غدیر در کشمیر: تفاوت میان نسخه‌ها

امروز روزى استثنائى است كه پشت شيطان خواهد شكست. امروز تاريخى ديگررقم خواهد خورد. امروز بشريت در آستانه بلوغ است. تمام نگاههاى آسمان و زمينقافله‏اى را دنبال مى‏كند كه از مكه به سوى مدينه در حركت است. اين قافله استثنائىمى‏خواهد تقدير انسانيت را به تقديرى حسن رقم زند.اين قافله عشق زير فرمان رسالت براى سعادت هميشگى بشريت قلعه‏اى را بنامى‏كند كه تمام حوادث روزگار هيچ وقت نمى‏تواند آسيبى به آن برساند. قلعه ولايتكه اگر همه مردم داخل مى‏شدند خداوند جهنم را براى هميشه خاموش مى‏كرد!امروز روز عجيبى است كه خورشيد با تمام تابش مى‏تابد، و همين امروز تمام نورِخويش را نثار انسانيت مى‏كند. نسيم كه قرار ندارد و مى‏خواهد پيام‏هاى مهم امروز رااز اين چمن به آن چمن ابلاغ كند. قلب زمين با غرور و افتخار آتشين شده، و همهپروانه‏هاى ولايت براى سوختن بى‏قرارى مى‏كنند. قدر بشريت آن قدر بالا است كهملائكه سماوات اشك شوق مى‏ريزند. اكنون همه چيز محو تماشايند كه امروز روزمنفرد انسانيت است.سر تاجِ انسانيت در آغوش ده‏ها هزار پروانه عاشق، لحظه به لحظه به آن سرزميننزديك مى‏شود، كه آنجا به دست فرزند خليل عليه‏السلام كعبه عشق ساخته شود. اينجا زمزم بهچشمه‏اى آب زلال خواهد جوشيد كه تا ابد تشنه‏دلانِ حقيقت را سيراب خواهد كرد.اينجا انفجار نور خواهد بود كه هيچ ذره‏اى از عالم از تابش آن محروم نخواهد ماند. ازاينجا نسيمى خواهد وزيد كه عشاق ولايت را نويد «هم الفائزون» و منكران ولايت راوعيد «اسفل السافلين» خواهد داد. غدير خم بسيار نزديك است، نزديكِ نزديك!!امينِ رب مى‏آيد. زانوى ادب مى‏زند. سلام محبوب را تقديم حبيب مى‏كند.پيغامى مى‏دهد كه هيچ پيغامى معادل آن نيست. عصاره رسالت را در يك جمله كوتاهچنين بيان مى‏كند: «يا ايها الرسول بلغ ما انزل اليك من ربك و ان لم‏تفعل فما بلغترسالته و اللّه‏ يعصمك من الناس».از سياق و لسان آيه برمى‏آيد كه اين پيام معادل با تمام رسالت الهى است يا فراتر ازآن؛ و كوچك‏ترين كوتاهى در ابلاغ آن مساوى با از بين رفتن همه زحمات و مشقاترسالت است. پيامى است حياتى براى آينده اسلام و پيامى است مرگبار براى ما سواىاسلام. اين آخرين گذرگاه است كه دشمن گمان مى‏كند مى‏تواند حلقوم اسلام رابگيردوآن را خفه كند. همين جاست كه اسلام ستيزى، نفاق و شيطنت با تمام قباحت براىشبيخون زدن بر سرچشمه هدايت متمركز شده است. آنها آماده‏اند كه براى متوقفكردن نور هدايت تا حد آخر بروند.شايد به همين خاطر است كه سيدِ شجاعت ـ به خاطر سنگينى پيام و عكس العمل‏هاىمتعاقب آن ـ به لرزه درمى‏آيد: «اى جبرئيل! اخداوند معافيت مرا از اين مأموريتتقاضا كن»! خداوند حفظ جان پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله را از «الناس» به عهده مى‏گيرد، و اين طور براىابلاغ پيام حتمى و تكميل كننده دين سنگ تمام گذاشته مى‏شود.زمان: 18 ذى الحجه، هنگام ظهر سوزان.مكان: غدير خم كه بيابانى است بى‏آب و گياه.منادى ندا مى‏كند: همه بايد متوقف شوند. آنها كه جلو رفتند بازگردند، و آنها كهعقب مانده‏اند عجله كنند. «ما ينطق عن الهوى» مى‏خواهد سنگين‏ترين امانت الهى رابه سمع بشريت بسپارد.لسان الهى اين چنين گويا است: تمام حمد و ستايش براى خداى است كه جز اوپروردگارى نيست. من فقط پيش او تسليمم و به هر چيزى امر كند خواهم رساند.اى مردم! من براى شما پيغامى آورده‏ام كه سعادت دنيا و آخرت شما را تضمينمى‏كند. آيا خدا و رسولش بر جان شما بيش از خودتان حق تصرف ندارند؟ پاسخمى‏آيد: «همين طور است اى رسول خدا، والدين ما فدايت باد».زبان وحى ادامه مى‏دهد: پس خوب گوش كنيد. هركس من مولاى او هستم اينعلى مولاى اوست. خدايا! دوست بدار هر كس با على عليه‏السلام دوستى كند، و دشمن باش باكسى كه با على دشمنى كند. هر كس على را نصرت كند تو ناصر او باش و هر كس او رارها كند او را به حال خويش واگذار».مردم هجوم آوردند تا با على عليه‏السلام بعنوان جانشين پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله بيعت كنند. از جملهابوبكر و عمر بودند كه با «بخٍ بخٍ» به اميرالمؤمنين عليه‏السلام تبريك گفتند. مردم با اين پيمان كهاين پيام الهى را از اين گوشه تا آن گوشهجهان ابلاغ كنند متفرق شدند.اينجا بود كه نشستى با عظمت به احسن وجه به پايان رسيد، كه همه انبيا از آدم عليه‏السلام تاخاتم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله براى آن مبعوث شده بودند. و اين بود پايان روزى براى اكمال دين و يأسكفار.واى بر كسانى كه سخنى بر زبان مى‏آورند كه ابلهان و احمقان هم با شنيدن چنانسخنى بر بخت خويش افتخار كنند. آنهاكه مى‏گويند: ارشاد پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله دُرست، ولى ازكجا معلوم كه مراد او ولايت و امامت على عليه‏السلام باشد؟ اينجا ولى به معناى دوست است،و پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله مى‏خواسته بگويد: «همه شما على را دوست بداريد و هرگز نزد من از اوشكايت نكنيد»!خدايا! چنين مردمانى را چگونه بايد پاسخ داد. تو را به داورى مى‏خوانم و از توداد مى‏خواهم كه مقام حبيب تو عقل كل و صاحب لولاك را به كجا مى‏كشانند.على ستيزى را چگونه به اوج خود مى‏رسانند!؟از يك احمق سفيه هم انتظار نمى‏رود كه هزاران نفر را جمع كند، آن هم در بيابانبى‏آب و گياه كه سايه‏اى جز آفتاب سوزان نباشد و منبرى از پالان شتران درست كند،و سپس دست رفيق خود را بگيرد و به مردم نشان دهد و بگويد: «من اين شخص راخيلى دوست دارم»! خدايا حبيب تو بالاتر از اين است كه حرفهاى پوچ و بى‏اساس را بهاو نسبت دهيم.عجب مردمى! و سخنهاى عجيبترى ... كه دوستى با على عليه‏السلام را هم فراموش كردند.چه خوب حرمت گذاشتند به اين فرمان رسول صلى‏الله‏عليه‏و‏آله همانگونه كه خود مى‏گويند!! همانعلى عليه‏السلام بود كه ريسمان بسته در كوچه‏هاى مدينه براى بيعت اجبارى آوردند. او بود كهخانه‏اش را آتش زدند، و پهلوى فاطمه‏اش را شكستند. جمل و نهروان و صفين را بهراه انداختند. سرش را شكافتند. جنازه حسنش را تيرباران كردند. حسينش را تشنهكشتند. زينبش را به كوچه و بازار كشاندند!امتحان الهى بود. ابراهيم عليه‏السلام فرزندش را براى ذبح مى‏برد و در امتحان موفقمى‏شود، و آن روز عيد قربان مى‏شود. سعىِ هاجر براى به دست آوردن آب براىفرزندش شعار الهى مى‏شود. خاندان ابراهيم عليه‏السلام شيطان را رجم مى‏كنند و ركن حجمى‏شود.امروز كه زحمات تمام انبيا عليهم‏السلام به بار مى‏نشيند گويا هيچ خبرى نشده است. اسلامتكميل مى‏گردد، ولى همه فراموش مى‏كنند! شيطان و كفار مأيوس مى‏شوند، ولىمسلمانان خوشحال نمى‏شوند! آنها خواستند سنت الهى را عوض كنند ولى «لن تجدلسنة اللّه‏ تبديلاً».اكنون خورشيد غدير كاملاً طلوع كرده است. مدتى ابرهاى سياه و وحشتناك آن راپوشاند، ولى خانه‏هاى گلى نتوانست هميشه در برابر آب روان مقاومت كند. ابرهاىتاريك كم‏كم محو شدند، و اشعه خورشيد ولايت در تمام نقاط اين جهان پهناورنغمه‏هاى حيات و بيدارى را سروده و مى‏سرايند: «ولاية على بن ابى‏طالب حصنى،فمن دخل حصنى اَمِن من عذابى» ...!