|
|
| خط ۲۷۵: |
خط ۲۷۵: |
|
| |
|
| == امامت ضامن تحقق اهداف رسالت<ref>محمدسالم محسنى</ref> == | | == امامت ضامن تحقق اهداف رسالت<ref>محمدسالم محسنى</ref> == |
| با توجه به معناى كمال دين با ولايت، اين احساس را دريافته ايم كه مفهوم قلبى و تحقق عملى اسلام و قرآن بدون غدير ره به جايى نمى برد. | | با توجه به معناى كمال دين با ولايت، اين احساس را دريافته ايم كه مفهوم قلبى و تحقق عملى اسلام و قرآن بدون غدير ره به جايى نمى برد. |
|
| |
|
| امام كه مفسر قرآن باشد مردم هدايت مى شوند، و معصوم از گناه كه حكومت جهانى را به دست گيرد، همه در برابرش تسليم خواهند شد. | | امام كه مفسر قرآن باشد مردم هدايت مىشوند، و معصوم از گناه كه حكومت جهانى را به دست گيرد، همه در برابرش تسليم خواهند شد. |
|
| |
|
| غدير، عيد بزرگ، واقعه جاودان و هميشه زنده، روز تأسيس نظام ولايت و امامت، بر همه مسلمانان جهان به ويژه بر پيروان و عاشقان ولايت، مبارک باد. | | غدير، عيد بزرگ، واقعه جاودان و هميشه زنده، روز تأسيس نظام ولايت و امامت، بر همه مسلمانان جهان به ويژه بر پيروان و عاشقان ولايت، مبارک باد. |
|
| |
|
| نتيجه غدير آن است كه امامت مكمل دين بوده و داراى جايگاه بزرگ و خاصى است. خداوند متعال پس از واقعه غدير و تعيين ولايت حضرت على عليه السلام به دست پيامبر صلى الله عليه و آله مى فرمايد: «امروز دين شما را كامل كردم»، يعنى كمال دين با ولايت است، و بدون آن ناتمام خواهد بود. | | نتيجه غدير آن است كه امامت مكمل دين بوده و داراى جايگاه بزرگ و خاصى است. خداوند متعال پس از واقعه غدير و تعيين ولايت حضرت على عليه السلام به دست |
| | |
| | پيامبر صلى الله عليه و آله مى فرمايد: «امروز دين شما را كامل كردم»، يعنى كمال دين با ولايت است، و بدون آن ناتمام خواهد بود. |
|
| |
|
| پس دين اسلام زمانى به عنوان دين جهانى هميشه زنده نجات بخش بشريت است كه امامت جزء آن باشد، و قرآن زمانى كتاب هدايت است كه امام مفسر آن باشد. | | پس دين اسلام زمانى به عنوان دين جهانى هميشه زنده نجات بخش بشريت است كه امامت جزء آن باشد، و قرآن زمانى كتاب هدايت است كه امام مفسر آن باشد. |
|
| |
|
| تحقق همه جانبه اين اميد با تحقق حكومت جهانى حضرت مهدى عليه السلام خواهد بود كه نظام امامت سراسر جهان را فرا مى گيرد. | | تحقق همه جانبه اين اميد با تحقق حكومت جهانى حضرت مهدى عليه السلام خواهد بود كه نظام امامت سراسر جهان را فرا مى گيرد. |
| | |
| == غدير پيوند بعثت علوى با بعثت نبوى<ref>سيدآقا موسوى نژاد</ref> ==
| |
| عظمت نگاهى كه غدير را بعثتى به بزرگى بعثت خاتم مىبيند،
| |
| | |
| قابل تقدير است. او غدير را ابلاغ امرى بس بزرگ و عظيم به
| |
| | |
| وسعت تاريخ از محمد صلىاللهعليهوآله تا قيامت تلقى مىكند، كه با رسالت
| |
| | |
| 23 ساله ـ نه يك بار كه چند بار ـ برابرى مىكند!
| |
| | |
| در اين نگاه بعثت نبوى با بعثت علوى پيوند خورده و گوهرى
| |
| | |
| ديگر از جنس آفتاب به مؤمنان آيين محمدى تقديم مىكند، و
| |
| | |
| زرينترين صحنه تاريخ ورق مىخورد، آزمونى ديگر بعد از بعثت
| |
| | |
| پيش مىآيد كه طيف مؤمنان را متمايز مىسازد.
| |
| | |
| | |
| اينك كاروان سرود فصل خوانده از سرزمين وصل فاصله مىگيرد تا به كويرى
| |
| | |
| مىرسد. كويرها ـ اين بيابانهاى خشك ـ تاريخهاى سبز و حوادث بزرگ را در صدف
| |
| | |
| خويش جاى دادهاند! طور سيناى موسى عليهالسلام اين گونه بود. همين كعبه ـ كه در هر سرى
| |
| | |
| سوداى اوست ـ روزى كويرى بيش نبود، و گوهر وجود اسماعيل عليهالسلام ـ آن ذبيح پاك و
| |
| | |
| قربانى كوچك ابراهيم عليهالسلام ـ به آن عظمت و بزرگى داد.
| |
| | |
| | |
| حال هم اين سرزمين شايد آبستن بعثتى ديگر به بزرگى بعثت خاتم و نگين پيامبرانش
| |
| | |
| باشد، چرا كه جبرئيل امين بارها در طول مسير به حضور پيامبر صلىاللهعليهوآله بار يافته و دستور
| |
| | |
| اكيد ذات ربوبى، مبنى بر ابلاغ امرى را آورده بس بزرگ و عظيم به وسعت تاريخ از
| |
| | |
| محمد صلىاللهعليهوآله تا قيام قيامت، كه با رسالت 23 سالهاش برابرى مىكند، نه يك بار كه چند بار!
| |
| | |
| | |
| اينجا يكى از همان كويرهاى سبز به نام غدير است، كه سرو اسلام تنومنديش را
| |
| | |
| وامدار آن است. هوا به شدت گرم است، زمين در زير فرش ريگهاى گداخته بىتابى
| |
| | |
| مىكند، نه درختى و نه سايبانى جز تابش سوزناك آفتاب، كه امروز با اشراق نور بعثتى
| |
| | |
| ديگر پيوند خورده و خويشاوند گرديده، و گوهرى ديگر از جنس آفتاب به مؤمنان آيين
| |
| | |
| محمدى تقديم مىكند.
| |
| | |
| | |
| به فرمان پيامبرِ نور از جهاز شتران منبرى آراستند، تا جهاز اشتران هم افتخارى در
| |
| | |
| لابلاى سطور پر بلاى تاريخ داشته باشند، كه مصعد و منبرِ دو آفتاب ديناند كه
| |
| | |
| روشنايىبخش پهنه گيتى از ظلمت و شرك و ظلم تا اعصار منتهى به پايان دنياى پر از
| |
| | |
| دنائتاند. افتخار بس بزرگى است و بايد تبختر كنند و به خود ببالند.
| |
| | |
| | |
| سكوت بر همه سايه افكنده؛ نفسها در سينهها زندانى شده، و گوشها تمام نيرو و
| |
| | |
| توان خويش را به كار بسته تا بشنود. چيست آن امر خطير و رسالتى كه انجام آن اداى
| |
| | |
| رسالت 23 ساله است و گرنه حبط و فناى زحمات طاقت فرسا و آن همه آزار و
| |
| | |
| رنجهاى لايوصف و لايُحصى. آن گونه كه خودش مىفرمايد: «هرگز پيامبرى همانند
| |
| | |
| من مورد آزار و اذيت قرار نگرفت»!
| |
| | |
| | |
| آرى اينجاست كه تاريخ زرينترين صحنه را براى ابراز اين بعثت در سينه رازدار
| |
| | |
| خويش جاى داد، و حادثه ـ نه تاريخِ ـ بزرگ بشرىِ «غدير خم» رقم خورد؛ تا پايان
| |
| | |
| حيات پر نفاق غدّاران و مكاران باشد، كه از سر سودِ مقام طالب سوداى اسلام شدند،
| |
| | |
| و منافقانه لباس حيله و تزوير بر تن كردند، تا در جمع مؤمنان تدفين اسلام كنند،
| |
| | |
| چنانكه گذر زمان ثابت كرد.
| |
| | |
| | |
| عدهاى از روى خوف و اكراه اسلام را تحمل كردند، نه اينكه بپذيرند؛ و برخى
| |
| | |
| ديگر به طمع رياست قبول رسالت محمد صلىاللهعليهوآله نمودند. تا ديروز پيامبرش مىخواندند،
| |
| | |
| اما وقتى ديدند دندان طمعشان را مىكَند به هذيان متهمش ساختند، و قلب پاكش را
| |
| | |
| ـ كه نزولگاه وحى بود ـ آزردند، و او با دلى پرخون در آغوش جانان آرام گرفت.
| |
| | |
| | |
| بدون شك اگر غدير نبود، هيچكس را ياراى افشاى چهرههاى غدر و مكر و حيله و
| |
| | |
| فريب نبود. گزاف نخواهد بود اگر بگوييم: غدير آزمونى ديگر بعد از بعثت بود، كه
| |
| | |
| طيف مؤمنان را از وابستگان به دنيا كه زرق و برق آن چشمهايشان را خيره كرده بود،
| |
| | |
| متمايز ساخت.
| |
| | |
| | |
| پس سلام بر تو اى غدير غدر ستيز و سلام بر تو اى امام غدير. سلامى كه در كنارش
| |
| | |
| از تو مىخواهيم ما را از ورطههاى غدرآميز و فتنهخيز بِرَهانى؛ و نه به عنوان پيرو كه
| |
| | |
| به عنوان دوست، گوشه چشمى از سرِ لطف به ما بنمايى.
| |
| | |
| غدير شيرينترين و زلالترين و قشنگترين روز اسلام
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| افغانستان
| |
| | |
| | |
| | |
| محمدامين ميرزايى
| |
| | |
| | |
| حيف بود غدير اين شيرينترين و نابترين و زلالترين و
| |
| | |
| قشنگترين روز اسلام اين گونه به فراموشى سپرده شود. روزى
| |
| | |
| كه با برنامهريزى مفصل و تلاشى پيگير توانست حتى بيعت و
| |
| | |
| تبريك ملائك را به حضور مبارك مولا على عليهالسلام تقديم نمايد، تا
| |
| | |
| انسانها از زلال اين نعمت بهره جويند.
| |
| | |
| با احساس لذتى بىنهايت، آرزو مىكنيم كه اى كاش نفاق
| |
| | |
| دورويان همانجا بروز مىكرد، و سنگ عذاب الهى فرقشان را
| |
| | |
| مىشكافت تا بعدها قلب مبارك مولا را آن قدر نمىشكستند.
| |
| | |
| | |
| سخن از غدير يادآورى شيرينترين روز تاريخ اسلام است كه در آن بهترين و
| |
| | |
| نابترين مسئله در مسير اعتقادى مسلمانان رقم خورد.
| |
| | |
| | |
| اى غدير خم، كه در دل كوير تفتيده پرچم ولايت را برافراشتهاى! بر خود ببال و براى
| |
| | |
| هميشه ناز و فخرت را به رخ همگان بكش، كه نابترين و زلالترين و قشنگترين
| |
| | |
| لحظههاى تاريخ را در دل خود جاى دادى. بناز و سرمست باش از باده مى ناب و
| |
| | |
| شيرين آن لحظههاى عرفانى.
| |
| | |
| | |
| چه لحظههايى بالاتر از آن، كه قهرمانش مردى آن قدر سبز است كه باورها قادر به
| |
| | |
| فهم آن نيستند، و آسمان از تفسيرش كوتاه است، و قدسيان در خانهاش دروازبانى
| |
| | |
| مىكنند.
| |
| | |
| | |
| از سماواتيان گرفته تا زمينيان در اين جشن شريكند. بلى! بعد از ابلاغ پيام
| |
| | |
| سرنوشتساز الهى توسط مولا و آقاى كاروان، مردم دسته دسته ـ از زن و مرد ـ به
| |
| | |
| مدت سه روز با رسول خدا صلىاللهعليهوآله تجديد بيعت و با اميرالمؤمنين عليهالسلام به عنوان مولا و
| |
| | |
| جانشين بلافصل پيامبر صلىاللهعليهوآله بيعت نمودند. در تاريخ 18 ذى الحجه سال يازدهم هجرى
| |
| | |
| قلبهاى مؤمنان و مسلمانان واقعى از شور و شوق مالامال بود، و به آينده خود با
| |
| | |
| ديدهاى مطمئن مىنگريستند، و خدايشان را بر اين نعمت شكرگزار بودند.
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| در دل بدخواهان اما، طوفانى از كينه و حسادت و نفاق بر پا بود و با اين ابلاغ از
| |
| | |
| آيندهشان به كلى نااميد و مأيوس گرديده بودند. اى كاش نفاقشان را همانجا بروز
| |
| | |
| مىدادند، تا سنگ عذاب الهى فرقشان را مىشكافت ـ همانگونه كه مغز حارث فهرى را
| |
| | |
| متلاشى ساخت ـ تا بعدا قلب مبارك مولا را آن قدر نمىشكستند.
| |
| | |
| | |
| اى كاش آن روز باطن خود را آشكار مىساختند تا بعدها جامعه اسلامى از شرّ
| |
| | |
| نفاقشان در امان مىماند، و امت اسلام با قيادت على عليهالسلام و ائمه عليهمالسلام رشد و شكوفايى
| |
| | |
| خود را ادامه مىداد.
| |
| | |
| | |
| بلى، غدير روز اكمال آيين محمدى، و اتمام نعمت خداوند بر بندگانش است.
| |
| | |
| روزى كه ملائك نيز بيعت و تبريكشان را در نسترن سرخ پيچيدند و به حضور مبارك
| |
| | |
| على عليهالسلام تقديم داشتند، تا انسانها از اين زلال نعمت بهره جسته و در صراط مستقيم مستدام
| |
| | |
| بمانند.
| |
| | |
| | |
| بيعت غدير يعنى انتصاب مقام ولايت
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| افغانستان
| |
| | |
| | |
| | |
| موسى رضايى
| |
| | |
| | |
| بيعت و تبريك در غدير به آسانى منصبى را كه در «من كنت
| |
| | |
| مولاه فعلى مولاه» بيان شده معنى مىكند. اين دقت در جوانب
| |
| | |
| مسئله غدير نتايج كوبندهاى در برابر شبهه افكنان دارد كه اين
| |
| | |
| همه قرينه را ناديده مىگيرند. ما نيز بايد با اين ذرهبين مسئله را
| |
| | |
| مورد بازبينى قرار دهيم.
| |
| | |
| | |
| | |
| سلام بر غدير!
| |
| | |
| سلام بر پيام رسان غدير!
| |
| | |
| سلام بر منتخب غدير!
| |
| | |
| سلام بر همه آنان كه پيام غدير را با گوش جان شنيدند، و ولايت منتخب غدير را با
| |
| | |
| جان و دل پذيرفتند!
| |
| | |
| | |
| ماجراى بيعت نشان مىدهد كه منصبى به حضرت على عليهالسلام واگذار شده، زيرا «دوستى»
| |
| | |
| بيعت كردن لازم ندارد، و اصلاً دليلى ندارد كه پيامبر صلىاللهعليهوآله سه روز مردم را در آن وادى
| |
| | |
| داغ و تفتيده نگه دارد و بگويد: بياييد با على عليهالسلام بيعت كنيد كه بعد از من على عليهالسلام را
| |
| | |
| دوست داشته باشيد!
| |
| | |
| | |
| پيامبر صلىاللهعليهوآله كه اين همه مقدمه چينى كرده تأكيد مىكند كه به على عليهالسلام سمت رهبرى
| |
| | |
| واگذار شده، و مردم با رهبر و امام خود بيعت كنند. بنابراين ولايت در پيام غدير يعنى
| |
| | |
| رهبرى و صاحب اختيار بودن و امامت، نه محبت و دوستى چرا كه محبت و دوستى
| |
| | |
| بيعت لازم ندارد.
| |
| | |
| | |
| يكى از بيعت كنندگان عمر است كه هنگام بيعت مىگويد: «هنيئا لك يابن
| |
| | |
| ابىطالب أصبحت و أمسيت مولاى و مولى كل مؤمن و مؤمنة». كلمه «هنيئا لك» در
| |
| | |
| فارسى معادل «گوارايت باد» يا «مبارك باد» است، و اين جمله وقتى استعمال مىشود كه
| |
| | |
| به كسى منصبى واگذار شود، ولى در مورد صحبت و دوستى كه منصب نيست از اين
| |
| | |
| كلمه استفاده نمىكنند. استفاده از كلمات «هنيئا لك» براى ما روشن مىكند كه در غدير
| |
| | |
| خم به حضرت على عليهالسلام منصبى محول شده است؛ و چون دوستى و محبت منصب
| |
| | |
| نيست پس مراد از «مولى» دوستى نيست بلكه امامت و رهبرى است كه يك منصب
| |
| | |
| است.
| |
| | |
| | |
| پيامبر صلىاللهعليهوآله با نداى «من كنت مولاه فهذا على مولاه ...» على عليهالسلام را به امامت و رهبرى امت
| |
| | |
| اسلامى منصوب كرد و فرمود: «هر كه من رهبر و مولاى او بودم بعد از من على عليهالسلام
| |
| | |
| مولى و رهبر و صاحب اختيار اوست»؛ و تبريك گفتن و بيعت گرفتن شايسته همين
| |
| | |
| مقام است نه دوستى. پس معناى «مولى» در پيام غدير صاحب اختيار بودن و رهبرى
| |
| | |
| است.
| |
| | |
| | |
| نام «على» و «غدير» زينت تاريخ بشريت
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| افغانستان
| |
| | |
| | |
| | |
| سرور حسينى
| |
| | |
| | |
| با اينكه صفحه صفحه كتاب بشريت براى حك شدن سخنان
| |
| | |
| پيامبر صلىاللهعليهوآله در غدير بر عمق وجودشان لحظه شمارى مىكردند،
| |
| | |
| چرا بايد دستان تبهكار از كلمه كلمه آن جلوگيرى كنند و جهان
| |
| | |
| را از حقايق علوى محروم سازند؟ اين سؤالى است كه براى
| |
| | |
| پاسخ آن بايد از غدير تا سقيفه را پيمود و عاملان آن را جستجو
| |
| | |
| كرد. با احساسى برگرفته از عقل اين مسئله را پيگيرى مىكنيم.
| |
| | |
| | |
| | |
| نام «على» و «غدير» زينت تاريخ بشريت است. اگر چه به غدير بركهاى گويند، ولى
| |
| | |
| وسعتش به مانند اقيانوس خروشانى است كه از فضايل بىشمار على عليهالسلام سرچشمه
| |
| | |
| مىگيرد. اقيانوسى كه اجتماع 120 هزار نفرى براى شنيدن سخنرانى پيامبر صلىاللهعليهوآله در آن
| |
| | |
| آرام گرفت.
| |
| | |
| | |
| نه تنها در تاريخ نبوت، از ششهزار سال پيش تا آن روز، هرگز مجلسى به آن
| |
| | |
| شكوهمندى براى سخنرانى تشكيل نشده بود، كه در دنياى امروز هم چنين مجلسى
| |
| | |
| كه 120000 مخاطب در برابر سخنران قرار داشته باشند و او را ببينند غير عادى است.
| |
| | |
| | |
| سخنرانى روحبخش و جاويد پيامبر صلىاللهعليهوآله در غدير كه به صورتى بيادماندنى انجام
| |
| | |
| شد، حدود يك ساعت طول كشيد. صفحه صفحه كتاب حقيقت بشرى براى حك شدن
| |
| | |
| آن سخنان در عمق وجودشان لحظه شمارى مىكردند، اما دستان تبهكار ـ تا آنجا كه در
| |
| | |
| توان داشتند ـ از كلمه كلمه آن جلوگيرى كرده جهان بشريت را از حقايق علوى محروم
| |
| | |
| كردند.
| |
| | |
| | |
| بيعت همگانى نيز از اقدامات خاص پيامبر صلىاللهعليهوآله در غدير بود كه حكايت از عموميت
| |
| | |
| اين پيام داشت. چون بيعت گرفتن از فرد فرد آن جمعيت انبوه، از طرفى مشكل بود و
| |
| | |
| از سوى ديگر امكان داشت افرادى به بهانههاى مختلف از بيعت شانه خالى كنند و
| |
| | |
| حضور نيابند، و در نتيجه نتوان التزام عملى و گواهى قانونى از آنان گرفت، لذا
| |
| | |
| حضرت در اواخر سخنانشان فرمودند: اى مردم، چون با يك كف دست و با اين وقت
| |
| | |
| كم و با اين سيل جمعيت، امكان بيعت براى همه وجود ندارد، پس همگى اين سخنى
| |
| | |
| را كه من مىگويم تكرار كنيد و بگوييد: «ما فرمان تو را كه از جانب خداوند درباره على
| |
| | |
| بن ابىطالب و امامان از فرزندانش به ما رساندى اطاعت مىكنيم و به آن راضى هستيم، و
| |
| | |
| با قلب و جان و زبان و دستمان با تو بر اين مدعا بيعت مىكنيم ... عهد و پيمان در اين باره
| |
| | |
| براى ايشان از ما، از قلبها و جانها و زبانها و ضماير و دستانمان گرفته شد. هر كس با
| |
| | |
| دستش توانست و گرنه با زبانش بدان اقرار كرده است».
| |
| | |
| | |
| حضرت عين كلامى را كه مىبايست مردم تكرار كنند به آنان القا فرمودند و
| |
| | |
| عبارات آن را مشخص كردند تا هر كس به شكل خاصى براى خود اقرار نكند، بلكه
| |
| | |
| همه به مطلب واحدى كه حضرت از آنان مىخواهد التزام دهند و بر سر آن بيعت
| |
| | |
| نمايند.
| |
| | |
| | |
| وقتى كلام پيامبر صلىاللهعليهوآله پايان يافت همه مردم سخن او را تكرار كردند و بدين وسيله
| |
| | |
| بيعت عمومى گرفته شد.
| |
| | |
| | |
| بعد از بيعت لسانى، در طول سه روز طى مراسمى مفصل مردم با پيامبر و
| |
| | |
| اميرالمؤمنين عليهماالسلام به طور جداگانه بيعت كردند كه اين نيز از ابتكارات غدير بود.
| |
| | |
| | |
| غدير مصافحهاى با رمز صبر على عليهالسلام
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| افغانستان
| |
| | |
| | |
| | |
| على جعفرى
| |
| | |
| | |
| از روز آغاز غدير پروندهاى بزرگ به روى بشريت باز شده كه در
| |
| | |
| ابعاد مختلف مردم را مورد سؤال قرار خواهد داد.
| |
| | |
| آب گوارايى كه در آن دشت سوزان براى روحهاى عطشناك در
| |
| | |
| خم ريخته شد همه را در برابر آن مسئول نموده و اين آخرين
| |
| | |
| صحنه ابتلاى الهى انسان را فراهم آورده است.
| |
| | |
| آنان كه خبر از غدير دارند در برابر آزمايش سنگين الهى بايد يكى
| |
| | |
| از دو راه را انتخاب كنند: «اللهم وال من والاه ... و انصر من
| |
| | |
| نصره» يا «اللهم عاد من عاداه ... و اخذل من خذله».
| |
| | |
| بنابراين بيعت با «على» مصافحه با همه رنجهايى بود كه براى
| |
| | |
| ايستادن پشت سر اين واژه سه حرفى بايد كشيد.
| |
| | |
| | |
| قافلهاى كه از زيارت برمىگشت و راهش حق بود و بارش ايمان و مقصدش اللّه،
| |
| | |
| وقتى به غدير خم رسيد چشم به افقى دوخت كه در آن پيام هدايت و دوستى را ديد و
| |
| | |
| خورشيدى را كه فرا دست برد و به همگان نشان داد.
| |
| | |
| | |
| خطبه رسول صلىاللهعليهوآله در آن دشت سوزان، آب گوارايى براى روحهاى عطشناك بود، كه
| |
| | |
| مىرفت تا هميشه تاريخ را سيراب سازد. و اينك از آن پيام نامى بلند مىدرخشيد كه با
| |
| | |
| تمامى جان بر دوش پيروانش حمل مىشود.
| |
| | |
| | |
| غدير روز يأس كافران و نااميدى منافقان از نابودى جوهره و حقيقت اسلام است.
| |
| | |
| غدير آخرين و آشكارترين صحنه ابتلاى الهى انسان در عصر خاتم رسولان و در
| |
| | |
| برابر قدسيان و فرشتگان است. غدير عرصه اظهار ولايت عظماى الهى، و اتمام
| |
| | |
| حجت نهايى نبوى بر ولايت علوى است.
| |
| | |
| | |
| قرنها از ساعتى مىگذرد كه پيامبر صلىاللهعليهوآله با صداى ملكوتيش خبر خوش غدير را براى
| |
| | |
| مردم آورد. هر روز دفتر غدير ورق مىخورد و خاطرهاى از ولايت علوى را در خود ثبت
| |
| | |
| مىكند.
| |
| | |
| | |
| پرونده غدير هرگز بسته نخواهد شد، تا روز قيامت كه در پيشگاه محمد و على عليهماالسلام
| |
| | |
| باز شود، و همه درباره آن مورد سؤال قرار گيرند.
| |
| | |
| | |
| پرونده هزار و چهارصد ساله غدير با كلمه «من كنت مولاه فهذا على مولاه»
| |
| | |
| گشوده شد، و دو جلوه از خود نشان داد:
| |
| | |
| «اللهم وال من والاه ... و انصر من نصره»؛
| |
| | |
| «اللهم عاد من عاداه ... و اخذل من خذله».
| |
| | |
| | |
| غدير فقط همان نبود كه ميان بيابان بايستد، و رفتگان را بخواند كه برگردند و
| |
| | |
| ماندگان را بايستد كه برسند. فقط همين نبود كه منبرى از جهاز شتران بسازد و بالا
| |
| | |
| رود، و صدايش كند و دستش را بالا بگيرد. فقط گفتن جمله كوتاه «على مولاست»
| |
| | |
| نبود. معرفى مرتضى عليهالسلام اينچنين ساده نبود. فصل اتمام نعمت، فصل بلوغ رسالت، فصل
| |
| | |
| سختى بود. بيعت با «على عليهالسلام» مصافحهاى ساده نبود. مصافحه با همه رنجهايى بود كه
| |
| | |
| براى ايستادن پشت سر اين واژه سه حرفى بايد كشيد، پشت سر واژهاى كه در حق
| |
| | |
| سختگير بود.
| |
| | |
| | |
| على عليهالسلام اگر يك رهبر است، يك امام است و يك نجات بخش است؛ و مكتب او اگر
| |
| | |
| روح يك جامعه است؛ اگر راه يك جامعه است، و اگر نشان دهنده مقصد حيات و
| |
| | |
| كمال انسان است؛ محبت او در آشنايى با مكتب او و آشنايى با شخصيت اوست. نه
| |
| | |
| نسبت به كسى كه نمىشناسيم، زيرا اگر بدون آشنايى ثمرى مىداشت بايد به نتايج
| |
| | |
| بزرگ مىرسيديم. امكان ندارد جامعهاى و ملتى على عليهالسلام را بشناسد و آنچه در اوست
| |
| | |
| بشناسد و آنچه در اوست بفهمد و از شكنجهآميزترين و سختترين محروميتهايى
| |
| | |
| كه جامعههاى عقب مانده دارند رنج ببرد.
| |
| | |
| | |
| آن بزرگ مظلوم تاريخ مىدانست كه نهال نوپاى دين را تاب عمل تندبادهاى
| |
| | |
| اختلاف و تفرقه نيست. در آشفته بازار نفاق و هواپرستى كالاى حقيقت خريدارى
| |
| | |
| ندارد و هر بىبصيرتى را توان ديدن خورشيد تابناك و آيت علوى نيست.
| |
| | |
| | |
| پس رمز صبر على عليهالسلام در خداجويى و حق مداوم و تسليم بودن او در برابر فرمان
| |
| | |
| الهى نهفته است، و راز بردبارى او را بايد در حكومت خدا و عقل بر كشور وجودش،
| |
| | |
| و در دين داشتن وى و ذوب شدنش در آيين حق جستجو كرد.
| |
| | |
| | |
| | |
| غدير مكمل تمدن شكوهمند اسلامى
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| افغانستان
| |
| | |
| | |
| | |
| سيدمحمدكاظمعلمى
| |
| | |
| | |
| | |
| حيات ابدى غدير و نشاط هميشگى آن ما را به وجد آورده است.
| |
| | |
| اراده حكيمانه خداوند را مىبينيم كه غدير را در تمام قرون و
| |
| | |
| اعصار، به صورت زنده در دلها و به صورت مكتوب در اسناد و
| |
| | |
| كتب ماندگار نموده است. متن قرآن را مىنگريم كه با نزول دو آيه
| |
| | |
| ابديت غدير به ابديت قرآن پيوند خورده است.
| |
| | |
| دريافتهايم كه با رحلت پيامبر صلىاللهعليهوآله نبايد اسلام رحلت مىكرد! پس
| |
| | |
| امامت بعد از نبوت عطيه و لطف ديگرى از خالق مهربان بوده و
| |
| | |
| غدير تحقق پيدا كرده و دست على عليهالسلام در دستان پيامبر صلىاللهعليهوآله
| |
| | |
| آخرين رسالت او را رقم زده تا اين رسالت تا قيامت ادامه يابد.
| |
| | |
| نكته ظريفى است كه بدانيم حكومت جوان اسلامى به على عليهالسلام
| |
| | |
| نياز داشت و او مىدانست اين تمدن را به كدام سو ببرد. پس
| |
| | |
| بىجا نخواهد بود اگر بپذيريم غدير مكمل تمدن شكوهمند
| |
| | |
| اسلامى است.
| |
| | |
| | |
| اراده حكيمانه خداوند بر اين تعلق گرفته كه واقعه تاريخى غدير، در تمام قرون و
| |
| | |
| اعصار، به صورت زنده در دلها و به صورت مكتوب در اسناد و كتب بماند؛ و در هر
| |
| | |
| عصر و زمانى نويسندگان اسلامى در كتب تفسير و حديث و كلام و تاريخ از آن سخن
| |
| | |
| بگويند.
| |
| | |
| | |
| يكى از علل جاودانگى اين واقعه، نزول دو آيه از آيات قرآن كريم درباره آن است،
| |
| | |
| و تا روزى كه قرآن باقى است اين واقعه تاريخى نيز باقى خواهد بود، و از خاطرهها محو
| |
| | |
| نخواهد شد.
| |
| | |
| | |
| لطف خداوند متعال اقتضاى آن را داشت كه دين مقدس اسلام مراحل كمال خود
| |
| | |
| را بگذراند. با رحلت پيامبر صلىاللهعليهوآله نبايد اسلام رحلت مىكرد! نبايد آن همه تمدن و عزت
| |
| | |
| زير سؤال قرار مىگرفت. نبايد مردم به حال خودشان واگذاشته مىشدند، و بالاخره
| |
| | |
| نبايد زحمات 23 ساله نبى اكرم صلىاللهعليهوآله به هدر مىرفت.
| |
| | |
| | |
| آرى واقعه بزرگ و فراموش ناشدنى غدير، بزرگترين دليل براى تداوم راه رسالت
| |
| | |
| و نبوت نبى خاتم صلىاللهعليهوآله است. امامت بعد از نبوت عطيه و لطف ديگرى از خالق مهربان بود،
| |
| | |
| كه مسلمانان جهان را نوازش كرد و بر آن بيشتر از پيش اتمام حجت كرد.
| |
| | |
| | |
| اگر به قضاوت عقل هم به اين نكته بنگريم درمىيابيم كه اقتضاى حكمت و لطف
| |
| | |
| خداوندى بر اين بوده كه راه پيامبرش ناتمام نماند. پس غدير تحقق پيدا كرد و دست
| |
| | |
| على عليهالسلام در دستان پيامبر صلىاللهعليهوآله آخرين رسالت او را رقم زد، و به گواهى تاريخ و قرآن دين
| |
| | |
| مسلمانان كامل گرديد.
| |
| | |
| | |
| سؤالى كه پيش مىآيد اين است كه چرا امروز از آن تمدن شكوهمند اسلامى و آن
| |
| | |
| عزت و افتخار مسلمين در عصر رسول اكرم صلىاللهعليهوآله خبرى نيست، و متأسفانه هر چه ذلت
| |
| | |
| است دامنگير امت اوست. آيا حكمت خداوند ايجاب مىكرد كه كار ابلاغ دين و
| |
| | |
| برنامه انسان سازى و تمدن سازى نيمه تمام بماند؟ هرگز! و از همين جا بود كه كشتى
| |
| | |
| تمدن مسلمانان را به دست ناخدايى سپرد كه شايسته اين منصب بود، تا عزت
| |
| | |
| مسلمانان را حفظ كند و بر تمدن و شكوفايى آن بيفزايد.
| |
| | |
| | |
| آرى، حكومت جوان اسلامى به على عليهالسلام نياز داشت و او مىدانست اين تمدن را به
| |
| | |
| كدام سو ببرد، چون از خدا و رسولش آموخته بود. پس بىجا نخواهد بود اگر بپذيريم
| |
| | |
| غدير مكمل تمدن شكوهمند اسلامى است.
| |
| | |
| غدير يعنى نزول ولايت الهى از عالم قدس
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| افغانستان
| |
| | |
| | |
| | |
| محمدداودفريدى
| |
| | |
| | |
| احساسى كه در عيد غدير بايد داشته باشيم برخاسته از روح و
| |
| | |
| جوهره آن است. در جستجوى اين مايه اصلى، به ولايت الهى
| |
| | |
| خواهيم رسيد كه از عالم قدس ربوبى تنزل يافته و بر اين عالم
| |
| | |
| عرضه گشته است. در تكاپوى جشن غديرى باشيم كه عمق و
| |
| | |
| ريشه آن چنين سنجيده باشد.
| |
| | |
| | |
| | |
| مهم براى ما روح و جوهره عيد غدير است كه «ولايت» است. اين روح سارى و
| |
| | |
| جارى در لحظه لحظه وجودات عالم هستى و به تبع آن ما انسانهاست. اين جريان از
| |
| | |
| خلقت آدم ابوالبشر عليهالسلام آغاز گرديده كه ولايت برايش قرار داده شد، و تا ابد ادامه دارد؛
| |
| | |
| و نقطه اعلان همگانى آن در روز غدير است. مايه اصلى غدير، ولايت الهى است كه از
| |
| | |
| عالم قدس ربوبى تنزل يافته و بر اين عالم عرضه گشته است.
| |
| | |
| | |
| ولايت الهى دليل سير به سوى توحيد خداوندى است، و بدون ولايت احدى به مقام
| |
| | |
| قرب الهى نمىرسد. اين طريق همانند مقصد و نهايت خود يكى است. نقطه مقابلِ
| |
| | |
| ولايت الهى، ولايت طواغيت درون و برون است كه خاستگاه آن جهل و عناد و استكبار
| |
| | |
| در برابر امر خداوند است. اين مسير از شيطان لعين شروع شده و تا قيام قيامت ادامه
| |
| | |
| دارد، و متأسفانه عده زيادى را به خود مشغول نموده است.
| |
| | |
| | |
| اين روح شيطانى در جهنم درونى و برونى رشد پيدا مىكند؛ و در واقع شرك و
| |
| | |
| كفر و غير خدا همه در اين مسئله جلوههاى خود را نشان مىدهد.
| |
| | |
| حيات حقيقى جهان با نام على عليهالسلام و مفهوم غدير
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| افغانستان
| |
| | |
| | |
| | |
| سيدمحمدتقىحيدرى
| |
| | |
| | |
| | |
| چرا چهارده قرن است كه جهان روى نام على عليهالسلام و مفهوم غدير
| |
| | |
| دور مىزند؟ زيرا امامت او كليدِ آغاز دعوت آشكارا و مُهرِ اتمام
| |
| | |
| دين جاودانه اسلام بود.
| |
| | |
| عكس على عليهالسلام را در آئينه غدير خم بايد ديد و تعريفش را از
| |
| | |
| خطيب غدير مىبايست شنيد.
| |
| | |
| غدير كجاست؟ جايى كه صفاى آن به آئينه مىمانست و
| |
| | |
| على عليهالسلام همه را در آن سيراب كرد. مؤمنين تشنه دسته دسته
| |
| | |
| مىآمدند و دست در دست ساقى مىگذاشتند، و از دستان خيبر
| |
| | |
| برانداز او جامى برمىگرفتند، و مؤمنات دست در جامى كه ساقى
| |
| | |
| دست در آن گذاشته بود مىگذاشتند.
| |
| | |
| اما اگر واقعا چنين است پس چرا بعد از پيامبر صلىاللهعليهوآله نامى از
| |
| | |
| على عليهالسلام و غدير به ميان نيامد؟ زيرا اين على عليهالسلام حقيقتى است
| |
| | |
| مع الحق و مع القرآن، كه تا پيامبر صلىاللهعليهوآله مىخواهد او را بر كرسى
| |
| | |
| خلافت بنشاند، كينهها بر افروخته مىشود و حسودان و
| |
| | |
| سياهدلان تاريخ به خاطر به انجام نرسيدن اين هدف قصد
| |
| | |
| جانش را مىكنند. پس در روزگارى كه او نيست چه انتظارى بايد
| |
| | |
| داشت؟!!
| |
| | |
| | |
| امامت على عليهالسلام كليدِ آغاز دعوت آشكارا و مُهرِ اتمام دين جاودانه اسلام بود؛
| |
| | |
| و غدير آغاز ولايتِ جان پيامبر صلىاللهعليهوآله و اعلامِ تكميل دين جاودان پيامبر صلىاللهعليهوآله.
| |
| | |
| | |
| امامت على عليهالسلام مطلع آغازين و حسن ختام دين بود؛ اما كسى ندانست كه چرا ذات
| |
| | |
| پروردگار هنگام ابلاغ اين حكم در آيه تبليغ به پيامبرش فرمود: «اى پيامبر! پيام
| |
| | |
| رسالتت را ابلاغ كن و خدا تو را از شر مردمان محفوظ خواهد داشت».
| |
| | |
| | |
| پيامبر صلىاللهعليهوآله دانسته بود كه پذيرش اين حقيقت بر منافقان گران خواهد آمد، لذا
| |
| | |
| فرمود: «اى مردم، شيطان به حسادت آدم را از بهشت بيرون كرد. پس مبادا كه نسبت به
| |
| | |
| على عليهالسلام حسد ورزيد كه اعمالتان يكسره باطل مىشود».
| |
| | |
| | |
| اين على عليهالسلام حقيقتى است مع الحق و مع القرآن، كه تا پيامبر صلىاللهعليهوآله مىخواهد او را بر
| |
| | |
| كرسى حق بنشاند، كينهها بر افروخته مىشود و حسودان و سياهدلان تاريخ به خاطر
| |
| | |
| به انجام نرسيدن اين هدف قصد جانش را مىكنند، ولى خدا همانگونه كه وعده داد
| |
| | |
| حفظش كرد.
| |
| | |
| | |
| على! اى مولاى صَمَدانى كه همه عمر را با «صمد» بودى و از پى حب «صمد» پا بر
| |
| | |
| دوش مبارك پيامبرش نهادى تا صنم شكنى، فضايل و عصمت تو دادِ اولويت تو را
| |
| | |
| مىزنند.
| |
| | |
| | |
| على! تو بعد از پيامبر صلىاللهعليهوآله بر همه مؤمنين و مؤمنات اولى هستى، آنچنان كه خطيب
| |
| | |
| غدير تو را معرفى مىكند: «معاشر الناس! على را بر تر از همه بدانيد كه گذشته از من، از
| |
| | |
| هر مرد و زنى برتر و والاتر است».
| |
| | |
| | |
| الحق كه على عليهالسلام بالاتر است. على عليهالسلام كه پيامبر صلىاللهعليهوآله با او انس دارد، و از طفوليت او را
| |
| | |
| در آغوش مىگيرد و مىبوسد و مىبويد.
| |
| | |
| | |
| پس بايد او را شناخت، اما در كجا؟! در كجا بايد او را ديد و معرفىاش را شنيد؟!
| |
| | |
| على عليهالسلام در همه جا با پيامبر صلىاللهعليهوآله حضور داشت، و اسمش مرتبا از ميان دو لب پيامبر صلىاللهعليهوآله
| |
| | |
| شنيده مىشد. اينك عكس على عليهالسلام را در آئينه غدير خم و تعريفش را از خطيب غدير بايد
| |
| | |
| ديد و شنيد.
| |
| | |
| | |
| اينجا غدير است. جايگاه نزول جبرئيل و محل توقف هزاران زائر خانه خدا.
| |
| | |
| اينجا غدير است. غدير يعنى منبر پيامبر صلىاللهعليهوآله! غدير يعنى تجليگاه ولايت على عليهالسلام.
| |
| | |
| اينجا غدير است، غدير محلى كه على عليهالسلام ساقى بود و از خم ولايت عاشقانش را سيراب
| |
| | |
| كرد.
| |
| | |
| | |
| غدير، خمى با صفا بود، و صفاى آن به آئينهاى مىمانست كه چهره زيباى ساقى را
| |
| | |
| در خود مىنماياند. ساقىاى كه به دستان پيامبر صلىاللهعليهوآله بالا رفت، و چون فرود آمد مؤمنين
| |
| | |
| تشنه دسته دسته مىآمدند و دست در دست ساقى مىگذاشتند، و از دستان خيبر برانداز او
| |
| | |
| جامى برمىگرفتند، و مؤمنات دست در جامى كه ساقى دست در آن گذاشته بود
| |
| | |
| مىگذاشتند.
| |
| | |
| | |
| در غدير خم پيامبر صلىاللهعليهوآله على عليهالسلام را چنين معرفى كرد. على عليهالسلام در روز روشن روى
| |
| | |
| دستان پيامبر صلىاللهعليهوآله در ميان آن همه جمعيت بالا رفت، ولى باز هم مردم او را نشناختند.
| |
| | |
| پيامبر صلىاللهعليهوآله در روز غدير مرتبا تصريح كرد كه اى مردم نگاه كنيد و خوب هم نگاه كنيد:
| |
| | |
| «هذا علىٌ»! اين مرد كه بازوانش را گرفتهام على بن ابىطالب است و صاحب اختيار
| |
| | |
| شماست.
| |
| | |
| | |
| هنوز طنين صداى پيامبر صلىاللهعليهوآله به گوش مىرسد، ولى باز هم مردم او را نشناختهاند و
| |
| | |
| در سقيفه سراغ ديگرى رفتهاند. گويا طبيعت حاضر در آن روز به طبيعت امروز ـ كه
| |
| | |
| در آن روز غايب بود ـ خبر مىدهد كه آن روز على عليهالسلام را كسى نشناخت، و در روز
| |
| | |
| سقيفه نيز نشناخت! آن روز كه على عليهالسلام «سلونى» گفت نيز كسى او را نشناخت و
| |
| | |
| قدرش را ندانست و امروز نيز قدرش را نمىدانند.
| |
| | |
| | |
| پس اگر متجاوز از چهارده قرن است كه جهان روى نام على عليهالسلام و مفهوم غدير دور
| |
| | |
| مىزند هنوز كم است، و سالهايى بيش از اين نياز داريم تا مظهر ذات حق را بشناسيم.
| |
| | |
| | |
| يا على! خود را به من بشناسان! اى اولين خداشناس بعد از پيامبر صلىاللهعليهوآله! تا من خداى تو
| |
| | |
| و پيامبرت را بشناسم ... انشاء اللّه.
| |
| | |
| مظلوميت غدير پس از واكنش تعهدآميز مردم
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| افغانستان
| |
| | |
| | |
| | |
| سلطانعلى حيدرى
| |
| | |
| | |
| يكى از عناصر مهم و شگفتانگيز پيام غدير، بيان ويژگيها و
| |
| | |
| صفات غير قابل شمارش براى اميرالمؤمنين عليهالسلام است.
| |
| | |
| واكنش تعهدآميز مردم به خطابه غدير و پيام آن، بيعتى بود كه
| |
| | |
| بدان مبادرت ورزيدند.
| |
| | |
| مظلوميت غدير از اينجاست كه به اين زودى مورد انكار قرار
| |
| | |
| گرفته، و با اين شدت مورد مخالفت واقع شده باشد، و با اين
| |
| | |
| وقاحت به توجيه و تفسيرهاى ناروا گرفتار آمده باشد.
| |
| | |
| | |
| يكى از عناصر مهم و شگفتانگيز پيام غدير، بيان ويژگيها و صفات غير قابل
| |
| | |
| شمارش براى اميرالمؤمنين عليهالسلام است، كه انطباق و پيروى كامل امام از شخصيت
| |
| | |
| رسول اللّه صلىاللهعليهوآله در عبادت و تفكر و موضعگيرىهاى سياسى، نظامى، فرهنگى و
| |
| | |
| حكومتى از جمله آنهاست.
| |
| | |
| | |
| چه كسى بيش از اميرالمؤمنين عليهالسلام در واقعيت بخشيدن به سنت رسول اللّه صلىاللهعليهوآله، در
| |
| | |
| زندگى شخصى و اجتماعى اهتمام بخشيده است؟ كسى كه رسول اللّه صلىاللهعليهوآله شخصيت او
| |
| | |
| را شناخته و تمام خصوصيات او را بر اساس هويت الهى از دوران كودكى سامان
| |
| | |
| بخشيده است.
| |
| | |
| | |
| نمىتوان در اين مختصر، صفات و ويژگيهاى او را بر شمرد و به قلم آورد. لذا به
| |
| | |
| همين فراز خطابه غدير اكتفا مىكنيم كه مىفرمايد: «معاشر الناس، إن فضائل على بن
| |
| | |
| أبىطالب عند اللّه عزو جل و قد أنزلها فى القرآن أكثر من أن أحصيها فى مقام واحد، فمن
| |
| | |
| أنبأكم بها و عرفها فصدِّقوه»: «اى مردم، فضائل على بن ابىطالب نزد خداوند ـ كه آن را
| |
| | |
| در قرآن نازل كرده ـ بيش از آن است كه همه را در يك مجلس بشمارم، پس هر كس
| |
| | |
| درباره آنها به شما خبر داد و معرفت آن را داشت او را تصديق كنيد».
| |
| | |
| | |
| واكنش تعهدآميز مردم به خطابه غدير و پيام آن، بيعتى بود بين خطبه و بعد از آن
| |
| | |
| پس از معرفى اميرالمؤمنين عليهالسلام به عنوان جانشين و امام بعد از پيامبر صلىاللهعليهوآله، بدان مبادرت
| |
| | |
| ورزيدند. مردم اعم از زن و مرد و پير و جوان همگى با او پيمان وفادارى بستند، و به
| |
| | |
| دستور رسول اللّه صلىاللهعليهوآله همنوا با يكديگر عهد وفادارى را تكرار كردند.
| |
| | |
| | |
| آنان خطاب به اميرالمؤمنين عليهالسلام رضايت و قبول خود را نسبت به وصايت و
| |
| | |
| خلافت او پس از رسول اللّه صلىاللهعليهوآله ابراز داشتند، و بزرگان قبايل و مصاحبان رسول اللّه صلىاللهعليهوآله
| |
| | |
| به خدمت او رسيدند و با او دست بيعت دادند.
| |
| | |
| | |
| مظلوميت غدير از اينجاست كه در تاريخ پرفراز و نشيب اسلام هيچ واقعهاى با
| |
| | |
| اين تفصيل و دقت در تاريخ اسلام برگزار نشده و هيچ امر مهمى به اندازه غدير شاهد
| |
| | |
| نداشته، و در قرآن و احاديث حتى در احاديث اهل سنت اين قدر بر آن تأكيد نشده، و
| |
| | |
| در فرهنگ و ادبيات و شعر جامعه اسلامى اين اندازه تأثير نگذاشته، و از چنان اهميت
| |
| | |
| و صراحتى برخوردار است كه دوست و دشمن همه جزئيات و حتى حوادث جنبى
| |
| | |
| آن را با تأكيد ثبت كردهاند؛ و با اين همه به اين زودى مورد انكار قرار گرفته، و به شدت
| |
| | |
| مورد مخالفت واقع شده باشد، و با اين وقاحت به توجيه و تفسيرهاى ناروا گرفتار آمده
| |
| | |
| باشد.
| |
| | |
| غدير مىگويد: بجز على عليهالسلام هيچكس!
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| افغانستان
| |
| | |
| | |
| | |
| عمران حليمى
| |
| | |
| | |
| درك اينكه كاروان اسلام را جز على بن ابىطالب عليهالسلام هيچكس
| |
| | |
| ديگرى نمىتوانست به سر منزل مقصود رهنمون باشد،
| |
| | |
| احساسى فراتر از عشق نسبت به آن وجود مقدس در دل ايجاد
| |
| | |
| مىكند. اين بدان معنى است كه ما جز او كسى نداريم و براى
| |
| | |
| سفره محبتمان نمىتوانيم ديگرى را برگزينيم.
| |
| | |
| چه كسى جز او مىتواند ما را از اين پرتگاههايى كه در پيش
| |
| | |
| داريم به سلامت عبور دهد. اوست كه از هماكنون آن آخرين
| |
| | |
| نقطه مسير كاروان را تشخيص مىدهد، و مىداند كه چه
| |
| | |
| منزلگاهها و پرتگاههايى پيش روى ماست؛ و با چه وسايلى بايد
| |
| | |
| مجهز بود و چه توشه و كوله بارى بايد گرفت، تا بتوان از همه
| |
| | |
| اين پيچ و خمها و پرتگاهها به سلامت عبور كرد.
| |
| | |
| اگر سرپرستى كاروان به دست كسى غير از او بيفتد، سرنوشتى
| |
| | |
| دردناك در انتظارمان خواهد بود، و كتاب هدايتمان در پيچ و تاب
| |
| | |
| قرائتهاى مختلف و روشنفكرانه مدفون و متروك خواهد شد.
| |
| | |
| | |
| پيامبر صلىاللهعليهوآله از مدتها پيش مأمور شده بود تا به مردم اعلان و ابلاغ كند كه بعد از او
| |
| | |
| على عليهالسلام سرپرست كاروان اسلام خواهد بود، و جز او كسى شايستگى و صلاحيت اين
| |
| | |
| كار را ندارد؛ چرا كه على عليهالسلام تنها كسى است كه با دانش وسيعى ـ كه از معلم خود
| |
| | |
| «پيامبر» فراگرفته و با انديشه و بصيرتش پرتو افكنده و از خدا به ارث برده ـ و با بينش
| |
| | |
| ژرف، به گذرگاههاى پر پيچ و خم و پر فراز و نشيب خوب آشنا است، و كوره راهها و
| |
| | |
| پرتگاهها را مىشناسد، و مىتواند كاروان را از اين پرتگاهها به سلامت عبور دهد.
| |
| | |
| | |
| او از معلم بزرگ خود آموخته است كه براى رسيدن به مقصد، از مسير اصلى نبايد
| |
| | |
| كوچكترين قدمى به اين طرف يا آن طرف نهاد؛ و از هم اكنون آن آخرين نقطه مسير
| |
| | |
| كاروان را با چشم خود مىبيند و تشخيص مىدهد، كه چه منزلگاهها و پرتگاههايى
| |
| | |
| پيش روى آنان قرار دارد؛ و با چه وسايلى بايد مجهز بود و چه توشه و كوله بارى بايد
| |
| | |
| گرفت، تا بتوان از همه آن پيچ و خمها و پرتگاهها به سلامت عبور كرد.
| |
| | |
| | |
| پس او تنها كسى است كه مىتواند نيازهاى واقعى اين كاروان را تشخيص دهد، و
| |
| | |
| بنابراين او بايد سرپرستى كاروان را به دست گيرد، و بقيه از او پيروى كنند.
| |
| | |
| | |
| | |
| اگر سرپرستى كاروان به دست كسى غير از او بيفتد، سرنوشت دردناكى در
| |
| | |
| انتظارشان خواهد بود، و كتاب هدايت آنها در پيچ و تاب قرائتهاى مختلف و
| |
| | |
| روشنفكرانه مدفون و متروك خواهد شد.
| |
| | |
| | |
| در چنان شرايطى است كه اسلام گرفتار هوسبازىهاى خلفاى رسميت داده شده
| |
| | |
| مىگردد، و وسيله توجيه ظلم و ستم و بيدادگرى اطرافيان خليفه و كاخهاى سبز
| |
| | |
| دمشق و دار الخلافه هزار و يك شب بغداد مىشود.
| |
| | |
| | |
| آنگاه است كه امت در بيابانهاى هولناك و بيراهههاى ترديدانگيز تاريخ بدون
| |
| | |
| راهنما و رهبر رها مىشوند، و بدين ترتيب تمام آن رنجهايى كه پيامبر صلىاللهعليهوآله به خاطر
| |
| | |
| ترويج و گسترش اسلام كشيد و على عليهالسلام براى تحقق آن پا به پاى پيامبر صلىاللهعليهوآله خون دل خورد،
| |
| | |
| همه يكسره بر باد خواهد رفت و همه چيز دوباره بر سر جاى خود بر خواهد گشت.
| |
| | |
| اجراى مبانى دقيق روانشناختى در واقعه غدير
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| افغانستان
| |
| | |
| | |
| | |
| سيدمحمدامينمبلغ
| |
| | |
| | |
| | |
| توجه به جهات روانشناختى در كيفيت اجراى مراسم غدير
| |
| | |
| نشانه ظرافتى است كه در انديشه غدير بايد جستجو كرد.
| |
| | |
| اينكه سيزده قرن قبل از تأسيس چنين علمى، با بكار بردن
| |
| | |
| دقيقترين مبانى روان شناسى مراسم غدير در محيط آن روز به
| |
| | |
| انجام رسيده رمز بقاى اين واقعه در طول قرنهاست.
| |
| | |
| پيامبر صلىاللهعليهوآله در بهترين موقعيت و در حال انسجام مردم در سفر، و
| |
| | |
| با تأكيد بر ابلاغ پيام او به غايبان و آوردن توحيد و نبوت قبل از
| |
| | |
| ولايت، توانسته توجه مردم را به طور فوق العادهاى به پيام غدير
| |
| | |
| جلب كند، و اين همه به دقيقترين شكل مراعات روحيات مردم
| |
| | |
| باز مىگردد.
| |
| | |
| | |
| يكى از علومى كه امروزه با روح و روان بشر سر و كار دارد، علم روانشناسى است،
| |
| | |
| و همه آن را به عنوان «علم مطالعه رفتار آدمى» مىشناسند. روان شناسان تلاش مىكنند
| |
| | |
| قواعد رفتارى انسانها را كشف كنند، و به دنبال آن هستند كه بدانند چرا يك فرد ـ در
| |
| | |
| موقعيتهاى مختلف ـ نسبت به عمل واحد، عكس العملهاى متفاوتى نشان
| |
| | |
| مىدهد؟ يك رفتار چگونه به وجود مىآيد؟ در چه شرايطى استمرار پيدا مىكند، و
| |
| | |
| چگونه تغيير مىيابد، و يا از بين مىرود.
| |
| | |
| | |
| با توجه به اينكه علم روانشناسى از قرن نوزدهم ميلادى آغاز بكار كرده، با
| |
| | |
| مطالعه در وقايع غدير و رويدادهاى مهم آن روز تاريخى، پى به اين نكته مىبريم كه
| |
| | |
| پيامبر بزرگوار اسلام صلىاللهعليهوآله 1300 سال قبل از تأسيس چنين علمى، در محيط آن روز،
| |
| | |
| با بكار بردن دقيقترين مبانى روانشناختى مراسم غدير را به انجام رسانده و توانسته ياد آن
| |
| | |
| واقعه را در طول قرنها زنده نگه دارد.
| |
| | |
| | |
| هنگامى كه پيامبر بزرگوار اسلام صلىاللهعليهوآله از مدينه به قصد مراسم حج بيرون رفت،
| |
| | |
| زمانى بود كه تمامى احكام اسلام ـ جز حج و ولايت ـ را به مردم ابلاغ فرموده بود.
| |
| | |
| جبرئيل نازل شد و عرض كرد: اى محمد صلىاللهعليهوآله! خداى عزوجل تو را سلام مىرساند و
| |
| | |
| مىفرمايد: «هيچ فرستادهاى از فرستادگان خود را قبض روح نكردهام مگر بعد از اكمال
| |
| | |
| دين و اتمام حجتم بر بندگان، و بر تو فرض است كه اين دو فريضه را اجرا كنى».
| |
| | |
| | |
| سخن اينجاست كه چرا رسول خدا صلىاللهعليهوآله در اين سفر قبل از انجام فريضه حج در
| |
| | |
| موقعيتهاى مختلف سخنى از ولايت على عليهالسلام به ميان نياورد؟ چرا هنگام انجام
| |
| | |
| مراسم حج كه مردم تلبيه گويان دعوت حق را اجابت مىكردند، اعلان ولايت
| |
| | |
| نفرمود؟ چرا بعد از انجام مراسم حج، در موقعيتهاى مختلف حضرت على عليهالسلام را به
| |
| | |
| عنوان امام بعد از خود معرفى نكرد؟ تا آنكه در محلى به نام «غدير خم» بين مكه و
| |
| | |
| مدينه در ميان بيابان دستور توقف را صادر كرد! آنان كه جلوتر رفته بودند بازگشتند و
| |
| | |
| آنان كه عقب بودند رسيدند. منبرى از جهاز شتران آماده شد و پيامبر صلىاللهعليهوآله روى آن قرار
| |
| | |
| گرفت. مردم با نهايت دقت چشمها را به دهان پيامبر صلىاللهعليهوآله دوختند تا ببينند پيامبر صلىاللهعليهوآله چه
| |
| | |
| امر مهمى را بيان مىدارد ... .
| |
| | |
| | |
| اين يكى از مبانى روانشناختى بود كه پيامبر صلىاللهعليهوآله ابتدا مردم را از هر نظر در بهترين
| |
| | |
| موقعيت ممكن قرار داد تا سخنانش تأثير گذار باشد، و بعد ايراد مطلب فرمود تا عمق
| |
| | |
| جانها را با حقيقت آشنا سازد.
| |
| | |
| | |
| يكى ديگر از مبانى روانشناختى پيامبر صلىاللهعليهوآله اين بود كه مىدانست اگر از منطقه
| |
| | |
| غدير خم بگذرد، بيشتر مردمى كه همراه او بودند و اكثرا از مناطق اطراف مدينه آمده
| |
| | |
| بودند، از آن حضرت جدا شده و به سوى ديارشان رهسپار مىشوند، كه در اين
| |
| | |
| صورت فرمان آن حضرت به گوش اكثريت مردم نمىرسيد.
| |
| | |
| | |
| مبناى ديگر روانشناختى كه حكايت از اهميت امر حضرت داشت، اين بود كه قبل
| |
| | |
| از شروع خطبه غدير رو به حاضرين كرد و فرمود: «آنچه به شما مىگويم بايد به غايبين
| |
| | |
| اطلاع دهيد»، و اين دستور اهميت فوق العاده موضوع را بر همه روشن ساخت.
| |
| | |
| | |
| آخرين مبناى روانشناختى كه در اينجا ذكر مىكنم اين است كه پيامبر صلىاللهعليهوآله بزرگوار
| |
| | |
| اسلام صلىاللهعليهوآله قبل از اعلان ولايت على عليهالسلام، ابتدا اصل توحيد و سپس نبوت خويش را بيان
| |
| | |
| كرد، و بعد از آنكه از همه مردم اقرار بر صدق نبوتش و راهگشايى سخنانش گرفت و
| |
| | |
| همه مردم سخنان او را تأييد كردند، ولايت حضرت على عليهالسلام را اعلان فرمود تا ديگر
| |
| | |
| مردم حرفى براى مخالفت با اين معرفى نداشته باشند.
| |
| | |
| | |
| | |
| اين بود گوشهاى از مبانى روانشناختى كه پيامبر مكرم اسلام صلىاللهعليهوآله در دنياى آن روز به
| |
| | |
| نيكوترين روش اجرا نمود.
| |
| | |
| | |
| نكته بسيار مهمى كه بايد از اين مسايل روانشناختى نتيجه گرفت آن است كه
| |
| | |
| منظور از اين روشها ابلاغ مؤثرتر يك پيام بوده است. بنابراين امامت امام نزد خدا و
| |
| | |
| رسول و در برنامه اين جهان ثابت است، و لزوم نص از جهت تعريف به مردم است نه
| |
| | |
| از جهت تعيين. به عبارت ديگر امام قبلاً از سوى خدا تعيين شده است، و معرفى او
| |
| | |
| يك امر ارشادى است نه يك امر مولوى. بنابراين اگر پيامبر صلىاللهعليهوآله هم امام را معرفى
| |
| | |
| نمىكرد امامت او مسلم بود، و فقط امت بلا تكليف مىماندند و وظيفه خود را
| |
| | |
| نمىشناختند و به حيرت و ضلالت مىافتادند.
| |
| | |
| فرمان عمومى براى حفظ و ابلاغ غدير
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| افغانستان
| |
| | |
| | |
| | |
| حسين رحيمى
| |
| | |
| | |
| احساس وظيفه در پيشگاه پيامبر دلسوزى كه با تمام وجود
| |
| | |
| براى امتش فداكارى كرد مسئوليتى عظيم براى زنده نگاه
| |
| | |
| داشتن حماسه غدير ايجاد مىكند. اين تعهد هنگامى شديدتر
| |
| | |
| مىشود كه فرمان صريح پيامبر صلىاللهعليهوآله براى حفظ و ابلاغ پيام غدير
| |
| | |
| در متن خطبه باشد.
| |
| | |
| با چنين احساسى است كه مىتوان قدر زحمات علامه امينى را
| |
| | |
| فهميد كه عمر شريفش را در راه اثبات مسئله غدير و رساندن
| |
| | |
| پيام بزرگ آن به گوش جهانيان صرف كرد، و كتاب گرانسنگ
| |
| | |
| «الغدير» را نوشت.
| |
| | |
| | |
| زنده نگاه داشتن حماسه غدير يك فرمان است. رسول اكرم صلىاللهعليهوآله در فرازى از خطبه
| |
| | |
| مىفرمايد: «قد بلَّغت ما أُمِرت بتبليغه حجةً على كل حاضر و غائب و على كل أحد ممن
| |
| | |
| شهد أو لميشهد، وُلد أو لميولد، فليبلِّغ الحاضرُ الغائبَ و الوالدُ الولدَ إلى يوم القيامة»:
| |
| | |
| «من رسانيدم آنچه مأمور به ابلاغش بودم، تا حجت باشد بر حاضر و غايب و بر همه
| |
| | |
| كسانى كه حضور دارند يا ندارند و به دنيا آمدهاند يا نيامدهاند. پس حاضران به غايبان
| |
| | |
| و پدران به فرزندان تا روز قيامت برسانند».
| |
| | |
| | |
| اين دستور صريح پيامبر گرامى اسلام صلىاللهعليهوآله، بار مسئوليت مسلمانان مخصوصا
| |
| | |
| عالمان دينى را نسبت به مسئله غدير و رساندن اين پيام بزرگ به آيندگان، سنگين
| |
| | |
| مىكند.
| |
| | |
| | |
| به همين دليل است كه عالمان آگاه همانند علامه امينى عمر شريفشان را در راه
| |
| | |
| اثبات اين مسئله و رساندن آن پيام بزرگ به گوش جهانيان صرف مىكنند، و كتابهايى
| |
| | |
| نظير كتاب گرانسنگ «الغدير» مىنويسند.
| |
| | |
| | |
| اگر بخواهيم درباره خطبه غدير ژرف نگرى كنيم، حماسه غدير تنها در باورها و
| |
| | |
| مرزهاى مطرح شده محصور نمىگردد و گستره خطبه غدير فراتر از اينهاست. اما نكات
| |
| | |
| بارز و قابل توجه كه در اين خطبه به چشم مىخورد عبارتند از:
| |
| | |
| | |
| | |
| 1. خداشناسى.
| |
| | |
| 2. خداگرايى رسول اكرم صلىاللهعليهوآله.
| |
| | |
| 3. فرمان ابلاغ ولايت على و فرزندانش عليهمالسلام.
| |
| | |
| 4. بيان وظايف مردم نسبت به امام عليهالسلام.
| |
| | |
| 5. بيان فضايل امام على عليهالسلام.
| |
| | |
| 6. معرفى دوستان و دشمنان على عليهالسلام.
| |
| | |
| 7. معرفى حكومت حضرت مهدى عليهالسلام.
| |
| | |
| 8. بيان ارزش كنگره عظيم حج.
| |
| | |
| 9. گرفتن بيعت عمومى براى على و فرزندانش عليهمالسلام.
| |
| | |
| 10. بيان سرنوشت دوستان و دشمنان على عليهالسلام.
| |
| | |
| زمينههاى دقيق غدير براى نسلهاى آينده
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| افغانستان
| |
| | |
| | |
| | |
| سيد خليل حسينى
| |
| | |
| | |
| اولين فكرى كه در مطالعه واقعه غدير به ذهن هجوم مىآورد
| |
| | |
| دريافت تصويرى از زمينه آن است.
| |
| | |
| سوابق اسلام تا آن روز، اهداف بلند مدت آن، و نيز تركيب جامعه
| |
| | |
| اسلامى مقارن مراسم غدير مسائلى است كه يك حس ناشناخته
| |
| | |
| انسان را وادار به كشف آن مىنمايد.
| |
| | |
| با روشن شدن زمينههايى كه بر جامعه اسلامى آن روز حاكم
| |
| | |
| بوده، معلوم خواهد شد كه مخاطب پيامبر صلىاللهعليهوآله فقط حاضرين در
| |
| | |
| غدير نبودهاند، بلكه نسلهاى بعدى مسلمانان در طول قرنها
| |
| | |
| همه مورد خطاب حضرت بودهاند، و در سايه همين مراسم وصى
| |
| | |
| واقعى پيامبرشان را شناختهاند، و اين يكى از نتايج غدير است.
| |
| | |
| | |
| تصويرى از زمينه واقعه غدير از نظر سوابق اسلام و اهداف بلند مدت آن و نيز
| |
| | |
| تركيب جامعه اسلامى مقارن مراسم غدير، مىتواند مقدمه خوبى براى درك جوانب
| |
| | |
| مختلف آن و متن خطابه باشد، كه ذيلاً سعى در ارائه آن شده است:
| |
| | |
| | |
| اسلام به عنوان آخرين دين و ناسخ تمام اديان، حاصل والاترين معارف الهى است
| |
| | |
| كه توسط خاتم پيامبران حضرت محمد بن عبداللّه صلىاللهعليهوآله به جهانيان ابلاغ گرديد. بديهى
| |
| | |
| است رساندن چنين رسالت مهمى به زمان و مكان محدود نمىشود و مىبايست تا ابد و
| |
| | |
| در تمام دنيا به عنوان سازنده فكر و روح مردم و دستور العمل و قانون نامه بشريت
| |
| | |
| تلقى گردد.
| |
| | |
| | |
| با نگاهى گذرا بر بيست و سه سال رسالت پيامبر اسلام صلىاللهعليهوآله معلوم مىشود افرادى كه
| |
| | |
| به اين دين پيوسته و اطراف پيامبر صلىاللهعليهوآله را گرفته بودند، از اقشار مختلف و با ايدهها و
| |
| | |
| نيتهاى گوناگون بودند. افرادى از روى خلوص نيت و ايمان قلبى به اسلام گرويده
| |
| | |
| بودند، و كسانى منافقانه و از روى ريا و تزوير و به نيت چشم داشتهاى مادى و دنيايى
| |
| | |
| به اسلام روى آورده بودند، و تعدادى به اجبار و از روى ناچارى به اسلام تظاهر
| |
| | |
| مىكردند.
| |
| | |
| | |
| پيداست كه تركيب جامعه اسلامى در سال آخر عمر پيامبر صلىاللهعليهوآله مجموعهاى بوده است
| |
| | |
| كه از يك سو مردانى چون سلمان و ابوذر را در خود داشته، و از سوى ديگر افرادى
| |
| | |
| همانند ابوسفيان و فرزندان او را.
| |
| | |
| | |
| تعصبات جاهلى حاكم بر افكار آن مردم، و عقدههاى باقى مانده از خونهاى ريخته
| |
| | |
| شده در جنگهاى بدر و حنين و خيبر، و مطامع دنيوى كه آن ايمان راسخ را از قلوب
| |
| | |
| عدهاى ربوده بود، و حسدهاى نهفتهاى كه هر روز آشكارتر مىگشت؛ اينها همگى
| |
| | |
| جوّ حاكم بر جامعه مسلمين در سال آخر عمر پيامبر صلىاللهعليهوآله را روشن مىكند.
| |
| | |
| | |
| در سالهاى آخر عمر شريف پيامبر صلىاللهعليهوآله منافقان و دشمنان درونى اسلام ـ كه در
| |
| | |
| پوشش نيروهاى خودى ضربات مهلكتر از كفار و مشركين بر پيكر جامعه نوپاى
| |
| | |
| اسلام وارد كردند ـ به طور رسمى و آشكارتر از گذشته وارد عمل شده بودند. آنان
| |
| | |
| مجالس سرى براى خود تشكيل مىدادند و بر ضد اسلام و شخص پيامبر صلىاللهعليهوآله توطئه
| |
| | |
| مىكردند.
| |
| | |
| | |
| آنچه مىتوانست خنثى كننده نقشههاى منافقين باشد تا اسلام را در چنين جوّ
| |
| | |
| اجتماعى بر حقيقت خود حفظ كند، تعيين و اعلان رسمى جانشين پيامبر صلىاللهعليهوآله بود. اين
| |
| | |
| همان نكتهاى است كه فاطمه زهرا عليهاالسلام در روزهاى آخر عمر خود فرمودند:
| |
| | |
| «واللّه لقد عقد له يومئذ الولاء ليقطع منكم بذلك الرجاء»: «پيامبر صلىاللهعليهوآله در آن روز (غدير خم)
| |
| | |
| عقد ولايت خود را براى على عليهالسلام محكم نمود تا اميد شما را از آن قطع نمايد».
| |
| | |
| | |
| گر چه اكثريت اجتماع آن روز مسلمين، كلام نورانى پيامبر دلسوز خود را كنار
| |
| | |
| گذاشتند، و از روى نفاق و يا تحت تأثير جوّ ايجاد شده توسط عدهاى، آن واقعه عظيم
| |
| | |
| را به فراموشى سپردند، و خلافت بلافصل اميرالمؤمنين عليهالسلام را قبول نكردند؛ ولى
| |
| | |
| بسيارى از افراد نسلهاى بعدى مسلمانان، وصى واقعى پيامبرشان را شناختند، و نيك و بد
| |
| | |
| اصحاب آن حضرت برايشان معلوم گشت.
| |
| | |
| | |
| اين همان هدف والاى غدير بود، و پيامبر صلىاللهعليهوآله با اشاره به همين موضوع دستور
| |
| | |
| دادند تا پيام آن روز غدير را حاضران به غايبان و پدران به نسلهاى آينده انتقال دهند.
| |
| | |
| غدير مختص مسلمانان نيست!
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| افغانستان
| |
| | |
| | |
| | |
| سيدمحمدحسينوحيدى
| |
| | |
| | |
| | |
| نگاهى به ژرفاى غدير كه اگر تحقق عينى مىيافت چه مىشد و
| |
| | |
| جهان چگونه بود، اين احساس را تقويت مىكند كه گويا همه
| |
| | |
| جهانيان از گنجى گرانبها محروم شدهاند.
| |
| | |
| هم واقعه غدير به شكل جهانى اجرا شد و هم تمام آزادگان جهان
| |
| | |
| امامى عدل گستر را در آن جستجو مىكنند.
| |
| | |
| اين تعبير لطيفى است كه در غدير بزرگترين حقيقت بشريت بر
| |
| | |
| روى دستان بزرگترين پيامبر به تمام بشريت در طول و عرض
| |
| | |
| زمان و مكان عرضه شد.
| |
| | |
| | |
| غدير مختص به اسلام و مسلمانان نيست، بلكه واقعهاى است جهانى براى تمام
| |
| | |
| آزادگان جهان، براى معرفى امامى عدل گستر كه اگر مجالى براى فعاليت پيدا مىشد
| |
| | |
| امروز دنيا مدينه فاضله بود.
| |
| | |
| | |
| غدير واقعهاى است بزرگ كه هرچه درباره آن گفته شود جا دارد. واقعهاى كه در
| |
| | |
| دلهاى آگاه و روحهاى آزاده جاى هيچ شك و شبههاى درباره آن وجود ندارد. واقعهاى
| |
| | |
| صريح، جامع، گويا، در مكانى عظيم و در اجتماعى بزرگ، براى آيندهاى سعادتمند،
| |
| | |
| طريقى صريح براى هدايت و نشانگر راه ضلالت است.
| |
| | |
| | |
| غدير واقعهاى است كه در آن بزرگترين حقيقت بشريت بر روى دستان بزرگترين
| |
| | |
| پيامبر قرار مىگيرد، و به عنوان بزرگترين عنصر هدايت در ميان بشر معرفى مىگردد، و
| |
| | |
| در آن خورشيد عالمتاب هدايت به عنوان عصاره و ثمره رسالت چندين ساله با
| |
| | |
| مشقتهاى فراوان و پستى و بلندىهاى زياد ـ كه خود عصاره رسالت تمام انبياى
| |
| | |
| پيشين است ـ معرفى مىگردد؛ يعنى على عليهالسلام عصاره رسالت و تمام انسانيت.
| |
| | |
| | |
| و غدير حادثهاى است كه در آن بارزترين و آشكارترين مسايل و وقايع اسلام
| |
| | |
| مطرح گرديد. با حادثه عظيم غدير بسيارى از رازهاى نهانى كه از ديدگان مردم عادى
| |
| | |
| مخفى بود آشكار شد، و مصداق بارز اين آيه شريفه شد كه مىفرمايد: «و لاينفعكم
| |
| | |
| نُصحى إن أردتُ أن أنصحَ لكم إن كان اللّه يريد أن يُغويكم هو ربكم و إليه ترجعون»: «اگر
| |
| | |
| خداوند بخواهد (به خاطر گناهان و آلودگيهاى جسمى و روحيتان) شما را گمراه
| |
| | |
| سازد، هرگز نصحيت من براى شما سودى نخواهد داشت، هر چند بخواهم شما را
| |
| | |
| نصحيت كنم، او پروردگار شماست و به سوى او بازگردانده مىشويد».
| |
| | |
| | |
| و چنان شد كه آنچه پيامبر دلسوز فرمود در آنان اثر نكرد. كشترازهاى نهانى كه
| |
| | |
| سالها آنها را در خويش پرورانده بودند و برايشان برنامه ريزى نموده بودند، اكنون علنا
| |
| | |
| نتيجه كشت خود را برمى گرفتند. لذا عزم خويش را جزم نمودند تا هر چه مىتوانند
| |
| | |
| براى رسيدن به مقاصد خويش انجام دهند.
| |
| | |
| | |
| ميراث جاودانه غدير از ما چه مىخواهد؟
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| افغانستان
| |
| | |
| | |
| | |
| محمدشريفحيدرى
| |
| | |
| | |
| | |
| ما كه از عمق جان دلباخته غديريم نبايد فراموش كنيم كه بيعت
| |
| | |
| با دستان يد اللهى على عليهالسلام از فراسوى قرنها از ما چه مىخواهد؟
| |
| | |
| وظيفه ما در برابر ميراث جاودانه غدير چيست؟ فرزندان آينده
| |
| | |
| غدير از ما چه مىخواهند؟ اين احساس متعهدانه مىتواند آغاز
| |
| | |
| گامى ديگر در راه غدير باشد.
| |
| | |
| | |
| | |
| درباره غدير سخنها بس فراوان گفته شده است. غدير آن روز آبگيرى آرام و صاف
| |
| | |
| بود كه در وادى تفتيده جحفه، كاروانيان خسته را به سايهاى آرامشبخش در كنار كوثر
| |
| | |
| زلال ولايت مهمان كرده بود، اما در پهنه تاريخ به دريايى ژرف مبدل شد كه امواج
| |
| | |
| پرخروش و پرغرورش، طنين حكمت، محبت، عزت و افتخار را در گوش آدميان
| |
| | |
| نواخت.
| |
| | |
| | |
| دستى كه در غدير بالا رفت، درفشى شد كه بر آن كلام جاودانه مهربانى نقش
| |
| | |
| بست، و هر كسى كه در عمق جان دل ربوده فضايل انسانى بود چشم از آن بر نگرفت.
| |
| | |
| | |
| غدير در طول تاريخ به عنوان عيد بزرگ ولايت و مودت و الفت مطرح بوده است.
| |
| | |
| امروز نيز وظيفه ما به عنوان سربازان يادگار غدير چيست؟ آنگاه كه دستان على عليهالسلام را
| |
| | |
| از فراسوى قرنها مىفشاريم، از نگاه عميق چشمانش چه مىخوانيم؟ آنان كه كاروان
| |
| | |
| هزار و چهارصد ساله غدير را از گذرگاههاى پر خطر تاريخ عبور دادند، از سپردن
| |
| | |
| ميراث جاودانه غدير به دست ما چه انتظارى دارند؟ فرزندان آينده غدير كه وارثان
| |
| | |
| اين گنج عظيم خواهند بود چه خواستههايى دارند كه بايد امروز به دست ما انجام
| |
| | |
| پذيرد؟
| |
| | |
| | |
| همه اين را خواهند گفت: غدير را يارى كنيد و حقيقتش را به گوش جهانيان برسانيد
| |
| | |
| كه تلاشى عظيم در راه اين يادگار نبوت كشيده شده است!
| |
| | |
| | |
| با انكار غدير خدمت بزرگى به دشمنان اسلام نمودند
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| افغانستان
| |
| | |
| | |
| | |
| عبدالمجيد خواجه
| |
| | |
| | |
| با دقتى شايان توجه احساس آگاهانهاى مجسم مىشود كه
| |
| | |
| منكرين غدير در روزهاى آغازين پس از رحلت پيامبر صلىاللهعليهوآله، راه
| |
| | |
| صدها ساله دشمنان اسلام را در يك شب پيمودند و آنان را بر سر
| |
| | |
| سفره آماده نشاندند.
| |
| | |
| پس اين واقعيتى است كه هر مشكلى تا امروز دامنگير مسلمانان
| |
| | |
| شده ريشه در انكار واقعه غدير در روزهاى نخست دارد.
| |
| | |
| اين بدان معنى است كه براى جبران آنچه گذشته نيز راهى جز
| |
| | |
| بازگشت به غدير وجود ندارد.
| |
| | |
| | |
| غدير خطبهاى عظيم دارد كه متأسفانه بسيارى از مسلمانان و شيعيان با آن آشنا
| |
| | |
| نيستند، و خيلىها نيز به غير از جمله مشهور «من كنت مولاه فهذا على مولاه»، از ديگر
| |
| | |
| مضامينِ فوق العاده والاى آن آگاهى ندارند! به اميد روزى كه واقعه غدير به سان حادثه
| |
| | |
| عاشورا به عموم مسلمانان شناسانده شود.
| |
| | |
| | |
| با مطالعه دقيق خطبه غدير به اين نتيجه مىرسيم كه به راستى هر مشكلى كه پس از
| |
| | |
| رحلت پيامبر گرامى صلىاللهعليهوآله تا امروز دامنگير مسلمانان است، ريشه در انكار واقعه غدير و
| |
| | |
| يا تحريف آن از سوى كسانى دارد كه ولايت على عليهالسلام پس از پيامبر صلىاللهعليهوآله را نپذيرفتند و با
| |
| | |
| غصب خلافت خدمت بىنهايت بزرگى به دشمنان دين حنيف اسلام و مسلمانان نمودند.
| |
| | |
| | |
| شايد نگرانى از همين آينده وحشتناك بوده كه در ادامه اين خطبه شريفه، پيامبر صلىاللهعليهوآله
| |
| | |
| از مردم بيعت لسانى مىگيرد و سپس خيل جمعيت را دعوت مىكند تا در پايان خطبه
| |
| | |
| به نشانه قبول ولايت على عليهالسلام و موافقت با فرمايشان گهربارشان درباره آن حضرت،
| |
| | |
| نخست با خود آن حضرت و سپس با اميرمؤمنان عليهالسلام دست بيعت داده و ميثاق خود را
| |
| | |
| استوار كنند. آن بزرگوار مىفرمايد: «من اكنون از سوى حق تعالى از شما مىخواهم كه
| |
| | |
| با على عليهالسلام بيعت كنيد و بدانيد كه هر كس بيعت خود را بشكند به زيان خويش اقدام كرده
| |
| | |
| است».
| |
| | |
| | |
| «مولى» در غدير يعنى صاحباختيار نه ناصر و ياور
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| افغانستان
| |
| | |
| | |
| | |
| محمدنعيم فياضى
| |
| | |
| | |
| هر كس بتواند با در نظر گرفتن جو حاكم بر غدير، خود را در
| |
| | |
| آنجا حاضر ببيند به يقين درمىيابد كه مقصود پيامبر صلىاللهعليهوآله اعلام
| |
| | |
| ناصر و ياور بودن على عليهالسلام نمىتواند باشد، و آن مراسم عظيم
| |
| | |
| براى اعلان صاحب اختيارى آن حضرت است. مطالعه
| |
| | |
| گوشههايى از شرايط حاكم بر غدير براى اثبات اين مقصود
| |
| | |
| كافى است.
| |
| | |
| | |
| معناى «ناصر» و «ياور» نمىتواند منظور حضرت از «مولى» در خطابه غدير باشد.
| |
| | |
| بلكه منظور صاحب اختيارى است. چند قرينه دلالت بر اين مطلب دارد:
| |
| | |
| | |
| 1 . اگر بخواهيم كلمه «مولى» را به معناى «ناصر» و «ياور» بگيريم سخن پيامبر صلىاللهعليهوآله
| |
| | |
| از فصاحت و بلاغت سقوط مىكند؛ و نشان مىدهد كه در سخن آنحضرت سازگارى
| |
| | |
| تركيبها رعايت نشده است؛ زيرا در مواضع مختلف خطبه حضرت صريحا مسئله
| |
| | |
| ولايت را به معناى «صاحب اختيارى» مطرح كردهاند. مثلاً از كلام پيامبر صلىاللهعليهوآله كه
| |
| | |
| مىفرمايد: «همانا خداوند مولاى من و من مولاى مؤمنانم» ولايت فهميده مىشود، و
| |
| | |
| با معناى ناصر و ياور سازگارى ندارد. اضافه بر اين كلام رسول خدا صلىاللهعليهوآله كه مىفرمايد:
| |
| | |
| «دوست بدار دوستدار او را و دشمن بدار دشمن او را» با معناى ناصر تناسبى ندارد.
| |
| | |
| | |
| 2 . معناى ناصر و ياور با شادباش گويى و بخٍ بخٍ عمر و ابوبكر سازگارى ندارد، كه
| |
| | |
| گفتند: «أصبحت مولاى و مولاى كل مؤمن و مؤمنة»: «اكنون مولاى من و هر مرد و زن
| |
| | |
| مؤمنى شدهاى».
| |
| | |
| | |
| 3 . معناى ناصر و ياور با داستان حارث تناسب ندارد، زيرا او از كلمه «مولى» در «من
| |
| | |
| كنت مولاه ...»، معناى ولايت را فهميده بود كه درخواست كرد اگر اين سخن راست
| |
| | |
| است خداوند از آسمان بر او سنگ ببارد، و چنان شد و آيه «سأل سائل» نازل گرديد.
| |
| | |
| | |
| 4 . پيامبر صلىاللهعليهوآله در پايان خطبه دستور داد حاضران به غايبان اين ابلاغ مهم پيامبر صلىاللهعليهوآله را
| |
| | |
| خبر دهند و ديگران را از اين امر ولايت على عليهالسلام مطلع كنند؛ و اين خود دليل بر اراده
| |
| | |
| «صاحب اختيارى على عليهالسلام» در غدير است، و اگر منظور ناصر و ياور بود نيازى نبود
| |
| | |
| حاضران به غايبان برسانند چرا كه همه اين مطلب را مىدانستند.
| |
| | |
| صراط مستقيم در سوره حمد يعنى غدير
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| افغانستان
| |
| | |
| | |
| | |
| غلامرضا فروغى
| |
| | |
| | |
| يافتن پاسخ يك سؤال اعتقادى بزرگ از متن غدير شيرينترين
| |
| | |
| احساس را ايجاد مىكند. وقتى از خود مىپرسيم: چرا بايد هر
| |
| | |
| روز ده بار در نمازهاى پنجگانه به خدا التماس كنيم كه «اهدنا
| |
| | |
| الصراط المستقيم»؟ پاسخ اين سؤال را در خطبه غدير مىيابيم
| |
| | |
| كه صراط مستقيم جز راه دوازده امام عليهمالسلام نيست، و «الذين
| |
| | |
| أنعمت عليهم» پيروان على هستند، و «المغضوب عليهم»
| |
| | |
| دشمنان على عليهالسلام، «الضالين» راه نايافتگان به اين ولايت
| |
| | |
| عظمايند.
| |
| | |
| | |
| گاهى در ذهن انسان خطور مىكند كه چرا روزى ده بار در پيشگاه خدا مىگوييم:
| |
| | |
| «اهدنا الصراط المستقيم»؟! اين «صراط مستقيم» چيست، و چگونه مىتوان در مسير
| |
| | |
| هدايت و صراط مستقيم ثابت قدم و پابرجا مىماند؟
| |
| | |
| | |
| پاسخ اين سؤال در خطبه غدير است آنجا كه مىفرمايد: «أنا صراط اللّه المستقيم
| |
| | |
| الذى أمركم باتِّباعه، ثم علىٌّ من بعدى، ثم ولدى من صلبه ...»: «من صراط مستقيم
| |
| | |
| خداوند هستم كه شما را به تابعيت آن امر نموده، و سپس على بعد از من، و سپس
| |
| | |
| فرزندانم از نسل او ...».
| |
| | |
| | |
| سپس حضرت سوره حمد را تا آخر خواندند و فرمودند: «اين سوره درباره من
| |
| | |
| نازل شده، و به خدا قسم درباره امامان نازل شده است. به طور عموم شامل آنهاست و به
| |
| | |
| طور خاص درباره آنان است».
| |
| | |
| | |
| جالب اين است كه حضرت در خطبهاش به دنبال يادآورى حسادت ابليس نسبت
| |
| | |
| به حضرت آدم عليهالسلام، اشاره مىكند كه ابليس با حسادت توانست آدم عليهالسلام را از بهشت
| |
| | |
| بيرون كند ولى حسادت نسبت به على عليهالسلام سبب بطلان اعمال خود حسودان و موجب
| |
| | |
| انحراف از صراط مستقيم و افتادن در گودال شقاوت خواهد شد. آنجا كه مىفرمايد:
| |
| | |
| «إنَّ إبليس أخرج آدم من الجنة بالحسد، فلاتحسدوه فتحبط أعمالكم و تزلَّ أقدامكم»:
| |
| | |
| «شيطان آدم را با حسد از بهشت بيرون كرد. مبادا به على حسد كنيد كه اعمالتان نابود
| |
| | |
| شود و قدمهايتان بلغزد».
| |
| | |
| | |
| بر عكس هر چه انسان به على عليهالسلام نزديكتر شود به محوريت صراط مستقيم و بلنداى
| |
| | |
| قله سعادت و كمال نزديكتر شده است. اين راه پايانى ندارد زيرا سر منزل مقصود
| |
| | |
| خداست و هر چه مىرويم هنوز در اول راهيم و بايد از خدا كمك و هدايت و
| |
| | |
| دستگيرى بطلبيم.
| |
| | |
| | |
| در مجموع به اين نتيجه مىرسيم كه على عليهالسلام پرچمدار صراط مستقيم است، و هر
| |
| | |
| كس پيرو على عليهالسلام باشد در صراط مستقيم و مشمول نعمتهاى بىحساب خداوند
| |
| | |
| است؛ و هر كه با كوردلى و لجاجت از اين راه روشن و مستقيم بگريزد مورد خشم و
| |
| | |
| غضب خداوند قرار گرفته و گمراه مىشود.
| |
| | |
| | |
| اينك با تمام وجود با زبان شرمندگى و عجز، خداى بزرگ و مهربان را سپاس و
| |
| | |
| شكر بىاندازه مىگوييم كه ما را به صراط مستقيم و مكتب حياتبخش على عليهالسلام هدايت
| |
| | |
| فرمود، و هم از او مىخواهيم كه در دنيا و آخرت دست ما را از دامان على عليهالسلام كوتاه
| |
| | |
| نفرمايد.
| |
| | |
| | |
| چه افتخارى بالاتر از اينكه در مكتب عشق و محبت و معرفت پذيرفته شدهايم، و
| |
| | |
| ما پروانههاى پر و بال شكسته شمع وجود مولاى متقيان على عليهالسلام هستيم.
| |
| | |
| غدير بهترين فرصت براى اعلان ولايت
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| افغانستان
| |
| | |
| | |
| | |
| غلامعلى جوادى
| |
| | |
| | |
| با مرورى بر موقعيت اعلام ولايت در غدير براحتى حساسيت آن
| |
| | |
| به عنوان بهترين فرصت براى اعلان ولايت روشن مىشود. در
| |
| | |
| مرحله بعد معلوم مىشود كه با توجه به اهميت خاص آن
| |
| | |
| شرايط، پيامبر صلىاللهعليهوآله از اين فرصت حد اكثر استفاده را برد و
| |
| | |
| مسئله ولايت را كاملاً در اذهان تثبيت نمود.
| |
| | |
| | |
| | |
| وقتى شرايطى كه واقعه غدير را در برگرفته بود در نظر مىگيريم، متوجه مىشويم
| |
| | |
| كه رسول اكرم صلىاللهعليهوآله مىداند كه به اواخر عمر شريفش نزديك شده و بعد از مدتى روح
| |
| | |
| مقدسش به سوى بارگاه دوست پر خواهد كشيد.
| |
| | |
| | |
| همچنين مىداند كه اين بهترين فرصت به دست آمده براى اعلان ولايت است، چرا
| |
| | |
| كه گروه كثيرى از مسلمانان از نقاط مختلف عرب در يك جا جمع شدهاند. بنابراين
| |
| | |
| وقت آن است كه فرمان مهمى را انجام دهد و رهبر مسلمين را بعد از خود تعيين كند؛
| |
| | |
| رهبرى كه خداى متعال او را به خاطر شايستگى و لياقتش براى اين منصب عظمى
| |
| | |
| انتخاب كرده است.
| |
| | |
| | |
| با در نظر گرفتن اين شرايط، مىبينيم پيامبر گرامى اسلام صلىاللهعليهوآله تلاش كرد از اين
| |
| | |
| فرصت بهترين استفاده را ببرد. با ملاحظه خطبه آن حضرت مىبينيم رسول خدا صلىاللهعليهوآله
| |
| | |
| سعى كرد تا جايى كه مىتواند مسئله ولايت را خوب در اذهان تثبيت كند و جاى هيچ
| |
| | |
| شك و شبههاى باقى نگذارد.
| |
| | |
| | |
| ويژگى اعلان ولايت در سفر، نه در وطن
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| افغانستان
| |
| | |
| | |
| | |
| نعمتاللّه رحيمى
| |
| | |
| | |
| نكته باريكتر از مويى از عمق غدير استخراج مىشود اين است
| |
| | |
| كه انجام آن مراسم در سفر اين ويژگى را داشت كه مردم از
| |
| | |
| دغدغههاى روزمره زندگى به دور بودند و هر مطلب تازهاى چنان
| |
| | |
| در جان و دلشان جاى مىگرفت كه هرگز فراموششان نشود. اما
| |
| | |
| جاى تعجب است كه با اين همه غدير را فراموش كردند!
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| مسئله غدير آخرين پيامى است كه پيامبر صلىاللهعليهوآله به مردم مىرساند. عظمت و ويژگى
| |
| | |
| اين مسئله در آن حد است كه خداوند پيامبرش را مأمور كرده اين مسئله را زمانى بازگو
| |
| | |
| كند كه مردم دور از هر گونه دغدغه روزمره باشند، تا اهميت و ارزش آن در جان و دلشان
| |
| | |
| جاى گيرد.
| |
| | |
| | |
| پيامبر صلىاللهعليهوآله بر فراز جهاز شتران، على عليهالسلام را مىخواند و دست او را مىگيرد و بلند
| |
| | |
| مىكند و از همانجا امامت همه امامان را اعلام مىدارد و مىگويد: اى مردم، از اين به بعد
| |
| | |
| وصى و جانشين من در ميان شما على بن ابىطالب عليهالسلام و بعد از او يازده امام مىآيند كه
| |
| | |
| از نسل من و از صلب او خواهند بود.
| |
| | |
| | |
| غدير واقعهاى فراسوى زمان و مكان
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| افغانستان
| |
| | |
| | |
| | |
| محمد اكبرى
| |
| | |
| | |
| تحت تأثير عظمت واقعه غدير قرار گرفتن ـ كه از زمان وقوعش
| |
| | |
| تاكنون ذهنها و مغزها و انديشههاى بسيارى را درباره خود به
| |
| | |
| تفكر واداشته ـ دليل بر دريافت ريشهاى از آن است. كسانى كه
| |
| | |
| خطبه را آنگونه كه درخور آن است مورد تحقيق قرار دادهاند
| |
| | |
| دريافتهاند كه اهدافى فراتر از زمان و مكان در آن مطرح بوده و
| |
| | |
| مخاطب آن بشريت است. غدير تداوم يك خط تا قيامت است و
| |
| | |
| با همه انسانها كار دارد. غدير نتيجه زحمات همه پيامبران الهى
| |
| | |
| براى مردم است، و مهدى موعود عليهالسلام با ظهور پر نور خويش
| |
| | |
| آرمان غدير را پياده خواهد كرد.
| |
| | |
| | |
| وقتى انسان واقعه غدير را مورد بررسى قرار مىدهد و خطبه رسول اكرم صلىاللهعليهوآله در
| |
| | |
| غدير را مىخواند و در فرازهاى آن مىانديشد، عظمت و بزرگى اين واقعه چنان او را
| |
| | |
| تحت تأثير قرار مىدهد كه متحير مىماند درباره اين حادثه شگفت چگونه قلم بزند.
| |
| | |
| وقتى تنوع موضوعات در خطبه پيامبر بزرگوار اسلام صلىاللهعليهوآله را مىبيند كه در اوج
| |
| | |
| فصاحت و بلاغت ايراد شده، درمىماند كه درباره كدام يك از اين موضوعات مطلب
| |
| | |
| بنويسد.
| |
| | |
| | |
| غدير واقعهاى است كه از زمان وقوعش در هزار و چهارصد سال قبل تا كنون،
| |
| | |
| ذهنها و مغزها و انديشههاى بسيارى را درباره خود به تفكر واداشته، و قلمهاى
| |
| | |
| بسيارى را در عرصه خود به جولان در آورده، و شاعران بسيارى شعر سرودهاند، و
| |
| | |
| شهداى زيادى براى پاسدارى از آرمان آن به شهادت رسيدهاند و خونهاى پاكى در راه آن
| |
| | |
| بر زمين ريخته است.
| |
| | |
| | |
| غدير پرشكوهترين حادثه تاريخ است، كه در آن سرنوشت جامعه اسلامى رقم
| |
| | |
| خورد. در غدير تداوم نبوت در قالب امامت تضمين شد. غدير نيروهاى مخلص و
| |
| | |
| فداكار در راه اسلام را از ناخالصين و منافقين جدا كرد. در غدير نعمت تمام و دين
| |
| | |
| كامل شد. در غدير بر رشد و عقلانيت جامعه بشرى مهر تأييد زده شد. در غدير
| |
| | |
| كارشكنان از ادامه كار خود براى خاموش كردن نور اسلام نااميد شدند، همانان كه به
| |
| | |
| وفات پيامبر صلىاللهعليهوآله دل بسته بودند تا كار را يكسره كنند.
| |
| | |
| | |
| غدير مطلع خورشيدى است كه از وراى چهارده قرن بر چشمها و دلها تابيده و به
| |
| | |
| جانها و جسمهاى بسيارى گرما داده و روشنايى بخشيده است. انسان بزرگ و با عظمتى
| |
| | |
| چون امام حسين عليهالسلام براى تحقق آرمان غدير به شهادت رسيده است.
| |
| | |
| | |
| زحمات و رنجها و مرارتهايى كه همه انبياى الهى در راه دعوت مردم به
| |
| | |
| خداپرستى انجام داده بودند در غدير نتيجه داد و به ثمر نشست. پس غدير نتيجه
| |
| | |
| زحمات همه پيامبران الهى است، و مهدى موعود عليهالسلام با ظهور پر نور خويش آرمان غدير را
| |
| | |
| پياده خواهد كرد.
| |
| | |
| | |
| از اينكه در خطبه غدير همه خطابها به «ناس» است و 46 بار كلمه «معاشر الناس»
| |
| | |
| بكار رفته، و يك بار «أيها الناس» ذكر شده، نشان مىدهد مسئله خلافت و جانشينى
| |
| | |
| حضرت على عليهالسلام مخصوص يك قوم و يك زمان نيست، بلكه فراتر از زمان و مكان
| |
| | |
| است و تا دامنه قيامت و براى همه مردم امتداد دارد.
| |
| | |
| | |
| چنانكه اين معنى در خود خطبه نيز تصريح شده است كه مىفرمايد: «اى مردم!
| |
| | |
| بدانيد كه خداوند على بن ابىطالب را ولى و صاحب اختيار شما معين فرموده و او را
| |
| | |
| امام و پيشواى واجب الاطاعة قرار داده است. فرمانش را بر همه مهاجران و انصار و
| |
| | |
| پيروان ايمانى ايشان و بر هر بيابانى و شهرى و بر هر عجم و عربى و هر بنده و آزادى و بر
| |
| | |
| هر صغير و كبيرى و بر هر سياه و سفيدى و بر هر خدا شناس موحدى، واجب نموده و
| |
| | |
| اوامر او را مطاع و بر همه كس نافذ و لازم الاجراء مقرر كرده است. هر كس با على به
| |
| | |
| مخالفت برخيزد ملعون است، و هر كس از او پيروى نمايد مشمول عنايت و رحمت
| |
| | |
| حق خواهد بود».
| |
| | |
| غدير آب پاكى بر خيال باطل طمعكاران در خلافت
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| افغانستان
| |
| | |
| | |
| | |
| محمد هادى قربانى
| |
| | |
| | |
| احساس اينكه چگونه غدير باعث نااميدى طمعكاران در خلافت
| |
| | |
| شد و آب پاكى بر خيال باطل آنان ريخت، از اينجا بوجود مىآيد
| |
| | |
| كه درك كنيم غدير واقعهاى بود كه حتما بايد اتفاق مىافتاد و
| |
| | |
| اگر اتفاق نمىافتاد دوست از دشمن و منافق از مؤمن شناخته
| |
| | |
| نمىشد.
| |
| | |
| | |
| | |
| واقعه غدير باعث يأس و نااميدى كسانى شد كه مىپنداشتند با رحلت نبى صلىاللهعليهوآله دين
| |
| | |
| و شريعت او از بين مىرود. كسانى كه تا آن زمان منافقانه زندگى مىكردند و اميد به
| |
| | |
| فردا و فرداها داشتند، كه به خيال خامشان چون پيامبر صلىاللهعليهوآله فرزند ذكورى نداشت بعد از
| |
| | |
| او كسى نخواهد بود كه راه و اهداف او را دنبال كند، و مسلمانان را سرپرستى نمايد و
| |
| | |
| بر اعمال و كردار آنان نظارت داشته باشد. زهى خيال باطل! غدير آب پاكى بود كه تمام
| |
| | |
| نقشههاى آنان را خراب كرد و از بين برد.
| |
| | |
| | |
| از سوى ديگر بسيارى از كسانى كه در ظاهر به پيامبر صلىاللهعليهوآله ايمان آورده بودند خود را
| |
| | |
| مستحق خلافت و وصايت او مىديدند. اين افراد هم از انصار و هم از مهاجرين
| |
| | |
| بودند؛ چنانكه بعدا اين واقعيت تلخ تاريخى پس از رحلت پيامبر صلىاللهعليهوآله در سقيفه
| |
| | |
| بنىساعده از قوه به فعل مىرسد.
| |
| | |
| | |
| ولى در روز غدير تمام تيرهاى آنان به سنگ اصابت نمود و از خلافت نااميد و
| |
| | |
| مأيوس شدند. آيا كسانى كه خودشان را مستحق خلافت مىديدند اين را نمىدانستند
| |
| | |
| كه تعيين ولى و امام فقط از جانب خداوند تعالى مىباشد، يعنى امر امامت انتصابى
| |
| | |
| است نه انتخابى، و حتى شخص رسول صلىاللهعليهوآله اين انتخاب را انجام نمىدهد و فقط انتخاب
| |
| | |
| الهى را ابلاغ مىفرمايد.
| |
| | |
| | |
| غدير واقعهاى بود كه حتما بايد اتفاق مىافتاد، و اگر اتفاق نمىافتاد دوست از دشمن
| |
| | |
| و منافق از مؤمن شناخته نمىشد. پيامبر صلىاللهعليهوآله به اين موضوع آگاهى كامل داشت كه
| |
| | |
| مسلمانان خالص نيستند و با توجه به همين مطلب در خطبه خويش فرمود: «من از
| |
| | |
| جبرئيل در خواست كردم كه از خدا بخواهد تا مرا از ابلاغ اين مهم معاف بدارد، زيرا
| |
| | |
| از كمى متقين و زيادى منافقين و افساد ملامت كنندگان و حيلههاى مسخره كنندگانِ
| |
| | |
| اسلام اطلاع دارم».
| |
| | |
| | |
| پيامبر صلىاللهعليهوآله در طول مدت تبليغش آنچه براى مسلمانان لازم بود كه آنان را وارد
| |
| | |
| بهشت كند و از جهنم دور نمايد بيان نموده بود. از اصول دين مانند توحيد و عدل
| |
| | |
| گرفته تا حلال و حرام يعنى فروع دين همه بيان شده بود، بجز امامت و ولايت، كه آن
| |
| | |
| را هم به طور رسمى در واقعه غدير و در خطابه غدير براى مسلمانان بيان فرمود. با
| |
| | |
| اعلام ولايت و وصايت بود كه رسالتش تكميل گرديد و نعمت بر مسلمانان تمام شد،
| |
| | |
| زيرا نعمت ولايت بزرگترين نعمتهاى الهى است.
| |
| | |
| لنگر نجات بر ساحل سبز ولايت على عليهالسلام در غدير
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| افغانستان
| |
| | |
| | |
| | |
| سيد احمد حسينى
| |
| | |
| | |
| غدير كه به مذاق عدهاى گوارا و براى برخى ناگوار است، به عدم
| |
| | |
| دخالت مردم در انتخاب امام بازمىگردد. اين سخن ادامه همان
| |
| | |
| است كه مردم را در انتخاب پيامبر رأيى نيست.
| |
| | |
| بر اساس اين باور، بانگ پيروزى دين خدا از مأذنه ولايت بلند
| |
| | |
| مىشود: «اليوم يئس الذين كفروا من دينكم ...» و «اليوم أكملتُ
| |
| | |
| لكم دينكم و أتممتُ عليكم نعمتى و رضيت لكم الإسلام دينا»؛ و
| |
| | |
| آنگاه است كه بشريت بر ساحل نجات ولايت على عليهالسلام لنگر
| |
| | |
| انداخته در فضاى نعمت ولايت او تنفس مىكند.
| |
| | |
| | |
| حماسه اعجاب آفرين و دلنشين غدير «عيد ولايت» در تاريخ اسلام است؛ كه به
| |
| | |
| مذاق عدهاى گوارا و شيرين و براى برخى ناگوار و تلخ است. ولى براى فرقه ناجيه و
| |
| | |
| پيروان مكتب علوى حجت قاطعى است كه براى هيچ كس عذرى باقى نگذاشته
| |
| | |
| است. چون در جهان بينى توحيدى، مقام تشريع و قانون گذارى اصالتا از آن خداى
| |
| | |
| هستى آفرين است و، بس همانگونه كه در سوره انعام آيه 57 مىفرمايد: «إن الحكم
| |
| | |
| إلا للّه»، حق تعيين پيامبر نيز كه مقام الهى است از آن حق تعالى است همانگونه كه در
| |
| | |
| سوره انعام آيه 124 مىفرمايد: «اللّه أعلم حيث يجعل رسالته».
| |
| | |
| | |
| بنابراين انتخاب و گزينش و اعطاى رسالت به پيامبر صلىاللهعليهوآله منحصرا كار خداى
| |
| | |
| سبحان است، و انتخاب و رأى مردم در برگزيدن پيامبر و تعيين او اثرى ندارد. نقش مردم
| |
| | |
| نسبت به پيامبر صلىاللهعليهوآله و پيام، الهى ايمان آوردن و اطاعت كردن است.
| |
| | |
| | |
| بر اين اساس ما شيعه معتقديم كه جانشين پيامبر مانند خود پيامبر از جانب خدا تعيين
| |
| | |
| مىشود؛ زيرا آگاهى و اطلاع بر صفاتى همانند علم و عصمت كه از مهمترين شرايط
| |
| | |
| جانشين پيامبر است براى انسانهاى عادى امكانپذير نيست، و فقط خدا مىداند كه
| |
| | |
| چه كسى بايد وصى و جانشين پيامبر باشد.
| |
| | |
| | |
| اكنون دين خدا پيش از هر چيز و هر كس، در روز غدير خم خرسند و شادمان
| |
| | |
| است، و بانگ تكبير و پيروزى را از مأذنه ولايت سر مىدهد كه: «اليوم يئس الذين كفروا
| |
| | |
| من دينكم فلاتخشوهم و اخشون، اليوم أكملتُ لكم دينكم و أتممتُ عليكم نعمتى و
| |
| | |
| رضيت لكم الإسلام دينا».
| |
| | |
| | |
| شادمانى و شادابى دين از آن روست كه در كنار سرو قامت امامت على بن
| |
| | |
| ابىطالب عليهالسلام مأوى گزيد، و بر ساحل نجات ولايت سبز على عليهالسلام لنگر انداخت، تا نقش
| |
| | |
| هدايت و آزادى انسانها را بهتر انجام دهد.
| |
| | |
| | |
| يا على! ما نيز دست بر ذيل امامت و ولايت تو مىزنيم، و از تو تمنا مىكنيم و
| |
| | |
| محبت خود را به درگاه تو ابراز مىداريم. ما چون مثال كورى كه بوى منزل معشوق را
| |
| | |
| دنبال مىكند رو به سوى ولايت تو افتادهايم.
| |
| | |
| | |
| يا على! از چاههاى بين راه نيز دست گيرمان ولايت توست، چرا كه ما در جاده
| |
| | |
| ولايت تو گام مىزنيم، و در فضاى نعمت ولايت تو تنفس مىكنيم، چون ما بدون
| |
| | |
| ولايت تو در پيشگاه خدا كسى نيستيم. اين ولايت توست كه ما را از خنجرهاى
| |
| | |
| مهلك و تيرهاى آفتبار و زخم بلاهاى ايمانخوار حفظ مىكند. ما آرايش روح خود
| |
| | |
| را در ولايت تو مىيابيم كه همچون جان در تن قرار مىگيرد.
| |
| | |
| | |
| يا على! بال طمع در پاى ولايت تو متواضعانه پهن كردهايم. اين دل خسته پاى رغبت
| |
| | |
| به سوى ولايت تو مىدواند، و اين دست شكسته ولايت تو طلب مىكند، و اين قامت
| |
| | |
| به كمان نشسته توان از ولايت تو مىجويد. اين زبان ترك خورده چون لايههاى كوير
| |
| | |
| خشك دم از ولايت تو مىزند، اين جان در اشتياق ولايت تو مىسوزد. از سوزان جهنم
| |
| | |
| به سايه ولايت تو پناه آوردهايم، كه ميانجيگرى ما نزد خدا كنى.
| |
| | |
| غديريان چراغ پر فروغ غدير را روشن نگه داشتهاند
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| افغانستان
| |
| | |
| | |
| | |
| غلام محمد ضيائى
| |
| | |
| | |
| همه ـ حتى دشمنان غدير ـ اذعان دارند كه با مظلوميت غدير در
| |
| | |
| سقيفه پرونده آن بسته نشد، بلكه غديريان در خلوت سكوت و
| |
| | |
| تنهايى چراغ پر فروغ آن را در شبهاى تاريك و هولناك زمان براى
| |
| | |
| هميشه زنده نگاه داشته و مىدارند.
| |
| | |
| چهارده قرن است كه شعاع غدير آرامبخش دلهاى پريشان است،
| |
| | |
| كه به دنبال حقيقت و معرفتاند، و عصر حاضر آغاز احساس
| |
| | |
| چنين نيازى است.
| |
| | |
| | |
| مسلمانان هر ساله، سالروز تاريخى غدير را جشن مىگيرند تا تجديد عهد با
| |
| | |
| ولايت و امامت نمايند. غدير از آن جهت براى مسلمانان با شكوه و با عظمت است كه
| |
| | |
| اسلام با ولايت على عليهالسلام استحكام پيداكرد و دوازده جانشين پيامبر صلىاللهعليهوآله تا روز رستاخيز
| |
| | |
| معرفى گرديد.
| |
| | |
| | |
| در غدير مضامين عالى اين خطبه حضرت را بسيارى نفهميدند، و يا فهميدند و
| |
| | |
| درك كردند ولى لجاجت و حب نفس و جاه و مقام و رياست و مال و مكنت مانع از
| |
| | |
| پذيرش آن شد. لذا سر به مخالفت برداشتند و سرانجام آنچه كه پيامبر صلىاللهعليهوآله نگران آن بود
| |
| | |
| اتفاق افتاد، و مسلمانان از درون دچار نفاق و اختلاف گرديدند. غديريان در خلوت
| |
| | |
| سكوت و تنهايى و مظلوميت قرار گرفتند، و مع ذلك سعى كردند چراغ پر فروغ غدير
| |
| | |
| و ولايت را در شبهاى تاريك و هولناك زمان و براى هميشه زنده نگاه دارند.
| |
| | |
| | |
| اكنون كه هزار و چهارصد سال از آن تاريخ مىگذرد، و هنوز هم شعاع نورى كه در
| |
| | |
| غدير پرتو افكنده آرامش بخش دلهاى پريشان و افكار سرگردان است، كه به دنبال
| |
| | |
| حقيقت و معرفت مىباشند. بدون شك سخنان پيامبر صلىاللهعليهوآله در غدير، مأمن و پناهگاهى
| |
| | |
| براى همه كسانى به حساب مىآيد كه از جور و بيداد و لجام گسيختگى عصر حاضر
| |
| | |
| به تنگ آمده و در جستجوى راه سعادت و خوشبختىاند.
| |
| | |
| غدير از مسايل اصولى و عيد اعتقادى مسلمانان
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| افغانستان
| |
| | |
| | |
| | |
| روحاللّهروحانىبدخشانى
| |
| | |
| | |
| | |
| پيگيرى اين نكته كه چرا غدير عيد كمال دين و تمام نعمت و
| |
| | |
| رضايت خداوند است به اين پاسخ منتهى مىشود كه در اين روز
| |
| | |
| كارى عظيم صورت گرفته كه دشمنان با آنكه حاضر بودهاند
| |
| | |
| نتوانستهاند اقدامى كنند.
| |
| | |
| عيد غدير به معناى واقعى ـ يعنى تعيين امام از جانب خدا
| |
| | |
| توسط پيامبر صلىاللهعليهوآله ـ از مسايل اصولى مسلمانان و عيد اعتقادى
| |
| | |
| آن است كه خداوند رضايت داد به اسلامى كه در رأس آن بعد از
| |
| | |
| رسول اللّه صلىاللهعليهوآله امامان معصوم عليهمالسلام باشند.
| |
| | |
| | |
| صحنه غدير در اسلام از اهميت بسيار بالايى برخوردار است، و جا دارد مسلمانان
| |
| | |
| عالم در مورد اين روز با شكوه و با عظمت از چند بُعد دقت بيشترى نمايند: هم بُعد
| |
| | |
| زمانى و مكانى و هم بُعد معنوى، چون اگر اعياد در اسلام از اهميت خاصى برخوردار
| |
| | |
| هستند و مسلمانان آنها را پذيرفته و قبول كردهاند، به خاطر تقرب و نزديك شدن به
| |
| | |
| حضرت حق با اعمالى است كه در آن انجام مىدهند و جنبه عملى استحبابى دارد،
| |
| | |
| ولى پذيرفتن عيد غدير به معناى واقعى ـ يعنى تعيين امام از جانب خدا توسط پيامبر صلىاللهعليهوآله ـ
| |
| | |
| از مسايل اصولى مسلمانان و عيد اعتقادى آنان است، كه بيان نكردن و نرِساندنش از
| |
| | |
| جانب رسول خدا صلىاللهعليهوآله مساوى با نرساندن رسالتش بوده است.
| |
| | |
| | |
| پيامبر صلىاللهعليهوآله با علم غيبى كه داشت خواست كار بزرگ و عظيمى را بين آن جمعيت
| |
| | |
| انبوه انجام دهد و ابلاغ نمايد، كه هيچ كس نتواند آن را انكار كند. آنهايى كه پيامبر صلىاللهعليهوآله را
| |
| | |
| به هذيان متهم كردند و نگذاشتند وصيت كند، در ميان انبوه جمعيت 120000 نفرى
| |
| | |
| حضور داشتند ولى نتوانستند مانع كار رسول اللّه صلىاللهعليهوآله شوند. اگر امر بزرگ تعيين و
| |
| | |
| معرفى امام صورت نمىگرفت و تحقق نمىيافت حجتى باقى نمىماند.
| |
| | |
| | |
| اين از خصوصيات منحصر به فرد نبوت رسول اللّه صلىاللهعليهوآله است كه با اعلام جانشينى او
| |
| | |
| دين كامل مىگردد. 124000 نبى آمدند و براى هر كدام وصى و جانشينى بود، ولى
| |
| | |
| اكمال دين و اتمام نعمت نشد، اما با على عليهالسلام دين كامل و نعمت تمام شد، و خداوند
| |
| | |
| رضايت داد به اسلامى كه در رأس آن بعد از رسول اللّه على عليهماالسلام و امامان معصوم عليهمالسلام باشند،
| |
| | |
| چون با اين چهارده شجره طيبه است كه اسلام زنده نگه داشته مىشود، و به واسطه
| |
| | |
| اينهاست كه ريشه درخت اسلام آبيارى مىگردد.
| |
| | |
| | |
| اگر در غدير بودم خاطرههايى در ذهنم تازه مىشد
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| افغانستان
| |
| | |
| | |
| | |
| عبدالحميد خواجه
| |
| | |
| | |
| بايد دقيق شد كه چرا مراسم غدير آن قدر به تأخير مىافتد تا روز
| |
| | |
| هيجدهم ذىالحجة از راه مىرسد؟ اگر ما در غدير حاضر بوديم
| |
| | |
| اين سؤال را از خود نمىكرديم كه چرا پيامبر صلىاللهعليهوآله جانشينش را بر
| |
| | |
| سر دستان بلند كرده و اين گونه معرفى مىكند؟ كمترين مطلبى
| |
| | |
| كه از اين برنامه فوق العاده جلب توجه مىكرد اين بود كه
| |
| | |
| مسئله بيش از اندازه مهم است.
| |
| | |
| | |
| | |
| جالب است كه پيامبر صلىاللهعليهوآله نسبت خودشان را به على عليهالسلام همچون موسى عليهالسلام به
| |
| | |
| هارون عليهالسلام دانستند. همه ما مىدانيم كه موسى عليهالسلام از خداوند متعال خواست كه برادرش
| |
| | |
| هارون عليهالسلام را به عنوان وزير و وصيش قرار دهد. برداشت من اين است كه همه اديان
| |
| | |
| الهى نياز به پيامبر و وصى پيامبر دارند تا آن دين كامل گردد. آيا موسى عليهالسلام از خدا
| |
| | |
| خواست كه هارون را دوست او قرار دهد يا وزيرش؟ پس چگونه است كه وقتى نوبت
| |
| | |
| به على عليهالسلام مىرسد معناى اقدام پيامبر صلىاللهعليهوآله در غدير به معناى دوست گرفته مىشود.
| |
| | |
| | |
| بنده اگر واقعا در روز غدير خم حضور داشتم وقتى آن صحنه را مشاهده مىكردم
| |
| | |
| كه پيامبر صلىاللهعليهوآله بازوان على عليهالسلام را بالا مىآورد و ايشان را به مردم نشان مىداد و آنگاه به
| |
| | |
| تبليغ رسالت خود مىپرداخت، احساس مىكردم كه اين مطلب براى پيامبر صلىاللهعليهوآلهخيلى مهم
| |
| | |
| است كه با اين شيوه معرفى مىنمايد؛ وگرنه مىتوانست او را با اشاره و يا با دست
| |
| | |
| معرفى كند.
| |
| | |
| | |
| اگر واقعا در آن روز حضور داشتم به ياد اوايل تبليغ پيامبر صلىاللهعليهوآله مىافتادم كه مردم را
| |
| | |
| به اسلام دعوت مىكرد. اگر در آن روز روى تپهاى ايستاد و مردم را به شناخت
| |
| | |
| خداوند و توحيد دعوت نمود، امروز هم روى جهاز شتر مىخواهد اعلام كند وقت
| |
| | |
| آن رسيده كه با وصايت و خلافت پسر عمو و برادرش على بن ابىطالب عليهالسلام اسلام
| |
| | |
| تكميل گردد. او مىخواهد على عليهالسلام را به مردم نشان دهد و به مردم بفهماند كه جانشين
| |
| | |
| او اين على است، و دين اسلام نياز به حجت دارد و هيچگاه بىنياز از حجت و امام عادل
| |
| | |
| و معصوم نيست.
| |
| | |
| | |
| | |
| از اينكه پيامبر صلىاللهعليهوآله محل غدير خم را براى تبليغ رسالت خويش انتخاب نمود و
| |
| | |
| زمانى مشخص را به اين كار اختصاص داد، گذشته از موقعيت اين محل، برداشت من
| |
| | |
| اين است كه اين روز داراى فضيلت و اهميت خاصى بوده است. اين در حالى است كه
| |
| | |
| حضرت دوبار در سرزمين منى سخنرانى كرد و مىتوانست در آنجا به قول معروف
| |
| | |
| كار را يكسره كند و على عليهالسلام را به جانشينى بعد از خود معرفى نمايد، ولى اين كار را به
| |
| | |
| روزى ديگر موكول كرد كه همان روز غدير است.
| |
| | |
| | |
| آرى، در چنين روزى حضرت موسى عليهالسلام برادرش هارون عليهالسلام را به عنوان وزير خود
| |
| | |
| انتخاب كرد و حضرت عيسى عليهالسلام شمعون الصفا عليهالسلام را براى جانشينى خودش معرفى
| |
| | |
| نمود. پيامبر اسلام صلىاللهعليهوآله هم در اين روز على عليهالسلام را به خلافت و جانشينى خود منصوب نمود.
| |
| | |
| | |
| غدير مىفهماند كه امت حق انتخاب امام ندارند
| |
| | |
| | |
| امام غدير در نخلستانها، و جامعه در اوهام!
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| افغانستان
| |
| | |
| | |
| | |
| سيدغلامحسينحسينى
| |
| | |
| | |
| | |
| تعجب از جامعهاى است كه كنار گذاشتن على بن ابىطالب عليهالسلام را
| |
| | |
| از خوش اقبالى خود مىدانست، در حالى كه حب دنيا با ابرهاى
| |
| | |
| اوهام افق جامعه را پوشانده بود! اين گونه بود كه امام غدير را در
| |
| | |
| ميان نخلستانها به آبيارى و بيلزنى فرستاده بود و با اين همه از
| |
| | |
| خلأ خود احساس نگرانى نمىكرد!
| |
| | |
| | |
| | |
| سؤال اين است كه چرا قضيه غدير با اين روشنى بعد از مدت كوتاهى به فراموشى
| |
| | |
| سپرده شد، با اينكه اين بار امامت على عليهالسلام در حضور دهها هزار نفر اعلام گشته بود؟ در
| |
| | |
| غدير مردم با على عليهالسلام بيعت كردند، و اين خبر در همه جا پراكنده شد، و گوش تمام
| |
| | |
| مسلمين را پر كرد. همه فهميدند كه اگر روزى پيامبر صلىاللهعليهوآله از دنيا رحلت كند پسر عمش
| |
| | |
| على عليهالسلام جانشين او خواهد شد.
| |
| | |
| | |
| به نظر من جريان غدير فراموش نشد و همچنان در اذهان مردم باقى بود، ولى حب
| |
| | |
| دنيا سبب شد كه ابرهاى اوهام افق جامعه را بپوشاند، و خورشيد در ميان نخلستانها به
| |
| | |
| آبيارى و يا در كشتزارها به بيل زنى مشغول باشد!!
| |
| | |
| | |
| از بد اقبالى جامعه بود كه تاريكى آن را فراگيرد به طورى كه بسيارى از حقها ناحق
| |
| | |
| شود، ولى باز هم ديدهها نبيند و متوجه انحراف نشود.
| |
| | |
| غدير قُله امام نما به جهانيان
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| افغانستان
| |
| | |
| | |
| | |
| محمدقاسممبارز
| |
| | |
| | |
| اتفاقى كه در غدير خم به وقوع پيوست تمام راههاى مؤثر و
| |
| | |
| زمينههاى پذيرش ولايت را انديشيده بود، و مسير براى اكمال
| |
| | |
| دين آماده بود. همين غدير بود كه قامت راست كرد و خود را بالا
| |
| | |
| آورد و از قله بلند خود امام را به همگان نشان داد.
| |
| | |
| لذا مىتوانست جامعه اسلامى را الگو و معيارى براى اديان و
| |
| | |
| ملل ديگر قرار دهد.
| |
| | |
| پيامبر صلىاللهعليهوآله با گفتار و رفتار فهماند كه اين مسئله يك حكم
| |
| | |
| عقيدتى محض نيست، بلكه عمل بر اساس آن هم لازم است.
| |
| | |
| اگر چنين است پس مخالفت با غدير كفران نعمت بزرگى است
| |
| | |
| كه عذاب سختى را به دنبال خواهد داشت.
| |
| | |
| | |
| آنچه در سال دهم هجرى در مكانى به نام غدير خم اتفاق افتاد، بدون شك پس از
| |
| | |
| بعثت مهمترين نقطه عطف در تاريخ اسلام است. حادثهاى كه مسير حركت جامعه
| |
| | |
| اسلامى را به سوى سعادت و كمال رهنمون ساخت و مكمل برنامههاى دين
| |
| | |
| محسوب گرديد، به گونهاى كه موافقت يا مخالفت با آن آينده جامعه اسلامى رقم
| |
| | |
| مىزد.
| |
| | |
| | |
| تبعيت و پيروى از آنچه در غدير رخ داد، مسلمانان را به كمال و صراط مستقيم
| |
| | |
| قرين ساخته، جامعه اسلامى را به الگويى اجتماعى براى اديان ديگر و معيار سنجش
| |
| | |
| رفتار براى امم مختلف قرار مىدهد همانگونه كه خداوند در آيه 142 سوره بقره
| |
| | |
| مىفرمايد: «و كذلك جعلناكم امةً وسطا لتكونوا شهداء على الناس».
| |
| | |
| | |
| اما مخالفت با غدير، تضييع زحمات پيامبر صلىاللهعليهوآله و زمينهسازى براى شقاق و نفاق و
| |
| | |
| انحطاط و در نهايت كفران نعمت بزرگ محسوب مىگردد و به مصداق آيه 7 سوره
| |
| | |
| ابراهيم: «و لَئِن كفرتم ان عذابى لشديد» دچار عذاب سخت خواهند شد.
| |
| | |
| | |
| نحوه ابلاغ مسئله ولايت توسط پيامبر صلىاللهعليهوآله مورد ديگرى از تأكيد محسوب مىشود
| |
| | |
| به طورى كه آن حضرت گفتار و رفتار را در غدير با هم جمع كرده بود. در حالى كه
| |
| | |
| پيامبر صلىاللهعليهوآله معمولاً احكام عملى را با عمل و رفتار خاص و احكام نظرى را با قول و
| |
| | |
| سخن براى مردم روشن مىنمود، ولى در غدير هم دست على عليهالسلام را روى دست گرفته
| |
| | |
| عملاً اولويت وى را اثبـات كرد، و هم خطبه مفصل ايراد نمود تا بفهماند اين مسئله
| |
| | |
| يك حكم عقيدتى محض نيست، بلكه هم عقيدتى است و هم عمل بر اساس آن
| |
| | |
| لازم است.
| |
| | |
| | |
| بنابراين، غدير گرچه به معناى فرورفتگى و منطقه پست در زمين است، ولى همين
| |
| | |
| غدير چنان قامت راست كرد و خود را بالا آورد كه امام را به همگان نشان داد به گونهاى
| |
| | |
| كه احتمال هرگونه خطا و اشتباه را در مورد او از بين برد و حجت را بر همه مردم تمام
| |
| | |
| كرد.
| |
| | |
| | |
| به تعبير ديگر موضوع غدير از ابتداى رسالت پيامبر صلىاللهعليهوآله بارها با روشهاى مختلف
| |
| | |
| از لسان پيامبر صلىاللهعليهوآله شنيده شده بود، چنانكه خود حضرت به اين مسئله اشاره دارد. در
| |
| | |
| واقع مسئله تجديد بيعت مطرح بود همانگونه كه در فرمان ابلاغ غدير به پيامبر صلىاللهعليهوآله آمده
| |
| | |
| است: «يا محمد! جدِّد عهده و ميثاقه و بيعته».
| |
| | |
| | |
| اما غدير روح و قله اِبراز مسئله امامت محسوب مىگردد؛ قلهاى كه در آن تمام
| |
| | |
| راههاى مؤثر و زمينههاى پذيرش ولايت انديشيده شده بود، و مسير را براى اكمال
| |
| | |
| دين آماده ساخته بود.
| |
| | |
| | |
| غدير به روشنى آفتاب در برابر بهانهتراشان
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| افغانستان
| |
| | |
| | |
| | |
| ابراهيم موحدى
| |
| | |
| | |
| نگاهى به غدير به عنوان يك مجموعه، مانند روز روشن نشان
| |
| | |
| مىدهد كه منظور از اين مراسم معرفى جانشين پيامبر صلىاللهعليهوآله بوده
| |
| | |
| و هر هدف ديگرى را به غدير نسبت دادن، عملى مغرضانه براى
| |
| | |
| بيراهه كشاندن افكار مردم است. نگاهى ديگر به دستآويزها و
| |
| | |
| بهانههاى واهى در اين باره جلوههاى مضحكى را نشان مىدهد
| |
| | |
| كه دشمنان غدير در نسلهاى بعدى بدان دست يازيدهاند.
| |
| | |
| | |
| گرچه در فرازى از خطبه غدير لفظ «مولى» به كار برده شده و از نگاه حقبين
| |
| | |
| گفتارى صريح در تعين خلافت است، ولى بهانهاى براى معاندان و دشمنان شده كه در
| |
| | |
| معناى آن تشكيك كنند؛ اما با اين همه در بقيه فرازها و در جاى جاى خطبه الفاظ
| |
| | |
| صريح ديگرى مانند «وصيّى» و «خليفتى» و «الامام من بعدى» به كار برده شده كه با
| |
| | |
| وضوح تمام بر جانشينى امام و اثبات خلافت آن دلالت مىكند و جاى هيچگونه شك و
| |
| | |
| شبههاى باقى نمىگذارد. به عنوان نمونه چند فراز صريح از خطبه با هم مرور مىكنيم:
| |
| | |
| | |
| «ان على بن أبىطالب أخى و وصيى و خليفتى على امتى و الامام من بعدى ... و هو
| |
| | |
| وليكم بعد اللّه و رسوله».
| |
| | |
| «ان اللّه قد نصبه لكم وليا و إماما فرض طاعته»
| |
| | |
| «ان اللّه عز و جل هو مولاكم و إلهكم، ثم من دونه رسوله و نبيه المخاطب لكم، ثم
| |
| | |
| من بعدى على وليكم و إمامكم بأمر اللّه ربكم».
| |
| | |
| «انه إمام من اللّه»
| |
| | |
| «هذا على أخى و وصيى و واعى علمى، و خليفتى فى أمتى على من آمن بى».
| |
| | |
| «انما أكمل اللّه عز و جل دينكم بإمامته».
| |
| | |
| «انى نبىٌّ و علىٌّ وصيى».
| |
| | |
| «انى رسول و على الإمام و الوصى من بعدى».
| |
| | |
| | |
| بنابراين آنچه در مجموع خطبه وجود دارد و مقدماتى كه رسول خدا صلىاللهعليهوآله مىچيند،
| |
| | |
| همه دلالت صريح و روشنى بر خلافت امام على عليهالسلام مىكند و جاى هر بهانهتراشى را از
| |
| | |
| بين مىبرد.
| |
| | |
| امام غدير پيشواى مسلمانان عالم است
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| افغانستان
| |
| | |
| | |
| | |
| سيدعبدالعظيمعالمى
| |
| | |
| | |
| | |
| به جاى آنكه همه مسلمانان جهان على عليهالسلام راپيشواى خود بعد
| |
| | |
| از پيامبر صلىاللهعليهوآله بدانند و به وجود او افتخار كنند؛ هنوز بسيارى از
| |
| | |
| آنان وجود مباركش را نمىشناسند، و يا ندانسته با او مخالفت
| |
| | |
| مىكنند. گناه همه اينها بر عهده معاندانى است كه از روز اول راه
| |
| | |
| شناخت اين وجود عزيز را بر مردم بستند و غدير را كتمان كردند.
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| از مجموع روايات و احاديث نتيجه مىگيريم كه در روز غدير پيامبر اسلام صلىاللهعليهوآله
| |
| | |
| على عليهالسلام را به عنوان جانشين خود و رهبر جامعه اسلامى انتخاب كرد، و او را به طريقى
| |
| | |
| بسيار روشن به مردم معرفى فرمود.
| |
| | |
| | |
| مخصوصا از آيه قرآنى «يا أيها الرسول بلغ ما انزل اليك من ربك و ان لمتفعل فما
| |
| | |
| بلغت رسالته ...» به ضميمه اينكه پيامبر صلىاللهعليهوآله «ما ينطق عن الهوى ان هو الا وحىٌ يوحى»
| |
| | |
| است به روشنى اين نكته ثابت مىگردد كه اين دستور اكيد تبليغ درباره على عليهالسلام به
| |
| | |
| عنوان جانشين پيامبر صلىاللهعليهوآله و رهبر و امام و پيشواى مسلمانان عالم است.
| |
| | |
| | |
| با اين تأكيد الهى و اتمام حجت بزرگ بايد گفت: در اين باره جز افراد معاند و دنيا
| |
| | |
| طلب و دور از حق و حقيقت شك نخواهند كرد.
| |
| | |
| | |
|
| |
|
| == پانویس == | | == پانویس == |
| <references /> | | <references /> |
| [[رده:مکان های مرتبط با غدیر]] | | [[رده:مکان های مرتبط با غدیر]] |