ظلم

ريشه ضديت با غدير: ظلم

در مقابله ائمه ‏عليهم السلام با معاندان و مخالفان غدير، حقايق ريشه ‏اى اين مسئله تبيين شده، تا همه بدانند دشمنى با غدير مشابه دشمنى‏ هاى ديگر نيست و مسئله عميق ‏تر از آن چيزى است كه فكر مى ‏كنند.

گاهى مخالفت با غدير از بالاترين مصاديق ظلم شمرده شده، به اين معنى كه هم ظلم به خود و هم به ديگران است، و هم در ميان ظلم‏ هايى كه تصور مى ‏شود هيچ ظلمى به اين وسعت نيست.

شيعيان و دورى از ظلم

يكى از مقامات شيعيان و محبّين ائمه ‏عليهم السلام كه در خطبه غدير به آن اشاره شده جوانبى است كه شيعيان و محبّان اهل‏ بيت‏ عليهم السلام بايد در سايه ادعاى ولايت ضرورتاً مراعات كنند. از جمله آنها اين است كه بر ايمان پاكيزه خود، لباسِ ظلم و اعمال ناشايست نپوشانند.

پيامبر در فرازى از بخش هفتم خطبه غدير عيناً آيه ۸۲ سوره انعام را در وصف اولياى اهل‏ بيت‏ عليهم السلام آورد و فرمود: بدانيد دوستان اهل‏ بيت‏ عليهم السلام كسانى ‏اند كه خداوند آنان را توصيف نموده و فرموده است: «كسانى كه ايمان آورده ‏اند و ايمانشان را با ظلم نپوشانده ‏اند، برايشان امن است و آنان هدايت يافتگان‏ اند».

اَلا اِنَّ اَوْلِياءَهُمُ الْمُؤْمِنُونَ الَّذينَ وَصَفَهُمُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَقالَ: «الَّذينَ آمَنُوا وَ لَمْ يَلْبَسُوا ايمانَهُمْ بِظُلْمٍ اُولئِكَ لَهُمُ الاَمْنُ وَ هُمْ مُهْتَدُونَ»:

بدانيد كه دوستان اهل‏ بيت كسانى‏ اند كه خداوند عزو جل آنان را توصيف كرده و فرموده است: «الَّذينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبَسُوا ايمانَهُمْ بِظُلْمٍ...»: «كسانى كه ايمان آورده ‏اند و ايمانشان را با ظلم نپوشانده ‏اند، آنان‏ اند كه برايشان امان است و آنان هدايت يافتگان‏ اند».

مهدى‏ عليه السلام از بين برنده ظلم

پيامبر صلى الله عليه و آله در فرازى از بخش هشتم خطبه غدير خاتميت حضرت مهدى‏ عليه السلام در مقام امامت و اينكه حجتى بعد از او نيست را بيان نمود:

اَلا اِنَّ خاتَمَ الاَئِمَّةِ مِنَّا الْقائِمُ الْمَهْدِىُّ. اَلا اِنَّهُ الظّاهِرُ عَلَى الدّينِ. اَلا اِنَّهُ الْمُنْتَقِمُ مِنَ الظّالِمينَ. اَلا اِنَّهُ فاتِحُ الْحُصُونِ وَ هادِمُها. اَلا اِنَّهُ غالِبُ كُلِّ قَبيلَةٍ مِنْ اَهْلِ الشِّرْكِ وَ هاديها :

بدانيد كه آخرينِ امامان، مهدى قائم از ماست. اوست غالب بر اديان، اوست انتقام گيرنده از ظالمين، اوست فاتح قلعه‏ ها و منهدم كننده آنها، اوست غالب بر هر قبيله ‏اى از اهل شرک و هدايت كننده آنان.

منبع

دانشنامه غدیر،جلد ۱۴،صفحه ۴۲۴.