۲۵٬۶۶۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
== ايستادن دو نفر بر فراز منبر غدير<ref>سخنرانى استثنائى غدير: ص ۵۰ . ژرفاى غدير: ص ۷۴.</ref> == | == ايستادن دو نفر بر فراز منبر غدير<ref>سخنرانى استثنائى غدير: ص ۵۰ . ژرفاى غدير: ص ۷۴.</ref> == | ||
عادت ذهنى عموم مردم از منبر، نشستن بر فراز آن است نه ايستادن، و | عادت ذهنى عموم مردم از منبر، نشستن بر فراز آن است نه ايستادن، و [[پیامبرصلی الله علیه و آله]] نيز در تمام عمر خود هر گاه بر فراز منبر سخن گفته در حال نشسته بوده است. اما در [[غدیرخم|غدیر]] از همان آغاز خطابه اين منظره توجه همه را به خود جلب كرد كه حضرت پس از بالا رفتن از پله هاى منبر، بر فراز آن ننشست و در حال قيام رو به مردم نمود. | ||
در حالى كه اين جلوه جالب ادامه داشت، جهت اعجاب برانگيز ديگرى بر آن افزوده شد. همچنان كه مردم منتظر آغاز سخنرانى بودند متوجه شدند [[پیامبرصلی الله علیه و آله]] به پايين منبر اشاره مى كند و لحظاتى بعد گام هاى بلند [[علی بن ابی طالب علیه السلام]] را ديدند كه از پله هاى منبر بالا مى رود. | در حالى كه اين جلوه جالب ادامه داشت، جهت اعجاب برانگيز ديگرى بر آن افزوده شد. همچنان كه مردم منتظر آغاز سخنرانى بودند متوجه شدند [[پیامبرصلی الله علیه و آله]] به پايين منبر اشاره مى كند و لحظاتى بعد گام هاى بلند [[علی بن ابی طالب علیه السلام]] را ديدند كه از پله هاى منبر بالا مى رود. | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
در آن حال كه دو نور [[خلقت]] بر فراز منبر بودند دست محمدى بر شانه علوى فرود آمد، و صداى خطيب اعظم در فضاى غدير به «بسم اللَّه الرحمن الرحيم» طنين انداز شد. | در آن حال كه دو نور [[خلقت]] بر فراز منبر بودند دست محمدى بر شانه علوى فرود آمد، و صداى خطيب اعظم در فضاى غدير به «بسم اللَّه الرحمن الرحيم» طنين انداز شد. | ||
قيام بر منبر در غدير، در حالى كه اميرالمؤمنين عليه السلام نيز كنار حضرت ايستاده بودند، منظره اى بود كه براى اولين بار مردم دو نفر را در سابقه ذهن خود بر فراز منبر مى ديدند. در موقعيت حساس خطبه، پيامبرصلى الله عليه وآله دست على عليه السلام را گرفت و او را نزديک خود آورد و سپس بازوان وى را گرفت و بلند كرد و عملاً معرفى نمود. اين منظره از زيباترين جلوه هاى بيادماندنى غدير براى كسانى بود كه آن واقعه را | قيام بر منبر در غدير، در حالى كه اميرالمؤمنين عليه السلام نيز كنار حضرت ايستاده بودند، منظره اى بود كه براى اولين بار مردم دو نفر را در سابقه ذهن خود بر فراز منبر مى ديدند. در موقعيت حساس خطبه، پيامبرصلى الله عليه وآله دست على عليه السلام را گرفت و او را نزديک خود آورد و سپس بازوان وى را گرفت و بلند كرد و عملاً معرفى نمود. اين منظره از زيباترين جلوه هاى بيادماندنى غدير براى كسانى بود كه آن واقعه را دیدند يا شنيدند.<ref>بحار الانوار: ج ۲۱ ص ۳۸۷ و ج ۳۷ ص ۲۰۹ ۱۱۱. عوالم العلوم: ج ۳ / ۱۵ ص ۳۰۱ ۹۷ ۴۷ ۴۴. اثبات الهداة: ج ۲ ص ۲۶۷ ح ۳۹۱ ۳۸۷. احقاق الحق: ج ۶ ص ۲۷۰ و ج ۲۱ ص ۵۷۵۳ . كتاب سليم: ص ۸۸۸ ح ۵۵ .</ref> | ||
== تبليغ غدير با سخنرانى<ref>غدير در آئينه كتاب: ص ۳۴. چهارده قرن با غدير: ص ۱۵۷ - ۱۵۳.</ref> == | == تبليغ غدير با سخنرانى<ref>غدير در آئينه كتاب: ص ۳۴. چهارده قرن با غدير: ص ۱۵۷ - ۱۵۳.</ref> == | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
پيش بينى ديگرى كه هنگام اجراى آن رسيده بود خالى ماندن زير درختان غدير براى اجراى مراسم سه روزه بود. براى اين منظور پيامبرصلى الله عليه وآله دستور داد كسى زير پنج درخت كهنسال كنار بركه نرود، تا آن مكان براى برنامه سه روزه غدير آماده شود. | پيش بينى ديگرى كه هنگام اجراى آن رسيده بود خالى ماندن زير درختان غدير براى اجراى مراسم سه روزه بود. براى اين منظور پيامبرصلى الله عليه وآله دستور داد كسى زير پنج درخت كهنسال كنار بركه نرود، تا آن مكان براى برنامه سه روزه غدير آماده شود. | ||
طبق اين فرمان، با آنكه چشم ها به محض ورود به غدير متوجه | طبق اين فرمان، با آنكه چشم ها به محض ورود به غدير متوجه [[سایبان]] آرام بخش زير درختان مى شد، ولى همه از كنار آن عبور مى كردند و هيچ كس به خود اجازه [[توقف]] در زير درختان را نمى داد. | ||
'''اسكان منظم جمعيت''' | '''اسكان منظم جمعيت''' | ||
| خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
اسكان آن جمعيت انبوه مقدمه ديگرى براى سخنرانى بود كه هنگام اجراى آن فرا رسيده بود. پس از آن دستورات، همه مركب ها با رسيدن به فضاى اطراف بركه متوقف شدند و گروه هاى مختلف مردم در گستره بيابان غدير پياده شدند و هر يک براى خود جايى پيدا كردند و شتران خود را خواباندند. | اسكان آن جمعيت انبوه مقدمه ديگرى براى سخنرانى بود كه هنگام اجراى آن فرا رسيده بود. پس از آن دستورات، همه مركب ها با رسيدن به فضاى اطراف بركه متوقف شدند و گروه هاى مختلف مردم در گستره بيابان غدير پياده شدند و هر يک براى خود جايى پيدا كردند و شتران خود را خواباندند. | ||
عده اى فرش و زيرانداز براى خود پهن كردند و | عده اى فرش و زيرانداز براى خود پهن كردند و عده اى ديگر خيمه بر پا نمودند، و كم كم همه جمعيت در گوشه و كنار منطقه مستقر شدند. | ||
روح همكارى مردم و نظارت دقيق مأموران | روح همكارى مردم و نظارت دقيق مأموران [[پیامبرصلی الله علیه و آله]] باعث شد كه پياده شدن و استقرار آن جمع عظيم انسان ها بدون كوچكترين مشكلى به انجام رسد، و زمينه مناسبى براى مراحل بعدى مراسم باشد. | ||
'''مقابله با گرما''' | '''مقابله با گرما''' | ||
مسئله گرما در آن هنگام از سال و در آن ساعت از روز - در نزديكى ظهر - مشكلى بود كه هيچ چاره اى نداشت جز آنكه هر كس شخصاً به فكر خود باشد. البته گرماى شديد براى مردم آن مناطق پديده تازه اى نبود و بارها در فصل گرما آن را تجربه كرده بودند. | مسئله [[گرما]] در آن هنگام از سال و در آن ساعت از روز - در نزديكى ظهر - مشكلى بود كه هيچ چاره اى نداشت جز آنكه هر كس شخصاً به فكر خود باشد. البته گرماى شديد براى مردم آن مناطق پديده تازه اى نبود و بارها در فصل گرما آن را تجربه كرده بودند. | ||
شدت گرما در اثر حرارت آفتاب و داغى زمين به حدى بود كه مردم - حتى خود حضرت - گوشه اى از لباسشان را بر سر انداخته و گوشه اى از آن را زير پاى خود قرار دادند، و عده اى از شدت گرما عبا را به پايشان پيچيدند!<ref>بحار الانوار: ج ۲۱ ص ۳۸۷ و ج ۳۷ ص ۲۰۴ ۲۰۳ ۱۷۳ و ج ۹۸ ص ۲۹۸. عوالم العلوم: ج ۳ / ۱۵ ص ۳۰۱ ۸۰ ۷۹ ۷۵ ۶۰ ۵۰.</ref> | شدت گرما در اثر حرارت [[آفتاب]] و داغى زمين به حدى بود كه مردم - حتى خود حضرت - گوشه اى از لباسشان را بر سر انداخته و گوشه اى از آن را زير پاى خود قرار دادند، و عده اى از شدت گرما عبا را به پايشان پيچيدند!<ref>بحار الانوار: ج ۲۱ ص ۳۸۷ و ج ۳۷ ص ۲۰۴ ۲۰۳ ۱۷۳ و ج ۹۸ ص ۲۹۸. عوالم العلوم: ج ۳ / ۱۵ ص ۳۰۱ ۸۰ ۷۹ ۷۵ ۶۰ ۵۰.</ref> | ||
اكنون صد و بيست هزار حاجى بازگشته از حرم | اكنون صد و بيست هزار حاجى بازگشته از حرم الهی، در كنار بركه آسمانى غدير از حركت چند روزه باز ايستاده بودند. آنان مى دانستند كه تا ساعتى ديگر مراسم آغاز خواهد شد و بايد وضو بگيرند و خود را براى شركت در [[نمازجماعت|نماز جماعت]] و سپس در مراسم آماده كنند. همه در جنب و جوش، براى يک برنامه استثنائى! | ||
'''پيش بينى آرايش مجلس سخنرانى''' | '''پيش بينى آرايش مجلس سخنرانى''' | ||
آخرين اقدام عملى قبل از غدير، آراستن مجلس خطابه و آماده سازى جايگاه سخنرانى بود، كه تا آن روز مجلسى در اين وسعت سابقه نداشت. اين مرحله نيز در گونه اى با شكوه و بى نظير آماده شد، كه مردم هرگز تا آن روز نمونه اش را نديده بودند. | آخرين اقدام عملى قبل از غدير، آراستن مجلس [[خطبه غدیر|خطابه]] و آماده سازى جايگاه سخنرانى بود، كه تا آن روز مجلسى در اين وسعت سابقه نداشت. اين مرحله نيز در گونه اى با شكوه و بى نظير آماده شد، كه مردم هرگز تا آن روز نمونه اش را نديده بودند. | ||
نيمى از آنچه بايد انجام مى گرفت مربوط به جايگاه سخنرانى و نيم ديگر مربوط به موقعيت نشستن مردم در برابر منبر بود. | نيمى از آنچه بايد انجام مى گرفت مربوط به جايگاه سخنرانى و نيم ديگر مربوط به موقعيت نشستن مردم در برابر منبر بود. | ||
| خط ۹۴: | خط ۹۴: | ||
براى استقرار منظم و آرام مردم در مقابل سخنران، زمان آن با توجه به نزديكى ظهر بعد از نماز جماعت در نظر گرفته شد؛ تا با همان نظمى كه براى نماز نشسته اند بدون كوچكترين حركتى آماده شنيدن سخنرانى باشند. | براى استقرار منظم و آرام مردم در مقابل سخنران، زمان آن با توجه به نزديكى ظهر بعد از نماز جماعت در نظر گرفته شد؛ تا با همان نظمى كه براى نماز نشسته اند بدون كوچكترين حركتى آماده شنيدن سخنرانى باشند. | ||
با توجه به حضور بانوان در كاروان، زاويه خاصى از مجلس به آنان اختصاص يافت كه به راحتى خطيب را بر فراز منبر ببينند و سخنان او را بشنوند. | با توجه به حضور [[بانوان]] در كاروان، زاويه خاصى از مجلس به آنان اختصاص يافت كه به راحتى خطيب را بر فراز منبر ببينند و سخنان او را بشنوند. | ||
'''صدا رسانى به آن جمعيت انبوه''' | '''صدا رسانى به آن جمعيت انبوه''' | ||
از نظر صدا رسانى اگر چه اجتماع مردم در برابر منبر به گونه اى بسيار منسجم تدارک ديده شده بود، اما براى تكميل موقعيت يک يا چند نفر كه صداى فوق العاده بلندى داشت مأمور شد كلام حضرت را براى افرادى كه دورتر قرار داشتند تكرار كند، تا همه سخنان حضرت را شنيده باشند.<ref>بحار الانوار: ج ۲۱ ص ۳۸۷ و ج ۳۷ ص ۲۰۴ ۲۰۳ ۱۷۳ ۱۶۸ ۱۴۹ و ج ۹۸ ص ۲۹۸. عوالم العلوم: ج ۳ / ۱۵ ص ۳۰۱ ۱۰۶ ۸۰ ۷۹ ۷۵ ۶۰ ۵۰.</ref> | از نظر صدا رسانى اگر چه اجتماع [[مردم]] در برابر منبر به گونه اى بسيار منسجم تدارک ديده شده بود، اما براى تكميل موقعيت يک يا چند نفر كه صداى فوق العاده بلندى داشت مأمور شد كلام حضرت را براى افرادى كه دورتر قرار داشتند تكرار كند، تا همه سخنان حضرت را شنيده باشند.<ref>بحار الانوار: ج ۲۱ ص ۳۸۷ و ج ۳۷ ص ۲۰۴ ۲۰۳ ۱۷۳ ۱۶۸ ۱۴۹ و ج ۹۸ ص ۲۹۸. عوالم العلوم: ج ۳ / ۱۵ ص ۳۰۱ ۱۰۶ ۸۰ ۷۹ ۷۵ ۶۰ ۵۰.</ref> | ||
'''آماده سازى زير درختان براى منبر''' | '''آماده سازى زير درختان براى منبر''' | ||
| خط ۱۰۴: | خط ۱۰۴: | ||
اكنون نوبت آن بود كه موقعيت بديعى براى جايگاه سخنرانى تدارک ببينند، تا هم مناسب صد و بيست هزار مخاطب باشد و هم نمادى به ياد ماندنى در خاطره ها بر جاى گذارد. | اكنون نوبت آن بود كه موقعيت بديعى براى جايگاه سخنرانى تدارک ببينند، تا هم مناسب صد و بيست هزار مخاطب باشد و هم نمادى به ياد ماندنى در خاطره ها بر جاى گذارد. | ||
براى آماده سازى جايگاه، پيامبرصلى الله عليه وآله چهار نفر از خواص اصحاب خود را انتخاب كرد. آن حضرت مقداد و سلمان و ابوذر و عمار را فرا خواند و به آنان دستور داد تا محل پنج درخت كهنسال را براى اجراى مراسم آماده كنند. | براى آماده سازى جايگاه، پيامبرصلى الله عليه وآله چهار نفر از خواص [[اصحاب ائمه علیهم السلام|اصحاب]] خود را انتخاب كرد. آن حضرت مقداد و سلمان و ابوذر و عمار را فرا خواند و به آنان دستور داد تا محل پنج درخت كهنسال را براى اجراى مراسم آماده كنند. | ||
'''بناى منبر در موقعيت ويژه''' | '''بناى منبر در موقعيت ويژه''' | ||
با توجه به اينكه درختان غدير از شرق به غرب روييده بودند و بركه در سمت | با توجه به اينكه درختان غدير از شرق به غرب روييده بودند و بركه در سمت جنوبی پشت درختان قرار داشت، تصميم بر آن شد كه منبر را به گونه اى بنا كنند كه مردم رو به قبله و رو به بركه قرار بگيرند. در نتيجه جمعيت پس از [[نماز جماعت]] بدون آنكه از جاى خود حركت كنند در مقابل منبر بودند و سخنران پشت به قبله و رو به مردم قرار مى گرفت. همچنين مى بايست موقعيت منبر نسبت به دو طرف جمعيت در وسط قرار مى گرفت تا [[پیامبرصلی الله علیه و آله]] هنگام سخنرانى مشرف بر مردم باشد و همه آن حضرت را ببينند. | ||
'''سايبان بر فراز منبر''' | '''سايبان بر فراز منبر''' | ||
| خط ۱۱۸: | خط ۱۱۸: | ||
'''كيفيت و بلنداى منبر''' | '''كيفيت و بلنداى منبر''' | ||
سپس در زير سايبان، بناى منبرى از سنگ را تدارک ديدند. ابتدا با جمع آورى سنگ هاى بزرگ و كوچك، آنها را روى هم چيدند و منبرى به بلندى قامت حضرت ساختند. | سپس در زير سايبان، بناى منبرى از [[سنگ]] را تدارک ديدند. ابتدا با جمع آورى سنگ هاى بزرگ و كوچك، آنها را روى هم چيدند و منبرى به بلندى قامت حضرت ساختند. | ||
آنگاه از رواندازهاى شتران و ساير مركب ها كه عبارت بود از | آنگاه از رواندازهاى شتران و ساير مركب ها كه عبارت بود از تشك ها و قاليچه ها كمک گرفتند، و آنها راروى سنگ ها قرار دادند تا سختى سنگها را با نرمى رواندازها جبران كرده باشند. در مرحله بعد پارچه اى براى زيبايى از بالا تا پايين منبر پهن كردند. | ||
اين كامل ترين گونه از تدارک يک مجلس عظيم براى يک خطابه استثنائى بود، كه از نظر جايگاه خطيب و مخاطَبين و ايجاد بالاترين كيفيت ممكن براى مجلس سخنرانى، در گونه اى بى نظير آماده شد. | اين كامل ترين گونه از تدارک يک مجلس عظيم براى يک [[خطبه|خطابه]] استثنائى بود، كه از نظر جايگاه خطيب و مخاطَبين و ايجاد بالاترين كيفيت ممكن براى مجلس سخنرانى، در گونه اى بى نظير آماده شد. | ||
== عظمت غدير با منبر<ref>اسرار غدير: ص ۴۹.</ref> == | == عظمت غدير با منبر<ref>اسرار غدير: ص ۴۹.</ref> == | ||
مقارن ظهر، انتظار مردم به پايان رسيد و منادىِ حضرت نداى نماز جماعت داد. پس از بيرون آمدن مردم از خيمه ها و آمادگى صف ها براى | مقارن ظهر، انتظار مردم به پايان رسيد و منادىِ حضرت نداى نماز جماعت داد. پس از بيرون آمدن مردم از خيمه ها و آمادگى صف ها براى [[نماز]]، [[پیامبرصلی الله علیه و آله]] از خيمه خود بيرون آمدند و نماز را به جماعت خواندند. | ||
بعد از آن همه مردم ناظر بودند كه پيامبرصلى الله عليه وآله بر فراز آن منبر ايستادند و اميرالمؤمنين عليه السلام را فرا خواندند و به او دستور دادند بالاى منبر بيايد و در سمت راستش بايستد. | بعد از آن همه مردم ناظر بودند كه پيامبرصلى الله عليه وآله بر فراز آن منبر ايستادند و [[امیرالمومنین علیه السلام|اميرالمؤمنين عليه السلام]] را فرا خواندند و به او دستور دادند بالاى منبر بيايد و در سمت راستش بايستد. | ||
قبل از شروع | قبل از شروع [[خطبه]]، اميرالمؤمنين عليه السلام يک پله پائين تر از پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله بر فراز منبرِ غدير و در طرف راست حضرت ايستاده بودند و دست پيامبر صلى الله عليه وآله بر شانه آن حضرت بود. | ||
سپس حضرت نگاهى به راست و چپ جمعيت نمودند و منتظر شدند تا مردم كاملاً جمع شوند. زنان نيز در قسمتى از مجلس نشستند كه پيامبرصلى الله عليه وآله را به خوبى | سپس حضرت نگاهى به راست و چپ جمعيت نمودند و منتظر شدند تا مردم كاملاً جمع شوند. زنان نيز در قسمتى از مجلس نشستند كه پيامبرصلى الله عليه وآله را به خوبى مى ديدند. | ||
پس از آماده شدن مردم، پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله سخنرانىِ تاريخى و آخرين خطابه رسمى خود را براى جهانيان آغاز كردند. | پس از آماده شدن مردم، پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله سخنرانىِ تاريخى و آخرين خطابه رسمى خود را براى جهانيان آغاز كردند. | ||
| خط ۱۴۰: | خط ۱۴۰: | ||
== فنون خطابه در خطبه غدير<ref>پيام ماندگار غدير: ص ۱۳۲ - ۱۱۵.</ref> == | == فنون خطابه در خطبه غدير<ref>پيام ماندگار غدير: ص ۱۳۲ - ۱۱۵.</ref> == | ||
يكى از مسائل مهم در خطبه | يكى از مسائل مهم در [[خطبه غدیر]]، فنون خطابه اى است كه در خطبه غدير لحاظ شده است. | ||
فن خطابه از فنون بسيار مهم به شمار مى آيد، تا جايى كه اثرگذارى خطابه در مخاطب و نقش بستن آن در جان مخاطبان و زيبايى سخن و تسلط بر فضاى سخنرانى، همه و همه به رعايت آن فنون بستگى دارد. رعايت اصول و فنون خطابه، يكى از امورى است كه هر خطيب بايد در سخنورى آن را رعايت كند. | فن [[خطبه|خطابه]] از فنون بسيار مهم به شمار مى آيد، تا جايى كه اثرگذارى خطابه در مخاطب و نقش بستن آن در جان مخاطبان و زيبايى سخن و تسلط بر فضاى سخنرانى، همه و همه به رعايت آن فنون بستگى دارد. رعايت اصول و فنون خطابه، يكى از امورى است كه هر خطيب بايد در سخنورى آن را رعايت كند. | ||
مسلماً هر خطيب دوست دارد خطابه او منحصر به فرد، جذاب و دلنشين و هميشه براى شنوندگان تازه باشد. اين امر | مسلماً هر خطيب دوست دارد خطابه او منحصر به فرد، جذاب و دلنشين و هميشه براى شنوندگان تازه باشد. اين امر مى طلبد كه سخنران آن مسائل مهم خطابه را رعايت كند، و سعى داشته باشد تا در لا به لاى سخنان خود به كار گيرد. همان مسائلى كه خطبا و بزرگان ما بيان كرده اند و آن را «علم بيان و فنّ خطابه» مى نامند. لذا مهمترين و اساسى ترين موضوع براى هر خطيب، در مرحله اول آشنايى، و در مرحله دوم به كارگيرى آن فنون است. | ||
در گذشته، خطباى بزرگ سعى مى كردند اين مسائل را رعايت كنند، و لذا كلام آنان از زيبايى خاصى برخوردار بوده است. سرآمد آنها اهل | در گذشته، خطباى بزرگ سعى مى كردند اين مسائل را رعايت كنند، و لذا كلام آنان از زيبايى خاصى برخوردار بوده است. سرآمد آنها [[اهل بیت علیهم السلام|اهل بیت]] پيامبرعليهم السلام بودند. تا جايى كه حضرت على عليه السلام مى فرمايد: و انّا لامراء الكلام،و فينا تنشبت عروقه، و علينا تهدّلت غصونه... .<ref>نهج البلاغه: خطبه ۱ ص ۲۳۳. فرهنگ سخنان امام حسين عليه السلام: ص ۳۵.پ</ref>:همانا اميران سخن ما هستيم، و درخت سخن در ميان ما ريشه دوانده، و شاخه آن بر سر ما سايه گسترده است. | ||
بر اين اساس، ما معتقديم تمامى اصول و فنون علم بيان و معانى را بايد از چشمه زلال اهل بيت عليهم السلام فرا گرفت. در رأس همه آنها، وجود نازنين پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله و امير بيان اميرالمؤمنين على عليه السلام قرار دارند. سخنان ايشان اوج فصاحت و بلاغت و سرشار از حكمت هاست. | بر اين اساس، ما معتقديم تمامى اصول و فنون علم بيان و معانى را بايد از چشمه زلال اهل بيت عليهم السلام فرا گرفت. در رأس همه آنها، وجود نازنين پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله و امير بيان اميرالمؤمنين على عليه السلام قرار دارند. سخنان ايشان اوج فصاحت و بلاغت و سرشار از حكمت هاست. | ||
با تأمل در خطبه گرانسنگ پيامبرصلى الله عليه وآله در واقعه | با تأمل در خطبه گرانسنگ پيامبرصلى الله عليه وآله در واقعه [[غدیر خم]]، در مى يابيم تمام فنون خطابه مثل فصاحت و [[بلاغت]] به نحو احسن و اكمل در اين خطبه ماندگار رعايت شده است. لذا [[خطبه غدیر]] [[پیامبرصلی الله علیه و آله]] از طراوت و زيبايى و اثرگذارى خاص و ماندگارى ويژهاى برخوردار است. به سبب همين خصوصيات، نياز به دقت و بررسى و تتبع بيشتر دارد. همين امر باعث شده در صدد برآييم تا در حد توان، اين نكات را جمع آورى كنيم، و اشاره اى به فنون تبليغى پيامبرصلى الله عليه وآله در خطبه غدير داشته باشيم: | ||
'''فصاحت''' | '''فصاحت''' | ||