ابن سینا

توحيد و غدير در كلام ابن‏ سينا

امت بى ‏امام همانند كشتى بى ‏ناخدا و راه بى‏ علامت و شب بى‏ چراغ است. اگر غدير و رهبرى الهى نباشد، استعدادها شكوفا نمى‏ شود. در كنار پيشرفت امروز دنيا، هر روزه مى‏ بينيم كه فساد و جنايت نيز پيشرفت مى‏ كند.

يعنى بال علم و تكنولوژى حركت مى‏ كند، ولى بال معنويت شكسته است. آرى، اين است سيماى انسانِ بدون غدير! يعنى بدون رهبرى الهى در جهان!

خيلى تعجب است از كسانى كه مى‏ گويند: پيامبر اكرم‏ صلى الله عليه وآله از دنيا رفت و كسى را به جانشينى تعيين نكرد! مگر در تاريخ پيامبر اكرم‏ صلى الله عليه وآله نمى‏ خوانيم: هر گاه قبيله‏ اى مسلمان مى ‏شدند، فوراً براى آنان حاكم و پيشوا تعيين مى ‏فرمود. هر گاه لشكرى اعزام مى‏ كرد براى آن ها فرمانده تعيين مى‏ فرمود، و همين كه به مدينه هجرت كرد در مكه براى خود جانشين مشخص نمود.

ابوعلى سينا مى‏ گويد: چگونه باور كنيم خداى حكيمى كه از مژه چشم و گودى كف پا غفلت نكرده، از رهبرى مردم غافل شده است؟ مگر قرآنى كه هر كس مى ‏تواند آيه ‏اى -  آيات كلى، مطلق و يا متشابه -  از آن را دستاويز اهداف خود كند، بدون مفسّر معصوم -  مانند رسول‏ خداصلى الله عليه وآله -  قابل تكيه است؟ از همين رو پيامبرصلى الله عليه وآله سفارش نمود تا همگان به هر دو ثقل -  كتاب خدا و اهل بيت ‏عليهم السلام -  تمسک جويند تا گمراه نشوند.