۲۱٬۸۲۰
ویرایش
خط ۹۶: | خط ۹۶: | ||
«واحدی از ابو سعید اینگونه نقل کرده که این آیه: (یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ) روز غدیر خم در شأن علی بن ابی طالب ـ رضی الله عنه ـ نازل شده است. مقاتل نیز همین نظر را دارد.» | «واحدی از ابو سعید اینگونه نقل کرده که این آیه: (یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ) روز غدیر خم در شأن علی بن ابی طالب ـ رضی الله عنه ـ نازل شده است. مقاتل نیز همین نظر را دارد.» | ||
بر اساس آنچه نقل شد، میتوان گفت در این آیه، فرمان الهی برای انتصاب حضرت | بر اساس آنچه نقل شد، میتوان گفت در این آیه، فرمان الهی برای انتصاب حضرت علی در منصبی بسیار مهم و سترگ، که همان منصب ولایت باشد، صادر شده است. | ||
== تعداد حاضران در واقعه غدیر خم: == | == تعداد حاضران در واقعه غدیر خم: == | ||
خط ۱۰۳: | خط ۱۰۳: | ||
ابو یعلی در مسند خود از جابر نقل میکند که: | ابو یعلی در مسند خود از جابر نقل میکند که: | ||
«فَنَظَرْتُ بَیْنَ یَدَیَّ ، وَمِنْ خَلْفِی، وَعَنْ یَمِینِی، وَعَنْ شِمَالِی مَدَّ بَصَرِی، وَالنَّاسُ مُشَاهٌ | «فَنَظَرْتُ بَیْنَ یَدَیَّ ، وَمِنْ خَلْفِی، وَعَنْ یَمِینِی، وَعَنْ شِمَالِی مَدَّ بَصَرِی، وَالنَّاسُ مُشَاهٌ وَرُکْبَانٌ».<ref>موصلی، ابو یعلی، ج۴ ، ص ۲۴، ۱۴۱۲ق.</ref> | ||
«به پیشِ رو و بر پشت سر خود نظر افکندم و از سمت راست و چپ، تا آنجا که چشم کار میکرد نگاه کردم و مردمی را دیدم که سواره یا پیاده بودند.» | «به پیشِ رو و بر پشت سر خود نظر افکندم و از سمت راست و چپ، تا آنجا که چشم کار میکرد نگاه کردم و مردمی را دیدم که سواره یا پیاده بودند.» | ||
خط ۱۰۹: | خط ۱۰۹: | ||
ابن سعد در کتاب الطبقات میگوید: | ابن سعد در کتاب الطبقات میگوید: | ||
«فأجمع ـ صلّی الله علیه ]وآله[ و سلّم ـ الخروج إلی الحج وأذن الناس بذلک فقدم المدینه بشر کثیر یأتمون برسول | «فأجمع ـ صلّی الله علیه ]وآله[ و سلّم ـ الخروج إلی الحج وأذن الناس بذلک فقدم المدینه بشر کثیر یأتمون برسول الله فی حجته»،<ref>الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۷۲ | ||
«حضرت | محمد بن سعد بن منیع، ج۲، ص۱۷۲</ref> | ||
«حضرت رسول عزم خروج از مدینه به مقصد حج را کردند و به مردم نیز اعلام نمودند که قصد چنین کاری را دارند. مردم زیادی به مدینه آمدند و در این حج، به پیامبر اقتدا کردند.»<ref>الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۷۲ | |||
محمد بن سعد بن منیع، ج۲، ص۱۷۲</ref>. | |||
این سخن برگرفته از حدیثی است که جابر به نقل از صحیح مسلم آورده است: | این سخن برگرفته از حدیثی است که جابر به نقل از صحیح مسلم آورده است: |