۴٬۴۷۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
{{قرآن|وَ ما مُحَمَّدٌ إِلاّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ، أَ فَإِنْ ماتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلى أَعْقابِكُمْ وَ مَنْ يَنْقَلِبْ عَلى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّه شَيْئاً وَ سَيَجْزِى اللَّه الشَّاكِرِينَ|ترجمه=و محمد نيست جز رسولى كه قبل از او پيامبران بودهاند. آيا اگر بميرد يا كشته شود، به عقب باز مىگرديد و هركس به عقب باز گردد به خدا هيچ ضررى نمىرساند و بهزودى خدا شاكران را جزا مىدهد}} | {{قرآن|وَ ما مُحَمَّدٌ إِلاّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ، أَ فَإِنْ ماتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلى أَعْقابِكُمْ وَ مَنْ يَنْقَلِبْ عَلى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّه شَيْئاً وَ سَيَجْزِى اللَّه الشَّاكِرِينَ|ترجمه=و محمد نيست جز رسولى كه قبل از او پيامبران بودهاند. آيا اگر بميرد يا كشته شود، به عقب باز مىگرديد و هركس به عقب باز گردد به خدا هيچ ضررى نمىرساند و بهزودى خدا شاكران را جزا مىدهد}} | ||
پيامبر صلى الله عليه و آله در خطبه غدير فرمود: {{متن عربی|مَعاشِرَ النّاسِ، انْذِرُكُمْ انّى رَسُولُ اللَّه قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِىَ الرُّسُلُ، افَإِنْ مِتُّ اوْ قُتِلْتُ انْقَلَبْتُمْ عَلى أَعْقابِكُمْ وَ مَنْ يَنْقَلِبْ عَلى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّه شَيْئاً وَ سَيَجْزِى اللَّه الشَّاكِرِينَ الصّابِرينَ. الا وَ انَّ عَلِيّاً هُوَ الْمَوْصُوفُ بِالصَّبْرِ وَ الشُّكْرِ، ثُمَّ مِنْ بَعْدِهِ وُلْدى مِنْ صُلْبِهِ|ترجمه=اى مردم، من شما را مىترسانم و انذار مىنمايم كه من رسول خدا هستم و قبل از من پيامبران بودهاند، آيا اگر من بميرم يا كشته شوم شما عقبگرد مىنماييد؟ هركس به عقب باز گردد به خدا ضررى نمىرساند؛ و خداوند بهزودى شاكران و صابران را پاداش مىدهد. بدانيد كه على است توصيفشده به صبر و شكر و بعد از او فرزندانم از نسل او چنيناند}}.<ref>اسرار | پيامبر صلى الله عليه و آله در خطبه غدير فرمود: {{متن عربی|مَعاشِرَ النّاسِ، انْذِرُكُمْ انّى رَسُولُ اللَّه قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِىَ الرُّسُلُ، افَإِنْ مِتُّ اوْ قُتِلْتُ انْقَلَبْتُمْ عَلى أَعْقابِكُمْ وَ مَنْ يَنْقَلِبْ عَلى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّه شَيْئاً وَ سَيَجْزِى اللَّه الشَّاكِرِينَ الصّابِرينَ. الا وَ انَّ عَلِيّاً هُوَ الْمَوْصُوفُ بِالصَّبْرِ وَ الشُّكْرِ، ثُمَّ مِنْ بَعْدِهِ وُلْدى مِنْ صُلْبِهِ|ترجمه=اى مردم، من شما را مىترسانم و انذار مىنمايم كه من رسول خدا هستم و قبل از من پيامبران بودهاند، آيا اگر من بميرم يا كشته شوم شما عقبگرد مىنماييد؟ هركس به عقب باز گردد به خدا ضررى نمىرساند؛ و خداوند بهزودى شاكران و صابران را پاداش مىدهد. بدانيد كه على است توصيفشده به صبر و شكر و بعد از او فرزندانم از نسل او چنيناند}}.<ref>اسرار غدير، ص۱۴۸-۱۴۹، بخش۶.</ref> | ||
آنچه در اينجا مورد اشاره است عبارت {{متن عربی|قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِىَ الرُّسُلُ}} است. ذكر اين جمله در جايى كه پيامبر صلى الله عليه و آله مردم را درباره دشمنى و مخالفت با على عليه السلام هشدار شديد مىدهد، اشاره به شباهت تبليغ رسالت پيامبر صلى الله عليه و آله به تبليغ پيامبران گذشته است؛ يعنى همانگونه كه امتهاى گذشته پس از رحلت انبياى خود در معرض انحراف و گمراهى قرار داشتند و اين ضلالتها سردمدارانى داشت، به همان صورت در اين امت هم خواهد بود، و نبايد امت اسلام را منزَّه از آزمایشهای امتهاى گذشته دانست. | آنچه در اينجا مورد اشاره است عبارت {{متن عربی|قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِىَ الرُّسُلُ}} است. ذكر اين جمله در جايى كه پيامبر صلى الله عليه و آله مردم را درباره دشمنى و مخالفت با على عليه السلام هشدار شديد مىدهد، اشاره به شباهت تبليغ رسالت پيامبر صلى الله عليه و آله به تبليغ پيامبران گذشته است؛ يعنى همانگونه كه امتهاى گذشته پس از رحلت انبياى خود در معرض انحراف و گمراهى قرار داشتند و اين ضلالتها سردمدارانى داشت، به همان صورت در اين امت هم خواهد بود، و نبايد امت اسلام را منزَّه از آزمایشهای امتهاى گذشته دانست. | ||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
به امام باقر عليه السلام عرض شد: مردم گمان مىكنند بيعت ابوبكر كه مردم بر او اتفاق كردند مورد رضاى خدا بود، چرا كه خداوند امت محمد صلى الله عليه و آله را بعد از رحلت او به فتنه نمىاندازد. حضرت فرمود: مگر كتاب خدا را نمىخوانند؟ آيا خدا نمىفرمايد: «و محمد نيست جز رسولى كه قبل از او پيامبران بودهاند...». آيا خدا درباره امتهاى قبل از آنان خبر نداده كه بعد از آمدن برهان اختلاف كردند؟ آنجا كه مىفرمايد: «به حضرت عيسى دليلهاى روشن داديم و او را با روح القدس مؤيد داشتيم ... عدهاى از آنان ايمان آوردند و عدهاى كافر شدند». آنگاه [[امام باقر علیه السلام]] فرمود: از همين مىتوان استفاده كرد كه اصحاب محمد صلى الله عليه و آله بعد از او اختلاف كردند و عدهاى ايمان آوردند و عدهاى كافر شدند.<ref>بحارالانوار، ج۲۸، ص۲۰؛ بحارالانوار، ج۲۸، ص۲۵۳. </ref> | به امام باقر عليه السلام عرض شد: مردم گمان مىكنند بيعت ابوبكر كه مردم بر او اتفاق كردند مورد رضاى خدا بود، چرا كه خداوند امت محمد صلى الله عليه و آله را بعد از رحلت او به فتنه نمىاندازد. حضرت فرمود: مگر كتاب خدا را نمىخوانند؟ آيا خدا نمىفرمايد: «و محمد نيست جز رسولى كه قبل از او پيامبران بودهاند...». آيا خدا درباره امتهاى قبل از آنان خبر نداده كه بعد از آمدن برهان اختلاف كردند؟ آنجا كه مىفرمايد: «به حضرت عيسى دليلهاى روشن داديم و او را با روح القدس مؤيد داشتيم ... عدهاى از آنان ايمان آوردند و عدهاى كافر شدند». آنگاه [[امام باقر علیه السلام]] فرمود: از همين مىتوان استفاده كرد كه اصحاب محمد صلى الله عليه و آله بعد از او اختلاف كردند و عدهاى ايمان آوردند و عدهاى كافر شدند.<ref>بحارالانوار، ج۲۸، ص۲۰؛ بحارالانوار، ج۲۸، ص۲۵۳. </ref> | ||
== احياء عيد غدير توسط انبياء عليهم السلام<ref>اسرار | == احياء عيد غدير توسط انبياء عليهم السلام== | ||
درباره ارتباط پیامبران و غدیر در زمینه احياء عيد غدير توسط آنان چنین گفته شده است:<ref>اسرار غدير، ص۲۳۳-۲۳۵.</ref> | |||
احاديثى در فضيلت عيد غدير و اهميت خاص آن در مقايسه با ساير اعياد و نيز احياى غدير از لسان معصومين عليهم السلام وارد شده كه از جمله آنها احياى غدير توسط [[حضرت محمّد صلی الله علیه و آله|پیامبر صلی الله علیه و آله]] است: | احاديثى در فضيلت عيد غدير و اهميت خاص آن در مقايسه با ساير اعياد و نيز احياى غدير از لسان معصومين عليهم السلام وارد شده كه از جمله آنها احياى غدير توسط [[حضرت محمّد صلی الله علیه و آله|پیامبر صلی الله علیه و آله]] است: | ||