۴۱۱
ویرایش
آيه ۴۱ زمر و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== آيه | == آيه {{قرآن |فَمَنِ اهْتَدى فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّما يَضِلُّ عَلَيْها}}<ref>اسراء / ۱۵. واقعه قرآنى غدير: ص ۱۰۷. سخنرانى استثنائى غدير: ص۲۳۳-۲۴۲.</ref> == | ||
پس از پايان بخش دهم از [[خطبه غدیر]] كه سكوت همچنان بر مجلس حكم فرما بود، پيامبر صلى الله عليه و آله وارد آخرين بخش سخنرانى خود شد. | پس از پايان بخش دهم از [[خطبه غدیر]] كه سكوت همچنان بر مجلس حكم فرما بود، پيامبر صلى الله عليه و آله وارد آخرين بخش سخنرانى خود شد. | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
بعد از اين همه لطف الهى كه بهترين راه و بهترين امامان را براى شما برگزيده و به شما اجازه نداده با فكر خود پيش برويد و مشكل آفرينى كنيد، آيا قدر اين همه نعمت را مى دانيد؟ | بعد از اين همه لطف الهى كه بهترين راه و بهترين امامان را براى شما برگزيده و به شما اجازه نداده با فكر خود پيش برويد و مشكل آفرينى كنيد، آيا قدر اين همه نعمت را مى دانيد؟ | ||
اين برخورد را پيامبر صلى الله عليه و آله با يک سؤال آغاز كرد و فرمود: | اين برخورد را پيامبر صلى الله عليه و آله با يک سؤال آغاز كرد و فرمود: {{متن عربی |مَعاشِرَ النّاسِ، ما تَقُولُونَ؟...}}: | ||
«اى مردم چه مى گوييد؟ خدا از هر صدايى و مخفى هاى هر نفسى اطلاع دارد». | «اى مردم چه مى گوييد؟ خدا از هر صدايى و مخفى هاى هر نفسى اطلاع دارد». | ||
آنگاه با لسان نصيحت گونه اى آيه ۱۵ سوره اسراء را خواند: | آنگاه با لسان نصيحت گونه اى آيه ۱۵ سوره اسراء را خواند: {{قرآن |فَمَنِ اهْتَدى فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّما يَضِلُّ عَلَيْها}}: | ||
«هر كس هدايت يابد به نفع خويش عمل كرده و هر كس گمراه شود بر ضرر خود گمراه شده است». | «هر كس هدايت يابد به نفع خويش عمل كرده و هر كس گمراه شود بر ضرر خود گمراه شده است». | ||
از آنجا كه پس از منبر همه بايد براى بيعت مى آمدند، لذا پيامبر صلى الله عليه و آله بار ديگر آيه ۱۰ سوره فتح | از آنجا كه پس از منبر همه بايد براى بيعت مى آمدند، لذا پيامبر صلى الله عليه و آله بار ديگر آيه ۱۰ سوره فتح {{قرآن |اِنَّ الَّذينَ يُبايِعُونَكَ اِنَّما يُبايِعُونَ اللَّهَ}} و آيه ۲۸ سوره زخرف {{وَ جَعَلَها كَلِمَةً باقِيَةً فى عَقِبِهِ}} را با اشاره به جزئيات اين بيعت تكرار كرده، آن را از يک سو بيعت با خدا دانسته و از سوى ديگر بيعت با همه امامان دانست، و امامت آنان را در دنيا و آخرت مطرح كرد: | ||
مَعاشِرَ النّاسِ، ما تَقُولُونَ؟ فَإِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ كُلَّ صَوْتٍ وَ خافِيَةَ كُلِّ نَفْسٍ، | {{قرآن |مَعاشِرَ النّاسِ، ما تَقُولُونَ؟ فَإِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ كُلَّ صَوْتٍ وَ خافِيَةَ كُلِّ نَفْسٍ، {{قرآن |فَمَنِ اهْتَدى فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّما يَضِلُّ عَلَيْها}}، {{قرآن |وَ مَنْ بايَعَ فَإِنَّما يُبايِعُ اللَّهَ }}، {{قرآن |يَدُ اللَّهِ فَوْقَ اَيْديهِمْ}}: | ||
اى مردم، چه مى گوييد؟ خداوند هر صدايى را و پنهانى هاى هر كسى را مى داند. | اى مردم، چه مى گوييد؟ خداوند هر صدايى را و پنهانى هاى هر كسى را مى داند. | ||