آيه ۱۶ قیامت و غدیر

از ویکی غدیر
نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۳ توسط Modir (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «== «لا تُحَرِّكْ بِهِ لِسانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ»<ref>قيامت /  ۱۶. واقعه قرآنى غد...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

«لا تُحَرِّكْ بِهِ لِسانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ»[۱]

 پس از اتمام خطبه غدير و مراسم بيعت همگانى به دستور پيامبرصلى الله عليه وآله، وقتى معاويه و مغيرة بن شعبه و ابوموسى اشعرى از خيمه بيعت فاصله گرفتند شعله ‏هاى كينه زبانه كشيد. آنها به يكديگر كلماتى گفتند و و آيات ۱۶ و ۳۱-۳۵ سوره قيامت در موردشان نازل شد.

پانویس

  1. قيامت /  ۱۶. واقعه قرآنى غدير: ص ۱۲۲. اسرار غدير: ص ۸۲ .