آيه ۶۱ توبه و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات آیه

}}

يكى از اين آيات، آيه ۶۱ سوره توبه است: {{قرآن|وَمِنْهُمُ الَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَّ وَيَقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ ۚ قُلْ أُذُنُ خَيْرٍ لَكُمْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَيُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِينَ وَرَحْمَةٌ لِلَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ ۚ وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ رَسُولَ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ|ترجمه=بعضى از ايشان پيامبر را مى‌آزارند و مى‌گويند كه او به سخن هركس گوش مى‌دهد. بگو: او براى شما شنونده سخن خير است. به خدا ايمان دارد و مؤمنان را باور دارد، و رحمتى است براى آنهايى كه ايمان آورده‌اند. و آنان كه رسول خدا را بيازارند به شكنجه‌اى دردآور گرفتار خواهند شد}}.

برخی محققان معتقدند که تصريح به خطر [[منافقین|منافقان]] در اثناى [[خطبه غدیر]] اين نتيجه را دارد كه در آینده تاريخ، كه مطالعه‌كنندگان خطبه غدير آن را مورد بررسى قرار مى‌دهند، به آسانى زير پا گذاشتن غدير در سقيفه را تحليل می‌كنند و حقایق را در مى‏‌يابند؛ در می‌یابند که منافقان در غدير چه سوداهايى در سر مى‏‌پروراندند و چگونه پايه‏‌هاى آن را محكم نمودند تا ثمره شومش را در سقيفه بگیرند.<ref>غدیر در قرآن، ج۲، ص۸۱.</ref>  

===== پس از بيعت =====

== پانویس ==

==منابع==

{{منابع}}

* '''غدیر در قرآن، قرآن در غدیر'''؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۷ش.

{{پایان منابع}}