۱۱٬۶۶۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
'''آیات ۲۰ و ۲۱ سوره توبه'''، آیه‌ای در خطبه غدیر که در آن به سبقت‌گيرندگان در امر ولايت [[بهشت]] وعده داده شده است. | '''آیات ۲۰ و ۲۱ سوره توبه'''، آیه‌ای در خطبه غدیر که در آن به سبقت‌گيرندگان در امر ولايت [[بهشت]] وعده داده شده است. | ||
موقعیت تاریخی استفاده از آیات ۲۰ و ۲۱ سوره توبه چنین ترسیم شده است: در آخرين جملات از خطابه يک‌ساعته پيامبر صلى الله عليه و آله در غدير آن حضرت براى تشويق مردم به [[بيعت با اميرالمؤمنين عليه السلام در غدير|بيعت با امیرالمؤمنین علیه السلام]] و سوق‌دادن مردم به‌سوى ولايت او، آيه قرآن را تكيهگاه | موقعیت تاریخی استفاده از آیات ۲۰ و ۲۱ سوره توبه چنین ترسیم شده است: در آخرين جملات از خطابه يک‌ساعته پيامبر صلى الله عليه و آله در غدير آن حضرت براى تشويق مردم به [[بيعت با اميرالمؤمنين عليه السلام در غدير|بيعت با امیرالمؤمنین علیه السلام]] و سوق‌دادن مردم به‌سوى ولايت او، آيه قرآن را تكيهگاه کلام خويش قرار داد. | ||
برخی محققان درباره تحلیل اعتقادی آیات ۲۰ و ۲۱ سوره توبه چنین گفته‌‌اند: تفسيری كه از تركيب قرآنى با موضوع ولايت در [[خطبه غدیر|خطبه غدير]] استفاده مىشود دو وعده قرآنى براى سه عمل صالح برجسته نزد خداوند است. آن سه عمل صالح بزرگ كه سبقت و سرعت به‌سوى آن مورد توجه خداست [[بيعت با اميرالمؤمنين عليه السلام در غدير|بيعت با على عليه السلام]]، پذيرفتن ولايت او و گفتن عبارت {{متن عربی|السَّلامُ عَلَيْكَ يا اميرَ الُمؤْمِنينَ|ترجمه=سلام بر تو ای امیر مؤمنان}} به اوست. اين سه به‌معناى اقرار قلبى، زبانی و عملى به صاحب‌اختيارى امیرالمؤمنین بر همه جوانب حيات معتقدان به ولایت اوست. اما دو وعده الهى براى سبقت به اين سه عمل عظيم، يكى رستگارى و خوشبختى به لطف پروردگار است؛ ديگرى باغهاى پر از نعمت كه عاقبت خوشبختى است و جايزه پروردگار در [[بهشت]] است. | |||
== آیه‌ای درباره پذیرندگان ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام== | == آیه‌ای درباره پذیرندگان ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام== | ||