۲۱٬۸۲۰
ویرایش
←متن خطبه غدير
| خط ۱۳۲: | خط ۱۳۲: | ||
در اين زمينه روايات بسيارى وارد شده است. از جمله [[امام صادق علیه السلام]] مى فرمايد: {{متن عربی|الاسْلامُ هُوَ التَّسْليمُ وَ التَّسْليمُ هُوَ الاسْلامُ }} | در اين زمينه روايات بسيارى وارد شده است. از جمله [[امام صادق علیه السلام]] مى فرمايد: {{متن عربی|الاسْلامُ هُوَ التَّسْليمُ وَ التَّسْليمُ هُوَ الاسْلامُ }} | ||
يعنى: اسلام همان تسليم است و تسليم همان اسلام است. هر كس سر تسليم فرود آورد اسلام را پذيرفته است، و هر كس سر تسليم فرود نياورد اسلام ندارد.<ref>بحار | يعنى: اسلام همان تسليم است و تسليم همان اسلام است. هر كس سر تسليم فرود آورد اسلام را پذيرفته است، و هر كس سر تسليم فرود نياورد اسلام ندارد.<ref>بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۲۲۰.</ref> | ||
اميرالمؤمنين عليه السلام مى فرمايد: | اميرالمؤمنين عليه السلام مى فرمايد: | ||
| خط ۱۷۳: | خط ۱۷۳: | ||
[[امام صادق علیه السلام]] درباره آيه{{قرآن|فِطْرَتَ اللَّه الَّتِى فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها}} مى فرمايد: | [[امام صادق علیه السلام]] درباره آيه{{قرآن|فِطْرَتَ اللَّه الَّتِى فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها}} مى فرمايد: | ||
آن فطرتى كه خداوند مردم را بر آن خلق فرموده اين است: توحيد، محمد رسول اللَّه، على اميرالمؤمنين.<ref> | آن فطرتى كه خداوند مردم را بر آن خلق فرموده اين است: توحيد، محمد رسول اللَّه، على اميرالمؤمنين.<ref>اليقين، ص ۴۳۱،۱۸۸.</ref> | ||
[[امام باقر علیه السلام]] درباره آيه{{قرآن|أَ لَسْتُ بِرَبِّكُمْ قالُوا بَلى}}<ref>اعراف / ۱۷۲.</ref> مى فرمايد: | [[امام باقر علیه السلام]] درباره آيه{{قرآن|أَ لَسْتُ بِرَبِّكُمْ قالُوا بَلى}}<ref>اعراف / ۱۷۲.</ref> مى فرمايد: | ||
آنگاه كه خداوند عز و جل از بنى آدم پيمان گرفت و آنان را شاهد بر خود قرار داد، فرمود: آيا من پروردگار شما نيستم؟ و آيا محمد پيامبر من نيست؟ و آيا على اميرالمؤمنين نيست؟<ref> | آنگاه كه خداوند عز و جل از بنى آدم پيمان گرفت و آنان را شاهد بر خود قرار داد، فرمود: آيا من پروردگار شما نيستم؟ و آيا محمد پيامبر من نيست؟ و آيا على اميرالمؤمنين نيست؟<ref>اليقين، ص ۲۳۵ ،۲۳۱ ،۲۲۲.</ref> | ||
درباره اينكه انبياء عليهم السلام براى ولايت اهل بيت عليهم السلام با خدا پيمان بسته اند و در پى نصرت آنان بوده اند، احاديث بسيارى وارد شده است. ذيلاً به چند | درباره اينكه انبياء عليهم السلام براى ولايت اهل بيت عليهم السلام با خدا پيمان بسته اند و در پى نصرت آنان بوده اند، احاديث بسيارى وارد شده است. ذيلاً به چند مورد اشاره مى گردد: | ||
پيامبر صلى الله عليه و آله مى فرمايد: | پيامبر صلى الله عليه و آله مى فرمايد:<blockquote>{{متن عربی|مَا تَنَبَّأَ نَبِيٌّ قَطُّ إِلَّا بِمَعْرِفَتِهِ وَ الْإِقْرَارِ لَنَا بِالْوَلَايَةِ وَ لَا اسْتَأْهَلَ خَلْقٌ مِنَ اللَّهِ النَّظَرَ إِلَيْهِ إِلَّا بِالْعُبُودِيَّةِ لَهُ وَ الْإِقْرَارِ لِعَلِيٍّ بَعْدِي}} ؛ «هيچ پيامبرى به نبوت نرسيد مگر با معرفت او و اقرارش به ولايت، و هيچ خلقى سزاوار نظر رحمت خداوند نشد مگر با بندگى در برابر او و اقرار به ولايت على بعد از من.»<ref>كتاب سليم بن قيس الهلالي، ج۲، ص ۸۵۹.</ref></blockquote>امام صادق عليه السلام مى فرمايد: | ||
امام صادق عليه السلام مى فرمايد: | |||
خداوند هيچ نبى و رسولى را نفرستاد مگر آنكه از آنان براى نبوت محمد و امامت على پيمان گرفت.<ref>تأويل الآيات: ص ۱۲۱.</ref> | خداوند هيچ نبى و رسولى را نفرستاد مگر آنكه از آنان براى نبوت محمد و امامت على پيمان گرفت.<ref>تأويل الآيات: ص ۱۲۱.</ref> | ||