۲۵۴
ویرایش
←ويژگى اعلان ولايت در سفر، نه در وطن[30]
| خط ۷۹۲: | خط ۷۹۲: | ||
پيامبر صلى الله عليه و آله بر فراز جهاز شتران، على عليه السلام را مى خواند و دست او را مى گيرد و بلند مى كند و از همانجا امامت همه امامان را اعلام مى دارد و مى گويد: اى مردم، از اين به بعد وصى و جانشين من در ميان شما على بن ابى طالب عليه السلام و بعد از او يازده امام مى آيند كه از نسل من و از صلب او خواهند بود. | پيامبر صلى الله عليه و آله بر فراز جهاز شتران، على عليه السلام را مى خواند و دست او را مى گيرد و بلند مى كند و از همانجا امامت همه امامان را اعلام مى دارد و مى گويد: اى مردم، از اين به بعد وصى و جانشين من در ميان شما على بن ابى طالب عليه السلام و بعد از او يازده امام مى آيند كه از نسل من و از صلب او خواهند بود. | ||
== غدير واقعه اى فراسوى زمان و مكان<ref>محمد اكبرى</ref> == | |||
تحت تأثير عظمت واقعه غدير قرار گرفتن ـ كه از زمان وقوعش تاكنون ذهن ها و مغزها و انديشه هاى بسيارى را درباره خود به تفكر واداشته ـ دليل بر دريافت ريشه اى از آن است. كسانى كه خطبه را آنگونه كه درخور آن است مورد تحقيق قرار داده اند دريافته اند كه اهدافى فراتر از زمان و مكان در آن مطرح بوده و مخاطب آن بشريت است. غدير تداوم يک خط تا قيامت است و با همه انسان ها كار دارد. غدير نتيجه زحمات همه پيامبران الهى براى مردم است، و مهدى موعود عليه السلام با ظهور پر نور خويش | |||
آرمان غدير را پياده خواهد كرد. | |||
وقتى انسان واقعه غدير را مورد بررسى قرار مى دهد و خطبه رسول اكرم صلى الله عليه و آله در غدير را مى خواند و در فرازهاى آن مى انديشد، عظمت و بزرگى اين واقعه چنان او را تحت تأثير قرار مى دهد كه متحير مى ماند درباره اين حادثه شگفت چگونه قلم بزند. | |||
وقتى تنوع موضوعات در خطبه پيامبر بزرگوار اسلام صلى الله عليه و آله را مى بيند كه در اوج فصاحت و بلاغت ايراد شده، درمى ماند كه درباره كدام يک از اين موضوعات مطلب بنويسد. | |||
غدير واقعه اى است كه از زمان وقوعش در هزار و چهارصد سال قبل تا كنون، ذهن ها و مغزها و انديشه هاى بسيارى را درباره خود به تفكر واداشته، و قلم هاى بسيارى را در عرصه خود به جولان در آورده، و شاعران بسيارى شعر سروده اند، و شهداى زيادى براى پاسدارى از آرمان آن به شهادت رسيده اند و خون هاى پاكى در راه آن بر زمين ريخته است. | |||
غدير پرشكوه ترين حادثه تاريخ است، كه در آن سرنوشت جامعه اسلامى رقم خورد. در غدير تداوم نبوت در قالب امامت تضمين شد. غدير نيروهاى مخلص و فداكار در راه اسلام را از ناخالصين و منافقين جدا كرد. در غدير نعمت تمام و دين كامل شد. در غدير بر رشد و عقلانيت جامعه بشرى مهر تأييد زده شد. در غدير كارشكنان از ادامه كار خود براى خاموش كردن نور اسلام نااميد شدند، همانان كه به | |||
شهادت پيامبر صلى الله عليه و آله دل بسته بودند تا كار را يكسره كنند. | |||
غدير مطلع خورشيدى است كه از وراى چهارده قرن بر چشم ها و دل ها تابيده و به جان ها و جسم هاى بسيارى گرما داده و روشنايى بخشيده است. انسان بزرگ و با عظمتى چون امام حسين عليه السلام براى تحقق آرمان غدير به شهادت رسيده است. | |||
زحمات و رنج ها و مرارت هايى كه همه انبياى الهى در راه دعوت مردم به خداپرستى انجام داده بودند در غدير نتيجه داد و به ثمر نشست. پس غدير نتيجه زحمات همه پيامبران الهى است، و مهدى موعود عليه السلام با ظهور پر نور خويش آرمان غدير را پياده خواهد كرد. | |||
از اينكه در خطبه غدير همه خطاب ها به «ناس» است و ۴۶ بار كلمه «معاشر الناس» بكار رفته، و يک بار «أيها الناس» ذكر شده، نشان مى دهد مسئله خلافت و جانشينى حضرت على عليه السلام مخصوص يک قوم و يك زمان نيست، بلكه فراتر از زمان و مكان است و تا دامنه قيامت و براى همه مردم امتداد دارد. | |||
چنانكه اين معنى در خود خطبه نيز تصريح شده است كه مى فرمايد: «اى مردم! بدانيد كه خداوند على بن ابى طالب را ولى و صاحب اختيار شما معين فرموده و او را امام و پيشواى واجب الاطاعة قرار داده است. فرمانش را بر همه مهاجران و انصار و پيروان ايمانى ايشان و بر هر بيابانى و شهرى و بر هر عجم و عربى و هر بنده و آزادى و بر هر صغير و كبيرى و بر هر سياه و سفيدى و بر هر خدا شناس موحدى، واجب نموده و اوامر او را مطاع و بر همه كس نافذ و لازم الاجراء مقرر كرده است. هر كس با على به | |||
مخالفت برخيزد ملعون است، و هر كس از او پيروى نمايد مشمول عنايت و رحمت حق خواهد بود». | |||
== منبع == | == منبع == | ||