۲۱٬۹۶۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹۵: | خط ۹۵: | ||
به آيه قبلى و بعدى توجه كنيد كه چكونه متصل مى شوند: | به آيه قبلى و بعدى توجه كنيد كه چكونه متصل مى شوند: | ||
«... | «... إِلَّا مَا ذَكَّيْتُمْ وَ مَا ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ وَأَنْ تَسْتَقْسِمُوا بِالْأَزْلَامِ ذَلِكُمْ فِسْقٌ (جمله الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ... كه در اينجاست را حذف كنيد، و سپس ادامه آيه:) فَمَنِ اضْطُرَّ فِي مَخْمَصَةٍ غَيْرَ مُتَجَانِفٍ لِإِثْمٍ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ».<ref>مائده / ۳.</ref> | ||
ديديم كه آيه اكمال در بين اين آيه، حكم جمله معترضه را داشته و فقط در وسط اين جملات قرار گرفته است. پس معلوم مى شود اين آيه هر چند در سياق آيه قبلى است، اما آيه مستقلى است. | ديديم كه آيه اكمال در بين اين آيه، حكم جمله معترضه را داشته و فقط در وسط اين جملات قرار گرفته است. پس معلوم مى شود اين آيه هر چند در سياق آيه قبلى است، اما آيه مستقلى است. | ||
خط ۱۰۵: | خط ۱۰۵: | ||
۲. آيات را به ترتيب تاريخ نزول قرار نداده اند كه موجب تعجب شود. گاهى مى بينيد كه آيات مدنى را در سوره مكى و آيات مكى را در سوره مدنى قرار داده اند.<ref>براى نمونه چند آيه را ذكر مى كنيم: الف. سوره انعام مكى است، ولى سه آيه مدنى است؛ از آيه «تعالوا اتل...» . ب. سوره شعراء مكى است، به جز پنج آيه آخرش كه مدنى است؛ از آيه: «و الشعراء يتبعهم الغاوون...» . ج. سوره لقمان مكى است، به جز سه آيه كه مدنى است: «و لو انما فى الارض من شجرة اقلام...» . د. همچنين بالعكس؛ در سوره هاى مدنى آيات مكى گنجانده شده است. براى اطلاع بيشتر مراجعه شود به: الاتقان (سيوطى) : ج ۷ ص ۱۲، باب النوع الاول، معرفة المكى و المدنى.</ref> | ۲. آيات را به ترتيب تاريخ نزول قرار نداده اند كه موجب تعجب شود. گاهى مى بينيد كه آيات مدنى را در سوره مكى و آيات مكى را در سوره مدنى قرار داده اند.<ref>براى نمونه چند آيه را ذكر مى كنيم: الف. سوره انعام مكى است، ولى سه آيه مدنى است؛ از آيه «تعالوا اتل...» . ب. سوره شعراء مكى است، به جز پنج آيه آخرش كه مدنى است؛ از آيه: «و الشعراء يتبعهم الغاوون...» . ج. سوره لقمان مكى است، به جز سه آيه كه مدنى است: «و لو انما فى الارض من شجرة اقلام...» . د. همچنين بالعكس؛ در سوره هاى مدنى آيات مكى گنجانده شده است. براى اطلاع بيشتر مراجعه شود به: الاتقان (سيوطى) : ج ۷ ص ۱۲، باب النوع الاول، معرفة المكى و المدنى.</ref> | ||
۳. براى حفظ قرآن از تحريف، طبق وعده الهى كه فرموده: | ۳. براى حفظ قرآن از تحريف، طبق وعده الهى كه فرموده: «إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ»، لازمه اش اين است كه موجبات تحريف را هم فراهم نباشد. | ||
جمع نمودن آيات ولايت و امامت در يک سوره موجب مى شود كسانى كه نسبت به اهلبيت عليهم السلام و امامت آنان حساسيت دارند، در قرآن دستبرد بزنند. | |||
چنانچه در تاريخ ثابت كردند براى مقابله با [[معصومین علیهم السلام|اهل بیت علیهم السلام]] حدّ و مرزى قائل نيستند! مثل جنگ احد و كيفيت قتل حضرت حمزه عليه السلام، و جنايت هاى واقع شده در صحراى [[کربلا]] و شهادت [[امام حسین علیه السلام|امام حسين عليه السلام]]. تا جايى كه بدن مطهر جگرگوشه پيامبر صلى الله عليه و آله را زير سم اسبان لگد مال كردند، و صدها جنايت ديگر. | |||
كسانى كه چنين جناياتى را مرتكب شدند، آيا از اينكه يک ورق قرآن را پاره كنند و بعد منكر آن شوند دريغ مى كنند؟ لذا خداوند متعال جهت حفظ اين آيات و تحقق وعده خود در اين باره، آيات مربوط به ولايت و امامت و يا فضائل اهلبيت عصمت و طهارت عليهم السلام را در لابلاى ديگر آيات قرار داده، كه از تحريف و حذف و يا تغيير و يا انكار آن محفوظ بماند. | |||
و باز ملاحظه كنيد شبيه اين آيه را در سوره احزاب، آياتى را كه درباره زنان پيامبرصلى الله عليه وآله نازل شده و عمدتاً درباره توبيخ و تهديد و ارشاد آنان است. ناگهان در وسط آيه، يک جمله معترضه آمده كه نه ربط به ماقبل و نه به مابعد آيه دارد. | |||
ضمن اينكه آيات قبل و بعد آيه تطهير همگى با ضمائر مؤنث است، و آيه تطهير فقط با ضمير مذكر آمده است. اگر آيه تطهير از وسط آيه برداشته شود، اصلاً خللى در معنى و جمله آن به وجود نمى آورد. | |||
به آيات قبل و بعد آيه تطهير توجه فرماييد: | |||
در مورد | «وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الْأُولَىٰ. وَ أَقِمْنَ الصَّلَاةَ وَآتِينَ الزَّكَاةَ وَ أَطِعْنَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ (جمله إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ... كه در اينجاست را حذف كنيد، و سپس ادامه قرآن: ) وَاذْكُرْنَ مَا يُتْلَىٰ فِي بُيُوتِكُنَّ مِنْ آيَاتِ اللَّهِ وَالْحِكْمَةِ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ لَطِيفًا خَبِيرًا».<ref>احزاب / ۳۴،۳۳.</ref> | ||
مى بينيم كه بر فرض حذف آيه تطهير، جمله قبلى و بعدى از يک سنخ و موضوع، و ضمائر آن نيز مشابه است. | |||
معلوم مى شود به جهت حفظ قرآن و آيات آن از دستبرد دشمنان، خداوند اين آيه هاى حساسيت برانگيز را در لا به لاى آيات ديگر محفوظ كرده تا به چشم نخورد و كسى آن را تحريف نكند. | |||
البته بحث در آيه تطهير و اينكه آيه تطهير جزء آيات زنان [[حضرت محمّد صلی الله علیه و آله|پيامبر صلی الله علیه و آله]] نيست مفصل است و دلائل مختلفى دارد، كه علماى عظام در محل مناسب آن ذكر كرده اند. حتى در صحيح مسلم روايتى در اين باره آمده است.<ref>صحيح مسلم: ج ۴ ص ۱۸۷۳-۱۸۷۴، كتاب فضائل الصحابة، باب فضائل على عليه السلام.</ref> | |||
اينكه آيات قبل همه با ضمائر مؤنث و آيات بعد هم با ضمائر تأنيث است، و تنها آيه تطهير با ضمير مذكر وارد شده است. | |||
حتى علماى [[اهل سنت]] در روايات خود فقط همين يک آيه را گفته و تصريح كرده اند كه درباره اهل بيت پيامبر عليهم السلام نازل شده است.<ref>سنن الترمذى: ج ۵ ص ۳۵۱، باب التفسير و ج ۵ ص ۶۳ ، باب المناقب. صحيح مسلم: ج ۴ ص ۱۸۸۳، كتاب فضائل الصحابة، باب فضائل اهلبيت النبى عليهم السلام. مسند احمد: ج ۳ ص ۲۵۹. مستدرك الصحيحين: ج ۳ ص ۱۵۸، كتاب معرفة الصحابة، باب مناقب فاطمةعليها السلام.</ref> | |||
يا اينكه پيامبر صلى الله عليه و آله به مدت شش ماه، هر روز وقت خروج براى نماز صبح درب خانه [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا علیها السلام]] آيه تطهير را مى خواند؛ نه يک كلمه بيشتر و نه يک كلمه كمتر. | |||
در مورد [[آیه اکمال و شبهات ابن کثیر|آیه اکمال]] نيز، مفسرين نقل كرده اند كه در روز غدير خم نازل شده است. همه اين ها دليل بر اين است كه آيه مذكور در روز غدير خم نازل شده است. | |||
== پانویس == | == پانویس == |