شريک بن عبداللَّه نخعى قاضى: تفاوت میان نسخهها
(←پانویس) |
(←پانویس) |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
== روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير) : ص ۲۰۲.</ref> == | == روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير) : ص ۲۰۲.</ref> == | ||
يكى از علما و بزرگان اهل سنت كه حديث غدير را نقل كرده شريک بن عبداللَّه نخعى (ت ۹۵ - م ۱۷۷ ق) است. ابن كثير حديث غدير در ماجراى احتجاج اميرالمؤمنين عليه السلام در رحبه كوفه را از شريك نقل كرده است. ابن الوردى و ذهبى و يافعى و سُيوطى<ref>تتمّة المختصر: حوادث سال ۱۷۷. دول الاسلام: حوادث سال ۱۷۷. مرآة الجنان: حوادث سال ۱۷۷. طبقات الحفّاظ: ص ۹۸.</ref>: او را ستوده و توثيق كرده اند. | يكى از علما و بزرگان اهل سنت كه حديث غدير را نقل كرده شريک بن عبداللَّه نخعى (ت ۹۵ - م ۱۷۷ ق) است. ابن كثير حديث غدير در ماجراى [[احتجاج]] اميرالمؤمنين عليه السلام در [[رحبه کوفه|رحبه]] كوفه را از شريك نقل كرده است. ابن الوردى و ذهبى و يافعى و سُيوطى<ref>تتمّة المختصر: حوادث سال ۱۷۷. دول الاسلام: حوادث سال ۱۷۷. مرآة الجنان: حوادث سال ۱۷۷. طبقات الحفّاظ: ص ۹۸.</ref>: او را ستوده و توثيق كرده اند. | ||
== پانویس == | == پانویس == |
نسخهٔ ۲۲ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۱۸
اتمام حجت شريک با غدير[۱]
از نمونه هاى بارز اتمام حجت و استدلال و يادآورى هاى غدير، مواردى است كه توسط خود خداوند و معصومين عليهم السلام و اصحابشان صورت گرفته است. تمام راويانى كه در طول هزار و چهارصد سال حديث غدیر را روايت كرده اند نيز به گونه اى جهاد خود را در مقابله با اهل سقیفه به نمايش گذاشته اند.
يكى از اصحاب معصومين عليهم السلام كه با غدير اتمام حجت نموده شريک بن عبداللَّه نخعى قاضى است:
شريك بن عبداللَّه نخعى - كه يكى از قضات بزرگ سنى است - سخن جالبى درباره غدير گفته است. از او پرسيدند: چه مى گويى درباره كسى كه از دنيا رفته و نسبت به ابوبكر معرفتى ندارد؟ پاسخ داد: چيزى بر عهده او نيست. گفتند: اگر نسبت به على عليه السلام معرفت نداشته باشد چطور؟ گفت: در آتش است! زيرا پيامبرصلى الله عليه وآله در روز غدير او را به عنوان عَلَم و راهنما بين مردم منصوب كرده و فرمود: «من كنت مولاه فعلى مولاه» .[۲]
روايت حديث غدير[۳]
يكى از علما و بزرگان اهل سنت كه حديث غدير را نقل كرده شريک بن عبداللَّه نخعى (ت ۹۵ - م ۱۷۷ ق) است. ابن كثير حديث غدير در ماجراى احتجاج اميرالمؤمنين عليه السلام در رحبه كوفه را از شريك نقل كرده است. ابن الوردى و ذهبى و يافعى و سُيوطى[۴]: او را ستوده و توثيق كرده اند.