سوالات منافقین درباره ولایت

سؤالات منافقين درباره ولايت

پس از آن كه خطبه غدیر پايان يافت، گذشته از جلوه دادن عملى مفاهيم خطبه غدير توسط پیامبر صلی الله علیه و آله، حضرت برنامه ‏هاى ويژه‏ اى در نظر داشت كه هدف آن تكميل مفاهيم مطرح شده در خطبه بود.

اين طرح در سه قسمت به اجرا در آمد و نشان داد كه براى يک سخنرانى در غدير تا كجا فكر شده و چقدر دقيق برنامه ‏ريزى شده است.

يكى نشان دادن حساس ‏ترين و مهم ‏ترين پيام خطبه با تكرار «مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ...»، و ديگرى پاسخ به سؤالاتى در زمينه مسائل مطرح شده در خطابه به خصوص شبهات منافقین، و سومى اعلان رسمى شكست توطئه‏ گران بود.

به همين خاطر در كنار تكرار حديث غدير توسط منادى پيامبر صلى الله عليه و آله در فضاى غدير، برنامه پاسخ گويى به سؤالات بود.بايد در نظر داشت سؤال زاييده توجه كامل مخاطب به خطاب است، چه اين سؤال از سوى دوستان باشد چه منافقان. گاهى هم سؤال كننده مى‏ پرسد تا ديگران بدانند، و يا با اشاره خودِ پيامبر صلى الله عليه و آله سؤال مى‏ كنند تا توضيحى لازم براى مردم ارائه شود و شبهه ‏اى بر طرف گردد.

در هر صورت نتيجه اين پرسش و پاسخ ‏ها جز تكميل مفاهيم غدير در اذهان مردم نخواهد بود.

از جمله سؤالى از سوى منافقين مطرح شد كه نشان مى‏ داد هدف آن قرار دادن آياتى از قرآن در برابر آيات غدير است!

آنان سه آيه «اَطيعُوا اللَّهَ وَ اَطيعُوا الرَّسُولَ وَ اُولِى الأَمْرِ مِنْكُمْ»[۱] و «اِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذينَ آمَنُوا الَّذينَ يُقيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ»[۲]و «اَمْ حَسِبْتُمْ اَنْ تُتْرَكُوا وَ لَمّا يَعْلَمِ اللَّهُ الَّذينَ جاهَدُوا مِنْكُمْ وَ لَمْ‏ يَتَّخِذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ لا رَسُولِهِ وَ لا الْمُؤْمِنينَ وَليجَةً »[۳] را مطرح كردند.

هر سه آيه ظاهرى كلى داشت و سه كلمه «اولى الامر» در آيه اول و «زكات در حال ركوع» در آيه دوم و «مؤمنين» در آيه سوم قابليت انطباق بر مصاديق مختلفى داشت.

اما پيامبر صلى الله عليه و آله درباره هر سه آيه بارها فرموده بود كه منظور از اين موارد فقط على بن ابى‏ طالب ‏عليه السلام است.

اكنون منافقين با پيش كشيدن اين سه آيه، تفسير هميشگى پيامبر صلى الله عليه و آله را درباره آن ها زير سؤال بردند و گفتند: «آيا اين سه آيه مخصوص على‏ عليه السلام است»؟

پيامبر صلى الله عليه و آله فرصت را بسيار مناسب براى بستن راه هر شبه ه‏اى ديد و با سؤال كنندگان وارد گفتگو شد تا با ذكر تفصيلى درباره آيات مزبور به تكميل مفاهيم خطبه غدير بپردازد.

آن حضرت ابتدا در پاسخ آنان يازده امام را به على عليه السلام اضافه كرد و فرمود: «آرى، اين آيات درباره على و جانشينان من تا روز قيامت است».

منافقين گفتند: يا رسول ‏الله، آنان را براى ما بيان فرما. حضرت كه منتظر چنين سؤالى بود پاسخ داد:

على برادرم و وزيرم و وارثم و وصيم و خليفه‏ ام در امتم و صاحب اختيار هر مؤمنى بعد از من، سپس پسرم حسن، و سپس حسین، و بعد از او نُه نفر از فرزندان پسرم حسين، يكى پس از ديگرى كه قرآن با آنان است و آنان با قرآن اند.

از آن جدا نمى‏ شوند و قرآن از آنان جدا نمى ‏شود تا بر سر حوض کوثر بر من وارد شوند.

با معرفى دوازده امام‏ عليهم السلام اكنون جاى آن بود كه دست و پاى نفاق بسته شود و با نشان دادن گستره ولايتِ امامان، همسان بودن و صاحب اختيارى آنان با صاحب اختيارى خود اعلام گردد.

براى اين منظور پيامبر صلى الله عليه و آله در پيش گاه مردم رو به على‏ عليه السلام كرد و فرمود:

«هر كس تو را اطاعت كند مرا اطاعت كرده، و هر كس مرا اطاعت كند خدا را اطاعت كرده است؛ و هر كس از تو سرپيچى كند از خداى تعالى سرپيچى كرده است».[۴]

پانویس

  1. نساء / ۵۹.
  2. مائده / ۵۵.
  3. توبه/ ۱۶.
  4.   سخنرانى استثنائى غدير: ص ۸۱ . عوالم العلوم: ج ۳  / ۱۵ ص  ۱۳۳ ،۲۳۴.