ایران

نسخهٔ تاریخ ‏۴ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۱۹ توسط Modir (بحث | مشارکت‌ها) (قرار دادن عنوان ایران)

تأليف كتابِ غدير[۱]

بخش عمده ‏اى از كتاب‏ هاى غدير به زبان فارسى است، كه حدود 1000 عنوان كتابِ غدير به زبان فارسى است.

جشن‏ هاى غدير در ايران[۲]

جشن‏ هاى سراسرى غدير كه هر ساله در سالروز عيد غدير خم در هيجدهم ذى حجه برگزار مى‏ شود از شاخص ‏ترين آئينه ‏اى يادبود غدير است و تأثير اجتماعى آن در حفظ محتواى غدير در اذهان عموم مردم فوق ‏العاده است.

در زمان آل بويه در ايران و عراق و در حكومت فاطميان در شام و مصر و يمن جشن‏ هاى غدير به طور مفصل گرفته مى ‏شد و اهميت خاصى براى آن قائل بودند.[۳]

از زمان صفويه تا زمان ما همه ساله مراسم غدير با شور خاصى برگزار مى‏ شود و در ايران، عراق، لبنان، پاكستان و هند جشن‏ هاى مفصلى به اين مناسبت برگزار مى‏ گردد.

رسيدن خبر غدير به ايران[۴]

پس از مراسم سه روزه غدير در پايان روز بيستم ذى ‏الحجه، آن روزها به عنوان «ايام الولاية» در تاريخ ثبت شد. اين نيز يكى از پيش بينى ‏هايى بود كه در قالب نامگذارى ايام غدير، خطابه آن را عنوانى خاص بخشيد و سرآغاز آن را به همه شناسانيد. آن همه برنامه ‏ريزى و پيش‏بينى و سپس اجراى مرحله به مرحله آن ها ثمره خود را به خوبى نشان داد. اولين نتيجه آن بود كه انتشار خبر غدير -  در حد امكانات آن روزگار -  به صورتى غير عادى تحقق يافت. يكى از موارد انتشار خبر غدير مناطقى بود كشورهاى بزرگى مثل ايران و روم و چين بود.

ايران يكى از كشورهايى بود كه خبر غدير به آن رسيد. پس از سه روز كه مراسم غدير پايان يافت، گروه‏ ها و قبايل عرب با دنيايى از معارف اسلام، پس از وداع با پيامبرشان و معرفت كامل به جانشينِ او، راهىِ ديار خود شدند. پيامبر صلى الله عليه و آله نيز عازم مدينه شد در حالى كه كاروان  اسلام را به سر منزل مقصود رسانده بود.

خبر غدير و سخنان پيامبر صلى الله عليه و آله در آن مجمع عظيم، در شهرها منتشر شد، و به سرعت شايع گرديد و به گوش همگان رسيد. بدون شک اين خبر مهم توسط مسافران و ساربانان و بازرگانان تا اقصى نقاط عالم آن روز يعنى ايران و روم و چين پخش شد، و غير مسلمانان هم از آن با اطلاع شدند.

در بُعد ديگر، پادشاهان ممالک كه از قدرت نوپاى اسلام وحشت داشتند و چشم طمع به ايام بعد از رحلت پيامبر صلى الله عليه و آله دوخته بودند، با شنيدن خبر تعيين جانشينى چون على‏ عليه السلام نقشه‏ هاى خود را بر آب ديدند.[۵]

مى‏ توان يقين داشت كه جاسوسان كشورهاى بزرگ آن روزگار مانند ايران و روم و چين و نيز مسافرانى كه در مسير خود از واقعه غدير مطلع شده ‏اند، به نوعى ديگر باعث رسيدن خبر غدير تا اقصى نقاط عالم شده ‏اند.

خبر اين انتشار گسترده خبر غدير را در متون تاريخى و حديثى عيناً و با صراحت مى ‏يابيم، آنجا كه مى ‏گويد: «وَ شاعَ ذلِكَ فِى الْبِلادِ»، كه به معناى شيوع اين خبر در كشورها و شهرهاى مختلف است.[۶]


براى توضيح بيشتر مراجعه شود به عنوان: غدير /  انتشار خبر غدير.

كتاب‏ هاى چاپى غدير[۷]

با در دست داشتن تعداد زياد و اطلاعات وسيع از كتاب‏ هاى تأليف شده درباره غدير، كتاب‏ هاى چاپى در كشور ايران 720 كتاب است. اين كتاب‏ هاى چاپ شده ذر ايران در كتاب «غدير در آئينه كتاب» جمع‏ آورى شده است.[۸]آمارى از اين كتاب‏ ها از اين قرار است:

شهرهاى: تهران: 228 كتاب، قم: 297 كتاب، اصفهان: 20 كتاب، تبريز: 9 كتاب، كرمانشاه: 1 كتاب، مشهد: 53 كتاب، كاشان: 2 كتاب، يزد: 1 كتاب، شيراز: 3 كتاب، اهواز: 1 كتاب، سارى: 3 كتاب، جهرم: 2 كتاب، بوشهر: 1 كتاب، مسجد سليمان: 1 كتاب، زنجان: 1 كتاب، خرم ‏آباد: 1 كتاب، كيش: 1 كتاب، و 95 كتاب كه شهر آنها مشخص نيست.

كتاب‏ هاى خطى غدير[۹]

كتاب‏ هاى خطى كه در غدير تأليف شده -  كه در كتاب «غدير در آئينه كتاب» جمع ‏آورى شده است[۱۰] -  به حسب محل نگهدارى 46 كتاب در كتابخانه‏ هاى هشت كشور است، كه يكى از اين كشورها ايران به شرح زير است:

كتابخانه دانشگاه تهران، 4 كتاب.

كتابخانه گوهرشاد (مشهد)، 1 كتاب.

كتابخانه شاهچراغ‏ عليه السلام (شيراز)، 2 كتاب.

كتابخانه آستان قدس رضوى، 4 كتاب.

كتابخانه مجلس شورى (تهران)، 1 كتاب.

كتابخانه آقاى مرعشى نجفى (قم)، 8 كتاب.

كتابخانه آقاى گلپايگانى (قم)، 2 كتاب.

كتابخانه وزيرى (يزد)، 1 كتاب.

كتابخانه سيد محمدعلى روضاتى (اصفهان)، 2 كتاب.

كتابخانه مدرسه سپهسالار (تهران)، 1 كتاب.

كتابخانه دانشكده الهيات تهران، 1 كتاب.

كتابخانه نوربخش (تهران)، 1 كتاب.

كتابخانه مجلس سابق، 1 كتاب.

كتابخانه ملى ايران (تهران)، 1 كتاب.

كتابخانه جلال ‏الدين ارموى (تهران)، 1 كتاب.

كتابخانه شيخ على خيابانى، 1 كتاب.

كتابخانه مركزى و اسناد، 1 كتاب.

مكتبة الإمام الرضا عليه السلام، 1 كتاب.

نماز جماعت غدير در ايران[۱۱]

در اينجا گزارشى اجمالى از اقامه نماز جماعت عيد غدير در ايران ارائه مى‏ كنيم:

تاريخچه سنت برپايى نماز جماعت عيد غدير به زمان پيامبر اكرم‏ صلى الله عليه و آله بر مى‏ گردد. بنا بر آنچه در «المقنعه» شيخ مفيد: ص 203 و «الكافى فى الفقه» ابوالصلاح حلبى: ص 160 آمده، اولين نماز را خود پيامبر صلى الله عليه و آله در عيد غدير اقامه فرموده ‏اند.

اميرالمؤمنين ‏عليه السلام هم در دوران خلافت ظاهرى خود، در يک روز كه غدير با جمعه مصادف شده بود، به جاى نماز جمعه نماز عيد غدير را اقامه كرده، و در خطبه آن به طور مفصل از فضائل عيد الله الاكبر غدير سخن به ميان مى ‏آورند. از جمله مى ‏فرمايند كه رسول‏ خدا صلى الله عليه و آله ايشان را به آن امر فرموده ‏اند. خبر اين نماز و خطبه در چندين منبع در روايت حضرت امام رضا عليه السلام آمده است.[۱۲]

به روايت آقا ضياءالدين عراقى در «شرح تبصره» شيخ مفيد هم اين نماز را همراه هزاران نفر به جمعيت آن دوران در كرخ بغداد اقامه كرده ‏اند.

ظاهراً اين نماز بين شعيان مشهور و متداول بوده است؛ به طورى كه به تعبير مرحوم وحيد بهبهانى در مصابيح الظلام: ج 2 ص 36 و ج 8 ص 260، از كارهايى است كه حتى زن ‏ها و بچه‏ هاى اهل‏ سنت نيز يقين به صدور آن از شيعيان دارند.

برخى از تاريخ ‏نگاران اهل ‏سنت هم -  البته با لحن خاصى -  خبر از بر پايى اين نماز توسط شيعيان داده ‏اند. از جمله نويرى در نهايه الارب: ج 1 ص 184، به نقل از گزيده الغدير: ص 81.

در دوره معاصر هم مرحوم شيخ محمدحسن احمدى فقيه، بعد از اختصاص جلساتى از درس صلاة الجماعه خود به برپايى نماز جماعت عيد غدير و بررسى جوانب مختلف مسئله، اين نماز را در مركز شهر يزد اقامه كردند. پياده ‏روى مردم از امامزاده جعفر عليه السلام به ويژه سادات و مخصوصاً همراهى برخى علماى بزرگوار و تكبير و سجده شكر بر نعمت بزرگ ولايت، بر شكوه مراسم افزوده بود.

از طرفى اين نماز همراه نماز باران بود، كه بحمد الله با استجابت الهى و بارش باران در همان روز همراه بود. بعد از ايشان، برادر و فرزندانشان اين نماز را به همراه نماز باران ادامه دادند، كه باز هم با استجابت الهى و نزول باران همراه بوده است. نماز عيد غدير در اين سال‏ ها در برخى ديگر از مساجد شهر يزد نيز اقامه شده است.

در سال 1390 ش نيز نماز عيد غدير در مسجد جامع طالقان برگزار شد. همچنين در خلال نمايشگاه‏ى كه هر ساله به مناسبت غدير برپا مى‏ شود و طى آن در 110 نقطه كشور به بازسازى واقعه غدير خم مى ‏پردازند، اين نماز در كنار كوه حضرت خضرعليه السلام اقامه شده است.

پانویس

  1. چهارده قرن با غدير: ص 151. اين آمارها تا غدير سال 1431 قمرى برابر با پاييز 1389 خورشيدى، و از پنجمين چاپ كتاب «غدير در آئينه كتاب» است.
  2. اسرار غدير: ص363-365. چهارده قرن با غدیر: ص225-231.
  3. مراجعه شود به كتاب «عيد الغدير فى عهد الفاطميين».
  4. ژرفاى غدير: ص 73. سخنرانى استثنائى غدير: ص99-103.
  5. بصائر الدرجات: ص54، 201. اقبال الاعمال: ص453-459. مختصر بصائر الدرجات: ص 109. الاختصاص: ص 272. مناقب آل ابى‏ طالب: ج 3 ص 40. فيض القدير: ج 6 ص 281. بحار الانوار: ج 37 ص 136 و ج 39 ص 336 و ج 41 ص 228. عوالم العلوم: ج 3/15 ص 68 . كشف المهم: ص 109. احقاق الحق: ج 2 ص 474 و ج 6 ص 358 و ج 12 ص 9.
  6. بحار الانوار: ج 37 ص136، 162 و ج39 ص336 و ج41 ص228. عوالم العلوم: ج3/15 ص68.
  7. غدير در آئينه كتاب: ص22، 23. چهارده قرن با غدير: ص147-149. اين آمارها تا غدير سال 1431 قمرى برابر با پاييز 1389 خورشيدى، و از پنجمين چاپ كتاب «غدير در آئينه كتاب» است.
  8. اين آمارها تا غدير سال 1431 قمرى برابر با پاييز 1389 خورشيدى، و از پنجمين چاپ كتاب «غدير در آئينه كتاب» است.
  9. غدير در آئينه كتاب: ص24، 25. چهارده قرن با غدير: ص147-149. آمارهايى كه ارائه مى‏ شود تا سال 1389 شمسى و 1431 قمرى است.
  10. اين آمارها تا غدير سال 1431 قمرى برابر با پاييز 1389 خورشيدى، و از پنجمين چاپ كتاب «غدير در آئينه كتاب» است.
  11. قنوت خورشيد: ص 22.
  12. مصباح المتهجد: ص 758. الاقبال: ج 2 ص 260. مصباح الزائر: فصل 7، بحار الانوار: ج 97 ص 112 و ج 37 ص 164. مناقب آل ابى ‏طالب (ابن ‏شهرآشوب): ج 3 ص 43. وسائل الشيعة: ج 7 ص 327. جواهر: ج 12 ص 217. كلمات الامام الحسين‏ عليه السلام: ص 690 . الشيعة فى احاديث الفريقين: ص 282.