قبول نشدن توبه منکر ولایت

وَ لَنْ یَتُوبَ اللَّهُ عَلی اَحَدٍ اَنْکَرَ وِلایَتَهُ

و خداوند توبهٔ منکر ولایت او را نخواهد پذیرفت.

<< قبلی بعدی >>

خداوند توبه کسی که ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام را انکار کند به هیچ وجه قبول نکرده و چنین کسی را نمی‌آمرزد و برای همیشه او را در آتش جهنم قرار می‌دهد. اگر کمی دقت کنیم می‌بینیم که رسول خدا صلی الله علیه وآله از کلمه «لَن» که برای نفی ابد است استفاده فرموده است. برای نمونه، در قرآن کریم آنجا که حضرت موسای کلیم علیه السلام به میعادگاه می‌آید تا با پروردگار خود سخن بگوید طبق خواستهٔ بنی اسرائیل از خدا می‌خواهد که خودش را بنمایاند. خداوند خطاب به حضرت موسی علیه السلام کرده و می‌فرماید: ... لَنْ تَرانی… (یعنی اصلاً و ابداً در دنیا و در آخرت مرا نخواهی دید).

توبهٔ منکر ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام نیز به هیچ عنوان قبول نخواهد شد؛ زیرا انکار ولایت به انکار خدا بازگشت می‌کند و منکر خدا قابل آمرزش نیست.

منکر امامت، همان منکر رسالت بوده و منکر رسالت همان منکر خداوند متعال خواهد بود؛ زیرا ایمان به خداوند در گفتن «لا اله الا اللّه» بر ایشان حاصل شده، اما از فرمان خداوند در مسئلهٔ امامت برگشته و شکی نیست که انکار حق، ارتداد است و توبهٔ مرتد هم قبول نیست. اما این مطلب قابل ذکر است که منکر ولایت با کسی که ولایت را قبول داشته اما در پیروی از اوامرِ امامِ معصوم علیه السلام کوتاهی می‌کند متفاوت است و حکم آن جداست؛ زیرا ممکن است کسی عملاً از حضرت علی علیه السلام اطاعت نکند، ولی منکر امامت او نباشد. چنان‌که می‌گویند: منکر وجوب نماز یا روزه و همچنین هر کدام از ضروریات دین، مرتد است اما تارک نماز مرتد نمی‌باشد. در هر حال، از عبارت رسول خدا صلی الله علیه وآله استفاده می‌شود که موضوع امامت و ولایت علی علیه السلام در شمار ضروریات دین است، مانند نماز، روزه، حج و امثال آن که منکر آن کافر و مرتد است.

در روایات فراوانی وارد شده است: هر کس در بهترین بودن علی علیه السلام شک کند کافر است. محمد بن احمد صیرفی باسناده عن حذیفه، عن النبی صلی الله علیه وآله، انّه قال: علیٌّ خیرُ البَشَر وَ مَنْ اَبی فَقَدْ کَفَر.و از بعضی روایات استفاده می‌شود که ضدیت و مخالفت با علی علیه السلام کفر، و دیگری را بر او ترجیح دادن ارتداد است: قال رسول‌الله صلی الله علیه وآله: لَا تُضَادُّوا بِعَلِیٍ أحَداً فَتَکْفُرُوا، وَ لَا تُفَضِّلُوا عَلَیْهِ أحَداً فَتَرْتَدُّوا؛ کسی با علی علیه السلام ضدیت نمی‌کند مگر اینکه کافر می‌شود و کسی دیگری را بر علی علیه السلام برتری نمی‌دهد مگر اینکه مرتد می‌گردد.