دعوت براى حج و غدير[۱]

با در نظر گرفتن شيوه ‏هاى اطلاع رسانى در زمان پيامبرصلى الله عليه وآله، بايد اقدامى بديع صورت مى ‏گرفت، تا خبر مهم‏ترين سخنرانى پيامبرصلى الله عليه وآله در غدير در گسترده‏ ترين و سريع‏ترين شكل ممكن منتشر شود و هيچ كس را ياراى كتمان آن نباشد.

در مرحله اول فرستادن افرادى به اطراف مدينه و نامه نوشتن به مكه و طائف و يمن درباره آمادگى مراسم حج براى مردمى كه اولين بار مى ‏خواستند اعمال حج ابراهيمى را بياموزند، باعث شد تا از قبايل و اقوام و گروه‏ هاى مختلف و از شهرها و روستاهاى مختلف؛ از فدک تا يمن و از نجد و عمان تا سودان و حبشه، همه براى مراسم عبادى حج بار سفر ببندند و زحمت اين سفر نسبتاً طولانى را بر خود استوار سازند.[۲]

رسيدن خبر غدير به سودان[۳]

پس از مراسم سه روزه غدير در پايان روز بيستم ذى‏ الحجه، آن روزها به عنوان «ايام الولاية» در تاريخ ثبت شد. اين نيز يكى از پيش بينى‏ هايى بود كه در قالب نامگذارى ايام غدير، خطابه آن را عنوانى خاص بخشيد و سرآغاز آن را به همه شناسانيد.

آن همه برنامه‏ ريزى و پيش‏ بينى و سپس اجراى مرحله به مرحله آنها ثمره خود را به خوبى نشان داد. اولين نتيجه آن بود كه انتشار خبر غدير -  در حد امكانات آن روزگار -  به صورتى غير عادى تحقق يافت.

يكى از موارد انتشار خبر غدير مناطقى بود كه از يمن تا اردن و از نجد تا سودان را در بر مى ‏گرفت.

با توجه به اينكه حاضرين در غدير حاجيان بودند كه از نظر جغرافيايى به هشت گروه تقسيم مى ‏شدند، گروهى هم از آن سوى درياى سرخ از حبشه و سودان آمده بودند.[۴]

براى توضيح بيشتر مراجعه شود به عنوان: غدیر /  انتشار خبر غدير.

مقاله درباره غدير[۵]

غديرِ سال۱۴۲۳ براى اولين بار برنامه بى ‏سابقه ‏اى را تجربه كرد. افرادى از مليت‏ هاى مختلف جهان فراخوانده شدند، تا در برنامه ‏اى كه گفتمان ملت‏ ها درباره واقعه غدير را تداعى مى‏ كرد، احساس خود را از اين واقعه در مقاله ‏اى به تصوير كشند.

در اين برنامه ۲۱۴ نفر از ۳۶ كشور جهان با۲۷ زبان مختلف شركت كردند، كه همه سعى كرده بودند دريافت درونیشان را از واقعه عظيم غدير نشان دهند، و برداشت خود را با ذوق و سليقه‏ اى كه ظرافت اين ماجرا مى ‏طلبد، با زيباترين كلام به رشته قلم درآورند، كه يكى از اين كشورها سودان است.

براى توضيح بيشتر مراجعه شود به عنوان: غدیر در احساس ملت ‏ها (کتاب) .

پانویس

  1. سخنرانى استثنائى غدير: ص ۲۰. واقعه قرآنى غدير: ص ۱۹.
  2. الاصابة (ابن حجر) : ج ۲ ص ۱۳.
  3. سخنرانى استثنائى غدير: ص ۹۹-۱۰۳.
  4. بحار الانوار: ج ۲۱ ص ۳۹۳،۳۹۶،۳۸۵ و ج ۳۷ ص ۱۵۸،۱۳۶،۱۱۱ و ج ۳۹ ص ۳۳۶ و ج ۴۱ ص ۲۲۸. اثبات الهداة: ج ۲ ص ۱۳۶،۶۸. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۹۹. الغدير: ج ۱ ص ۳۶۸، ۱۲  - ۱۰.
  5. غدير در احساس ملت‏ها: ص ۵ - ۸.