۲۶٬۳۸۳
ویرایش
←«أَ حَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا» اشاره به فتنه سقيفه است[1]
| خط ۷: | خط ۷: | ||
موارد مختلفی که اصحاب پیامبر صلی اللَّه علیه و آله غدیر را مطرح کرده‌اند به اهمیت آن می‌افزاید چه آنکه اکثراً در موقعیتهایی که صورت مناظره و اتمام حجت داشته و حتی از نظر اجتماعی برایشان مسئله ساز بوده، به گفتن حقیقت مبادرت ورزیده‌اند و از کتمان آن اجتناب کرده‌اند. | موارد مختلفی که اصحاب پیامبر صلی اللَّه علیه و آله غدیر را مطرح کرده‌اند به اهمیت آن می‌افزاید چه آنکه اکثراً در موقعیتهایی که صورت مناظره و اتمام حجت داشته و حتی از نظر اجتماعی برایشان مسئله ساز بوده، به گفتن حقیقت مبادرت ورزیده‌اند و از کتمان آن اجتناب کرده‌اند. | ||
== | ==فتنه سقيفه <ref>اليقين: ص ۳۸۴ - ۳۸۷ باب ۱۳۸. ارشاد القلوب: ج ۲ ص ۱۸۰ - ۲۱۰. نزهة الكرام: ص ۲۰۱. بحار الانوار: ج ۲۸ ص ۸۶ - ۹۶ و ج ۳۷ ص ۳۲۵.</ref>== | ||
[[حذیفة بن یمان یمانی|حذیفه یمانی]] در زمان حكومتش در مدائن - كه مصادف با قتل [[عثمان بن عفّان|عثمان]] و خلافت ظاهرى اميرالمؤمنين عليه السلام شد - خود را موظف به اتمام حجتى براى نسل هاى بى خبر از [[سقیفه]] دانست. | [[حذیفة بن یمان یمانی|حذیفه یمانی]] در زمان حكومتش در مدائن - كه مصادف با قتل [[عثمان بن عفّان|عثمان]] و خلافت ظاهرى اميرالمؤمنين عليه السلام شد - خود را موظف به اتمام حجتى براى نسل هاى بى خبر از [[سقیفه]] دانست. | ||