آيات ۲۰ و ۲۱ توبه و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۶: خط ۱۶:
== آيه «الَّذِينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فِى سَبِيلِ اللَّه بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّه...»<ref>توبه /  ۲۱،۲۰. غدير در قرآن: ج ۲ ص ۳۵۳،۳۵۲. واقعه قرآنى غدير: ص ۱۰۸. سخنرانى استثنائى غدير: ص ۲۳۳ - ۲۴۲. </ref>==
== آيه «الَّذِينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فِى سَبِيلِ اللَّه بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّه...»<ref>توبه /  ۲۱،۲۰. غدير در قرآن: ج ۲ ص ۳۵۳،۳۵۲. واقعه قرآنى غدير: ص ۱۰۸. سخنرانى استثنائى غدير: ص ۲۳۳ - ۲۴۲. </ref>==
== آیه‌ای درباره پذیرندگان ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام ==
== آیه‌ای درباره پذیرندگان ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام ==
آیه ۴۶ سوره حجر در [[خطبه غدیر]] از جمله آيات [[قرآن]] است که به‌صورت اقتباس و تضمين، در شأن پذيرندگان ولايت [[امیرالمؤمنین (لقب)|امیرالمؤمنین‏ علیه السلام]] آمده است.  
آیات ۲۰ و ۲۱ سوره توبه در [[خطبه غدیر]] از جمله آيات [[قرآن]] است که به‌صورت اقتباس و تضمين، در شأن پذيرندگان ولايت [[امیرالمؤمنین (لقب)|امیرالمؤمنین‏ علیه السلام]] آمده است.  


مقامات و شئونى كه درباره دوستان اميرالمؤمنين ‏عليه السلام در اين قسمت‌ها مطرح شده از پايه‏‌هاى اعتقادى آن، يعنى داشتن قلبى مطمئن و بی‌تردید آغاز شده، و به توصيف ايمان حقيقى آنان، يعنى «ايمان به غيب» رسيده است. آنگاه رستگارى آنان مورد تأیید خدا و رسول قرار گرفته و مغفرت و اجر بزرگ برايشان ضمانت شده است. آن پاداش بزرگ [[بهشت]] و دوری از آتش و استقبال از دوستداران على‏ عليه السلام با سلام بهشتى.<ref>غدیر در قرآن، ج۲، ص۳۴۵.</ref>
مقامات و شئونى كه درباره دوستان اميرالمؤمنين ‏عليه السلام در اين قسمت‌ها مطرح شده از پايه‏‌هاى اعتقادى آن، يعنى داشتن قلبى مطمئن و بی‌تردید آغاز شده، و به توصيف ايمان حقيقى آنان، يعنى «ايمان به غيب» رسيده است. آنگاه رستگارى آنان مورد تأیید خدا و رسول قرار گرفته و مغفرت و اجر بزرگ برايشان ضمانت شده است. آن پاداش بزرگ [[بهشت]] و دوری از آتش و استقبال از دوستداران على‏ عليه السلام با سلام بهشتى.<ref>غدیر در قرآن، ج۲، ص۳۴۵.</ref>


اين آيات تضمين‌شده در كلام پيامبر صلى الله عليه وآله ۶ آيه است كه از جمله اين آیات، آیه ۴۶ سوره حجر است:
اين آيات تضمين‌شده در كلام پيامبر صلى الله عليه وآله ۶ آيه است كه از جمله اين آیات، آیات ۲۰ و ۲۱ سوره توبه که در آن به سبقت‌گيرندگان در امر ولايت بهشت وعده داده می‌شود:{{قرآن|الَّذينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فى سَبيلِ اللَّهِ بِاَمْوالِهِمْ وَ اَنْفُسِهِمْ اَعْظَمُ دَرَجَةْ عِنْدَ اللَّهِ وَ اُولئِكَ هُمُ الْفائِزونَ (۲۰) يُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَةٍ مِنْهُ وَ رِضْوانٍ وَ جَنّاتٍ فيها نَعيمٌ مُقيمٌ (۲۱)|ترجمه=كسانى كه ايمان آورده و هجرت كرده و در راه خدا با مال و جانشان به جهاد پرداخته‌اند نزد خدا مقامى هر چه والاتر دارند و اينان همان رستگارانند. پروردگارشان آنان را از جانب خود، به رحمت و خشنودى و باغ‌هايى [در بهشت‌]، كه در آنها نعمت‌هايى پايدار دارند، مژده مى‌دهد}}.


در آخرين بخش از خطبه غدير، مردم همچنان تشنه زلال غدير گوش جان به كلام جاودانه محمدى سپرده بودند.
== آیات در متن خطبه ==
 
پيامبر صلى الله عليه و آله در قسمتی از يازدهمين و آخرين بخش از [[خطبه غدیر]]، پذيرفتن ولايت و [[بیعت]] در غدير را مساوى با [[بهشت]] بيان كرد: {{متن عربی|مَعاشِرَ النّاسِ، السّابِقُونَ الى مُبايَعَتِهِ وَ مُوالاتِهِ وَ التَّسْليمِ عَلَيْهِ بِامْرَةِ الْمُؤْمِنينَ، اولئِكَ هُمُ الْفائِزُونَ فى جَنّاتِ النَّعيمِ|ترجمه=اى مردم، كسانى كه براى بيعت با او و قبول ولايتش و سلام بر او به‌عنوان «اميرالمؤمنين» سبقت بگيرند رستگارانند و در باغ‏‌هاى نعمت خواهند بود}}.<ref>اسرار غدير، ص۱۶۰، بخش۱۱.</ref>
مسک الختام اين خطابه بلند، جامع الجوامع فضايل على بن ابى‏ طالب‏ عليه السلام بود كه پيامبر صلى الله عليه و آله در يک جمله پر معنى بالاترين فضيلت را براى شخص دوم عالم وجود با ارتباط آن به قرآن بيان كرد.
 
از يک سو نزول فضائل على‏ عليه السلام در قرآن را به ميان آورد، و از سوى ديگر درياى مناقب آن حضرت را فراتر از آن دانست كه در يک مجلس قابل ذكر باشد.
 
سپس با توجه به گستردگى فضايل على ‏عليه السلام، دستور پذيرفتن آنها را از اصحاب معرفت به ما داد.
 
بعد از آن بار ديگر با اشاره به آيه ۷۱ سوره احزاب «وَ مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ فازَ فَوْزاً عَظيماً» بر اطاعت و ولايت پذيرى و تسليم در برابر خدا و رسول و على و امامان بعد از او تأكيد كردند.
 
سپس با اشاره به آيه ۲۰ و ۲۱ سوره توبه «الَّذينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فى سَبيلِ اللَّهِ بِاَمْوالِهِمْ وَ اَنْفُسِهِمْ اَعْظَمُ دَرَجَةْ عِنْدَ اللَّهِ وَ اُولئِكَ هُمُ الْفائِزونَ يُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَةٍ مِنْهُ وَ رِضْوانٍ وَ جَنّاتٍ فيها نَعيمٌ مُقيمٌ»، به سبقت گيرندگان در امر مهم ولايت نشان بهشت عنايت كرد.
 
اين آيات تضمين شده در كلام پيامبر صلى الله عليه و آله ۶ آيه است، كه از جمله اين آيات آيه ۲۰ و ۲۱سوره توبه است:
 
«الَّذِينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فِى سَبِيلِ اللَّه بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّه وَ أُولئِكَ هُمُ الْفائِزُونَ. يُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَةٍ مِنْهُ وَ رِضْوانٍ وَ جَنَّاتٍ لَهُمْ فِيها نَعِيمٌ مُقِيمٌ»:
 
«كسانى كه ايمان آورده و هجرت كنند و با اموال و جان‏ هايشان در راه خدا جهاد كنند مقام آنان نزد خداوند عظيم‏ تر است و آنان رستگارانند.
 
پروردگارشان با رحمت و رضوان خود به آنان بشارت مى‏ دهد و بهشتى كه برايشان در آن نعمت‏ هاى پا برجاست».
 
اين آيه از چهار بُعد قابل بررسى است:
 
=== متن خطبه غدير ===
پيامبر صلى الله عليه و آله در فرازى از يازدهمين و آخرين بخش از [[خطبه غدیر]]، پذيرفتن ولايت و [[بیعت]] در غدير را مساوى بهشت بيان كرد:
 
مَعاشِرَ النّاسِ، السّابِقُونَ الى مُبايَعَتِهِ وَ مُوالاتِهِ وَ التَّسْليمِ عَلَيْهِ بِامْرَةِ الْمُؤْمِنينَ، اولئِكَ هُمُ الْفائِزُونَ فى جَنّاتِ النَّعيمِ:
 
اى مردم، كسانى كه براى بيعت با او و قبول ولايتش و سلام بر او به عنوان «اميرالمؤمنين» سبقت بگيرند رستگارانند و در باغ‏ هاى نعمت خواهند بود.<ref>اسرار غدير: ص ۱۶۰ بخش ۱۱.</ref>


=== موقعيت تاريخى ===
=== موقعيت تاريخى ===