آداب عید غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

انجام اعمال نيك و به كار بردن آداب مستحب هميشه پسنديده است. اما انجام آنها در روز غدير از ثواب بيشترى برخوردار است. از موارد بسيار مهم در مورد روز و عيد غدير، آداب روز غدير است. به علت اهميت اين روز، اعمال و آدابى ذكر شده كه با هيچ روزى برابرى نمى‏كند و مختص به قشر خاص و سن معينى نيست، و داراى ابعاد اعتقادى و عبادى مختلفى است.

معرفت و درك اهميت اين روز از اين حديث به خوبى معلوم مى ‏شود، كه اميرالمؤمنين‏ عليه السلام خطاب به مردم كوفه در روز غدير فرمودند: كسانى كه فضل غدير را بدانند از افرادى هستند كه قلب آنها براى ايمان امتحان شده است.<ref>الاقبال: ص ۴۶۸. </ref>

حضرت امام رضاعليه السلام اين روز را روز ترك گناه ناميده است.  

البته مؤمن واقعى كسى است كه هميشه پرهيز از گناه داشته باشد، نه فقط در يك روز خاص از گناه دورى كند.  

اما در اين روز - كه روز ابلاغ ولايت اولياى خدا و متعلق به اميرالمؤمنين على‏ عليه السلام است -  از جهت تجديد ميثاق با آن حضرت از خدا مى‏خواهيم تا از هر گناهى كناره گرفته و در صدد جلب رضاى خداوند متعال و تأييدات امام‏عليه السلام باشيم.

آراستگى و خوشبويى موجب و زينت كردن مشروع رضاى خدا و از آداب ويژه مؤمنان است، كه از جانب پيشوايان معصوم‏عليهم السلام مورد تأكيد قرار گرفته است. نظافت و پاكى از سنت‏هاى الهى است كه در هر حال توصيه به آن شده است. در رواياتى امر شده كه انسان با تميزترين لباس نماز بخواند، و يا هنگام خروج از منزل به آينه نگاه كند. احاديثى درباره شانه زدن، حمام كردن و بوى خوش استعمال كردن در كتب مختلف شيعه آمده، كه سفارش به تميز بودن و زينت ظاهرى شده است.

همچنين پوشيدن لباس‏هاى روشن كه در ايام شادى و عيد و سرور و وجد و فرح به چشم مى‏خورد. نسبت به مردان در روايات اسلامى سفارش شده كه ظاهر بدن را طورى آرايش دهند كه موافق اخلاق همسر باشد، و به بانوان سفارش شده كه براى همسر خود در منزل زينت نمايند.  

عن ابى ‏الحسن الليثى، عن ابى‏عبداللَّه جعفر بن محمدعليه السلام، انه قال لمن حضره من مواليه و شيعته: فاذا كان صبيحة ذلك اليوم، وجب ان يلبس المؤمن انظف ثيابه و افخرها، و يتطيّب امكانه:  

و آن روز آراستن است. هر كس براى روز غدير زينت كند، خداوند خطاهاى او را مى‏بخشد؛ كوچك باشد يا بزرگ، و فرشتگانى را به سويش مى‏فرستد تا برايش ثواب بنويسند و درجات او را بالا ببرند، تا روز غدير سال بعد. اگر بميرد شهيد مرده است، و اگر زنده بماند به نيكبختى روزگار را سپرى خواهد كرد.

اسباب شادى بسيار است؛ مثل هديه دادن، مشكلات شخصى را بر طرف كردن، مهمانى كردن، اشعار در مدح و منقبت اهل‏بيت ‏عليهم السلام قرائت كردن و سرودن، و ذكر قضايايى كه واقعيت است و ديگران را در وقت شنيدن به فرح و سرور مى ‏كشاند. در روايت وارد شده كه اين روز روز نفى غم‏هاست، و مهربانى كردن رحمت الهى را به دنبال دارد.

البته شاد كردن مؤمنان بر خلاف آنچه تصور مى‏ كنند به معناى خنداندن به وسيله دلقك‏بازى و... نيست. بلكه شاد كردن آنان با احسان و نيكى كردن و اعانت بر حفظ آبروى ايشان است.

حضرت اميرالمؤمنين على‏عليه السلام در خطبه مربوط به شأن روز غدير فرموده است: و من اسعف اخاه مبتدئاً و برّه راغباً فله كأجر من صام هذا اليوم و قام ليلته: <ref>وسائل الشيعة: ج ۷ ص ۳۲۷.</ref>

تبسم عمل رسول‏ خداصلى الله عليه وآله و على مرتضى‏عليه السلام است. پس يكى از آداب روز غدير خم تبسم به صورت برادر دينى است. يعنى دلالت مى‏ كند بر اينكه اين روز اسباب خرسندى و شادى ما را فراهم آورده، و از نعمت و بركت اين روز ما متبسم هستيم. اضافه بر اينكه اسباب الفت بين شيعيان و دوستان اميرالمؤمنين  ‏عليه السلام است.

از جمله آداب روز غدير تبريك گويى و شادباش گفتن است. در همين باره از نام‏هاى روز غدير «يوم التهنئه» است؛<ref>الاقبال: ص ۴۶۴.</ref> و منظور تهنيت به رسول‏ خداصلى الله عليه وآله و به اميرالمؤمنين ‏عليه السلام، و همچنين تبريك مؤمنين به يكديگر است:

=== الف: تبريك گفتن به رسول خداصلى الله عليه وآله: ===

حضرت رسول‏خداصلى الله عليه وآله در روز غدير فرمودند: <ref>الغدير: ج ۱ ص ۲۷۴.</ref>هنّئونى، هنّئونى: به من تهنيت بگوييد.  

لذا در بعضى از زيارات و ادعيه در اين روز خطاب به رسول‏ خداصلى الله عليه وآله تبريك مى ‏گوييم. پس سزاوار است كه مؤمنين ادعيه و زيارات اين روز را -  كه زيارت رسول ‏خداصلى الله عليه وآله هم در آن است -  قرائت كنند.

در روز غدير خم و بعد از اتمام خطبه، حضرت رسول‏ خداصلى الله عليه وآله در خيمه‏ اى كه اختصاص به خود آن حضرت داشت نشستند و امر فرمودند اميرالمؤمنين ‏عليه السلام در خيمه ديگرى بنشيند، و مردم را امر فرمودند كه به آن حضرت تهنيت و تبريك بگويند. بعد از بيعت مردها، امر فرمودند كه زن‏ها نيز تبريک بگويند و بيعت كنند.

اميرالمؤمنين‏عليه السلام نيز در خطبه غدير فرمودند: پيامبرصلى الله عليه وآله فرمود: به يكديگر تبريک بگوييد، و امروز را عيد قرار دهيد.

هنگامى كه مؤمنين يكديگر را ملاقات كردند، بعد از سلام و مصافحه اين تهنيت را بگويند: الحمد للَّه الذى جعلنا من المتمسّكين بولاية اميرالمؤمنين و الائمة عليهم السلام.

(روز غدير) روز تهنيت و تبريك گفتن است. هر كدامتان ديگرى را تهنيت گويد و چون مؤمن برادر مؤمنش را ديد بگويد: سپاس خدا را كه ما را از درآويختگان به ولايت اميرالمؤمنين و امامان (معصوم) -  سلام بر آنان باد -  قرار داد.

خداوند روزگارتان را دوران نيكبختى قرار دهد، از شيوه‏هاى معمول مؤمنان در روزهاى عيد است.  

از نام‏هاى روز غدير نيز «يوم الحباء و العطية» است. هديه باعث زيادى محبت و از بين رفتن كينه‏ها و شدت الفت بين مؤمنين مى‏ شود.

ارزشمندترين هديه در روز غدير، هديه ‏اى است كه براى پيشوايان معصوم‏ عليهم السلام و به خصوص حضرت بقيةاللَّه الاعظم‏ عليه السلام فرستاده شود. البته بايد دانست كه امام‏ عليه السلام هيچ گونه نيازى به آفريده‏اى از آفريدگان ندارد، و تمام خلائق با تمام دارايى هايشان در پيشگاه امام‏ عليه السلام ناچيز اند.

من زعم ان الامام يحتاج الى ما فى ايدى الناس فهو كافر. انما الناس يحتاجون ان يقبل منهم الامام..: <ref>الكافى: ج ۱ ص ۵۳۷ ح ۲. </ref>هر كس گمان كند كه امام به آنچه در دست مردم است نيازمند مى‏باشد كافر است، بلكه مردم محتاج آن هستند تا امام‏عليه السلام چيزى از ايشان بپذيرد.

مؤمن مى ‏تواند هر روز به گونه‏ هاى مختلف به پيشگاه امام زمانش هديه بفرستد؛ مانند ثواب: ذكر صلوات، خواندن سوره‏هايى از قرآن، نمازهاى مستحبى، زيارت‏ها و كارهاى مستحب فراوان ديگر، و همچنين دعاهاى فراوان براى سلامتى و تعجيل در فرج حضرتش.

فياض نقل مى‏كند كه در روز غدير نزد حضرت رضاعليه السلام بودم. حضرت عده‏اى از ياران خاص خويش را براى افطار نگاه داشت، و به ايشان صله و لباس و انگشتر و كفش داد.

حضرت امام جعفر صادق‏ عليه السلام فرموده است: الدرهم فيه بالف الف درهم:<ref>التهذيب: ج ۳ ص ۱۴۴ ح ۳۱۷. </ref> انفاق يك درهم در اين روز معادل يك ميليون درهم است.

يكى از سنت‏هاى حسنه در شرع مقدس اسلام عقد اخوت بين مؤمنين است، كه خود پيامبرصلى الله عليه وآله هم با على بن ابى‏ طالب ‏عليه السلام عقد اخوت بستند. گر چه مؤمنان نسبت به امور يكديگر اهتمام داشته و خود را مسؤول مى ‏دانند، به گونه‏ اى كه تا سر حد برادرى به هم نزديك شده ‏اند، ولى خواندن صيغه برادرى حال و هواى ديگرى را ايجاد مى‏ كند و تعهد بيشترى به دنبال خواهد داشت.

در روز غدير به اين عمل حسنه تأكيد به سزايى شده است. تا آنجا اگر كسى خواست با ديگرى پيمان اخوت ببندد و امكان حضور با برادر دينى‏اش را پيدا نكرد، به كسى وكالت دهد كه آن عقد را بخواند.

واخيتك فى اللَّه، و صافيتك فى اللَّه، و صاحفتك فى اللَّه، و عاهدت اللَّه و ملائكته و كتبه و رسله و انبياؤه و الائمة المعصومين‏عليهم السلام على انى ان كنت من اهل الجنة و الشفاعة و اُذن لى بأن ادخل الجنة، لا ادخلها الا و انت معى:

در راه رضاى خدا با تو برادرى مى‏كنم، و در راه رضاى خدا با تو رو راست و يكرنگ مى‏ شوم، و در راه رضاى خدا با تو دست مى‏دهم، و با خدا و فرشتگان و كتاب‏ها و فرستادگان و پيامبرانش و امامان معصوم ‏عليهم السلام پيمان مى‏ بندم كه اگر من اهل بهشت و اهل شفاعت گردم و به من اجازه دهند كه به بهشت بروم، داخل بهشت نشوم مگر اينكه تو همراه من باشى.

نشانه ايمان، انجام كارهاى خير در تمام عمر است. از دست و زبان مؤمن به هيچ كس شر و آسيبى نمى‏ رسد، بلكه از محبت و رفتار نيك او ديگران در آسايش به سر مى‏ برند.