۲۱٬۹۷۲
ویرایش
←موقعيت تاريخى
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
و اگر بخواهم گويندگان چنين نسبتى را معرفى كنم و به آنان اشاره نمايم و آنان را نشان دهم مى توانم، ولى درباره آنان با بزرگوارى رفتار كرده ام.<ref>الاحتجاج، ج ۱، ص ۵۹.</ref> | و اگر بخواهم گويندگان چنين نسبتى را معرفى كنم و به آنان اشاره نمايم و آنان را نشان دهم مى توانم، ولى درباره آنان با بزرگوارى رفتار كرده ام.<ref>الاحتجاج، ج ۱، ص ۵۹.</ref> | ||
== موقعيت تاريخى == | |||
با پايان اولين بخش سخن كه حمد و ثناى الهى بود، پيامبر صلى الله عليه و آله بخش دوم سخن را آغاز فرمود، و با اشاره به آيه تبليغ و آيه ولايت، و نيز اشاره به نسبت هاى مسخره آميز منافقين به حضرت، آيه ۶۱ سوره توبه را قرائت كرد كه درباره نسبت دهندگان اين كلمه از منافقين نازل شده بود: | با پايان اولين بخش سخن كه حمد و ثناى الهى بود، پيامبر صلى الله عليه و آله بخش دوم سخن را آغاز فرمود، و با اشاره به آيه تبليغ و آيه ولايت، و نيز اشاره به نسبت هاى مسخره آميز منافقين به حضرت، آيه ۶۱ سوره توبه را قرائت كرد كه درباره نسبت دهندگان اين كلمه از منافقين نازل شده بود: | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
اينان به قدرى كينه توز و آماده فتنه انگيزى هستند كه پيامبر صلى الله عليه و آله وجودشان را مانعى بزرگ بر سر راه برنامه غدير مى بيند در حدى كه اگر خداوند با اراده خويش آنان را درهم نكوبد واقعاً معرفى و اعلان ولايت حضرت امیر عليه السلام با حضور آنان ميسّر نيست، و آنگاه كه خطاب «وَ اللَّه يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ» آمد بر همه ثابت شد كه خطر منافقين جدى است و به همين جهت خدا ضامن حفظ رسولش شده است. | اينان به قدرى كينه توز و آماده فتنه انگيزى هستند كه پيامبر صلى الله عليه و آله وجودشان را مانعى بزرگ بر سر راه برنامه غدير مى بيند در حدى كه اگر خداوند با اراده خويش آنان را درهم نكوبد واقعاً معرفى و اعلان ولايت حضرت امیر عليه السلام با حضور آنان ميسّر نيست، و آنگاه كه خطاب «وَ اللَّه يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ» آمد بر همه ثابت شد كه خطر منافقين جدى است و به همين جهت خدا ضامن حفظ رسولش شده است. | ||
== موقعيت قرآنى == | |||
سوره توبه از آيه ۳۷ خطاب با منافقين را آغاز مى كند و صحنه هاى مختلفى از كارشكنى هاى آنان را ترسيم مى نمايد، و اين روند تا آخر سوره ادامه مى يابد و از سوره هايى است كه به طور خاص [[منافقین]] را زير نظر گرفته است. | سوره توبه از آيه ۳۷ خطاب با منافقين را آغاز مى كند و صحنه هاى مختلفى از كارشكنى هاى آنان را ترسيم مى نمايد، و اين روند تا آخر سوره ادامه مى يابد و از سوره هايى است كه به طور خاص [[منافقین]] را زير نظر گرفته است. | ||
مطالعه اين آيات نشان مى دهد كه منافقين چه اندازه در اذيت پيامبر صلى الله عليه و آله پيش رفته اند و به تخريب زمينه هاى اجتماعى اهداف اسلام پرداخته اند. | مطالعه اين آيات نشان مى دهد كه منافقين چه اندازه در اذيت پيامبر صلى الله عليه و آله پيش رفته اند و به تخريب زمينه هاى اجتماعى اهداف اسلام پرداخته اند. | ||
== تحليل تاريخى == | |||
تصريح به خطر منافقين در اثناى خطبه اين نتيجه را دارد كه در دور دست هاى تاريخ كه مطالعه كنندگان خطبه غدير آن را مورد بررسى قرار مى دهند، به آسانى زير پا گذاشتن غدير در سقيفه را تحليل | تصريح به خطر منافقين در اثناى خطبه اين نتيجه را دارد كه در دور دست هاى تاريخ كه مطالعه كنندگان خطبه غدير آن را مورد بررسى قرار مى دهند، به آسانى زير پا گذاشتن غدير در سقيفه را تحليل | ||
مى كنند و در مى يابند كه منافقين در غدير چه سوداهايى در سر مى پروراندند و چگونه پايه هاى آن را محكم نمودند تا ثمره شومش را در سقيفه گرفتند. | مى كنند و در مى يابند كه منافقين در غدير چه سوداهايى در سر مى پروراندند و چگونه پايه هاى آن را محكم نمودند تا ثمره شومش را در سقيفه گرفتند. | ||
== تحليل اعتقادى == | |||
==== تحليل اعتقادى اول ==== | ==== تحليل اعتقادى اول ==== | ||