۱۰٬۹۸۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
| ترجمه صوتی = ترجمه ۶۱ توبه.mp3 | | ترجمه صوتی = ترجمه ۶۱ توبه.mp3 | ||
}} | }} | ||
'''آیه ۶۱ سوره توبه''' آیه‌ای تفسیرشده در [[خطبه غدیر]] که برای مسخره‌کنندگان رسول خدا صلی الله علیه و آله که او را اُذُن (گوش) می خواندند عذاب دردناک وعده داده است. | |||
بستر استناد به آیه ۶۱ سوره توبه چنین ترسیم شده است: پيامبر صلى الله عليه و آله در قسمتی از خطبه آزارهای پى‌درپی [[منافقین|منافقان]] نسبت به خود را يادآور شد: از جمله اینکه نسبتهاى مسخره‌آمیز به حضرت دادند و كلمه «اُذُن» (گوش) را درباره حضرت به‌كار بردند. آنان منظورشان «سراپاگوش» بودن اميرالمؤمنين علیه السلام و پيامبر صلى الله عليه و آله و توجه متقابل آنان نسبت به يكديگر بود. | |||
خداوند در تقبيح اين رفتار منافقان آيه ۶۱ سوره توبه را نازل كرد كه پيامبر صلى الله عليه و آله در غدير ضمن قرائت آن به تفسيرش نيز پرداخت: اولاً داستان نزول آیه را بيان کرد؛ ثانياً روشن کرد که اگر من و على علیه السلام نجوا مىكنيم و مطالبى را سرّى به يكديگر مىگوييم اين اسرار درباره منافقان است. آنان اين مسئله را به‌خوبى احساس كرده‌اند كه اين‌گونه مسخره مىكنند. به همين جهت، اين نجواها به نفع مؤمنان است و در آخر اين آيه اذيت‌كنندگان پيامبر صلى الله عليه و آله به جهنم و عذاب دردناک وعده داده شدهاند. | |||
== آیه‌ای تفسیر شده در غدیر == | == آیه‌ای تفسیر شده در غدیر == | ||