انکار ولایت
انكار ولايت××× 4 اسرار غدير: ص 26. سخنرانى استثنائى غدير: ص 170 - 157. ×××
پيامبر خداصلى الله عليه وآله با در نظر گرفتن آينده دين الهى كه تا آخرين روز دنيا ادامه آن است، و با توجه به دامنه وسيع مسلمين در حد جهانى، جانشينان خود تا روز قيامت - يعنى دوازده امام معصومعليهم السلام - را در يك خطابه رسمى به جهانيان معرفى فرمودند.
بنا بر اين اگر اكثريت اجتماع آن روزِ مسلمين، كلام پيامبرِ دلسوز خود را كنار گذاردند وخلافتِ بلا فصل اميرالمؤمنينعليه السلام را قبول نكردند، ولى بسيارى از افراد نسلهاى بعدى مسلمانان وصى واقعى پيامبرشان را شناختند كه اين بالاترين هدف از »غدير« بود.
اگر چه منافقين به تصميمات خود جامه عمل پوشاندند، ولى همان نورِ »غدير« است كه پس از پانزده قرن، رقم ميلياردىِ شيعيان و محبين اهلبيتعليهم السلام را در طول تاريخ و در پهنه جهان در هر زمانى باقى گذارده است، و نور ولايت را همچنان در مناطق مختلف دنيا درخشنده و تابناك حفظ كرده است.
همچنين اگر گروههايى از مسلمين در طول زمانها همچنان در مقابل جانشينان حقيقى پيامبرشان سر تعظيم فرود نياورده و نمىآورند، ولى جمع عظيم شيعيان در طول تاريخ فقط على بن ابىطالبعليه السلام و يازده فرزند او را جانشينان پيامبر اكرمصلى الله عليه وآله مىدانند.
با اين مقدمه پيداست كه خطبه غدير براى عدهاى محدود و زمانى معين بيان نشده است، بلكه همانطور كه خود پيامبرصلى الله عليه وآله در غدير فرموده بايد حاضران به غائبان، شهرنشينان به روستائيان، پدران به فرزندان تا روز قيامت اين خبر را برسانند و همه در ابلاغ اين پيام انجام وظيفه كنند.
وقتى پيامبرصلى الله عليه وآله حجت را بر مردم تمام كرد، اين مردماند كه راه بهشت يا دوزخ را انتخاب مىكنند، و پذيرفتن يا نپذيرفتن آنان امتحان الهى است.
امام رضاعليه السلام در اين باره مىفرمايد: »مَثَلُ الْمُؤْمِنِينَ فى قَبُولِهِمْ وِلاءَ أَميرِالْمُؤْمِنينَ عَلَيْهِالسَّلامُ فى يَوْمِ غَديرِ خُمٍّ كَمَثَلِ الْمَلائِكَةِ فى سُجُودِهِمْ لِآدَمَ، وَ مَثَلُ مَنْ أَبى وِلايَةَ أَميرِالْمُؤْمِنينَ عَلَيْهِالسَّلامُ يَوْمَ الْغَديرِ مَثَلُ إِبْليسَ« :
»مَثل مؤمنين در قبول ولايت اميرالمؤمنينعليه السلام در روز غدير خم مَثَل ملائكه در سجودشان مقابل حضرت آدمعليه السلام است، و مَثل كسانى كه در روز غدير از ولايت اميرالمؤمنينعليه السلام سرباز زدند مَثل شيطان است« .××× 1 عوالم العلوم: ج 3 / 15 ص 224. ×××
با اين مختصر، تصويرى از جوّ حاكم بر جامعه اسلامى و شرايطى كه واقعه »غدير« در آن صورت گرفت و اهدافى كه از آن در نظر بود، روشن گرديد.
همچنين پيامبرصلى الله عليه وآله در فرازى از بخش سوم خطبه غدير و پس از بيان فضائل اميرالمؤمنينعليه السلام، با لحنى شديد منكرين ولايت علىعليه السلام را هدف قرار داده، پذيرفته نشدن ابدى آنان را به درگاه الهى و عذاب دائمى آنان را يادآور شد و آنان را با كافران برابر دانست و در اين باره آيه 8 سوره طلاق: »... وَ عَذَّبْناها عَذاباً نُكْراً« ، و آيه 87 سوره كهف: »فَاَمّا مَنْ ظَلَمَ فَسَوْفَ نُعَذِّبُهُ عَذاباً نُكْراً« ، و آيه 24 سوره بقره: »فَاتَّقُوا النّارَ الَّتى وَقُودُهَا النّاسُ وَ الْحِجارَةُ اُعِدَّتْ لِلْكافِرينَ« را در كلام خود تضمين فرمود.
مَعاشِرَ النّاسِ، اِنَّهُ اِمامٌ مِنَ اللَّهِ، وَ لَنْ يَتُوبَ اللَّهُ عَلى اَحَدٍ اَنْكَرَ وِلايَتَهُ وَ لَنْ يَغْفِرَ لَهُ، حَتْماً عَلَى اللَّهِ اَنْ يَفْعَلَ ذلِكَ بِمَنْ خالَفَ اَمْرَهُ وَ اَنْ يُعَذِّبَهُ عَذاباً نُكْراً اَبَدَ الْآبادِ وَ دَهْرَ الدُّهُورِ. فَاحْذَرُوا اَنْ تُخالِفُوهُ، فَتَصْلُوا ناراً وَقُودُهَا النّاسُ وَ الْحِجارَةُ اُعِدَّتْ لِلْكافِرينَ:
اى مردم، او از طرف خداوند امام است، و هر كس ولايت او را انكار كند خداوند هرگز توبهاش را نمىپذيرد و او را نمىبخشد. حتمى است بر خداوند كه با كسى كه با او مخالفت نمايد چنين كند و او را به عذابى شديد تا ابديت و تا آخر روزگار معذب نمايد. پس بپرهيزيد از اينكه با او مخالفت كنيد و گرفتار آتشى شويد كه آتشگيره آن مردم و سنگها هستند و براى كافران آماده شده است.