جایگاه حدیث غدیر در راهبردهای بزرگان امامیه در قرن چهارم هجری: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۷۷: خط ۷۷:
مُعزّ الدوله دیلمی در سال ۳۵۲ق، دستور داد تا در روز عیدغدیر، جشن و سروری در بغداد برپا شود. مأموران دولتی، موظف بودند قبل از آن؛ شهر را زینت کرده، آتش بر خانه امیران بیفروزند، با بوق و کرنا مردم را از فرارسیدن عید باخبر کنند و دکان‌ها و بازارها در روز عید بسته بماند. در این روز مردم جامه نو پوشیده، شادمانی می‌کردند و به زیارت قبور ائمه و مشاهد شریفه می‌رفتند.<ref>تجارب الامم، ج۷، ۴۰۱؛ تاریخ الطبری، ج۱۱، ص۱۰۰؛ تاریخ الاسلام، ج۲۶، ص۱۲-۱۱؛ شذور‌العقود فی تاریخ‌العهود، ص۲۲۵.</ref>
مُعزّ الدوله دیلمی در سال ۳۵۲ق، دستور داد تا در روز عیدغدیر، جشن و سروری در بغداد برپا شود. مأموران دولتی، موظف بودند قبل از آن؛ شهر را زینت کرده، آتش بر خانه امیران بیفروزند، با بوق و کرنا مردم را از فرارسیدن عید باخبر کنند و دکان‌ها و بازارها در روز عید بسته بماند. در این روز مردم جامه نو پوشیده، شادمانی می‌کردند و به زیارت قبور ائمه و مشاهد شریفه می‌رفتند.<ref>تجارب الامم، ج۷، ۴۰۱؛ تاریخ الطبری، ج۱۱، ص۱۰۰؛ تاریخ الاسلام، ج۲۶، ص۱۲-۱۱؛ شذور‌العقود فی تاریخ‌العهود، ص۲۲۵.</ref>


برخی هم، به صحرا رفته، نماز عید می‌خواندند.<ref>شذرات الذهب، ج۴، ص۲۷۳.</ref> ثعالبی در ذیل لیلة‌الغدیر می‌نویسد:"شیعیان این شب را بس گرامی می‌دارند و در آن شب زنده‌داری می‌کنند"(۱۳۷۶ :۴۷۵). البته، سابقه این نوع مراسم به مدت‌ها پیش بازمی‌گشت(ابن جوزی ۱۴۱۲ ،۱۴: ۱۵۱ و۱۸۹ولی بویهیان برای این روز جایگاه ویژه‌ای قائل بودند و مراسم جشن عید را در ایالات تحت امرخود برپا می-‌کردند(ابن جوزی ۱۴۱۲ :۱۴/۳۷۷ و ر.ک: ذهبی،۱۴۱۳،ج۲۶/۱۲-۱۱و ج ۲۷ :۹؛  ابن اثیر، ۱۳۸۵، ج۸: ۵۵۰-۵۴۹ و۵۸۹ ). این ‌گونه اقدامات، به تقویت هویت جمعی شیعیان و افزایش میزان پایبندی آنها به اصول مذهب کمک شایانی می کرد و سبب حضور پررنگ‌تر شیعیان در عرصه‌های فرهنگی و اجتماعی می‌شد. به نظر می‌رسد تلاش آل بویه برای رسمیت بخشیدن عید غدیر، تا حدّی متأثر از دستاوردهای اجتماعی و فرهنگی این امر در جامعه بوده است.
برخی هم، به صحرا رفته، نماز عید می‌خواندند.<ref>شذرات الذهب، ج۴، ص۲۷۳.</ref> ثعالبی در ذیل {{متن عربی|ليلة‌الغدير}} می‌نویسد:«شیعیان این شب را بس گرامی می‌دارند و در آن شب زنده‌داری می‌کنند»<ref>ثمارالقلوب فی المضاف والمنسوب، ص۴۷۵.</ref>
 
البته، سابقه این نوع مراسم به مدت‌ها پیش بازمی‌گشت<ref>المنتظم فی تاریخ‌الامم و الملوک، ج۱۴، ۱۵۱ و۱۸۹.</ref> ولی آل بویه برای این روز جایگاه ویژه‌ای قائل بودند و مراسم جشن عید را در ایالات تحت امرخود برپا می کردند<ref>المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۱۴، ص۳۷۷ و ر.ک: تاریخ الاسلام، ج۲۶، ص۱۲-۱۱ و ج ۲۷ ، ص۹؛ الکامل فی التاریخ، ج۸، ۵۵۰-۵۴۹ و ۵۸۹.</ref> این ‌گونه اقدامات، به تقویت هویت جمعی شیعیان و افزایش میزان پایبندی آنها به اصول مذهب کمک شایانی می کرد و سبب حضور پررنگ‌تر شیعیان در عرصه‌های فرهنگی و اجتماعی می‌شد. به نظر می‌رسد تلاش آل بویه برای رسمیت بخشیدن عید غدیر، تا حدّی متأثر از دستاوردهای اجتماعی و فرهنگی این امر در جامعه بوده است.


===== امامیه و مشارکت فعال اجتماعی =====
===== امامیه و مشارکت فعال اجتماعی =====
۴٬۰۶۴

ویرایش