عامر بن لیلی بن ضمرة: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
== نقل آيه تبليغ براى غدير<ref>غدير در قرآن: ج ۱ ص ۸۷ .</ref> == | == نقل آيه تبليغ براى غدير<ref>غدير در قرآن: ج ۱ ص ۸۷ .</ref> == | ||
از جمله مشهورترين آيات غدير آيه «يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ...»<ref>مائده / ۶۷ .</ref> است. اختصاص آن به غدير هم نزد شيعه و غير شيعه از مسلمات است، و بين مفسرين و محدثين اهل سنت مشهور است، اگر چه بعضى از آنان در صدد انحراف شأن نزول آيه بوده اند، و از جمله عده اى از بزرگان علماى اهل سنت هستند.<ref>نفحات الازهار: ج ۸ ص ۱۹۵ - ۲۵۷.</ref> | از جمله مشهورترين آيات غدير آيه «يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ...»<ref>مائده / ۶۷ .</ref> است. اختصاص آن به غدير هم نزد شيعه و غير شيعه از مسلمات است، و بين مفسرين و محدثين [[اهل سنت]] مشهور است، اگر چه بعضى از آنان در صدد انحراف شأن نزول آيه بوده اند، و از جمله عده اى از بزرگان علماى اهل سنت هستند.<ref>نفحات الازهار: ج ۸ ص ۱۹۵ - ۲۵۷.</ref> | ||
همچنين يكى از كسانى كه اسناد | همچنين يكى از كسانى كه اسناد كتاب ها و روايات مربوط به آيه «بَلِّغْ» به آنها منتهى مى شود عامر بن ليلى بن ضمرة است.<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۴۰۴.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۴۲
روايت حديث غدير[۱]
يكى از صحابه كه حدیث غدیر را نقل كرده عامر بن ليلى بن ضمره است. ابن عقده در «حديث الولاية» حديث غدير را از عامر بن ليلى نقل كرده است. همچنين در مدارک زير حديث غدير همراه با ماجراى غدير از او نقل شده است: ابن اثير در «اسد الغابة»، ابن صباغ مالکی، اسعد بن ابى الفضائل در «الموجز»، ابن حجر در «الاصابة»، ابن عقده در «الموالات»، سمهودى، احمد ابوالفضل بن محمد باكثير مكى شافعى در «وسيلة المآل فى مناقب الآل عليهم السلام»، خطیب خوارزمی در مقتل خود، ابن اثیر در «اسد الغابة».[۲]
نقل آيه تبليغ براى غدير[۳]
از جمله مشهورترين آيات غدير آيه «يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ...»[۴] است. اختصاص آن به غدير هم نزد شيعه و غير شيعه از مسلمات است، و بين مفسرين و محدثين اهل سنت مشهور است، اگر چه بعضى از آنان در صدد انحراف شأن نزول آيه بوده اند، و از جمله عده اى از بزرگان علماى اهل سنت هستند.[۵]
همچنين يكى از كسانى كه اسناد كتاب ها و روايات مربوط به آيه «بَلِّغْ» به آنها منتهى مى شود عامر بن ليلى بن ضمرة است.[۶]