۲۱٬۹۷۲
ویرایش
←دوازده)
| خط ۱۲۸: | خط ۱۲۸: | ||
آنگاه دست على عليه السلام را بلند كرد و فرمود:<blockquote>{{متن عربی|مَنْ كَانَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَلِيُّهُ فَهَذَا وَلِيُّهُ، اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالَاهُ ، وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ}} | آنگاه دست على عليه السلام را بلند كرد و فرمود:<blockquote>{{متن عربی|مَنْ كَانَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَلِيُّهُ فَهَذَا وَلِيُّهُ، اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالَاهُ ، وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ}} | ||
هر كس خدا و رسول او سرپرستش هستند اين سرپرست او است، خدايا، هر كس او را دوست دارد دوست بدار، و آن كس كه با او دشمنى مى ورزد دشمن بدار.<ref>الغدیر، ج ۱، ص ۳۸- ۴۱؛ خصائص نسائى، ص ۱۸ و ۲۵. عایشه بنت سعد احادیث دیگرى راجع به فضایل امیرمؤمنان دارد، به اسنى المطالب، ص ۵۲ و ملحقات احقاق الحق، ص۱۸۹ و ۱۹۰ رجوع كنید.</ref></blockquote> | هر كس خدا و رسول او سرپرستش هستند اين سرپرست او است، خدايا، هر كس او را دوست دارد دوست بدار، و آن كس كه با او دشمنى مى ورزد دشمن بدار.<ref>الغدیر، ج ۱، ص ۳۸- ۴۱؛ خصائص نسائى، ص ۱۸ و ۲۵. عایشه بنت سعد احادیث دیگرى راجع به فضایل امیرمؤمنان دارد، به اسنى المطالب، ص ۵۲ و ملحقات احقاق الحق، ص۱۸۹ و ۱۹۰ رجوع كنید.</ref></blockquote>عايشه بنت سعد حديث ديگرى نيز از پدرش روايت كرده كه ولايت حضرت على عليه السلام را آشكار مى سازد: | ||
عايشه بنت سعد حديث ديگرى نيز از پدرش روايت كرده كه ولايت حضرت على عليه السلام را آشكار مى سازد: | |||
شنيدم پدرم گفت كه رسول خدا صلى الله عليه و آله در روز جحفه دست على عليه السلام را گرفت؛ خطبه خواند، و خداى را سپاس گفت و ستايش كرد و فرمود: اى مردم، من ولى شما هستم. | شنيدم پدرم گفت كه رسول خدا صلى الله عليه و آله در روز جحفه دست على عليه السلام را گرفت؛ خطبه خواند، و خداى را سپاس گفت و ستايش كرد و فرمود: اى مردم، من ولى شما هستم. | ||
| خط ۱۳۹: | خط ۱۳۶: | ||
«اين جانشين من است و دِين مرا ادا مى كند. من دوست دار كسى هستم كه او را دوست دارد، و دشمن كسى هستم كه با او دشمنى بورزد.» <ref>الغدير: ج ۱ ص ۳۸- ۴۱.</ref></blockquote> | «اين جانشين من است و دِين مرا ادا مى كند. من دوست دار كسى هستم كه او را دوست دارد، و دشمن كسى هستم كه با او دشمنى بورزد.» <ref>الغدير: ج ۱ ص ۳۸- ۴۱.</ref></blockquote> | ||
== | == دارميه حجونيه كنانيه == | ||
او از شيعيان معروف و بسيار مشهور حضرت اميرمؤمنان عليه السلام بوده است. به نحوى كه آوازه اش تا بدان حد پيچيده بود كه معاويه موقع ورود به مكه از وى سراغ گرفت. | او از شيعيان معروف و بسيار مشهور حضرت اميرمؤمنان عليه السلام بوده است. به نحوى كه آوازه اش تا بدان حد پيچيده بود كه معاويه موقع ورود به مكه از وى سراغ گرفت. | ||