مفاخره: تفاوت میان نسخه‌ها
(اتمام عنوان مفاخره) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== غدير در مفاخره اميرالمؤمنين با امام حسين عليهما السلام<ref>چهارده قرن با غدير: ص ۵۹ . اسرار غدير: ۲۶۳ - ۲۷۲. غدير در قرآن: ج ۳ ص ۳۲۹،۳۲۸.</ref> == | == غدير در مفاخره اميرالمؤمنين با امام حسين عليهما السلام<ref>چهارده قرن با غدير: ص ۵۹ . اسرار غدير: ۲۶۳ - ۲۷۲. غدير در قرآن: ج ۳ ص ۳۲۹،۳۲۸.</ref> == | ||
مفاخره بين | مفاخره بين [[اهل بیت علیهم السلام|معصومین علیهم السلام]] براى بيان فضايل ايشان به صورت زيبايى در [[تاریخ]] ثبت شده، و اتمام حجتى است بر آنان كه از حقايق بسيارى درباره ولايت [[اهل بیت علیهم السلام]] بى اطلاعند. روزى پيامبر صلى الله عليه و آله و اميرالمؤمنين عليه السلام نشسته بودند كه [[امام حسین علیه السلام]] وارد شد، در حالى كه شش سال از عمر آن حضرت مى گذشت. اميرالمؤمنين عليه السلام پرسيد: يا رسول الله، كداميک از ما دو نفر نزد شما محبوب تر هستيم؟! | ||
امام حسين عليه السلام عرض كرد: پدرجان، هر كدام از ما شرافت و فضيلتش بالاتر باشد نزد پيامبر صلى الله عليه و آله محبوب تر و مقرب تر است. اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: اى حسين، حاضرى افتخارات خود را در برابر يكديگر بگوييم؟ عرض كرد: پدرجان، اگر شما مايل باشيد، من حاضرم! اميرالمؤمنين عليه السلام با ذكر دو آيه «نبأ عظيم» و «[[تمام نعمت|اکمال دین]]» و بيان ارتباط اين دو آيه در غدير فرمود: | امام حسين عليه السلام عرض كرد: پدرجان، هر كدام از ما شرافت و فضيلتش بالاتر باشد نزد پيامبر صلى الله عليه و آله محبوب تر و مقرب تر است. اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: اى حسين، حاضرى افتخارات خود را در برابر يكديگر بگوييم؟ عرض كرد: پدرجان، اگر شما مايل باشيد، من حاضرم! اميرالمؤمنين عليه السلام با ذكر دو آيه «نبأ عظيم» و «[[تمام نعمت|اکمال دین]]» و بيان ارتباط اين دو آيه در غدير فرمود: | ||
نسخهٔ ۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۴۶
غدير در مفاخره اميرالمؤمنين با امام حسين عليهما السلام[۱]
مفاخره بين معصومین علیهم السلام براى بيان فضايل ايشان به صورت زيبايى در تاریخ ثبت شده، و اتمام حجتى است بر آنان كه از حقايق بسيارى درباره ولايت اهل بیت علیهم السلام بى اطلاعند. روزى پيامبر صلى الله عليه و آله و اميرالمؤمنين عليه السلام نشسته بودند كه امام حسین علیه السلام وارد شد، در حالى كه شش سال از عمر آن حضرت مى گذشت. اميرالمؤمنين عليه السلام پرسيد: يا رسول الله، كداميک از ما دو نفر نزد شما محبوب تر هستيم؟!
امام حسين عليه السلام عرض كرد: پدرجان، هر كدام از ما شرافت و فضيلتش بالاتر باشد نزد پيامبر صلى الله عليه و آله محبوب تر و مقرب تر است. اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: اى حسين، حاضرى افتخارات خود را در برابر يكديگر بگوييم؟ عرض كرد: پدرجان، اگر شما مايل باشيد، من حاضرم! اميرالمؤمنين عليه السلام با ذكر دو آيه «نبأ عظيم» و «اکمال دین» و بيان ارتباط اين دو آيه در غدير فرمود:
يا حسين، من اميرالمؤمنينم، من لسان صادقينم، من وزير مصطفايم... ، من آن نعمت خداى تعالى هستم كه بر خلقش عنايت فرموده است. منم آن كسى كه خداوند تعالى در حق من فرموده: «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِى وَ رَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دِيناً»[۲]، پس هر كس مرا دوست بدارد مسلمان مؤمن است و دينش كامل است ... ، من نبأ عظيمى[۳] هستم كه خداوند در روز غدير خم دين را با او كامل نمود. منم آنكه پيامبر صلى الله عليه و آله درباره ام فرمود: «مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِىٌّ مَوْلاهُ»... .
امام حسين عليه السلام هم مطالبى فرمود و در پايان عرضه داشت: شما نزد خداوند از من افضل هستى، ولى من از نظر پدران و مادران و اجداد بر شما فخر مى نمايم! سپس امام حسين عليه السلام با پدر هم آغوش شدند و يكديگر را بوسيدند.[۴]