پیام های آیات غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

در خطابه غدير اين حقيقت بزرگ با تابلوى قرآنى آن اعلام شد تا بيدار باشى براى مخاطبين باشد: «إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلامُ، وَ مَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ إِلا مِنْ بَعْدِ ما جاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْياً بَيْنَهُمْ».<ref>آل عمران /  ۱۹.</ref>

ذره‏اى از تلاش انسان‏ها نزد خدا فراموش شدنى نيست، به شرط آنكه آن را به دست خود نابود نكنند.   

=== ۱۲. خدايا، غدير دستور تو به دست پيامبرِ توست ===

اين است كه پس از چهارده قرن دست به دعا بر مى‏ داريم و در دعاى روز غدير مى ‏خوانيم:   

=== ۱۳. آنان كه غدير را ديدند انكارشان پذيرفته نيست ===

در خطابه غدير منكرين ولايت مصداق اين آيه معرفى شدند كه مى ‏فرمايد:  

=== ۱۴. تقواى اعتقادى كدام است؟ ===

در [[خطبه غدیر]] اعلام شد كه «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقاتِهِ وَ لا تَمُوتُنَّ إِلا وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ».<ref>آل عمران /  ۱۰۲.

[[حضرت محمّد صلی الله علیه و آله|پیامبر صلی الله علیه و آله]] در غدير به صراحت فرمود كه منظور از اين ملعونين گروهى از اصحابم هستند كه از ذكر نام آنان خوددارى مى‏ كنم و قسم ياد كرد كه اين آيه درباره آنان نازل شده است:  

=== ۲۰. دشمنان حسود غدير آرزوى محال داشتند ===

خداوند براى امامان معصوم‏ عليهم السلام درياى علم را با عظمت آميخته، و اين گونه فضيلتى به ايشان عنايت فرموده كه هيچ كس را قدرت دست يافتن به آن نيست؛ و همين عجز است كه حسدها را بر مى ‏انگيزد.  

«أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلى ما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ فَقَدْ آتَيْنا آلَ إِبْراهِيمَ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ آتَيْناهُمْ مُلْكاً عَظِيماً».<ref>نساء /  ۵۴ . </ref>  

آنچه در سقيفه اتفاق افتاد قابل عفو و بخشش الهى نيست، چرا كه كفرى روى كفر ديگر و زياده بر كفر اول است.  

«إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ ازْدادُوا كُفْراً لَمْ يَكُنِ اللَّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَ لا لِيَهْدِيَهُمْ سَبِيلاً».<ref>نساء / ۱۳۷.</ref>  

اگر [[منافقین]] در پست ‏ترين درجه آتش قرار دارند [[اصحاب صحیفه ملعونه و مقابله با صراط مستقیم|اصحاب صحیفه]] -  كه سردمداران نفاق هستند -  در قعر جهنم در چاه ويل قرار خواهند داشت، كه خداوند عذابى بدتر از آن خلق نكرده است.  

=== ۲۵. «رضيت» يعنى غير غدير قبول نيست! ===

=== ۲۷. نذير و بشير در غدير معرفى شدند ===

صاحب اختيار ما تعيين شده، و خداوند مى‏ خواهد با علائم مختلفى او را به ما نشان دهد.   

=== ۲۹. ولايت پذيران حزب خدايند ===

اين ولايت پذيرى در خطابه غدير با تفسير آيه قرآن مطرح شده كه مى ‏فرمايد:   

خداوند با دستور «بَلِّغْ» و نازل كردن عظيم‏ترين حكم خود، پيامبرش را در برابر «فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ» در صورت عدم اجراى آن قرار داد، ولى اگر ضمانت «يَعْصِمُكَ» نبود هرگز اجراى چنين امرى با آن همه توطئه امكان نداشت.  

به همين جهت بود كه در نزديكى غدير به عنوان آغاز برنامه ‏اى عظيم اين آيه نازل شد و به عنوان تابلوى ابدى غدير در قرآن شناخته شد:   

=== ۳۱. زلال ولايت را پاكيزه از ظلم حفظ كنيم ===

=== ۳۲. با چشم باز بايد راه راست را ديد ===

</ref>  

اين حقيقتى است كه با تمام وجود به آن اقرار مى ‏كنيم به خصوص وقتى توطئه‏ هاى شكننده [[سقیفه]] را مطالعه كنيم.

=== ۳۴. غدير بهشت دنيا و آخرت است ===

=== ۳۵. غدير روز روشن شدن نور ولايت ===

=== ۳۶. ولايت همراه پيمان‏نامه توحيد است ===

اين باور يك شيعه است كه آنچه در غدير اتفاق افتاد در واقع يادآورى اعتقادى بود كه در روز «أَ لَسْتُ بِرَبِّكُمْ» پيمان آن از مردم گرفته شد.  

=== ۳۷. هدايت و عدالت فقط در امامان معصوم ‏عليهم السلام ===

=== ۳۸. غدير بشارتى بود و انذارى! ===

===   ۳۹. مقابله با عذاب از تفكر دشمنان غدير است ===

چگونه مى‏ شود كسى عذاب را در صورت حق بودن طرف مقابل براى خود بخواهد؟!  

===   ۴۰. رحمتِ ولايت به دست پيام ‏آورِ رحمت ===

=== ۴۱. پذيرش انتخاب الهى آخرين امتحان انسان‏هاست ===

در اين باره در مدينه اين آيه نازل شد:   

=== ۴۲. بهشت و رحمت و رضايت، تقديمى خدا به غديريان ===

«الَّذِينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فِى سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ وَ أُولئِكَ هُمُ الْفائِزُونَ. يُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَةٍ مِنْهُ وَ رِضْوانٍ وَ جَنَّاتٍ لَهُمْ فِيها نَعِيمٌ مُقِيمٌ»<ref>توبه /۲۰، ۲۱</ref>  

=== ۴۳. چشمِ ديدن على ‏عليه السلام را نداشتند ===

«وَ مِنْهُمُ الَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِىَّ وَ يَقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ قُلْ أُذُنُ خَيْرٍ لَكُمْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ يُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ رَحْمَةٌ لِلَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ الَّذِينَ يُؤْذُونَ رَسُولَ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ» <ref>توبه /  ۶۱ .</ref>

=== ۴۴. از بهشت تا رضوان اكبر براى شيعيان ===

 «وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ جَنَّاتٍ تَجْرِى مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها وَ مَساكِنَ طَيِّبَةً فِى جَنَّاتِ عَدْنٍ وَ رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ» <ref>توبه /  ۷۲.</ref>

دشمنان غدير هم كافر شدند، هم كفر گفتند، و هم قسم ياد كردند كه كفر نگفتند!  

=== ۴۶. از پايدارى بر ولايت تا »قدم صدق« ===

آن روز كه قدم‏ هاى بسيارى خواهد لغزيد سربلندى در پيشگاه پروردگار خواسته ‏اى است كه با هيچ قدرتى قابل به دست آمدن نيست، مگر آنكه ولاى على‏ عليه السلام را به درگاه الهى تقديم كنيم.  

=== ۴۷. عجله دشمن غدير براى عذاب ===

خداوند درباره اين رفتار او آيه جداگانه‏ اى نازل كرد و او را توبيخ كرد كه چرا در حالى كه مردم در خير عجله دارند اين منافق در عذاب عجله مى‏ نمايد:  

===   ۴۹. امامان غدير هدايت الهى دارند ===

=== ۵۰ . ترس و حزن اهل سقيفه در برابر شادمانى اهل غدير ===

آنجا نوبت آن است كه پيروان غدير روز بى غم خود را در بهشت آغاز كنند.

=== ۵۱ . از وظيفه غديرى خود هراس نداشته باشيم ===

=== ۵۲ . غديريان از كمى افراد وحشت ندارند ===

=== ۵۳ . از در خانه ولايت كجا برويم؟! ===

آيا اين جز ضرر نقد چيز ديگرى است؟  

=== ۵۴ . دشمنان غدير جز جهنم لايق هيچ نيستند ===

=== ۵۵ . با بصيرت كامل همه را به غدير دعوت مى‏ كنيم ===

=== ۵۶ . منذر و هادى راه هدايت را تا غدير رساندند ===

صراط مستقيم فراز و نشيب‏ هاى انذار را پشت سر گذاشت، تا در سراشيبى هدايت قرار گرفت.   

=== ۵۷ . سلام بر صبر در راه ولايت على‏ عليه السلام ===

اين بدان معنى است كه صراط مستقيم، هم دشمنان بسيار دارد و هم طى كردن آن فراز و نشيب‏ هاى بسيارى را در پيش دارد.

اين را هنگامى كه سنگ آسمانى بر فرق دشمن غدير فرود آمد پيامبر صلى الله عليه وآله با تضمين اين آيه قرآن در كلام خويش فرمود:

=== ۵۸ . غدير پايدار است اگر چه همه كافر شوند ===

منافقينِ همفكر او هم خيال مى‏ كردند خدا نيازمند پذيرشِ آنان است.  

=== ۵۹ . دشمن غدير جبّار عَنود است ===

=== ۶۰ . شيطان دست بردار نيست! ===

اين است كه عده ‏اى همچنان در معرض دام‏هاى شيطان قرار دارند.  

=== ۶۱ . راه غدير بدون توجه به مستهزئين ادامه خواهد يافت ===

«فَاصْدَعْ بِما تُؤْمَرُ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِينَ، إِنَّا كَفَيْناكَ الْمُسْتَهْزِئِينَ».  

دقيقاً به همين جهت نيز نگرانى را از قلب پيامبرش مى ‏زدايد و او را از تأسف به حال منكرين ولايت باز مى‏ دارد، آنجا كه به او مى ‏فرمايد:  

=== ۶۲ . متكبران در برابر غدير درهاى جهنم را باز كردند! ===

=== ۶۳ . انكار ولايت پس از شناخت آن جرم عظيم است ===

به حكم «أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِى» نعمتى با عظمت ‏تر از ولايت نيست.  

و بدون آنكه منتظر پاسخ كسى بماند اين آيه شريفه را تلاوت فرمود:   

</ref>  

ظلم در حق غدير انكار ولايت على ‏عليه السلام و مخالفت با امر اوست.   

=== ۶۸ . اطاعت و خشيت و تقوا و فلاح در غدير است ===

=== ۶۹ . امتى كه در پى رهبران لعنت شده رفت ===

=== ۷۰. با انتخاب خدا، بشر را چه حقى؟ ===

جايى كه خدا انتخاب كرده پر واضح است كه بشر حق انتخاب ندارد، و گرنه خدا انتخاب نمى ‏كرد.   

=== ۷۱. بيعت با على‏ عليه السلام قيمتِ بهشت است ===

=== ۷۲. قرآن لغتنامه معناى «مولى» است ===

=== ۷۷. بيعت با دست خدا را نشكنيم ===

ما بايد از خود بپرسيم: اين كدامين رازى بود كه پيامبر صلى الله عليه وآله با همسرش در ميان گذاشت و او آن را افشا كرد؟ و بايد تعجب كنيم هنگامى كه بدانيم آن سِرّ درباره ولايت على‏ عليه السلام بوده و افشاى آن در چنان موقعيتى چه فتنه‏ هايى را به دنبال داشته است.  آنگاه خواهيم دانست كه عايشه چه نقشى براى سقيفه ايفا كرده و چه فتنه‏ هايى از اين راز نگاه نداشتن او متوجه اسلام شده است.  شايد وجود يك سوره در قرآن درباره عايشه و جوانبى كه خدا براى معرفى او به ميان آورده براى شناخت او كافى باشد، چرا كه اين آيات از صراحت عجيبى درباره او برخوردار است آنجا كه مى‏ فرمايد: «وَ إِذْ أَسَرَّ النَّبِىُّ إِلى بَعْضِ أَزْواجِهِ حَدِيثاً فَلَمَّا نَبَّأَتْ بِهِ وَ أَظْهَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ عَرَّفَ بَعْضَهُ وَ أَعْرَضَ عَنْ بَعْضٍ فَلَمَّا نَبَّأَها بِهِ قالَتْ مَنْ أَنْبَأَكَ هذا قالَ نَبَّأَنِىَ الْعَلِيمُ الْخَبِيرُ» : تحريم /  ۷  - ۳.