احتجاج امام باقر علیه السلام با غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

== متن كامل خطابه غدير<ref>احتجاج: ج ۱ ص ۶۶؛ بحارالانوار: ج ۳۷ ص ۲۰۱ ج ۸۶. </ref> ==

امام باقر علیه‌السلام در شرایط خفقان سخت بنی‌امیه، كه غدیر می‌رفت تا به صفحات تاریخ سپرده شود و از آن واقعه‌ عظیم فقط گاه گاهی جمله‌ی {{متن عربی|مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلَاه‏}} سینه به سینه می‌گشت، با پیدا شدن شرایط اجتماعی خاص در انقراض بنی‌امیه، برای اولین بار شرح مفصلی از ماجرای غدیر را با متن خطبه‌ی آن بیان فرمودند.

{{متن عربی|حَجَّ رَسُولُ اللَّهِ مِنَ الْمَدِينَةِ وَ قَدْ بَلَّغَ جَمِيعَ الشَّرَائِعِ قَوْمَهُ غَيْرَ الْحَجِّ وَ الْوَلَايَةِ فَأَتَاهُ جَبْرَئِيلُ  فَقَالَ لَهُ يَا مُحَمَّدُ إِنَّ اللَّهَ جَلَّ اسْمُهُ يُقْرِئُكَ السَّلَامَ وَ يَقُولُ لَكَ إِنِّي لَمْ أَقْبَضْ نَبِيّاً مِنْ أَنْبِيَائِي وَ لَا رَسُولًا مِنْ رُسُلِي إِلَّا بَعْدَ إِكْمَالِ دِينِي وَ تَأْكِيدِ حُجَّتِي وَ قَدْ بَقِيَ عَلَيْكَ مِنْ ذَلِكَ فَرِيضَتَانِ مِمَّا يَحْتَاجُ أَنْ تُبَلِّغَهُمَا قَوْمَكَ فَرِيضَةُ الْحَجِّ وَ فَرِيضَةُ الْوَلَايَةِ وَ الْخِلَافَةِ مِنْ بَعْدِك‏}}

امام باقر علیه‌السلام برای مردم صحبت می‌كردند كه مردی از اهل بصره به نام عثمان اعشی بپاخاست و عرض كرد: یابن رسول‌اللَّه، حسن بصری آیه‌ی {{قرآن|«یا أیها الرسول بلغ ما أنزل إلیك …»}} را می‌خواند و می‌گوید درباره‌ی مردی نازل شده و نام او را نمی‌گوید!

حضرت فرمودند: {{متن عربی|مَا لَهُ لَا قَضَى اللَّهُ دِينَهُ يَعْنِي صَلَاتَه‏ ُ أَمَا أَنْ لَوْ شَاءَ أَنْ يُخْبِرَ بِهِ خَبَّرَ بِه‏ ِ إِنَّ جَبْرَئِيلَ هَبَطَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله فَقَالَ لَهُ إِنَّ رَبَّكَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى يَأْمُرُك‏...َ أَنْ تَدُلَّ أُمَّتَكَ مِنْ وَلِيِّهِم‏}}

او را چه شده است خدا نمازش را قبول نكند. اگر می‌خواست خبر می‌داد درباره‌ی چه كسی نازل شده است. جبرئیل بر پیامبر صلی اللَّه علیه و آله نازل شد و عرض كرد: خداوند به شما امر می‌كند امتتان را راهنمایی كنید كه ولیّشان كیستند و این آیه را نازل فرمود.

{{متن عربی|فَقَامَ رَسُولُ اللَّهِ ص فَأَخَذَ بِيَدِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ فَرَفَعَهَا فَقَال‏:...}}

پیامبر صلی اللَّه علیه و آله هم قیام كردند و دست (امیرالمؤمنین)علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام را گرفتند و بلند كردند و فرمودند: {{متن عربی|من كنت مولاه فعلي مولاه، اللهم وال من والاه، و عاد من عاداه و انصر من نصره و اخذل من خذله‏}}.

== در پاسخ به ذكر نام اهل بيت در قرآن<ref>بحارالانوار، ج ۳۵، ص ۲۱۱.</ref> ==

{{متن عربی|إِنَّ النَّاسَ يَقُولُونَ لَنَا فَمَا مَنَعَهُ أَنْ يُسَمِّيَ عَلِيّاً عليه السلام‏ وَ أَهْلَ بَيْتِهِ عليهم السلام ‏فِي كِتَابِهِ فَقَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عليه السلام‏: قُولُوا لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ أَنْزَلَ عَلَى رَسُولِهِ صلّى اللّه عليه و آله‏ الصَّلَاةَ وَ لَمْ يُسَمِّ ثَلَاثاً وَ لَا أَرْبَعاً حَتَّى كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه و آله‏ هُوَ الَّذِي فَسَّرَ ذَلِكَ لَهُمْ وَ نَزَّلَ عَلَيْهِ الزَّكَاةَ وَ لَمْ يُسَمِّ لَهُمْ مِنْ كُلِّ أَرْبَعِينَ دِرْهَما؛}} ابوبصیر عرض كرد: مردم به ما می‌گویند: چرا خداوند نام امیرالمؤمنین علیه السلام و اهل‌بیتشان علیهم السلام را در كتابش ذكر نكرده است؟

حضرت فرمودند: به مردم بگویید: خداوند نماز را بر پیامبرش نازل كرده و سه و چهار ركعت بودن آن را ذكر نكرده تا آنكه پیامبر صلی اللَّه علیه و آله آن را برای مردم تفسیر نموده اند. (و همچنین زكات و حج را)، و نیز نازل كرده {{قرآن|أَطيعُوا اللَّهَ وَ أَطيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُم‏}} كه دربارۀ حضرت امیرالمؤمنین و امام حسن و امام حسین علیهم‌السلام است. (دربیان كلمه‌ی «اولی الامر») پیامبر صلی اللَّه علیه و آله دربارۀ امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرموده اند: {{متن عربی|مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلَاه‏}}، و نیز فرموده اند: «شمارا به كتاب خدا و اهل بیتم وصیت می‌كنم …».

اگر پیامبر صلی اللَّه علیه و آله سكوت می‌كردند و اهل آیۀ «اولی الامر» را معرفی نمی‌كردند آل‌عباس و آل‌عقیل و دیگران آن را ادعا می‌كردند!! … وقتی پیامبر صلی اللَّه علیه و آله از دنیا رفت امیرالمؤمنین علیه‌السلام صاحب اختیار مردم بودند … چون پیامبر صلی اللَّه علیه و آله ولایت ایشان را به مردم ابلاغ فرموده و ایشان را منصوب نموده بود.