پرش به محتوا

منتقم خون اولیای خدا

از ویکی غدیر

امام زمان علیه السلام خونخواه خونهایی است که در طول تاریخ از اولیای خدا به ناحق به دست ظالمین ریخته شده و پایمال گردیده است؛ زیرا او از طرف خدا ولیِّ دَم است. خداوند در قرآن می‌فرماید:

... وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیِّهِ سُلْطاناً فَلا یُسْرِفْ فِی الْقَتْلِ إِنَّهُ کانَ مَنْصُورا[۱]و هر کس مظلوم [و به ناحق] کشته شود، برای وارثش تسلّطی بر قاتل [جهت خونخواهی و دیه و عفو] قرار داده‌ایم، پس وارث مقتول نباید در کشتن زیاده روی کند؛ زیرا او [با قوانین صحیح و درستی چون دیه و قصاص] مورد حمایت قرار گرفته است.

علت برای ذکر کلمه «اولیاء» آن است که مقتولین بر دو قسم‌اند:

قسم اول مؤمنینی که اولیای حق‌اند، و قسم دوم کسانی هستند که در راه باطل کشته شده‌اند. اما دسته دوم پس خون آنان ارزشی ندارد؛ ولی دسته اول مظلوم واقعی هستند که به ظلم کشته شده‌اند و باید بر اساس عدالت، حقِ آنان از ستمکاران گرفته شود؛ چون به ناحق کشته شده‌اند.

قال امیرالمؤمنین علیه السلام:

وَ لَیَبْعَثَنَّ اللَّهُ رَجُلًا مِنْ وُلْدِی فِی آخِرِ الزَّمَانِ یُطَالِبُ بِدِمَائِنَا وَ لَیَغِیبَنَّ عَنْهُمْ تَمْیِیزاً لِأَهْلِ الضَّلَالَة.[۲]البته خداوند مردی را از نسل من برمی‌انگیزد که خون ما را مطالبه کند و انتقام ما را بگیرد. او از دیده‌ها پنهان خواهد شد تا گمراهان شناخته شوند.[۳]

انتقام از قاتلین امام حسین علیه السلام

امام هشتم این حقیقت اعتقادی در مورد انتقام از قاتلین حضرت سیدالشهدا علیه السلام توسط امام زمان روحی فداه را اینگونه تشریح می‌فرمایند:

آنگاه که حضرت قائم ظهور کند فرزندان قاتلین حسین علیه السلام را به خاطر کار پدرانشان می‌کشد؛ و خدا در همهٔ کلماتش به صدق فرموده که: وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْری[۴]هیچ‌کس گناه دیگری را بر دوش نمی‌کشد ولی فرزندان قاتلین حسین علیه السلام به کار پدرانشان راضی بودند و هر کس به فعل کسی راضی شود مانند کسی است که آن را انجام داده باشد اگر کسی در مشرق کسی را بکشد و شخصی در مغرب به آن قتل راضی باشد این راضی به قتل نزد خدا شریک قاتلِ اصلی خواهد بود. حضرت قائم علیه السلام هم به این دلیل فرزندان قاتلین امام حسین علیه السلام را می‌کشد که آنان به کار پدرانشان رضایت داشتند.

از وجوه مظلومیت سیدالشهدا علیه السلام ذکر آیه شریفه: وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیِّهِ سُلْطاناً فَلا یُسْرِفْ فِی الْقَتْلِ إِنَّهُ کانَ مَنْصُوراً[۵] در مورد آن حضرت است.

یکی از موضوعاتی که در خطبهٔ غدیر به آن اشاره شده است موضوع صراط مستقیم الهی است که از این موضوع می‌توان در بحث ارتباط واقعهٔ عاشورا و غدیر استفاده نمود و آیه شریفه ذکر شده را به عنوان یکی از وجوه مظلومیت سیدالشهداء علیه السلام استدلال نمود.[۶]

پانویس

  1. اسراء / ۳۳.
  2. الامام المهدی، ص ۸۰.
  3. شرح و تفسیر خطبه پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله در غدیرخم، ص ۴۱۷ و ۴۱۸.
  4. فاطر / ۱۸.
  5. اسراء / ۳۳.
  6. شهادت حضرت سیدالشهدا علیه السلام به دست اهل سقیفه، یعنی همان تفکری که امیرالمؤمنین علیه السلام را ۲۵ سال خانه نشین کرد و بالاخره ایشان را در محراب به شهادت رساند. تفکر پلید سقیفه یعنی کنار گذاشتن صراطهای مستقیمی که پیامبر صلی الله علیه وآله در خطبهٔ غدیر معرفی فرمودند. امام حسین علیه السلام صراط مستقیمی هستند که نام ایشان در خطبهٔ غدیر برده شد و به عنوان وصی پیامبر صلی الله علیه وآله نسبت به ایشان سفارش شد. اما سقیفه و پیروانش گاهی با ستم و گاهی با شمشیر این صراط‌ها را از میان می‌بردند تا مردم در صراط کفر و ضلالت آنها اهل دوزخ شوند.