۱٬۶۲۶
ویرایش
←منابع
(←منابع) |
|||
| (۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه | |||
| عرض = | |||
| تصویر =آیه ۱۳۷ سوره اعراف.png | |||
| اندازه تصویر = | |||
| توضیح_تصویر = | |||
| عنوان =آيه ۱۳۷ اعراف و غدیر | |||
| سوره =اعراف | |||
| آیه =۱۳۷ | |||
| جزء =۹ | |||
| شأن نزول = | |||
| مکان نزول =مکه | |||
| موضوع =پیروزی نهایی گفتمان غدیر و شکست نهایی گفتمان [[سقیفه]] | |||
| صوت =آیه ۱۳۷ سوره اعراف.mp3 | |||
| توضیح صوت =ترتیل آیه ۱۳۷ سوره اعراف با صدای شهریار پرهیزگار | |||
}} | |||
'''آیه ۱۳۷ سوره اعراف''' آیه‌ای که امام علی علیه السلام ضمن خطبه‌ای با استفاده از آن به پیروزی نهایی گفتمان غدیر و شکست نهایی گفتمان [[سقیفه]] پرداخت. این خطبه حدود سى سال پس از واقعه غدير، در روز جمعهاى كه عيد غدير بود، در [[کوفه]] و در جشن غدير ایراد شد. | |||
در قسمتی از خطبه امام، که آیه ۱۳۷ سوره اعراف در آن تضمین شده، حضرت ابتدا درباره شأن پذيرندگان ولايت خود سخن می‌گوید. جایگاهی كه درباره پذیرندگان غدیر تصویر شده از پايههاى اعتقادى آن يعنى داشتن قلبى مطمئن آغاز شده و به توصيف ايمان حقيقى (ايمان به غيب) رسيده است. آنگاه رستگارى آنان مورد تأیید خدا و رسول قرار گرفته و مغفرت و اجر بزرگ برايشان ضمانت شده است. آن پاداش بزرگ نجات از آتش، [[بهشت]] و استقبال از دوستداران على عليه السلام با سلام بهشتى است. | |||
درباره اینکه در این خطبه آيا منظور حضرت از جمله {{قرآن|وَ تَمَّتْ كَلِمَةُ اللَّه }} واقعه غدير است يا تحقق عينى غدير پس از ۲۵ سال غصب خلافت كه با در دست گرفتن خلافت توسط اميرالمؤمنين عليه السلام صورت گرفت. هر دو احتمال به‌معناى تحقق فرمان الهى در جامعه دانسته شده، ولى جهت‌گيرى آن متفاوت تلقی شده است: در یک تفسیر این عبارت مطابق رخداد غدیر دانسته شده و در تفسیری دیگر مطابق دوران خلافت ظاهرى اميرالمؤمنين عليه السلام دانسته شده است. | |||
== آیه‌ای در متن خطبه غدیر امام علی علیه السلام == | == آیه‌ای در متن خطبه غدیر امام علی علیه السلام == | ||
آیه ۱۳۷ سوره اعراف آیه است که به‌نقل منابع در خطابه غدیر امام علی علیه السلام، ۳۰ سال بعد از رخداد غدیر، آمده است. بستر استفاده از این آیه در خطبه امام چنین ترسیم شده است: در خطابه امیرالمؤمنین در غدير آياتى از قرآن به‌صورت [[اقتباس]] و تضمين، در شأن پذيرندگان ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام آمده است. جایگاهی كه درباره دوستان اميرالمؤمنين عليه السلام در اين قسمت مطرح شده، از پايههاى اعتقادى آن يعنى داشتن قلبى مطمئن آغاز شده و به توصيف ايمان حقيقى (ايمان به غيب) رسيده است. آنگاه رستگارى آنان مورد تأیید خدا و رسول قرار گرفته و مغفرت و اجر بزرگ برايشان ضمانت شده است. آن پاداش بزرگ نجات از آتش، [[بهشت]] و استقبال از دوستداران على عليه السلام با سلام بهشتى است. | آیه ۱۳۷ سوره اعراف آیه است که به‌نقل منابع در خطابه غدیر امام علی علیه السلام، ۳۰ سال بعد از رخداد غدیر، آمده است. بستر استفاده از این آیه در خطبه امام چنین ترسیم شده است: در خطابه امیرالمؤمنین در غدير آياتى از قرآن به‌صورت [[اقتباس]] و تضمين، در شأن پذيرندگان ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام آمده است. جایگاهی كه درباره دوستان اميرالمؤمنين عليه السلام در اين قسمت مطرح شده، از پايههاى اعتقادى آن يعنى داشتن قلبى مطمئن آغاز شده و به توصيف ايمان حقيقى (ايمان به غيب) رسيده است. آنگاه رستگارى آنان مورد تأیید خدا و رسول قرار گرفته و مغفرت و اجر بزرگ برايشان ضمانت شده است. آن پاداش بزرگ نجات از آتش، [[بهشت]] و استقبال از دوستداران على عليه السلام با سلام بهشتى است. | ||
| خط ۳۷: | خط ۵۹: | ||
* '''بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار'''؛ محمدباقر بن محمدتقی مجلسی، بیروت: دار إحياء التراث العربی، ۱۴۰۳ق. | * '''بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار'''؛ محمدباقر بن محمدتقی مجلسی، بیروت: دار إحياء التراث العربی، ۱۴۰۳ق. | ||
* '''غدیر در قرآن، قرآن در غدیر'''؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۷ش. | * '''غدیر در قرآن، قرآن در غدیر'''؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۷ش. | ||
* ''' | * '''المصباح (جنة الأمان الواقية و جنة الإيمان الباقية)'''؛ ابراهیم بن علی کفعمی، قم: دار الرضى، ۱۴۰۵ق. | ||
* '''مصباح المتهجد'''؛ محمد بن حسن طوسی، تحقیق: علی‌اصغر مروارید و ابوذر بیدار، بیروت: مؤسسه فقه الشيعه، ۱۴۱۱ق. | * '''مصباح المتهجد'''؛ محمد بن حسن طوسی، تحقیق: علی‌اصغر مروارید و ابوذر بیدار، بیروت: مؤسسه فقه الشيعه، ۱۴۱۱ق. | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
[[رده:قرآن و غدیر]] | [[رده:قرآن و غدیر]] | ||
[[رده:امامان غدیر]] | [[رده:امامان غدیر]] | ||