۲۱٬۸۲۰
ویرایش
←پانویس
(←پانویس) |
|||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
شنيده شد.اسلامِ محمد صلى الله عليه وآله مجموع «لا اله الا اللّه»، «محمد رسول اللّه»، «على ولى اللّه» است.مسلمان حقيقى كسى است كه بر هر سه با هم ايمان داشته باشد. مؤمن واقعى كسى است كه هر سه كلمه را با دل و جان بر زبان جارى كند. يكى از اين سه، حتى دو تا از آنها كافى نيست، و به هيچ وجه قابل قبول خداوند نخواهد بود. | شنيده شد.اسلامِ محمد صلى الله عليه وآله مجموع «لا اله الا اللّه»، «محمد رسول اللّه»، «على ولى اللّه» است.مسلمان حقيقى كسى است كه بر هر سه با هم ايمان داشته باشد. مؤمن واقعى كسى است كه هر سه كلمه را با دل و جان بر زبان جارى كند. يكى از اين سه، حتى دو تا از آنها كافى نيست، و به هيچ وجه قابل قبول خداوند نخواهد بود. | ||
البته شكى نيست كه پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه وآله ابتدا تمام نيروى خود را عليه شرك وبت پرستى به كار مى گرفت، چون جامعه عرب آن زمان بلكه تمام جهان، آلوده به شرك و بت پرستى بود، و تا وقتى كه انسان از شرك و بت پرستى دست بر ندارد و به توحيد و يكتاپرستى روى نياورد، نبوت و ولايت معنى نخواهد داشت. بايد زمينه توحيد و يكتاپرستى را با زدودن | البته شكى نيست كه پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه وآله ابتدا تمام نيروى خود را عليه شرك وبت پرستى به كار مى گرفت، چون جامعه عرب آن زمان بلكه تمام جهان، آلوده به شرك و بت پرستى بود، و تا وقتى كه انسان از شرك و بت پرستى دست بر ندارد و به توحيد و يكتاپرستى روى نياورد، نبوت و ولايت معنى نخواهد داشت. | ||
بايد زمينه توحيد و يكتاپرستى را با زدودن شرک و بت پرستى هموار ساخت و سپس جايگاه نبوت را تحكيم و ترسيخ نمود. آنگاه كه توحيد و نبوت جايگاه خود را در جامعه روشن ساخت، نوبت به ولايت مى رسد. از همين جا معلوم مى شود كه «قولوا لا اله الا اللّه تفلحوا» به اين معنى نيست كه انسان فقط «لا اله الا اللّه» بگويد و داخل بهشت شود. اين طبق برنامه دقيق الهى بود و با در نظر گرفتن وضعيت زمانى و مكانى جهان برنامه ريزى شده بود، و هر بخشى از اين برنامه در جايگاه خود اجرا مى شد. يكى از مهمترين بخشهاى برنامه الهى هم | |||
«امامت» بود كه در جايگاه خود به اجرا در آمد.پس معلوم شد اساس اسلام از ابتدا بر توحيد و نبوت و امامت بود، اما هنگامى كه شرك و بت پرستى بر جامعه حاكم بود ابتدا پرچم «توحيد» برافراشته شد. زمانى كه كفر و عناد قدرت داشت، اصل «نبوت» محوريت داشت. اما وقتى نفاق جامعه اسلامى را در معرض خطر قرار داد پرچم «ولايت» برافراشته و نمايان گرديد. امامت و ولايت، از توحيد و نبوت جدا نيست، هر جا كه توحيد و نبوت است ولايت هم وجود دارد. به اين معنى كه اگر كسى موحد باشد، و با توحيد و نبوت واقعا | «امامت» بود كه در جايگاه خود به اجرا در آمد.پس معلوم شد اساس اسلام از ابتدا بر توحيد و نبوت و امامت بود، اما هنگامى كه شرك و بت پرستى بر جامعه حاكم بود ابتدا پرچم «توحيد» برافراشته شد. زمانى كه كفر و عناد قدرت داشت، اصل «نبوت» محوريت داشت. اما وقتى نفاق جامعه اسلامى را در معرض خطر قرار داد پرچم «ولايت» برافراشته و نمايان گرديد. امامت و ولايت، از توحيد و نبوت جدا نيست، هر جا كه توحيد و نبوت است ولايت هم وجود دارد. به اين معنى كه اگر كسى موحد باشد، و با توحيد و نبوت واقعا | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۷: | ||
چه ستمديده است! همان غدير كه اساس دين است،همان غدير كه بقاى اسلام است، همان غدير كه رضاى خداست، همان غدير كه پيام تمام انبياست.اهل دنيا چه رفتار بدى با غدير روا داشته اند. گويا مى خواسته اند آن را از بين ببرند و نشانى از آن باقى نگذارند. مى خواسته اند صورت زيباى آن را خراب كنند و حسن آن را بر باد دهند.امروز نيز چنگهاى شيطانى به طرف صورت گلگون غدير دراز است. اكنون كه رخسار نازك آن زخم ديده، قلب آن غم زده است كه چرا تاكنون ناشناخته مانده است؟! امروز فرياد غدير بلند است كه كجا هستند دوستداران من؟ كجا هستند شيعيان من؟كجايند عاشقان من؟ اكنون كه ديگر دوران بنى اميه و بنى عباس نيست، و ظالمان و جابران به خاك تبديل شده اند، ديگر خوف و وحشتى نيست، تقيه اى در كار نيست،زمان آزادى بيان است، زمان ارتباطات است، دنيا دهكده جهانى گرديده است.پس كجا هستيد اى ياران غدير؟ زيبايى دنيا شما را فريب داده است؟ در چنگ نفس اسير شده ايد؟ خواب غفلت شما را بى حركت كرده است؟بياييد از چهره نفيس من گرد و غبار را پاك كنيد. بياييد بر زخمهاى رخسار نازك من مرهم نهيد. بياييد از صورت نورانى من پرده را برداريد. بياييد تصوير زيبا و جذاب مرا به مردم نشان دهيد. بياييد با حسن عالمتاب من جهان را روشن كنيد. اى عشّاق غدير! من به شما بسيار اميدوارم و منتظر دستهايى هستم كه مرا به تصوير دوباره احيا كنند. مبادا چشم اميدم را نااميد كنيد. | چه ستمديده است! همان غدير كه اساس دين است،همان غدير كه بقاى اسلام است، همان غدير كه رضاى خداست، همان غدير كه پيام تمام انبياست.اهل دنيا چه رفتار بدى با غدير روا داشته اند. گويا مى خواسته اند آن را از بين ببرند و نشانى از آن باقى نگذارند. مى خواسته اند صورت زيباى آن را خراب كنند و حسن آن را بر باد دهند.امروز نيز چنگهاى شيطانى به طرف صورت گلگون غدير دراز است. اكنون كه رخسار نازك آن زخم ديده، قلب آن غم زده است كه چرا تاكنون ناشناخته مانده است؟! امروز فرياد غدير بلند است كه كجا هستند دوستداران من؟ كجا هستند شيعيان من؟كجايند عاشقان من؟ اكنون كه ديگر دوران بنى اميه و بنى عباس نيست، و ظالمان و جابران به خاك تبديل شده اند، ديگر خوف و وحشتى نيست، تقيه اى در كار نيست،زمان آزادى بيان است، زمان ارتباطات است، دنيا دهكده جهانى گرديده است.پس كجا هستيد اى ياران غدير؟ زيبايى دنيا شما را فريب داده است؟ در چنگ نفس اسير شده ايد؟ خواب غفلت شما را بى حركت كرده است؟بياييد از چهره نفيس من گرد و غبار را پاك كنيد. بياييد بر زخمهاى رخسار نازك من مرهم نهيد. بياييد از صورت نورانى من پرده را برداريد. بياييد تصوير زيبا و جذاب مرا به مردم نشان دهيد. بياييد با حسن عالمتاب من جهان را روشن كنيد. اى عشّاق غدير! من به شما بسيار اميدوارم و منتظر دستهايى هستم كه مرا به تصوير دوباره احيا كنند. مبادا چشم اميدم را نااميد كنيد. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:میراث مکتوب غدیر]] | [[رده:میراث مکتوب غدیر]] | ||