پرش به محتوا

آيه ۱ توحید و غدیر

از ویکی غدیر
آیه ۱ توحید و غدیر
آيه ۱ توحید و غدیر
مشخصات آیه
نام سورهتوحید
شماره آیه۱
جزء۳۰
محتوای آیه
مکان نزولمکه
موضوعیگانگی خداوند
ترتیل آیه

آیه ۱ سوره توحید آیه‌ای که پیامبر صلی الله علیه و آله در ضمن خطبه غدیر برای ستایش خداوند به یگانگی از آن بهره برد.

به‌گفته برخی محققان، یکی از مسائل توحیدی که پیامبر صلی الله علیه و آله در قسمتی از بخش اول خطبه غدیر بیان کرد این بود که همه بندگان در پناه خداوند هستند.

آن حضرت در جملاتی با گنجانیدن سوره توحید در کلام خود وحدانیت خدا را یاد کرد که نه شبیهی دارد و نه ضدّی و نه می‌زاید و نه زاییده شده است: لَمْ يَكُنْ لَهُ ضِدٌّ وَ لا مَعَهُ نِدٌّ، اَحَدٌ صَمَدٌلَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفْواً اَحَدٌ؛ برای او ضدّی و همراه او معارضی نبوده است. یکتا و بی‌نیاز است. زاییده نشده و نمی‌زاید، و برای او هیچ همتایی نیست.[۱]

پانویس

  1. خطابه غدیر، ص۳۴–۳۵.

منابع

  • خطابه غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: نشر مولود کعبه، ۱۴۲۰ق.