين قرنى است كه حتى در يک سال آن جشن غدیر ترک نشده است. از جمله نثار حضرت زهرا علیها السلام در جشن غدير در آسمان هاست:
امام رضا علیه السلام از پدرش امام موسى بن جعفر عليه السلام از جدش امام صادق عليه السلام نقل مى فرمايد كه فرمود: روز غدير نزد اهل آسمان مشهورتر از اهل زمين است. خداوند تعالى در بهشت قصرى خلق فرموده كه بناى آن خشتى از نقره و خشتى از طلا است.
در آن قصر صد هزار اتاق سرخ رنگ و صد هزار خيمه سبز رنگ وجود دارد و خاک آن از مشک و عنبر است.
در آن قصر چهار نهر جارى است:
نهرى از شراب و نهرى از آب و نهرى از شير و نهرى از عسل. در كناره هاى اين نهرها درختانى از انواع ميوه ها قرار دارد، و بر آن درختان طيورى هستند كه بدن هاى آنها از لؤلؤ و بال هايشان از ياقوت است و به انواع صداها مى خوانند.
روز غدير كه فرا مى رسد اهل آسمان ها وارد اين قصر مى شوند و تسبيح و تقديس و تهليل مى گويند.
آن پرندگان هم به پرواز در مى آيند و خود را به آب مى زنند، و سپس در آن مشک و عنبر مى غلطند.
آنگاه كه ملائكه جمع شدند بار ديگر به پرواز در مى آيند و آن عطرها را بر آنان مى پاشند. ملائکه در روز غدير «نثار فاطمه عليها السلام»[۲]را به يكديگر هدیه مى دهند. وقتى آخرين ساعات روز غدير فرا مى رسد ندا مى آيد:
«به مراتب و درجات خود برگرديد كه به احترام محمد صلی الله علیه و آله و علی علیه السلام تا سال آينده در چنين روزى، از لغزش و خطر در امان خواهيد بود».[۳]
منبع
دانشنامه غدیر،جلد ۶،صفحه ۷۳.